Vanaf 31 augustus train ik officieel mee met het FM team.
Onder begeleiding van Marc Fassaert begint de voorbereiding naar volgend seizoen toe. Het doel is om dan naar 70.3 triatlons toe te werken, om in 2011 klaar te zijn voor de Ironman. Momeneel train ik 6 dagen per week, waarvan drie dagen doubleren zwemmen en lopen.
Aan de wedstrijden in Mechelen (short distance triatlon op 20/09 en Dwars door Mechelen 27/09) zal ik nog los van de club deelnemen.
Op aanraden van de club zie ik wel af van deelname aan de Halve Marathon van Brussel op 4 oktober.
Onze doortocht op de Eneco 24hrs cycling mag voor et grote publiek dan niet echt opgemerkt zijn. Voor ons was het er eentje om nooit te vergeten. Een zware wedstrijd, waarin je elke keer zegt dat je het rustig aan gaat doen om dan toch weer alles uit de kast te halen. Een leerijke ervaring, maar ook fun.
Als team "Ademloos" eindigden we 134'ste op 187 deelnemers en haalden we op 24 uur een gemiddelde snelheid van 32,97km/u. Dat zijn 198 rondjes en nog een beetje extra. Van onze categorie (teams met 2 tot 4 renners, met een gemiddelde leeftijd onder de 40) eindigden we 19'de van de 28. Ook de winnaars van de race kwamen uit onze categorie. De winnaars reden 246 rondjes en hadden een gemiddelde snelheid van 41km/u.
Persoonlijk haalde ik een snelste rondetijd van 5'45.204", wat toch een gemiddelde snelheid van boven de 41km/u is tijdens dat rondje. Eens je het pelotonrijden wat onder de knie krijgt kan je wel wat snelheid maken. Op 5u29'50" reed ik 200,5km.
Cijfers waar ik best wel tevreden mee ben, zeker gezien dit alles bereikt werd met eigen trainingsschema's. Schema's die enkel op intuitie gebaseerd waren. By the way... tussendoor heb ik dan ook nog een uurtje spinning gegeven op een plateau dat 25 meter de hoogte ingetrokken werd. Een prachtig uitzicht over het parcours en de omgeving vanop die hoogte. Weer iets dat de moeite was.
Kortom... afgezien, fijne mensen leren kennen, kilometers gemaakt, bijgeleerd... een fijne ervaring.
De Houffamarathon draaide uit op een sisser. (voor mij dan toch)
De dag voor de wedstrijd met een heel goed gevoel vertrokken naar Houffalize. Aangekomen, ingechecked in het hotel, startpakket afgehaald, terrasje gedaan, lekker gegeten,... kortom ideale voorbereidingsdag.
De dag van de wedstrijd ontdekt dat pasta met confituur eigenlijk best wel lekker is (confituur wel op brood gesmeerd) en goed gecarbo-ed naar de wedstrijd vertrokken.
Door mijn vroege inschrijving stond ik in startbox 1, wat toch wel een wezenlijk verschil maakt als je met een paar 100 deelnemers aan de start staat. Startbox 1 was voor de nummers 1 - 199. Ikke daarbij dus.
Goed vertrokken werd ons na 200 meter de eerste beklimming voorgeschoteld. Gewone asfaltklim om direct wat hoogte te maken. Buiten het ontwijken van een verdwaalde auto op de weg zat het ritme er al goed in en snelde ik toch wel wat anderen voorbij. Boven aangekomen zandweggetje in en weg waren we. Het downhill gedeelte blijft mijn minste kant, maar ik kon toch vrij goed standhouden en aangezien het al een tijdje droog was moest je op sommige stukken echt in het wiel van de voorganger gaan hangen om toch iets te zien tussen al het opwaaiende stof.
Mee in het tweede groepje na 5km kwam de volgende schifting eraan... een stijl stuk omhoog, in het bos, met wortels die overal boven kwamen piepen. Even nog wat plaatsen winnen door in een buitenbochtje goed door te duwen, terugschakelen en... KRAK... ketting gebroken!
Tot daar de Houffamarathon. Een paar honderd renners die achter je komen, een paar honderd die daarna komen voor de 50km race, 20km naar de eerstvolgende hulppost,... Teruggaan was dus de beste oplossing, maar dan moest ik wel vaak wachten om de renners die nog na mij kwamen niet te hinderen. Tegen de tijd dat ik terug in Houffalize aan de "reparatiestand" was was er al ruimschoots een uur gepasseerd en was de motivatie om nog te vertrekken in het bos aan een takje blijven hangen.
Volgende keer beter, al weet ik niet of die volgende keer er komt. Het blijft toch gevaarlijk daar met mijn beperkte dalerscapaciteiten.
We'll see... de bruine Leffe achteraf heeft me toch goed gedaan. Alsook de tweede, de derde,...
Zaterdag 1 augustus 2009 heb ik (zoals gezegd) de Ironsprint voor recreanten meegedaan in Antwerpen. Tevreden met het resultaat, maar tijdens het lopen wel afgezien van de steken in mijn ganse bovenlichaam. Waarschijnlijk op een verkeerde manier gedronken tijdens het fietsen of te diep gegaan op de fiets, maar zie hier mijn relaas.
