Wat een eeuwigheid geleden leek voor mama en papa is vandaag gebeurd: zowel Haike als ik hebben tot half negen geslapen en het deed die oudjes van ons deugd. Goed uitgeslapen betekent ook fit om vanalles te doen. Mama en Haike gingen in de voormiddag wat poetsen - het was een grappig zicht: Haike liep overal met het emmertje rond en ze begreep heel goed dat er water in moest maar mama weigerde pertinent. De bedoeling was dat het na het poetsen properder zou zijn dan ervoor.
Papa troonde mij mee naar de keuken om de enige echte Droushoudt spaghettisaus te maken. Ik viste de ingrediënten uit de frigo en de kast en gaf papa mijn allerbeste assistentie. Haike rook eten en was niet meer te houden. Poetsen was opeens niet meer aan de orde: boven de keukenpotten zou Haike met haar neus hangen!
Na het middageten scheen het zonnetje dus wou ik zoals papa mij gisteren beloofd had naar bomma fietsen. Niet meer bij papa en mama op de fiets maar zelf trappen. Papa kreeg zijn schoonste sporttenueke aan en reed een stukje met de auto - de hele afstand leek nog wat te ver maar toch, volgens papa heb ik maar liefst 3 km gefietst en het ging heel goed! Onderweg hebben we mama eens gebeld om te zeggen dat ik fantastisch was en toen we wat later bij bomma aanbeland waren heb ik mama nog eens gebeld om felicitaties in ontvangst te nemen. Bomma snapte eerst niet goed waarom papa zo naar het zweet rook tot ze mijn fiets zag en begreep dat papa die 3 km gejogd had.
Mama kwam na met de auto om papa en mij op te komen halen bij bomma maar eerst deed ik nog volgende uitspraak. Ik had een telmachine vast en vroeg aan mama om de nummer van vake te bellen voor alsof. Mama: Ja maar Lien, ik ken die nummer niet vanbuiten Ikke: En vanbinnen?
Na de nodige rust, ijsjes, drinken, snoepjes, koekjes (we waren bij bomma weet je wel) vroeg ik om toch nog een stukje te fietsen. Papa werd door mama met mij op pad gestuurd en mama zou ons achterna rijden. Mama bleef iets te lang bij bomma kletsen dus papa was echt supercontent toen hij mama zag. Mama parkeerde zich aan een inhammetje, papa vroeg mij om te stoppen aan de auto maar ik, ik reed lustig door en riep: nu heb ik u gefopt papa. Papa - moegelopen - heeft mij dan toch vriendelijk verzocht om bij de volgende stop van mama ook te stoppen. OK, mij leren fietsen mag dan ook gezond zijn voor papa maar er zijn natuurlijk grenzen. Op sommige dagen accepteer ik dat er grenzen zijn en vandaag was zo een dag.
Haike vindt het allemaal fantastisch en is mijn grootste supporter! Na het fietsen nam papa een douchke en gingen we meubelen kijken. Ik wou absoluut in het ballenbad dus werd ik aan een lieve mevrouw toevertrouwd. Mijn naam werd opgeschreven en net toen mama en papa de toer gedaan hadden werd er afgeroepen dat ik het ballenbad beu was en mijn mama en papa terugwou.
Oeps al half zes dus wij vieren weer naar huis - de spaghetti werd op tafel gezet en we hebben niet gegeten maar het varken uitgehangen. Haike had maar liefst 3 borden op! En alsof het nog niet genoeg was, wouden wij zusjes nog naar de Tievishoeve voor een ijsje. Mama was de enige met karakter en moest geen ijsje maar wij hebben er van genoten. Toen nog wat dieren kijken - ik sprak eerst de ezel streng toe dat hij papa zijn broek niet mocht opeten zoals hij gisteren geprobeerd had - dan nog een fietstochtje en toen moesten we onmiddellijk ons bed in, 't was al half negen maar laat begonnen is laat eindigen nietwaar?
