Jezus, ik ben vandaag helemaal van de trap gedonderd. Ik was klaar met mijn ochtendtoilette en ging naar beneden, papa stond met Haike op de arm nog wat te babbelen bij mama op de badkamer en opeens boink, boink, boem, patat ... stilte ... boink, patat, boink, boem ... stilte ... geween. Ik was een heel stuk van de trap gedonderd. Mama en papa in volle paniek naar onder om naar mij te komen, ze zouden zelf verongelukken, maar gelukkig was ik snel getroost. Ik heb me meer verschrokken dan pijn gedaan en zo extra aandacht kon ik wel smaken ;-)
's Namiddags zijn we nog bloemetjes gaan kopen zodat Haike die morgenvroeg nog bij haar vorige juffen kan gaan afgeven om ze te bedanken voor de goede zorgen die ze er gehad heeft. Intussen is zus al heel goed gewend in de nieuwe groep: mama krijgt niets anders dan lof over Haike: ze eet goed en vraagt dikwijls bij - soms denken de juffen dat ze eten op de grond gooit maar er ligt nooit iets onder haar stoel dus zal het toch wel in het mondje verdwijnen, ze slaapt heel flink op het bedje, speelt goed, verstaat veel en brabbelt goed.
Na ons bezoekje aan de Florina mochten we ons nog uitleven op de kinderboerderij in Lanaken - ik weet niet hoe het ding in kwestie noemt maar je moet dat zo omhoogtrekken en dan kan je op zo een schoteltje zitten en naar beneden 'glijden' aan een touw. Dat vind ik echt geweldig en Haike ook al mag die dat nog niet alleen, ze moet bij mama of papa op de schoot al hebben die beslist dat ze dat niet te vaak gaan doen gezien hun poep dan continu tot tegen de grond komt, de dikzakken ;-)
