Wat een eeuwigheid geleden leek voor mama en papa is vandaag gebeurd: zowel Haike als ik hebben tot half negen geslapen en het deed die oudjes van ons deugd. Goed uitgeslapen betekent ook fit om vanalles te doen. Mama en Haike gingen in de voormiddag wat poetsen - het was een grappig zicht: Haike liep overal met het emmertje rond en ze begreep heel goed dat er water in moest maar mama weigerde pertinent. De bedoeling was dat het na het poetsen properder zou zijn dan ervoor.
Papa troonde mij mee naar de keuken om de enige echte Droushoudt spaghettisaus te maken. Ik viste de ingrediënten uit de frigo en de kast en gaf papa mijn allerbeste assistentie. Haike rook eten en was niet meer te houden. Poetsen was opeens niet meer aan de orde: boven de keukenpotten zou Haike met haar neus hangen!
Na het middageten scheen het zonnetje dus wou ik zoals papa mij gisteren beloofd had naar bomma fietsen. Niet meer bij papa en mama op de fiets maar zelf trappen. Papa kreeg zijn schoonste sporttenueke aan en reed een stukje met de auto - de hele afstand leek nog wat te ver maar toch, volgens papa heb ik maar liefst 3 km gefietst en het ging heel goed! Onderweg hebben we mama eens gebeld om te zeggen dat ik fantastisch was en toen we wat later bij bomma aanbeland waren heb ik mama nog eens gebeld om felicitaties in ontvangst te nemen. Bomma snapte eerst niet goed waarom papa zo naar het zweet rook tot ze mijn fiets zag en begreep dat papa die 3 km gejogd had.
Mama kwam na met de auto om papa en mij op te komen halen bij bomma maar eerst deed ik nog volgende uitspraak. Ik had een telmachine vast en vroeg aan mama om de nummer van vake te bellen voor alsof. Mama: Ja maar Lien, ik ken die nummer niet vanbuiten Ikke: En vanbinnen?
Na de nodige rust, ijsjes, drinken, snoepjes, koekjes (we waren bij bomma weet je wel) vroeg ik om toch nog een stukje te fietsen. Papa werd door mama met mij op pad gestuurd en mama zou ons achterna rijden. Mama bleef iets te lang bij bomma kletsen dus papa was echt supercontent toen hij mama zag. Mama parkeerde zich aan een inhammetje, papa vroeg mij om te stoppen aan de auto maar ik, ik reed lustig door en riep: nu heb ik u gefopt papa. Papa - moegelopen - heeft mij dan toch vriendelijk verzocht om bij de volgende stop van mama ook te stoppen. OK, mij leren fietsen mag dan ook gezond zijn voor papa maar er zijn natuurlijk grenzen. Op sommige dagen accepteer ik dat er grenzen zijn en vandaag was zo een dag.
Haike vindt het allemaal fantastisch en is mijn grootste supporter! Na het fietsen nam papa een douchke en gingen we meubelen kijken. Ik wou absoluut in het ballenbad dus werd ik aan een lieve mevrouw toevertrouwd. Mijn naam werd opgeschreven en net toen mama en papa de toer gedaan hadden werd er afgeroepen dat ik het ballenbad beu was en mijn mama en papa terugwou.
Oeps al half zes dus wij vieren weer naar huis - de spaghetti werd op tafel gezet en we hebben niet gegeten maar het varken uitgehangen. Haike had maar liefst 3 borden op! En alsof het nog niet genoeg was, wouden wij zusjes nog naar de Tievishoeve voor een ijsje. Mama was de enige met karakter en moest geen ijsje maar wij hebben er van genoten. Toen nog wat dieren kijken - ik sprak eerst de ezel streng toe dat hij papa zijn broek niet mocht opeten zoals hij gisteren geprobeerd had - dan nog een fietstochtje en toen moesten we onmiddellijk ons bed in, 't was al half negen maar laat begonnen is laat eindigen nietwaar?
Mama had shopping blues. Niet dat ze iets nodig had maar ze wou tussen winkels vertoeven. Papa is fan van Maastricht dus werden wij kids aangemaand om zoals Kouwning Kousj (Koning Koos) en Towdo (Todo) te spreken. Als echte Belgische was ik nog maar net in Maastricht toen ik smakkend naar het kraampje met Luikse wafels keek. Chance dat als het op eten aankomt ik in Haike en papa 2 sparring partners vind dus mocht papa zijn eigen en ons trakteren op een wafeltje. We kuierden wat, kochten 2 hemden voor papa, testten de roltrappen uit - ik zowel al staand als 1 keer vanuit de buggy, gingen lekker eten - al was dat laatste niet echt op ons gemak want Haike en ik hadden kuren, kuierden nog wat, kochten wat boeken en toen ... toen stond hij daar: de straatartiest met een mandje met geld. Een mevrouw legde een centje in zijn mandje en die standbeeldmeneer bewoog opeens en nam die mevrouw vast. Ik wou ook zo graag een centje gaan leggen maar durfde niet want stel dat die meneer mij ook eens ging vastnemen. Ik vroeg een centje aan mama, wikte en woog wat ik zou doen, zette een stap vooruit en een stap terug, smeekte mama om mee te gaan maar mama vond dat ik alleen moest gaan en toen besloot ik dat die meneer naar zijn cent kon fluiten. We gingen nog wat shoppen en toen kwamen we opeens weer langs die meneer. Ik vroeg terug de cent aan mama, keek aarzelend, mama overtuigde me dat de meneer niets zou doen en toen sloop ik heel heel heel heel langzaam naar zijn mandje ... een meter voor zijn mandje maakte ik een snelle move en gooide het geld erin en toen liep ik keihard terug naar mama ... zo had ik meteen het publiek aan het lachen gebracht. Gelukkig gaf die lieve meneer me een luchtzoentje en ik liep dik content door Maastricht.
Papa had mij gezegd dat Erwin en Ine vanavond langskwamen. Ik legde dat aan mama uit maar sprak de hele tijd van Ermin. Mama zei me dat het niet Ermin maar Erwin was met de w van water. Toen vroeg ik aan mama hoe Erwin nog heette en mama antwoordde Coenen. Waarop ik vroeg: En water, je zei toch dat Erwin ook water heette.
Ik had nog een verjaardagscadeautje te goed van tante Wendy en vandaag was het zo ver: tante Wendy kwam me tegen de middag halen in de opvang om een namiddagje te gaan genieten van mijn Studio 100 vrienden. Veel details kan ik hier niet schrijven want het is een geheim van tante Wendy en mij, bijgevolg heb ik mama beperkt gebrieft en heeft ze als mijn ghostwriter niet voldoende informatie maar wat ik wel kan vertellen is dat ik het bijzonder leuk vond en dat ik vol ben van de Bumba en de Plop show. Tante Wendy zag aan mij dat ik moe was maar ik charmeurke wou nog eens overal op dus toen we doorgingen was ik echt wel stikop. 's Avonds was er dan thuis ook niet veel meer met mij aan te vangen maar het belangrijkste is dat ik het een geweldige dag vond. Mijn eerste keer in Plopsaland Indoor was een groot succes.
