13. De boekhouding van de farao.
Woensdag, 13 juni 2007. Crown Jewel - Luxor.
Na het bezoek aan Luxor zijn we met een minibusje naar Karnak gereden. De grootste tempel ter wereld die enkele kilometers verderop ligt. Dit is de tempel die op alle affiches en boekcovers over Egypte staat. Hij is zéér indrukwekkend. Groot. Hoog. Uitgewerkt. Schoon. Fijn.
Hier stonden dus ook weer de lange rijen sfinxkes met ramskoppen voor de ingang van het heiligdom. Er staan ook nog massas zuilen. In een enkele zaal alleen al 132!
Maar er zijn maar twee obelisken overgebleven. Al de andere zijn ergens in Europa terecht gekomen. Gestolen, geruild
Ze staan overal behalve op de plaats waar ze zouden moeten staan. Hier dus. En dat vind ik wel triestig.
Wat ook interessant was : hier kunt ge nog een stuk van een van de hellingen waarmee ze de stenen voor het bovenste deel van de muren naar boven gesleurd hebben bekijken. Die hellingen waren destijds kilometers lang om die loodzware stenen tot op die grote hoogte te kunnen slepen. En die bergen moesten na voltooïng van de werken natuurlijk terug opgeruimd worden. Nijver volkje wel, die oude Egyptenaren, en dat in die hitte
Maar hier is de opruimploeg een beetje slordig geweest....
Hier ligt nog een klein deeltje van de helling.
De meest imposante zaken aan deze tempel vond ik de dakbalken. En de prachtige gekleurde tekeningen die daarop bewaard waren! Heel hoog in de zalen bevonden zich ook nog de ramen! Met een soort tralies uit steen gehouwen! Prachtig! Ik veronderstel dat die vooral voor verkoeling en verluchting moesten zorgen want ze zijn zo hoog dat ge er toch niet door kon kijken. Ik dacht zelfs eerst dat het recente restauraties waren, maar nee, die "tralies" bleken ook echt eeuwenoud...
Vlak bij het Heilig Meer staat een standbeeld van een scarabee. De legende wil dat als ge er drie keer rondwandelt ge geld krijgt, vijf maal brengt u geluk, zeven keer wandelen een huwelijk en negen keer veel kindjes. Aangezien ik veronderstelde dat we alvast toch al alle zes geïnteresseerd zouden zijn in een uitbreiding van ons reisbudget heb ik dan maar voorgesteld om met zijn allen 3 keer rond dat beeld te huppelen. In polonaise stijl. De jongskes van ons groepke keken eerst wat bevreemd, maar al rap deden ze mee. Voor deze heerlijk hilarische scène heb ik Amro als cameraman aangesteld. Die is altijd voor een grap te vinden. (Hij heeft dagen aan een stuk een hoop mensen wijsgemaakt dat hij drie vrouwen heeft, een Egyptische, een Belgische en een Hollandse. Ze waren er allemaal ingelopen totdat hij het bij mij ook probeerde, en dat mislukte natuurlijk. Ah ja, alsof zon intelligente kerel zo stom gaat zijn om zich de miserie van drie vrouwen op de nek te halen!  )
De tempelwachters stonden argwanend op ons knotsgekke dansje toe te kijken - die hun niveau van zin voor humor lag duidelijk iets minder hoog - maar ze hebben toch niet ingegrepen en ons lekker verder laten dollen.
De sokkel met de scarabee.
Amro leidde ons naar een muur waarop we konden zien hoe er destijds gerekend werd. Echte optelsommen die we perfect konden begrijpen. De muur bleek een uitgebreide boekhouding te bevatten van hoeveel kados de farao gekregen had.
Zodat hij wist wat hij de volgende keer zelf als kado's moest geven misschien?...
Zie 't ge u al bezig op uw verjaardag? Allemaal krasjes en aantekeningen zettend op uw eetkamerbehang?
Tante Rosa : 1 boeket bloemen (duur) en een leesboek over planten (goedkoop)
Tante Jozefien : 1 theepot (zie Solden-reclamefolder van Kruidvat : 19 euro. En géén bos bloemen dit jaar!)
Nonkel Arthur : 2 leesboeken (één dure, en volgens mij één tweedehandse, maar daar ben ik nog niet 100% zeker van... Straks eens goed zien of er geen kruimels tussen de bladzijden zitten.)
Jeanneke : een geborduurde blauwe bloes (lelijk)
Marcel : fles wijn (Aldi!!!)
Neef Leon : het boek over de Provence dat ik hem drie jaar geleden zelf voor zijn Nieuwjaar gegeven heb!!! (Opzij leggen en niet vergeten het hem over drie jaar als hij 85 wordt terug te geven.)
Tante Trees : handtasje (denkelijk van kunstleder. Later eens grondig bekijken.)
Nicht Constance : Boek "Huishouden voor Dummies" (zou ze daar een bijbedoeling mee hebben?)
Bomma : zelfgebreide sokken (van die prikkende)
Bompa : slof sigaretten (zijn eigen merk. En hij heeft longkanker...)
Juliette : een fles Elixir d'Anvers (wat ik niet lust, maar zij des te liever)
Grootoom Lucien : een Play Station (ocharme, nu is hij helemaal dement aan 't worden. Zal volgend jaar niet meer nodig zijn om er een kado voor te kopen denk ik. Kosten op sterfhuis.)
Madame de Kaesteecker : zilveren kandelaar (goed opletten dat ik die volgend jaar op de kast zet als ze langs komt!!! Zéker niet vergeten. Anders dikke ambras!)
de poetsvrouw : een set zeemvellen (Slecht teken? Zou ze 't weeral willen opgeven?... Alvast naar andere poetsvrouw uitkijken.)
Buurman Frans : een koptelefoon (raar, want hij wist maar al te goed dat ik er al een had... Duidelijk weer een kado met een bijbedoeling. Maar welke?)
Tante Germaine : een "sierstuk" in de vorm van een obelisk (Een dildo pedoemme!!! Die moet ze zelf gekregen hebben en niet geweten hebben waarvoor die diende. Kan toch niet anders? Of wel???... Uitpluizen.)
En ook hier staat madam weeral in 't klein aan de voeten van de farao.
't Zou bij mij niet waar geweest zijn... 
Voor aflevering 14 klik HIER!
|
