Voetbal Guangzhou Pharmaceutical vs Jiangsu Shuntian
Dag Vrienden!
We zijn naar het voetbal geweest! Guangzhou Pharmaceutical speelde thuis in het Yuexiushan Stadium. De kick off was om 15.30. De Zuidkant van het stadium zit traditioneel propvol. Daar zit de spionkop. Niet te doen ! Ze hebben net dezelfde strijdliederen als bij ons. Klap klap klap klap klap Guangzhou! Ik kon gewoon "Blauw zwart " meeroepen! Voetbal is het enige echte universele medium! We trokken nogal wat aandacht. Volgende keer zal het niet minder zijn, want dan heb ik een shirtje aan van het team. Guangzhou Pharmaceutical Football Club is een Chinesevoetbalclub uit Guangzhou. De club is opgericht in 1954. De thuiswedstrijden worden gespeeld in het Yuexiushan Stadium gespeeld, dat plaats biedt aan 30.000 toeschouwers. De clubkleuren zijn wit-blauw. Enfin het was een leuke match. Iedereen krijgt ook gratis lange opblaasdinges die een hels lawaai maken als je ze tegen mekaar mept. In het team spelen een aantal buitenlanders. Vooral achteraan speelt een keigoeie gast. Dit is het mooie embleem.
We zagen wel geen al te mooi voetbal, maar de tegenstander kan verdedigen. Maar dat is ook alles. 2 keer waren ze gevaarlijk. Guangzhou had talrijke halve kansjes, maar de afwerking liet te wensen over. Een terecht afgekeurd doelpunt van GZ net voor de rust zorgde voor dezelfde taferelen als in het Jan Breydel stadium. Ongeloof, woede en boegeroep. Schelden naar de scheidsrechter: "Maffia, maffia". Dat riep ik toch, mijn Cantonese broeders roepen iets wat ik niet kan verstaan, maar het zal iets gelijkaardigs betekenen. Hilariteit alom als de lijnrechter zijn vlag verliest bij het wijzen naar de cornervlag. Net voor affluiten lokt GZ een penalty uit. Deze wordt keurig omgezet. We winnen en verstevigen onze plaats binnen de eerste helft van het klassement. We staan momenteel 4de. Na de match zijn we een hapje gaan eten bij INDULGE een lounge en tapasbar in Tianhe. Zeer leuk interieur en zeer goeie muziek, maar geen kat te zien. We eten een hapje en drinken een slokje en keren tevreden huiswaarts.
De foto's van Guangzhou Pharmaceutical vs Jiangsu Shuntian
Bij deze een aantal sfeerbeelden, Vrienden!
Guangzhou Pharmaceutical speelt in blauwe shirts en witte broekjes. De hoofdtribune met op de achtergrond links de rode toren een overblijfsel van de eerste omwalling van Guangzhou. De edele heren met erachter de verzamelde pers. Tifosi De opblaastubes maken een hels lawaai. Vreemd net 2 koperen deksel die je tegen elkaar mept. Gooooooooooooal. Vreugde na afloop van de match Overal in GZ zie je deze mascottes van de Asian Games die hier volgend jaar plaats vinden. De 5 rammen zijn het logo van de stad. Ze zijn de achtergebleven rijdieren van de 5 onsterfelijken die hier vanuit de hemel neerstreken. Later vonden de 5 onsterfelijken het welletjes en keerden terug vanwaar ze kwamen. De rammen versteenden en werden het symbool van Guangzhou. Guangzhou wordt ook "The city of the 5 Rams" genoemd.
Dit weekend legt goed aan. Het wordt een lekker lui weekend. Vandaag lang geslapen, boodschappen gedaan, Spaghetti saus gemaakt. Blog geüpdate. Morgen meer van hetzelfde. Ik moet wel studeren! Ik ben gestart met Chinese les. Elke avond (van ma tem do) komt Wang Laoshi (lerares Wang) me lesgeven. Van 20.00 tot 21.00 legt ze me op de rooster. In de week zelf is er niet veel tijd over voor studeren, dus moet dat in het weekend gebeuren. Kathleen is van school veranderd. Eerst heeft ze een aantal person to person lessen gevolgd. Nu is ze overgeschakeld naar groepslessen. Ze zit samen met 2 dames van Jemen. Ze komt tot de vaststelling dat person to person toch veel meer opbrengt. Ze schakelt dan ook waarschijnlijk weer over naar person to person lessen.
We hebben nu allebei een fototoestel mee, dus hier volgen de foto's van Kurt.
