Een keer per jaar sta ik mezelf toe om achterom te kijken en dat is op het einde van het seizoen. In 2012 werd mijn glimlach breder naarmate ik verder en verder keek, nu krijgen mijn mondhoeken meer de trekken van een cynische glimlach als ik het voorbije seizoen overloop. Misschien is deze foto wel heel symbolisch voor het voorbije seizoen.
De 70.3 op Lanzarote was een seizoensafsluiter waarbij ik gehoopt had mijn teleurstelling van het voorbije jaar om te kunnen zetten in een voldaan gevoel. Het gevoel zat goed, de zin was er, maar mijn overmoed heeft me genekt.
Na een voor mijn doen goed zwem-halfuurtje genoot ik van de fietskilometers. Op een laaaaaaang recht stuk was het Michael Schoofs die me gebood om achteraan de 'groep' te gaan zitten en te gaan rusten. Hij heeft twee jaar niet getraind, fietste met de vingers in de neus naast me en als zo iemand iets zegt, dan luister ik wel. Op Tabayesco heb ik hem bedankt en ben ik terug mijn eigen tempo gaan rijden. Een goede beklimming later ben ik begonnen aan een lekkere afdaling met als doel goed terug aan te komen in La Santa voor T2.
Wat ik pas na de wedstrijd vernomen heb is dat Michael terug kort achter mij zat toen hij in Teguise zwaar uit de bocht is gegaan en zijn wedstrijd heeft moeten staken. Een oef-gevoel overvalt niet alleen mij dat hij er zo goed als ongehavend uitgekomen is.
Om een lang verhaal kort te maken kan ik enkel besluiten dat ik toch te hard gefietst heb en dat zwaar bekocht heb tijdens het lopen. Het parcours en de warmte meegerekend had ik mijn halve marathon toch minstens 5 minuten sneller moeten lopen. 1u39' is gewoon niet goed genoeg.
Ik wilde finishen omdat ik enerzijds geleerd had wat een opgave mentaal doet, maar anderzijds ook omdat ik enkele onverlaten beloofd had te finishen met... een clownsneus.
(Don't ask!)
Eens de finish gepasseerd was het alsof er een gans jaar over of van me viel, ik kan het gevoel niet juist plaatsen. Vat af, lichaam leeg, hersenen uitgeschakeld. Het werd me niet zwart voor de ogen zoals in Oostenrijk, maar alles rondom me werd een waas. Ik zat 5 seconden te lachen en stuikte dan in elkaar, dan weer 5 seconden praten, dan weer weg en zo ging het wel even door.
Gelukkig was er Lucas Verbist die onmiddellijk bij me was en me dat eerste kwartier door heeft geholpen. Ik wil een banaan, nee geen banaan, een appelsien, nee geen appelsien, een cola, ja, of nee, een banaan... en zo ging ik wel even door. Eerlijk gezegd wist ik het verschil tussen een banaan en een appelsien eigenlijk niet zo goed op dat moment.
Het seizoen eindigde waar het begon, in La Santa op Lanzarote. Eind april een heerlijke Volcano triatlon, samen met Johan Pauwels en Pascal Trouve, was het begin van wat een schitterend jaar ging worden.
Later dat jaar stapte Pascal Trouve uit de Ironman van Nice, werd Johan Pauwels gediskwalificeerd bij de Ironman van Wales en gaf ik op tijdens de Ironman in Klagenfurt. Is er een verband?
Eigenlijk is de vloedgolf van positieve vibes weggeebd tijdens de halve tria-duathlon in Leuven. De crash tijdens het lopen daar ben ik precies nooit te boven gekomen. Een mentale tik die gevolgd werd door enkele mentale mokerslagen hebben me voor de rest van het seizoen volledig uit mijn lood geslagen.
De loopsnelheid die ik naar de kortere afstanden heb kunnen opdrijven heb ik niet deels mee kunnen nemen naar de langere afstanden en dat frustreert me.
Ik heb dit jaar ook vaak mogen horen dat ik te streng ben voor mezelf, dat ik mezelf wat krediet moet geven.
Wel, daarvoor heb ik de bank. Ik zal blijven vechten voor waar ik in geloof en voor wat ik wil. En bij mij komt dat nu eenmaal met de nodige zelfkastijding.
Maar 2013 was niet totaal een slecht jaar. In 2013 leerde ik ook Jan Van De Poel kennen en ik moet zeggen dat die man echt wel een meerwaarde aan 2013 heeft gegeven. En ook mijn makker en 'begeleider' Andre Verhoeven maakte 2013 veel gemakkelijker. Ik ben niet echt een vogelaar, maar deze twee rare vogels vervolledigen toch mijn gelukzalige voliere.
En Pascal Trouve... om elke vorm van bijgeloof over het seizoensbegin uit te schakelen won hij nog even losjes de age group 50-54 in de Challenge Barcelona.
