Vandaag werd opa ingeschakeld om mij aan school komen af te halen. Toen papa met Haike thuis kwam toonde ik fier mijn zelf geknutseld schoentje. En wonder boven wonder, met dit schoentje zou ik het wel aandurven om mijn schoen te zetten. Wortels, pintjes bier, suikerklontjes (die Haike zelf half had opgegeten alvorens ze in de schoen te leggen) werden erbij gehaald. Mits een briefje op de deur voor de Sint, met het beleefde doch dwingende verzoek zijn Pieten buiten te laten staan en zelf in hoogsteigen persoon mijn schoentje te komen vullen zag ik het allemaal wel zitten
s nachts daarentegen bleek de angst mij toch weer te overmeesteren en ben ik dan toch maar bij mama en papa in bed gekropen. Ondanks mijn nieuwsgierigheid werd ik toch door papa aangemaand om nog effe te blijven slapen. Mijn geduld werd echter beloond : mijn schoentje was gevuld met chocolade, koekjes, en voor elk van ons een mooi boekje. En de Pieten
die hadden hun lege bierflesjes mooi buiten aan de voordeur laten staan. Zo zie je maar, een beleefd briefje kan wonderen doen !
03-12-2009 om 00:00
geschreven door Lien en Haike 
|