Die van mijn twee kleuters en die van mij. Die van mij was voor hen interessant om in te snuffelen want ging mama ook bookes eten? En ga je een appel eten op de speelplaats mama?
Schattig
Zowel Milan als Ilene zijn het na een weekje precies wel terug gewoon.
De zoon zit goed in zijn vel en gaat met veel plezier. Helemaal opengebloeid zegt de juf. Dat doet deugd, werkelijk plezant om hem zo te zien. Alle energie en geduld vanaf dag één beginnen hun vruchten af te werpen. t Voelt als herademen en we worden er allemaal gewoon rustiger van. Ook is er intussen het echte ontspannende badmoment bijgekomen iets wat een paar maanden nog ondenkbaar leek, is nu plots wel aan de orde. Met twee spetteren en plonzen in bad een droom die uitkomt! Lijkt misschien onnozel voor sommigen maar voor ons toch zoveel stress die nu wegvalt.
De dochter is leergierig! Cijfers, dagen van de week, ochtend of avond, ...in de tweede kleuterklas allemaal aan de orde en thuis werken die hersencellen verder. Het spelen is meer georganiseerd en dat vindt ze minder leuk want zij zou natuurlijk graag de hele dag in die poppenhoek blijven spelen. Wordt dan weer gecompenseerd thuis: een klasje maken van stoelen en zetels, zij is de juf en broer mag een kindje van de klas zijn en mag dan eens naast die en dan naast die zitten. En dan moeten ze naar de refter, en dan naar de turnzaal .jaja, school neemt duidelijk een belangrijke plaats in in haar leven! Hopelijk blijft dat zo!
En mama? Ah ja, ook begonnen gisteren hé! Tweede jaar lijkt me zeer interessant. k heb er weer zin in. Druk zal het worden, das zeker. Goede planning blijft noodzakelijk. Het huishouden zal er soms bij moeten inboeten maar ik denk (of hoop) niet dat ik mij zoals vorig jaar nog superlaat s avonds ga zitten uitsloven ik denk (en hoop) dat ik de boel soms de boel ga kunnen laten!
Ik trok gisteren mijn sportoutfit aan en rolde mijn matje uit om wat oefeningen te gaan doen. Milan stond naast me te springen op het grote bed en zei superonschuldig:
Mama, jij gaat turnen zoals Tia Hellebaut hé!
Wat een eer en hoe fascinerend van mijn zoon om te denken dat zijn mama werkelijk alles kan of ik er nu sportief uitzie of niet!
en voor mij een zetje om te zeggen van komaan , aan de slag, trainen potverdorie die zwembandjes moeten weg!