Mama had shopping blues. Niet dat ze iets nodig had maar ze wou tussen winkels vertoeven. Papa is fan van Maastricht dus werden wij kids aangemaand om zoals Kouwning Kousj (Koning Koos) en Towdo (Todo) te spreken. Als echte Belgische was ik nog maar net in Maastricht toen ik smakkend naar het kraampje met Luikse wafels keek. Chance dat als het op eten aankomt ik in Haike en papa 2 sparring partners vind dus mocht papa zijn eigen en ons trakteren op een wafeltje. We kuierden wat, kochten 2 hemden voor papa, testten de roltrappen uit - ik zowel al staand als 1 keer vanuit de buggy, gingen lekker eten - al was dat laatste niet echt op ons gemak want Haike en ik hadden kuren, kuierden nog wat, kochten wat boeken en toen ... toen stond hij daar: de straatartiest met een mandje met geld. Een mevrouw legde een centje in zijn mandje en die standbeeldmeneer bewoog opeens en nam die mevrouw vast. Ik wou ook zo graag een centje gaan leggen maar durfde niet want stel dat die meneer mij ook eens ging vastnemen. Ik vroeg een centje aan mama, wikte en woog wat ik zou doen, zette een stap vooruit en een stap terug, smeekte mama om mee te gaan maar mama vond dat ik alleen moest gaan en toen besloot ik dat die meneer naar zijn cent kon fluiten. We gingen nog wat shoppen en toen kwamen we opeens weer langs die meneer. Ik vroeg terug de cent aan mama, keek aarzelend, mama overtuigde me dat de meneer niets zou doen en toen sloop ik heel heel heel heel langzaam naar zijn mandje ... een meter voor zijn mandje maakte ik een snelle move en gooide het geld erin en toen liep ik keihard terug naar mama ... zo had ik meteen het publiek aan het lachen gebracht. Gelukkig gaf die lieve meneer me een luchtzoentje en ik liep dik content door Maastricht.
Papa had mij gezegd dat Erwin en Ine vanavond langskwamen. Ik legde dat aan mama uit maar sprak de hele tijd van Ermin. Mama zei me dat het niet Ermin maar Erwin was met de w van water. Toen vroeg ik aan mama hoe Erwin nog heette en mama antwoordde Coenen. Waarop ik vroeg: En water, je zei toch dat Erwin ook water heette.
Ik had nog een verjaardagscadeautje te goed van tante Wendy en vandaag was het zo ver: tante Wendy kwam me tegen de middag halen in de opvang om een namiddagje te gaan genieten van mijn Studio 100 vrienden. Veel details kan ik hier niet schrijven want het is een geheim van tante Wendy en mij, bijgevolg heb ik mama beperkt gebrieft en heeft ze als mijn ghostwriter niet voldoende informatie maar wat ik wel kan vertellen is dat ik het bijzonder leuk vond en dat ik vol ben van de Bumba en de Plop show. Tante Wendy zag aan mij dat ik moe was maar ik charmeurke wou nog eens overal op dus toen we doorgingen was ik echt wel stikop. 's Avonds was er dan thuis ook niet veel meer met mij aan te vangen maar het belangrijkste is dat ik het een geweldige dag vond. Mijn eerste keer in Plopsaland Indoor was een groot succes.
Vrijdag fietste ik snel en alleen maar we zijn nog geen 2 dagen verder en nu kan ik ook al langzamer fietsen en toch mijn evenwicht houden. Ik fiets ook niet meer zigzag maar mooi rechtdoor. Opmerkelijk nu ik er mee weg ben hoeveel vooruitgang in elke dag maak.
t Is officieel: vanaf vandaag kan ik alleen fietsen geen wieletjes meer nodig en geen stok meer van papa. Papa is al een tijdje met mij aan het oefenen omdat ik vragende partij ben om zonder wieletjes te rijden. Intussen wordt papa zijn conditie ook bijgewerkt want ik fiets snel om mijn evenwicht te kunnen houden en papa moet dan de hele tijd langs mij op rennen.
Ik wou aan opa eens laten zien wat ik al kon en voila, daar ging ik: papa langs mij op maar dat was vandaag meer morele support dan wat anders. Haike is helemaal in de wolken: ze kijkt echt geboeid als ik leer fietsen en wijst de hele tijd naar mij en ze doet dan teken naar mama dat mama goed moet kijken hoe goed ik het al kan!
