Deze middag aten we "kip met frosties", volgens Ilene....wie weet wat dat is? Wij wel.
Kennen jullie beste-appelsap? (vervorming van Bessenappelsap, ons woord voor Liga cé)
Vanmiddag tijdens de wandeling kwam onze hond zijn snoet aan mijn broek "afkuisen" en Ilene zei daarop: "Maar Benji heeft weer zijn snoet af uw broek gekuist hé mama!"
ps: ze zijn terug van zee, o wee o wee! Wat zijn ze uitgelaten! Ook wat aanpassingsmoeilijkheden, waarschijnlijk wat moe want overdag nooit geslapen aan zee. Gelukkig toch vandaag bij ons om terug even te wennen aan thuis want morgen begint de routine opnieuw, ook voor die kleine kapoenen! En verandering heeft toch tijd nodig bij hen. Aan zee beleefden ze inderdaad de tijd van hun leven; Dank u Oma voor die leuke momenten aan zee...met Pasen komen ze zeker terug een weekje mee!
DANK DANK aan de mensen die mij wat moed inspreken voor de studies, voor de combinatie van alles. Dat doet deugd, het is soms nodig. OK, ik heb er zelf voor gekozen en daardoor durf ik er ook ni over klagen maar 't is toch fijn als je voelt dat sommige mensen je gewoon wat moed toespreken omdat ze waarschijnlijk aanvoelen dat het niet altijd evident is. Sommige van die mensen staan heel dicht bij mij,anderzijds zijn er ook een aantal met wie ik eens een toevallige babbel heb maar ook daar trek ik me aan op. 't zal ook deugd doen om de medestudenten maandag opnieuw terug te zien en bij te praten, we zitten allemaal in 't zelfde schuitje....zo graag willen slagen, nog projecten in 't vooruitzicht maar eerst die studiejaartjes nog doorkomen. 't is en blijft een uitdaging en dat zal het zijn tot de laatste examendag want een gezin, een job, een huishouden, studies, dat alles brengt sowieso onvoorziene omstandigheden met zich mee en aanpassen en puzzelen blijft de boodschap. Dat was ook deze week zo...maar 't is vrijdagavond en dan mag het al eens wat rustiger. Vanmorgen keelpijn, nu al minder...de vermoeidheid? Ik zal er vroeger inliggen dan anders. Hopelijk morgen een dag vol energie en hopelijk wat schrijfinspiratie want wil verder werken aan mijn projectwerkje.
Maandag mijn eerste resultaten van examen december...spannend!
En ze zijn weeral weg! Ze beleven er de tijd van hun leven denk ik...veel buiten spelen, naar de watertoren kijken, stappen door de duinen, even op de speeltuin, rondrijden met fiets en buggy.... Ilene kan nu al steppen "en da's leuk hoor mama! " En Milan maakt de weg onveilig met zijn fietske. "De poppemiekes zijn ook al flink geweest en oma haar keuken is soms gesloten als we een snoepje willen, dan moeten we wachten tot de keuken terug open is...."
Ja, die vakanties volgen elkaar zo snel op! En oma vroeg of ze opnieuw mee mochten...tuurlijk wel! Het gemis is groot, dat wel! Vooral de avondknuffel en het gesprekje dat we zo dagelijks hebben over het verloop van de dag. Maaaaaaaar....zaterdagavond zal ik ze eens lekker stevig knuffelen en zondag uitkijken naar hun grappige manier van doen en liters geduld oefenen wanneer ze elkaar eens in de haren vliegen...tegen dan zijn ook onze batterijen weer helemaal opgeladen wat onze kids betreft! Want eerlijk...rust in huis kan deugd doen. Weer wat orde scheppen in huis (eens opgeruimd, blijft opgeruimd!), ook orde in mijn hoofd ('t gaat beter om mij aan mijn planning quà studies en andere dingen te houden, geen stoorzenders!) en terug volwaardige gesprekken tussen Bart en mij zonder dat we elkaars aandacht trachten te trekken tussen de (mag niet!, opgepast!, sssst papa wil ook iets zeggen!) door.....het kan ook heerlijk zijn. Laten we zeggen dat de avonden veel rustiger verlopen. Ik laad ervan op in elk geval en kijk er des te meer naar uit ze terug te zien, ze 's avonds terug in bed te stoppen met verhaaltje en alles erop en eraan. Hun haren in de wind, gezonde kaakjes van de zeelucht, ik verwacht dat ze er stralend zullen uitzien!
