23. Voor mijn volgende verjaardag vraag ik kieuwen!

Vrijdag, 22 juni 2007.

Hotel Club Fanara, Sharm El Sjeikh.

Onze voorlaatste dag in 't onderwaterparadijs was aangebroken. Dus heb ik mijn kop maar enkel boven water gestoken om er wat mondvoorraad in te proppen.
Ik moet stilaan afscheid beginnen nemen van mijn ondertussen vertrouwde vissen.

         

         Een van mijn anemoonvisjes die al zo dikwijls trouw voor me geposeerd heeft.
         Hoewel, even "stil hangen" is er nog altijd niet bij...

        

        De blauwe gestippelde grouper toont meer goede wil.

        

         Mijn frèle, zo geliefde kwalletjes...

         

Er zwemmen niet alleen wonderbaarlijke dingen onder water maar er groeien er ook zeer mysterieuze...

         

          Een geel visje in een droomwereld van zachte koralen...

         

          Koraaltjes die liever inktvis waren geweest?

         

          Of zachte koralen die in een vorig leven broccoli waren?

         

          Een kouwelijke doopvontschelp die zich in enkele warme mutsen gehuld heeft?

         

          De hersenen van Einstein?

         

          Een koraal die niet weet of hij steen of bloem wil worden?

         

          Eèèèèk!!! Zelfs een vleesetende vis!!!

         

          Was hij graag een stoere eik in een sprookjesbos geweest?...

         

          Een koraal met liefdesverdriet?

         

         Heeft een vis hier zijn onderrokje vergeten???

         

          Het uithangbord van een zeemeermin die een bordeeltje runt?

En tussen al die mysteries dabbelen mensen met hun turnsloefkes rond. Zonder duikbril. Onwetend wat ze vermorzelen...

         

Maar eens... moet ge terug boven water komen natuurlijk...

         

          

’s Avonds wilden we teruggaan naar Alf Leila Wa Leila om nog wat te gaan shoppen, maar och, we hebben niks nodig. Ik heb hier in ’t hotelwinkeltje een plezant boek over alle farao’s en goden gevonden. Mijn "Dean Koontz"-roman zit al 14 dagen ongeopend in mijn valies, ik verslind alleen nog boeken over faraokes en hun goden. Jongens jongens, die kereltjes hadden toch ook nogal een fantasie. Om jaloers op te worden.

PS. Hebt ge 't gezien?!!! Of beter, hebt ge 't niet gezien?!!!
Er staat in heel deze aflevering maar 1 enkele doopvontschelp!!

Voor aflevering 24 klik HIER!

Zaterdag, 23 juni 2007.

Hotel Club Fanara, Sharm El Sjeikh.

Paul heeft de nacht doorgebracht op de toilet. Hij heeft diarrhee en 38.5° koorts.

Hij heeft het grootste deel van de dag in zijn bed gelegen. Om alleen te gaan snorkelen had ik ook geen zin dus heb ik maar wat gelezen (in mijn nieuw faraoboek!) en geschreven en aan ’t zwembad gelegen. Dan heb ik ook wat kleur, want door zo’n kompleet duikpak bruint ge natuurlijk niet….

Stel u voor dat we mijn idee uitgevoerd hadden en die 23 uren durende excursie naar Jerusalem geboekt hadden! Dan had die sukkelaar nu de “Hof van Olijven” zitten bemesten, en hij zou ook zeker wat te sakkeren gehad hebben tegen de Klaagmuur. Hij is echt zo ziek als een hond...

         

'k Ben dan altijd maar alleen gaan eten. In goed gezelschap natuurlijk.
Van mijne rosse, en mijn vogeltjes...

         

         

         

In de vooravond zijn we even tot op het punt van ons schiereiland gestrompeld waar de vuurtoren staat. Vlakbij de zee staat een heel mooi en sfeervol monument voor de slachtoffers van een vliegtuigramp in 2004. Het is een vlucht aluminiumvogels die opstijgen. Tegen de knalblauwe lucht hier zijn die blinkende vogels echt prachtig.

Spijtiggenoeg lag er vlak naast, ook pal aan zee dus alweer een openlucht discotheek.

Paul is niet mee kunnen gaan eten, die geraakte zelfs nog amper terug tot aan ’t hotel na dat korte wanelingetje. Ik heb gelukkig onze kamer kunnen huren tot morgenavond zodat we niet al op de middag buiten moeten.

         

's Avonds ben ik nog wat alleen door 't hotelterrein gaan wandelen om afscheid te nemen. Dan ziet alles er toch zo rustig en vredig uit... althans voor de allesoverheersende lawaai-shows beginnen...

         

         

         

         

         

         

         

         

Dus dit was onze laatste avond in dit heerlijke oord... Rest morgen alleen nog de terugvlucht...
Ik had best nog wat willen blijven want ik kijk ontzettend op tegen de drukke en emotionele tijd die ons nu te wachten staat... de definitieve uitverkoop van onze winkel.
Goddank dat we even dit reisje hebben kunnen maken om wat op krachten te komen voor wat ons te wachten staat...

Laathi, Sharm El Sjeikh, 24 juni 2007.

PS. Als laatste foto toch nog een doopvontschelpje. Sorry, ik kon 't echt niet laten
 
         

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!