Ik ben content dat ik nog eens mag komen.
auto's Audi A8Li, BMW X6, Mini, Lexus, Buick.
De zuidpoort en Kathleen in a Chinese mood.
De ingang tot de Academie straat. Je kunt hier alles vinden van papier, kalligrafiemateriaal, antiek, je kunt je eigen stempel laten aanmaken. Een typische straathoek. De uitgang van de academiestraat Jong geleerd is oud gedaan. Het looprekje.
Fanfare bij opening groentenmarkt. Je moet er maar opkomen. Eén van de stèles met erop de confucianistische leer uit de doeken gedaan Op weg naar de grote gans pagode. Hier neemt men tegen betaling een foto van jou op de Mount Everest, of waar je maar wil. Kathleen is groot, en dat valt op. Kathleen wil duidelijk vrede. Wandeling langs de oude stadsmuren. Oudjes blijven in vorm. Bij ons zetten ze die dingen overal neer maar worden ze niet gebruikt. Hier in China is men obsessief met gezondheid bezig. Kathleen, langs de muur. Poolbiljart onder een afdakje Terracottaleger. Deze beelden is men nog aan het oplappen. In een put dicht bij het mausoleum van de eerste keizer vond men 2 dergelijke stellen. Op de terugweg van het terracottaleger, dat ongeveer 32km ten oosten van Xian ligt, passeren we aan de Huaqing Pool. Dit zijn warmwaterbronnen en Li Shan is vlakbij. De tuin met warmwaterbronnen, badhuizen en vijvers was een geliefde verblijfplaats van de eerste Tang keizer. Ook in latere tijden kwamen veel celebrities hier naartoe. We zien foto's van Van Agt, Kissinger, een jonge Hu Jintao. Huaqing Pool. Het water heeft 42°C. Eén van de poorten van Xian. Op dag 4 nemen we ons voor om rond de stad te wandelen bovenop de muren. We zijn vroeg en er is nog geen kat.
We beslissen fietsen te huren en rond de stad te fietsen. Ik ben in een Chinese mood. Het is mooi weer, we zijn uitgeslapen en in goed humeur. Parijs-Roubaix. Een mooi zicht op de imposante muren.
Hier volgt het verdere fotoverslag van onze vierdaagse naar Xi'an.
De fanfare speelt ter ere van de opening van een nieuwe groentenmarkt. Het rood op de straat is vuurwerk dat waarschijnlijk de vorige avond massaal werd afgestoken.
De eerste halte van dag 2 is het Beilin Bowuguan. Dit is een oude confucianistische tempel. Gesticht tijdens de Song Dynastie. Iedereeen meet hier de tijd af in Dynastiën. In dit complex bevindt zich ook het woud der stenen tafelen.
In de Beilin leidt een lange laan naar het hoofdgebouw. Very peace and quiet. We zijn vroeg en nog niet te veel toeristen. De toeristische diensten in China hebben een soort klassering van bezienswaardigheden. Dit heeft net als de drumtoren, de beltoren, de muren ook de AAAA kwalificatie gekregen. Aan de ingang heeft een vogel op mijn hemd gekakt.
De stèles worden gekopieerd. Eerst wordt een papier op de steen gekleefd. Daarna tamponeert de copieur inkt op het blad. De tekens blijven wit.
Ze tamponeren meerdere malen tot het volledige blad zwart is.
En daarna zijn de copies klaar voor verkoop. Deze dingen vind je overal in Xian.
Nonkel Mao met familie op een bankje aan de Grote Gans Pagode.
De "Big Goose Pagoda" doet vermoeden dat er een "Small Goose Pagoda" is. En dat is ook zo. Wij kiezen voor de grootste. Er wonen nog een aantal monniken, maar China heeft er een themapark van gemaakt. De commercie moet draaien!
Een groep Chinese toeristen krijgt deskundig uitleg.
Ik ben verdikt! Ik weet het!
Boedhistische leefregels.
De antiekmarkt bij de Baxian Gong tempel. De tempel was al gesloten toen we er aan kwamen, maar het antiekmarktje loonde de moeite.
waaaauw. Prachtig. Het terracottaleger van de eerste keizer van China "Qin Shi Huangdi". Hij stierf in 231 BC. In 1974 stootte een boer die een waterput wou graven op talrijke terracotta scherven en waarschuwde de overheid. Het praalgraf zelf is nog niet opgegraven. Men wil eerst de beste methode vinden om alles te bewaren. De krijgers waren geschilderd maar verloren de kleur bijna onmiddellijk na contact met de lucht. Geen enkele krijger was onbeschadigd. Een gigantische 3D puzzel. De krijgers staan op een vloer van terracotta tegels. Het plafond bestond uit houten balken. Daarboven was nog eens een aantal meter klei gestapeld. De balken zijn bijna allemaal ingestort. Er is nog maar een fractie van het leger opgegraven. Op mijn vraag of alle paarden die werden opgegraven hengsten waren kon de gids niet antwoorden.
