zaterdag leerde ze op een uurtje tijd op twee wielen fietsen samen met nog een twintigtal andere lustige fietsers bedankt aan de Provincie Vlaams Brabant,
een reuze leuk initiatief en een boost voor het zelfvertrouwen van onze dochter!
Ilene heeft gebrost gisteren gelukkig is ze nog niet schoolplichtig
een last minute uitnodiging van haar lieve peter om mee naar Plopsaland te gaan met hem en zijn gezin?
en waarmee maak je onze dochter gelukkig?
we vroegen haar: wat zou je 't tofste cadeau vinden dat iemand je zou kunnen geven? en ze antwoordde: een dagje plopsaland!
Had die even chance zeg!
Die avond kon ze de slaap niet vatten - te opgewonden - voor 't eerst mee met ander gezin , zonder broer, zonder mama/papa en ze vonden het allemaal leuk! Ze was flink, super enthousiast voor overal op te gaan zitten,....jaja, ze wordt groot! Ik krijg er een warm gevoel van haar zo te zien genieten.
Kijk mama, een zeewolk ! (da's zo'n wolk die recht van zee komt, Milan onderscheidt "gewone" en "zeewolken")
verder houdt hij van alle zaken die boven ons te zien zijn:
"de maan, mama, de maan!", midden in de dag ziet hij ergens een "veeg" die op een maan lijkt en je zal het geweten hebben.
Waaw, een "stralewager" - da's een gewoon vliegtuig maar 't zou toch wel 'ns een straaljager kunnen zijn dus elk vliegtuig wordt ermee vergeleken! We gaan ervoor zorgen dat we op 21 juli thuis naar de overvliegende Belgische luchtmachttoestellen kunnen kijken - da's jaarlijkse traditie en ik heb zo'n klein vermoeden dat onze jongste dit ook geweldig gaat vinden !
Ja hè hè, ben nu bekomen van het crashke was zeer vreemd en deed me stilstaan bij mijn grenzen die mijn lichaam duidelijk aangaf trop is trop een waarschuwing zei de dokter me
oké oké , als ik eerlijk ben, voelde ik iets broeden maar wat kon ik doen? ik deed gewoon door en mijn lijf moest meedoen, willens nillens
tot na dat laatste examen die dag, toen zei het stop!
en even stond de tijd stil en sliep ik, en sliep ik,
heb de stress letterlijk uitgezweet
bloeddruk was weer normaal, kleur kwam terug
mama was niet meer ziekjes, terug stilaan ok
de ultieme redding was de tuiniernamiddag die zaterdag, even de geest met rust laten en het lijf laten genieten
van het groen.
de potten zijn gevuld met planten
de lavendel begint aan zijn tweede leven
het wordt vast gezellig, binnenkort veel meer tijd om er gewoon even bij te gaan zitten!
hopelijk geslaagd in eerste zit - mijn lijf en mijn geest zullen blij zijn wanneer ze terug in evenwicht mogen komen!
Op mijn programma voor de zomer staat zonder fout: lijfelijke inspanning = sport! Het is vandoen!
Alhoewel, een tuinierster zou ik mezelf nog niet noemen...maar het kriebelt al wel.
Dit jaar geen ver-weg-vakantie maar vakantie in eigen hof en dus gaan we dat terrasje van ons, simpel als het is wat opfleuren iets gezelligs van maken nu het nog niet "af"-gewerkt is, 't is te zeggen, nog niet gemoderniseerd en "clean" of "strak" of hoe noemt men dat dezer dagen...
ooit komt de dag wellicht dat wij ook zullen investeren in wat meer comfort maar die dag is er nog niet en nu zullen we dus nog een paar jaar genieten van ons bescheiden terras maar dan wel mét eigen bloembakcreaties en omringd met heidematten om het knusser te maken
vandaag met buurvrouw K. (experte !) de plantjes gaan kopen binnen 3 weken een dagske ploeteren in den hof/de bloembakken ja, tot dan geduld oefenen en gewoon blokken...examens die mijn wilde plannen nog wat dwarsbomen ach ja, het zal me extra veel voldoening geven zeker!
