Soms (heel soms) zijn er zo van die dagen dat alles toch lijkt te kloppen!
Dinsdag was er zo één
De dag starten met twee kleuters die pret hebben in bad en enthousiast uitkijken naar hun tripje naar zee dat binnen 2 uurtjes van start gaat!Sportzak wordt gevuld met warme kleren, bottekes moeten mee en ze maken beiden ook hun speelzak klaar. Poppen moeten aangekleed worden en moeten hun reservekleren meedoen voor aan zee.Allerlei attributen worden verzameld en af en toe moet ik ze toch wat intomen of oma zou sebiet met een camionette moeten afkomen!
De bel gaat ! Yoepie ! Oma is er!
En zoef ineens zijn ze weg.
Rust en stilte, ongewone stilte ineens.
Hmm, wat doe ik nu?
Eerst wat opruimen en dan besef ik dat ik eigenlijk nog ¾ van de dag voor mezelf heb, zelf kan invullen en ineens lijkt dat het paradijs op aarde!
En nu is er wel tijd tijd om de krant te lezen, wat te surfen, te studeren, naar t centrum te fietsen voor een boodschap, bij een gezellige babbel met M. genieten van de taart die ze meebracht.
En toen nog een hele avond voor de boeg. Het leek wel de echte ZEE van tijd voor ons
