Gisteren werd Milan gemeten en gewogen - het was een jaar geleden dat we nog langsgingen bij de pediater dus 't was eens tijd voor een check-up. Hij weegt nu 14kg en meet 94cm. Wat een flinke jongen! Ja, ik ga niet wenen zei hij tegen de pediater maar toen die hem vroeg om zijn schoentjes uit te doen was het al bijna zover. Hij bepaalt zo graag zélf wat hij wel of niet wilt doen en verplicht handelen is toch zo moeilijk. Maar 't is allemaal gelukt, zonder al te veel traantjes! Leuk hé, zei de dokter nog, ze worden nu al voor rede vatbaar! Ja, zeker tof, dat mag in die richting verder evolueren...
* Kijk mama, de zwaveltjeskrant ....(ipv de Fabeltjeskrant)
* Ik heb zenoes ....(= ik heb genoeg, de G is nog wat moeilijk voor ons manneke)
* Toen ik onlangs mijn benen aan 't epileren was, passeerde hij langs de badkamer en vroeg "mama, ben jij uw benen aan 't strijken?"
Conversatie tussen beiden gisteren:
Milan (héél lief): "Ilene, mag ik da asjeblief mee pelen? Ilene: "Ja Milan , je mag daarmee spelen! En je hebt wel geluk dat ik 'ja' zeg want anders moest mama weeral kwaad worden hé...
Tja, ons dochter is ni op haar mondje gevallen en haar grijze massa blijkt ook al goed te werken. Eigenlijk kan je daar als moeder alleen maar fier op zijn, al moet haar taaltje soms wat binnen de perken gehouden worden, ze pikt echt alles op en gebruikt het soms in de verkeerde (lees: ongepaste) context.