Aangezien het om recreanten ging had ik me voorgenomen niet op de laatste rij te vertrekken voor het zwemmen, maar me in het feestgewole te gooien. Al bij al viel het duw en trekwerk nog mee daar. In het begin had ik op een tijd van 20 minuten gerekend voor het zwemmen, tis te zeggen, daar zou ik blij mee geweest zijn. Na 16'22" harken, crawlen, puffen en zweten in het water wist ik de oever van het Galgenweel terug te bereiken. Toen ik uit het water kwam had ik wel een paar seconden last van evenwichtstoornissen, maar gelukkig heeft dit geen gevolgen gehad.
De afstand naar de wisselzone was volgend mij toch nog een 200-tal meter. Mijn, voor mijn vorm, goede zwemtijd had nog eens extra gemotiveerd voor het fietsen, wat mijn onderdeel toch moet zijn. Uit de startblokken geschoten en weer aan een inhaalrace begonnen. Na een paar kilometer haalde ik een groepje in waar de leider zwaar aan het harken was. 1 of 2 discipelen van deze groep zijn in mijn wiel gekropen en nadat er nog 1 of 2 aangesloten waren hebben we de rest van de rit met z'n vieren afgewerkt. Tis te zeggen... ik heb de rit afgewerkt met drie profiteurs in mijn wiel. Op et ganse traject zijn er 3 heel kleine aflossingkjes geweest, de rest heb ik alle kopwerk opgeknapt. Dom kan je zeggen, maar als ik vertraag komen er anderen terug, want de drie zouden niet vol doorgegaan zijn en bij een blik achteruit zag ik dat, zelfs na alle fietsinspanningen, ze in het lopen totaal geen gevaar voor me gingen vormen. Na het binnenlopen van de wisselzone heb ik geen van allen nog gezien. Met een fietstijd van 30'49" ben ik op een 38'ste foetstijd uitgekomen en daar had ik graag toch wat hoger gezeten, maar ja... Op het einde van het fietsen heb ik nog een Squeezy Cola genomen en nu vraag ik me af of het daar naar het lopen toe misgegaan is.
Bijna onmiddellijk merkte ik bij het lopen dat het niet goed zat. Steken in het ganse bovenlichaam. Toch tegen een rustig tempo blijven doorlopen en blijven proberen om voorgangers in te halen. Een raar gevoel... de benen konden gerust sneller, maar de steken verhinderden dat gewoon, omdat ik niet diep kon inademen. De run afgewerkt in 22'05".
In totaal leverde dit me een tijd op van 1u14'27" (T1 & T2 inbegrepen), goed voor een 62ste plaats op 250 deelnemers en 38ste van de 132 in mijn leeftijdscategorie, H24.
Vooral het zwemmen heeft me blij gestemd, alsook het feit dat ik alles onder de 1u15' gedaan heb. De volgende 1/8 triatlon zal voor 20 september in Mechelen zijn en tot dan het fietsen goed onderhouden op de houffamarathon en de Eneco 24hrs of cycling tour.
Op 12 juli 2009 deed (tja: zwem, loop, fiets, of doe je een triatlon?) ik mijn eerste 1/8 triatlon in Vilvoorde. Conditioneel voorbereid, slechts enkele zwemlessen achter de rug en nog nooit een koppeltraining gedaan begaf ik me naar Vilvoorde. De avond ervoor zelfs mijn ticket voor Madonna laten schieten om toch uitgerust aan de start te komen. Gelukkig voor mij stond er slechts 400 meter zwemmen geprogrammeerd.
Klokslag 15u zijn we van start gegaan. Omdat ik wist dat zwemmen mijn slechtste onderdeel zou worden had ik me al achteraan geplaatst. Op die manier loop je natuurlijk nog meer achterstand op. 11'27" alvoor ik uit het water kwam. Ingehaald door een groot deel van de vrouwen, die 5 minuten later vertrokken waren. 71'ste van de 82 deelnemers uit het water.
Dan naar de verkeerde fiets gelopen, wat ik gelukkig snel doorhad en een slechte eerste wissel. Om en bij de 1'45".
Het fietsen ging me zoals verwacht goed af en ik eindigde met een 18'de fietstijd (36'36" T1 & T2 inbegrepen), waarna ik al opgerukt was naar de 38'ste plaats in het algemene klassement. Dan een verkeerde rij ingelopen met mijn fiets, maar ook dit gelukkig snel gemerkt.
Bij het lopen had ik schrik me op te blazen en heb daarom eigenlijk het grootste deel op een veilig tempo gelopen. Hier had ik veel beter gekund, want meer dan de helft van de afstand heb ik zelfs pratend afgelegd met een glimlach op m'n gezicht. Een fijn gesprek overigens met Winand Schoukens, een 19-jarige mededeelnemer. Het looponderdeel afgelegd in een tijd van 22'16", wat goed was voor een 27'ste tijd.
Alles tesamen 33'ste/82 in het totaal klassementen en 7'de/23 in mijn leeftijdscategorie H24. Tijd: 1:10:20
Voor een eerste kennismaking was ik best tevreden met hetgeen ik geleerd heb en de prestatie.
Op 1 augustus in Antwerpen wil ik wel beter presteren, because... I have a dream!!!