We zijn vetrokken nu nog wat fietsbeheersing leren.
Ik ben toch nog niet heel op mijn effe. Ik zal me gisteren wel beter gevoeld hebben door mij feestje maar vanmorgen gloeide ik weer. Mama was ook al niet tegoei dus zijn mama en ik samen in het grote bed gekropen en hebben we wel tot 12u geslapen. Papa heeft intussen het beste van zichzelf gegeven om Haike te entertainen. Toen ik wakker werd waren de grootste en kleinste uit het huis spoorloos verdwenen. Mama riep haar GSM ter hulp en jawel, de 2 kadées zaten bij bomma. Daar wou ik natuurlijk ook naar toe dus heb ik mama gauw onder de douche gestopt, wat wafels ingepakt en een stukje boottaart op een bordje gezet en een half uur later stonden wij ook bij bomma. Net op het moment dat Haike het welletjes vond en in haar bed wou ... Geen 5' zijn we daar geweest maar dat was wel lang genoeg om bomma te zeggen dat ze het bord terug moest geven aan mama omdat dat wel van ons was. 's Avonds wou ik het bord al gaan halen. Mama zei dat dat niet ging omdat bomma de taart misschien nog niet op had waarop ik antwoordde dat het bord zeker leeg moest zijn omdat bomma een echte snoepdoos is ;-)
In de namiddag is papa ook de kamer voor Haike gaan bestellen. Papa vond dat mama lang genoeg getraineerd had en dat mama nu eens eindelijk knopen moest doorhakken of ze al dan niet een kajuitbed wou voor Haike en of het aan 1 of 2 kanten afgewerkt moest zijn en voila, 't was maar een woord en mama heeft eindelijk een beslissing genomen. Toen papa terugkwam, passeerde Kirsten net. Omdat ze op mijn feestje een doosje vergeten was, riep papa ze binnen zodat ik nog fijn heb kunnen spelen met Katarina en Victoria. Toen was het etenstijd en omdat ik de bolderkar gezien had van Katarina en Victoria wou ik ook met de onze op stap. Goed eten was de afspraak en daarna op stap. Grappig maar we sloten de deur en net toen kwam Riet aangereden. We hebben haar dan maar mee op sleeptouw genomen en zo werd deze ziekerige dag nog al bij al leuk.
Oh ja Haike wijst sinds een 2tal weekjes al een aantal lichaamsdelen aan: bij haar neusje wijst ze naar haar neusje, bij haar mond steekt ze de vinger in de mond, bij de oortjes flappert ze ermee met haar vingertjes, bij de haartjes aait ze haarzelf op haar hoofd en bij de buik, trekt ze haar bloes omhoog en wijst ze naar haar naveltje! Leuk dat ze vanallles begint te verstaan!
Vandaag was het mijn feest! Omdat ik woensdag 4 word mocht ik van mama en papa een feestje geven. Deze hele dag was ik ongeduldig maar om mij wat af te leiden mocht ik mee met mama, papa en Haike naar de schoenenwinkel. Haike haar voeten groeien lijk kool dus was madameke weer eens toe aan nieuwe schoenen. Chance dat de schoenen al aan solden prijzen de deur uit gingen. Toen Haike in het nieuw stond, zei mama dat ik ook voor mij mocht kijken - zoals dat bij echte meisjes gaat heb ik leuke sandalen gekozen, met een bloem! Daarna nog naar de Colruyt en toen we terug waren heeft mama gauw nog wafels gebakken. Er moest maar eens iemand van de vriendjes mama haar botentaart niet lusten!
Om 14u stipt stond opeens iedereen aan de deur: Katarina, Femke, Lucas en Irini. Jezus, wat vloog de tijd om. Mama had wat spelletjes achter de hand voor als we ons zouden vervelen maar eerlijk gezegd, die heeft mama maar in de doos gelaten. We hebben met klei gespeeld, gekleurd, buiten op de schommel, met stoepkrijt en bellen geblazen. Mama haar boottaart had ook veel succes, allé vooral de snoep die er rond lag! Voor we het wisten was het 17u en ging weer iedereen naar huis. Bij deze mama en papa, zeg ik dat zulke feestjes voor herhaling vatbaar zijn!