En onze Milan vindt de "blaasbloemen" de mooiste van heel het gras!
Oef ! een zucht van opluchting na het examen van gisteren...het verliep vlot.
Het motiveert om weer nieuwe energie te zoeken voor de komende 3 vakken die ik binnen 3 weken moet afleggen...3 op één dag, dat belooft voor de dag erna want zoals altijd duikt dan een hevige hoofdpijn op, zo ook vandaag, die ontlading doet dat met mij. 'k zou beter uiterlijk wat nerveuzer rondlopen maar ja, 't is de aard van 't beestje.
goeie planning nodig voor komende 3 weken hopelijk lukt het.
Soms woedt een kleine oorlog in mijn hoofd: is het logisch dat ik de opleiding Gezinswetenschappen volg en omwille van de studies soms zelf mijn tijd moet opeisen tov mijn gezin?
spanning hangt in de lucht examens naderen administratie bouw stapelt zich op andere administratie ook 'k zie overal werkjes maar kan niet nu, moet wachten het kriebelt het wringt geen evenwicht
gelukkig zijn zij er nog, ze bezorgen me de afleiding die ik nodig heb kinderen , ze confronteren je maar bovenal, ze doen je beseffen waarom het wél goed is dat je het allemaal doet!
Mama? Gaan de paasklokken voor mij een brommerhoed brengen? Een wat Milan? "een brommerhoed" ah, een helm bedoel je!
Kijk mama, Hopla zit in de brandweerwagen want hij moet nu mee gaan helpen met de mannen van de brandweer omdat het bos in brand staat en Hopla is de beste blusser van de brandweer hè....en en en...(Milan gaat er helemaal in op en de brandweerwagen rijdt van hot naar her met alle geluiden erop en eraan!)
"Ik ben een jomme en jommes zijn wel sterk hè mama EN die kunnen veel vlees eten want ik eet mijn bord helemaal leeg en papa ook"
"Hé Ilene geeft dat terug, dat is wel VAN MIJ Hè!" en het stuk speelgoed wordt letterlijk uit zus haar handen gerukt en dadelijk onder de trui verborgen...terwijl zus nog staat te bekomen zit broer al weer een nieuw stuk terrein te veroveren...Voor mij zit die "competitiedrang" nu net toch iets meer in 't bloed bij een man hoor! Milan zal alvast niet wachten tot de taart bijna op is of als het hem toch overkomt dan zal diegene die het laatste stuk neemt snel moeten weglopen ;-)
En toen zei ze als een flinke vijfjarige: "mama, ik ben wel verwend hé?" "en iedereen wist precies dat ik stickers en barbies en knutselen tof vind hè?
't liep hier vol gisteren vol kleine meiden die dolenthousiast waren om op zoek te gaan naar de schat regen of geen regen wij op weg briefjes zoeken in de tuin en daarna de puzzel maken en de schat lag verborgen in ...het tuinhuis !!!
joepie, het zijn snoepjes ...en waaw, ook maskers om zelf in te kleuren en te knutselen!
daarna gezellig onder een dekentje kijken naar K3 en het magische medaillon of knutselen aan dat mooie masker
en dan smullen hé, allemaal liefst chocoladetaart en mogen we nu nog een snoepje?
oops, 't is al vijf uur, er komen al mama's en papa's toe woow, dat gaat snel zo'n namiddag
we blijven achter en kijken rond een berg kadootjes, veel roos te zien een berg om op te ruimen een berg om af te wassen of weg te gooien, sorry, toch plastieke bekers gebruikt
maar bovenal een stralende dochter en een zoon die samen met zijn grote neef de "man" mocht zijn en DJ mocht spelen samen rode kaken en oogjes die bijna toevallen
maar 'k wil toch nog ne keer kijken naar al mijn kadootjes en al nadenken waar ik morgen mee ga spelen...
Ilene mijn Leentje vijf werd je gisteren een halve tiener volgens Oma Titte !
