24. Iedereen kan de pot op, behalve de pot, want die is onmisbaar...
Zaterdag, 23 juni 2007.
Hotel Club Fanara, Sharm El Sjeikh.
Paul heeft de nacht doorgebracht op de toilet. Hij heeft diarrhee en 38.5° koorts.
Hij heeft het grootste deel van de dag in zijn bed gelegen. Om alleen te gaan snorkelen had ik ook geen zin dus heb ik maar wat gelezen (in mijn nieuw faraoboek!) en geschreven en aan t zwembad gelegen. Dan heb ik ook wat kleur, want door zon kompleet duikpak bruint ge natuurlijk niet
.
Stel u voor dat we mijn idee uitgevoerd hadden en die 23 uren durende excursie naar Jerusalem geboekt hadden! Dan had die sukkelaar nu de Hof van Olijven zitten bemesten, en hij zou ook zeker wat te sakkeren gehad hebben tegen de Klaagmuur. Hij is echt zo ziek als een hond...

'k Ben dan altijd maar alleen gaan eten. In goed gezelschap natuurlijk. Van mijne rosse, en mijn vogeltjes...



In de vooravond zijn we even tot op het punt van ons schiereiland gestrompeld waar de vuurtoren staat. Vlakbij de zee staat een heel mooi en sfeervol monument voor de slachtoffers van een vliegtuigramp in 2004. Het is een vlucht aluminiumvogels die opstijgen. Tegen de knalblauwe lucht hier zijn die blinkende vogels echt prachtig.
Spijtiggenoeg lag er vlak naast, ook pal aan zee dus alweer een openlucht discotheek.





Paul is niet mee kunnen gaan eten, die geraakte zelfs nog amper terug tot aan t hotel na dat korte wanelingetje. Ik heb gelukkig onze kamer kunnen huren tot morgenavond zodat we niet al op de middag buiten moeten.

's Avonds ben ik nog wat alleen door 't hotelterrein gaan wandelen om afscheid te nemen. Dan ziet alles er toch zo rustig en vredig uit... althans voor de allesoverheersende lawaai-shows beginnen...








Dus dit was onze laatste avond in dit heerlijke oord... Rest morgen alleen nog de terugvlucht... Ik had best nog wat willen blijven want ik kijk ontzettend op tegen de drukke en emotionele tijd die ons nu te wachten staat... de definitieve uitverkoop van onze winkel. Goddank dat we even dit reisje hebben kunnen maken om wat op krachten te komen voor wat ons te wachten staat...
Laathi, Sharm El Sjeikh, 24 juni 2007.
PS. Als laatste foto toch nog een doopvontschelpje. Sorry, ik kon 't echt niet laten 
|