Voor het in bad gaan, wou mama Haike nog eens op het potje krijgen. Mama haalde haar charmes boven om Haike te overtuigen maar Haike ging opeens parmantig voor het bad staan, beentjes open en de badkamervloer werd gezegend. Daar stond het potje mooi te wezen op niks!
Vandaag ben ik een paar gram afgevallen want er werd wat van mijn poliepen weggehaald. Om 7u20 waren we in het ziekenhuis en ik had de dikste lol. Ik was keigoed gezind en deed een klein beetje gek. De gekte ging gauw over toen we op mijn kamertje van 1 dag kwamen en ik een armbandje met mijn naam kreeg. Ik had honger en dorst en ik wou een glitterarmband ipv zo een stom wit armbandje. Gelukkig hebben mama en papa mij wat ge-entertained en om 8u15 was het al zover. Dokter Nele nam mij op de arm en toen mocht ik flink in het balonneke blazen. Toen was ik even van de wereld en om 8u30 was ik al terug wakker op mijn kamer. Het eerste uur was moeilijk: de plakker ambeteerde mij, ik wou drinken, ik wou dit, ik wou dat .... ik wist niet wat ik wou maar opeens zei ik dat mama mijn kleren moest aandoen en dat ik wou gaan wandelen in het ziekenhuis. De dokter is dan nog eens langsgekomen, ik moest nog even daar blijven en hup toen er anderhalf uur na de ingreep verstreken was mocht ik eindelijk terug naar huis.
Ik was zo vol goeie zin dat we thuis iets klein zijn gaan eten en dan meteen Haike in de creche zijn gaan halen om daarna door te rijden naar Maasmechelen Village. Mama en papa ontweken strategisch de speeltuin want anders zou er van shoppen niet veel in huis komen maar de eerste de beste winkeljuf was niet al te snugger en vroeg aan mij of ik naar de speeltuin ging. Voila, mijn oudjes hadden prijs! Vanaf toen ben ik blijven zagen om naar de speeltuin te mogen ... papa heeft daar nog een mooie buiteling gemaakt die ik gelukkig niet gezien hebben. Het lijkt wel of papa tegenwoordig de vallende ziekte heeft maar gelukkig tot nu toe allemaal zonder veel erg.
's Avonds is opa mij nog komen bezoeken en hoera hoera opa is een echte meisjeskenner want hij had voor mij een DVD van prinsessen bij. Hij had geen beter cadeau kunnen kiezen. Ik in mijn nopjes en mama en papa in hun nopjes dat het poliepenverhaal zo goed is meegevallen. Oh ja, Haike heeft ook nog eens op haar potje gedaan. Ze was natuurlijk weer aan het lachen bij mijn applaus ... het lijkt wel of ze het daarvoor doet.
Vandaag werd ik door papa en mama ingewijd in het prachtige schouwspel van de verkiezingen. Mama legde mij aan tafel uit dat mama en papa de nieuwe bazen van het land moesten gaan kiezen. Ze is niet over Vlaanderen en Europa begonnen want dat zou het allemaal wat te complex maken. Ik snapte het nu al niet goed want ik zei tegen papa: waarom kunnen die mensen niet gewoon ienemienemutte doen? Enfin, ik mocht mee met papa in het kotje en hup we werden gefilmd door TVL. Na Haike konden wij, de andere Droushoudten, uit Opglabbeek toch niet achterblijven hé. Naar 't schijnt zijn we ook echt op TV geweest maar mama en papa hebben niet zoveel geduld met TVL dus hebben ze het zelf niet gezien. Nu goed, na de verkiezingen mocht ik met papa nog mee om een cadeautje te halen voor de babyborrel van Aurélie. Langs de wegen stond het vol borden met mensen van de ienemienemutteclub. Toen ik langs de reclame van Sloggi reed, met 4 mooie dames in hun slipje vroeg ik of papa ook op hun mocht stemmen.
