mijn twee kleuters zitten de laatste tijd voortdurend te kibbelen en gisteren dacht ik echt dat ik ging ontploffen want hoe ik ook probeer mijn geduld te bewaren én niet tussen te komen wanneer het niet nodig is (want onderhandelen zouden ze van kleins af kunnen "oefenen" aan de hand van deze conflicten) het is verdomd lastig daar allemaal rekening mee te houden grrrrrrr, ze halen je soms toch het bloed van onder je nagels!
maar vandaag niet dus.....héérlijk, nog 'ns een avondje in harmonie de ritueeltjes rustig kunnen beleven pyjama, tandjes poetsen, kleuren, verhaaltje zonder ruzie ze gaven elkaar zelfs complimentjes
ja dat mag ook gezegd hé, ze hebben er misschien zelf ook gewoon genoeg van al dacht ik gisteren dat ze voor "het conflict" geboren waren vandaag leken ze toch weer de kant van de vrede te kiezen