Wat evolueer je snel vooral de laatste maanden gaat het ineens vooruit je voeten groeien, je armen en je benen je taalgebruik verandert vriendinnetjes nemen stilaan een belangrijke plaats in je houdt van dingen waar echte meisjes van houden roos, glitterspullen, boekjes, knutselspulletjes, stickertjes, haarspelden, diademen, schmink
zullen we dan toch een echt meisje in de familie krijgen , vroeg oma? Ik denk het wel...en dat mag! Wees jezelf, 't is tof om je bezig te zien!
Papa en ik wensen jou vooral veel levensvreugde, plezier elke dag! dat je bij ons en tussen jouw vrienden echt genieten mag. En Milan die kleine broer van jou die kruipt maar al te graag bij je in bed jullie hebben samen dolle pret soms eens ruzie ook maar dat duurt gelukkig nooit lang
Je was zo blij om de familie rondom jou te hebben gisteren je glunderde , als feestvarken was het echt jouw feestje ! de kado'tjes op jouw lijf geschreven iedereen wist je wel iets leuks te geven! en je bedankte als een grote meid
zo zo meisje, nu kijk je al uit naar jouw feestje voor de meisjes van de klas je wou dat het al zo ver was! nog 12 nachten slapen...we zullen samen aftellen.
Wat is het nu eigenlijk: Krokusvakantie, Carnavalvakantie of zoals sommigen bij mij op 't werk het noemen: een weekje "ontspanningsverlof" voor de scholen... Dat laatste al zeker, onze kleintjes genieten met volle teugen van ontspanning en de gezonde lucht van Nieuwpoort. Ook van de aandacht van oma en de nieuwe schoenen die zij voor hen kocht ! Elke dag schoppen aan 't strand, leren rolschaatsen, knutselen met spulletjes die mama in de "knutselzak" heeft gestoken, heimwee naar thuis als ze moe worden...maar weer heel blij 's morgens als ze te weten komen dat ze vandaag toch nog niet naar huis moeten!
Ik denk dat ik ook heimwee heb... heimwee naar zorgeloze tijden, waar krokusvakanties nog echt waren, met krokussen en alles erop en eraan, komt dat zorgeloze eigenlijk ooit nog helemaal terug eens je naar je 35 neigt?
Heel de week was het thema van de liefde overduidelijk aanwezig. Niet dat wijzelf aanhangers zijn van heel de commercie errond maar onze kinderen houden nu immers van roos, van hartjes, van gedichtjes...en misschien hebben ze ook wel hun eerste vlinders in de buik...maar dat mag ik niet weten.... Ilene heeft alvast een mooie valentijnsvlinder geknutseld op school en bij Milan gaat de liefde door de maag, zoals bij elke echte man!
Vraag van mijn dochter: Mama, wat is eigenlijk Smoorverliefd? (Want Mega Mindy zegt dat ze smoorverliefd is op Toby?) Ik: Wel, dat wil zeggen dat ze heel erg verliefd is, zo tot over haar oren ! Zij: Ah, dus zo verliefd als een gans? Eum...wie kan nog volgen of ben ik zelf niet mee?
10 jaar geleden zijn manlief en ik verhuisd naar ons eerste (piepkleine) appartementje...en toen sneeuwde het. Toevallig een zaterdag, toen ook 14 februari, toen ook Valentijn. Dus hebben we wel iets te vieren ieder jaar. 10 jaar, voorbij gevlogen en toch herinner ik me bijna iedere seconde.
Misschien had ik toch toen al met deze studies moeten starten...het lijkt me nu zo dat ik er toen een zee van tijd voor zou gehad hebben. Maar wie weet waren die 10 jaar levenservaring nu net nog nodig om te doen wat ik vandaag doe...alles combineren en eigenlijk voor niks voldoende tijd hebben. Of vandaag lijkt het toch zo. De winter speelt me parten, mijn afweersysteem is al te veel aangetast de laatste maanden. Ik verlies soms even de moed. Eerst slapen en hem dan weer oprapen...goede raad van mijn liefke die er gelukkig altijd is in tijden van nood.