Haike sliep intussen zodat mama wat kon opruimen. Toen Haike wakker werd kwamen we juist thuis en vermits Haike een droge pamper had zei mama tegen mij dat we Haike eens op het potje konden zetten. Ik gedroeg me als een echte supporter en terwijl mama was aan het opplooien was en ik aan het supporteren was, kwam er opeens een straaltje pipi. Mama en ik begonnen enthousiast te klappen en Haike zat erbij en glunderde!!!!
's Avonds hebben we Haike naar moeke en vake gebracht voor een logeerpartijtje. Morgen moet ik namelijk naar het ziekenhuis voor mijn poliepjes. Nu dat effe alleen thuis zijn, heeft ook zijn voordelen want mama en papa zijn nog eens met mij op de kermis geweest. Mama had keiveel goesting in appelbeignets maar papa wou liever de gezonde eetdriehoek voelen ... mama kon dus kin kloppen ;-)
Voila, het is een feit: Haike staat in de krant vandaag!!! Gisteren had juffrouw Fiona in de creche papa al verwittigd dat het Nieuwsblad foto's had gemaakt waar Fiona samen met Haike op stond en dat er een waterkansje was dat Haike in de krant zou staan. Blijkbaar heeft ze goed haar best gedaan want de foto werd gekeurd en goed bevonden. Papa is meteen de krant vandaag gaan halen en de familie werd op de hoogte gebracht.
Moeke en vake kwamen meteen langs om te kijken maar natuurlijk ook om af te spreken voor de kermis. Ik moest natuurlijk weer een ganse dag wachten tot de kermismeneren goesting hadden om hun tent open te doen maar om 16u was het eindelijk zo ver. Eerst gingen we op het molenke. Haike fier in een echte decapotable en ik in de bus. Weinig kindjes dus lange ritjes op de molen en .... ik heb de flosh gevangen dus zat er nog een extra toerke in. Na 2 ritjes werd het tijd voor iets anders maar dat was niet naar de zin van Haike. Ik mocht gaan 'vliegeren' op de vliegtuigjes - het meisje dat bij mij zat kende de kneepjes van het vak al zodat we bijna de hele tijd in de lucht hingen!!! Dan nog in de botsauto's met papa en nog een keer eendjes vangen en toen was het uit met de pret.
Moest ik de lotto winnen, ik zou de hele dag op de kermis rondwandelen en overal op gaan maar helaas aan alle mooie liedjes komt een einde ;-)
Vanavond mocht ik wat langer opblijven want ik moest naar de dokter. Meter Riet werd ingeschakeld om op Haike te letten - amai, toen Riet aankwam kreeg ze nogal eens een ontvangstcomité: Haike en ik stonden haar op te wachten met open armen en begonnen meteen heel gek te doen toen Riet binnen was. Nadat mama ons wat kalmeringspillen had toegediend, kon Riet eindelijk haar jas uitdoen.
Bij de dokter was ik heel heel flink. Na mijn klierkoorts van februari vond iedereen dat ik zo kortademig was. Na 2 bezoekjes aan de lieve Dr. Van de Casseye werd mama en papa aangeraden om iets aan mijn poliepen te laten doen. Hoewel mama en papa heel content zijn van de dokter wou mama toch nog een bijkomende opinie dus mochten we ook nog eens langsgaan bij Nele - mama kende Nele nog van in de klas vroeger en inderdaad poliepjes te groot dus poliepjes worden verkleind en blijkbaar is dat typisch een gevolg van klierkoorts. Ik was superflink en liet goed naar mij kijken. Nele heeft dan ook goed uitgelegd wat er allemaal in het ziekenhuis gaat gebeuren en ik zie het allemaal heel goed zitten. Ah ja, ik moet enkel in een ballonneke blazen en dan val ik in slaap en daarna ben ik weer bij mama en papa. Ik vind er niets bijzonders aan al vind ik het wel speciaal dat ik een dagje niet naar school moet! Maandag is het zo ver.
