Om 7u opgestaan om alles verder in gereedheid te brengen. Ik
ga uiteindelijk van Kristiansand vertrekken wat het meest zuidelijke punt is
van Noorwegen. De eerste 30 km.
hebben Kore en Cecile mij opweggeholpen met hun tandem. Kore heeft ervoor
gezorgd dat het eerste stuk enkele bergen inhield zodat ik kon testen of ik er
wel degelijk geraken zou. Bleek toen niet voor al te veel problemen te zogen.
Na 30 km.
hebben we afscheid genomen.
Het ging redelijk vlot de eerste dag. De regen heeft me wel zeiknat
gemaakt en het blijkt dat bij kledij met
100% waterproof erop niet het gehele percentage definitie gewijs klopt. Ik heb
redelijk wat gravelwegen befietst die ervoor zogen dat ik de hoofdbanen
vermijd. Ik moet hier wel mee oppassen want deze wegen zijn moeilijk te
berijden en nemen tot 2 x meer tijd in beslag. Tegen de avond aangeklopt bij
een lieve oude man die me een plaats aanwees onder een waterdichte boom. Hij
vertelde me dat zijn vrouw schrik heeft van vreemdelingen, we have seen a bad movie
yesterday zei de man. Hij vertelde me ook dat ik best rechtsomkeer kon maken
met dit honden weer, the good season was in April and May. Il take the risk
zei ikhem. Mijn tent staat ironisch
genoeg dicht bij een VW Camio. De man zei me dat als ik er een batterij in stak
ik er zo mocht mee wegrijden, hmm tempting.
Ik en mijn fiets zijn vertrekkensklaar. Kore en Cecile gaan
me van Kristiansand naar Evje brengen met hun vw container. Kore vertelde me dat
dit eerste stuk van 50 km.
betrekkelijk saai is, en ze zullen een stukje met me meefietsen eens we in Evje
zijn. Vanaf nu is de mogelijkheid tot panne zwaar verminderd. Een platte band en
het niet functioneren van de benen zijn de enige zaken waar ik me zorgen om kan
maken. De eerste dagen zal ik voornamelijk op zoek gaan naar een goed ritme,
kalmaan opbouwend.