Haike sliep vanmorgen en ik wou absoluut samen met mama op de fiets naar bomma. Mama had wafels gebakken dus was dat meteen de moment om ze naar bomma te brengen. Terwijl we door het bos reden, zei ik de hele tijd dat ik kabouters zag. Mama antwoordde me dat dat niet kon want dat kabouters overdag slapen waarop ik prompt antwoordde dat ik ze wel zag omdat ik grote ogen heb.
Yep ik heb vake weer mee op sleeptouw genomen. Ik stelde voor om naar de Tievishoeve te gaan maar helaas pindakaas, 's woensdags wordt er gerust op de Tievishoeve dus geen ijsjes. Nullo problemo, ik stelde meteen voor om dan maar een beetje verder bij Raf in 't Soete te gaan - jaja als het op ijsjes aankomt ken ik mijne weg wel hoor. Bij Raf lag een puzzel van de verschillende landen. Vake, altijd in form om mij iets te leren, begon met dit is België, dat is Nederland, dat is Duitsland waarop ik ongeduldig werd en aan vake vroeg waar Plopsaland dan wel lag.
Ik ben echt fietsverslaafd! Na het eten vroeg ik om weer te gaan fietsen en als het op dingen bijleren aankomt is thuis de regel: u vraagt wij draaien dus werd Haike in haar driewieler gezet en ik mocht op mijn fiets. Waw wat ging ik goed vooruit, Haike kon mij niet volgen. Nu ja eigenlijk is dat mama die zo traag is want zij duwt Haike. Ik fiets korte stukjes heel alleen en helemaal tegen de verwachting van papa en mama in lach ik ermee als ik de berm inrijd. Normaalgezien ben ik voor zo dingen een prutske en begin ik te wenen maar nu lach ik het eens weg en hup ik ben weer weg met mijn fiets. Haike heeft het driewieler zitten vlug opgegeven maar ik heb papa een uur goed aan de gang gehouden. Op een gegeven moment stopte ik - papa vroeg wat er scheelde en ik zei: 'Ik zal eens kijken of je al druppeltjes op je voorhoofd hebt'. Effe later stopte ik weer, papa vroeg weer wat er was en ik zei 'Papa, als je moe bent, moet je maar stoppen en moet mama maar verder doen'.
Toen ik terug thuis was van het fietsen was Riet er. Die ging met mama joggen (over de kwaliteit van het joggen ga ik het niet hebben want volgens mama heeft ze het erbarmelijk gedaan). Enfin eerst heb ik Riet mijn sjieke sportschoenen laten zien - sportdag was trouwens geweldig: op de evenwichtsbalk lopen en op de springplank springen maar ik kwam mijn en mijn jogging broek vloog meteen uit want rokjes dragen vind ik toch fijner.
De groten deden hun communie gisteren dus mochten wij vandaag mee een dagje uitblazen en moesten we niet naar school. Ik mocht dus naar moeke en vake. Ik vertelde meteen dat er weer een ezeltje geboren is op de Tievishoeve - dat is me wat de laatste tijd: op Paasdag het eerste ezeltje, 2 weken terug een veulentje, gisteren Olifantje K in de zoo en gisteren ontdekten papa en ik nog een ezeltje op de Tievishoeve. Heel enthousiast kwam ik thuis en vertelde maar de hele tijd dat ezeltje 1 Lobke heette en het veulentje Door maar dat ik het andere ezeltje zijn naam niet kende maar vandaag heb ik moeke en vake mee op sleeptouw genomen naar de Tievishoeve en ook dat raadsel is nu onthuld: de jongste telg heet Lars. Nu zou er nog 1 veulentje moeten komen en dan stopt het volledig weer even met dierengeboortes.
Kleine meisjes worden groot dus een paar weken geleden vroeg ik of mijn wieletjes eraf mochten van mijn fiets. Mama en papa vonden het nog iets te vroeg maar vermits ik vragende partij was, werden ze eraf gedaan. Het fietsen gaat moeizaam en afgelopen week was het fietsweek op school dus werden mijn wieletjes er even terug aangezet maar vandaag wou ik ze er af. Papa is goed met mij gaan oefenen en er is duidelijk beterschap. Heel kleine stukjes fiets ik al alleen al heb ik altijd de neiging naar rechts te hellen. Nog een paar weken goed oefenen en dan zou het misschien wel eens kunnen lukken.
Haike wordt intussen lustig voortgeduwd in haar driewielerke. Ze is nog iets te klein om zelf te kunnen trappen maar als mama iets te lang stilstaat zegt ze wel 'è eè' op een dwingende toon zodat mama niet anders kan dan verder duwen. Mama is niet zeker maar daarstraks deed Haike teken dat ze absoluut naar de krokodille magneetmuur wou. Mama ging er met Haike voor staan waarop Haike naar haar foto wees en 'Ai , ai' zei - zou dit de eerste vorm van 'Haike' zijn? Dat zou wel tof zijn want buiten mama, papa en ba (bal) zegt Haike nog niets. Als mama dan soms iets vraagt aan Haike waarop Haike ja of neen knikt, zeg ik altijd: allé mama, je moet dat niet vragen, Haike kan nog niet babbelen maar mama vindt het zo geweldig als Haike heel hard neen of ja schudt dat mama niets anders doet dan ja-nee vraagjes afvuren.
Hm buiten spelen is toch leuker dan blogje onderhouden maar blog vrienden moet je soigneren dus ik ben back in town!
Voila, na wat mislukte pogingen omwille van het weer is het dinsdag zo ver: madame hier gaat op sportdag. De sportschoenen van vorig jaar ben ik ontgroeid dus nam mama Haike en mij mee op sleeptouw naar de Vatana voor een nieuw sporttenueke. Ik wist weer wat ik wou: dezelfde sportschoenen als vorig jaar ... alleen die waren er niet in mijn maat. Niet getreurd: onze Adidas vrienden hadden ook leuke modellekes maar mijn blik viel meteen op die leuke witte sportschoenen met hartjes, roze veters en last but not least: Swarowski elements - zo stond het letterlijk op het kaartje wat er aan hing. Mama fronste eens haar wenkbrauwen maar de schoenen werden goedgekeurd en gekocht. Dan nog een leuke jogging erbij. Mama paste ze mij in de winkel en zoals een echte madame ging ik het geheel eens showen voor de spiegel. Zoveel ijdelheid voor een bijna 4-jarige dame. Mama keek, fronste weer haar wenkbrauwen maar ook de broek werd goedgekeurd en gekocht.
Haike vond het leuk om intussen rond te paraderen. Niet simpel voor mama want Haike is zo klein dat ze letterlijk in het niets verdween tussen al die rekken maar raar oh waar aan de kassa had mama haar 2 oogappels nog altijd en was ze dik content dat ze eindelijk in de auto kon ploffen en haar argusogen terug tot normale ogen kon laten evolueren.
's Avonds was ik weer superflink aan tafel. Mama had pasta met ricotta, rucola en italiaanse ham gemaakt. Niet echt mijn ding dacht mama maar ik at het toch maar lekker flink op. Haike werd op een regime van rijstwater, aardappelen en appelmoes gezet want de pampers waren iets te hevig de laatste dagen.
Ik heb namiddag samen met papa geboeid naar de laatste 40km van de Ronde van Vlaanderen gekeken. Ik kon er maar niet aan uit dat Sven Nijs niet meereed. Telkens vroeg ik maar aan papa: 'Waar is Sven Nijs' maar vandaag geen modderpret dus geen Sven Nijs. Na de koers ging ik mama vertellen dat Sven De Volder gewonnen had. Nu moet je weten, mijn mama zet in het weekend haar verstand vaak op nul, dus antwoordde mama heel serieus: Maar neen Lien, we hebben toch geen zolder. Ik herhaalde nog eens mijn blijde boodschap waarop mama aan mij vroeg waarom ik het toch maar de hele tijd over de zolder had. Gelukkig kwam papa mij ter hulp. Volgens mij heeft mama stoppen in haar oren.
Haike dribbelde intussen vrolijk rond. Ze wil niet meer op de arm, ze wil alleen maar stappen. De hele tijd maakt ze toertjes en af en toe gaat ze in haar autootje rusten. Ik vind het allemaal fantastisch. Dan pak ik Haike haar handje vast en wij zusjes wandelen dan vrolijk door de living!