Elk beeld heeft een ander gelaat. Er zijn verscheidene klederdrachten te zien. De hoogste tot nu toe gevonden rang is generaal.
Xian ligt in de Shaanxi provincie ongeveer 1800km van Guangzhou. Er wonen ongeveer 5 miljoen mensen. De oude stad heeft nog zijn volledige stadsmuur en was de eerste stad met een stratenplan waarbij alle straten ofwel van noord naar zuid of van oost naar west. Een recht stratenplan dus waarin het makkelijk is je te oriënteren. Xi'an (vroeger Xianyang) was de hoofdstad van de eerste dynastie. In 221 voor Christus stichtte de eerste keizer van China (Qin Shi Huang) de stad. In 1997 werd Xian Unesco Werelderfgoed. De ontdekking van het Terracottaleger in 1974 maakte van Xian de 2de toeristische trekpleister van China na Beijing.
Nieuwe Sony Erickson wordt gepromoot. Er zijn 2 manieren om kooplustigen te lokken. Met veel volume, bordjes en een micro, of door in de handen te klappen.
De Bell tower staat pal in het centrum. en is enkel te bereiken via een subway. Ingang is 27 RMB. Deze toren werd gebruikt als uurwerk. Nu mag je voor 100 RMB eens op een replica kloppen. Dat vinden de Chinezen fantastisch.
Van op de Bell tower heb je een mooi zicht op de Drum Tower met vooraan een ondergronds shopping center en een Starbucks.
De oude garde rust uit aan de Bell tower. Zij mogen gratis binnen.
Rode zuilen ondersteunen het houten gebinte. Binnen treden conservatorium studenten op. Om de zoveel tijd spelen ze deuntjes op tranditionele instrumenten. De moeite. Zicht op de Bell tower vanop de Drum tower. Vooraan het park op het dak van de shopping mall. Geen roltabak maar wel drums. Elke drum heeft een andere naam die op het geschilderd is.
Vlak ten noorden van de Drum tower bevindt zich de moslimwijk. Deze wijk is een allegaartje van eethuisjes, souvenirswinkeltjes, kruidenwinkels, noem maar op. Een zeer gezellige buurt, waar we ruim tijd doorbrengen. Xian is gekend voor zijn talrijke kleine hapjes. Ook brood staat hier steeds op het menu. Wel ander brood natuurlijk. Zonder gist en met andere ingrediënten zoals uien, pepers, vlees,.... Een zeer gekend gerecht is paomo. Dit is een bouillon met broodblokjes, vlees en .... Ook dimsum is hier zeer in trek en is verkrijgbaar in een hele resem varianten. In het stalletje op bovenstaande foto aten we een soepje met noedels en dimsum voor 4 RMB/persoon. specerijen, gedroogd fruit (tomaten zijn hier fruit) In een moslimwijk vraag je beter niet naar bier. Vassche vis
De moskee van Xian is de tweede oudste (742 AD) na die van Guangzhou. Denk niet aan de Hagia Sophia (dank u Tom) als je in China aan een moskee denkt. De moskee van Xian is een grote tuin met talrijke kleine gebouwen. Geen minaretten te bespeuren. We waren net op vrijdag hier, dus waren veel gelovigen afgezakt om hun plicht te vervullen. Moskee: verzorgde tuin met bankjes om op uit te blazen. Warm voor de tijd van het jaar. Moskee Gezinnen rusten uit in de schaduw. Het vrijdaggebed is volop op gang. De imam predikt vooraleer overgegaan wordt tot het individuele bidden. Het woord "Soeria" valt regelmatig.
De oude ingangspoort. Terug op straat leest een man zijn gazet. Hij zit er zeer op zijn gemak. We krijgen pijn als we ernaar kijken. Het folk art Centre herbergt diverse huisjes en was eigendom van een belangrijke familie. Dit is het bed van één van de kinderen. Een ontvangstruimte voor gasten. Na de theeceremonie mogen we ons aan een rondleiding verwachten. Gezien we geen thee kopen, mogen we zonder toezicht en zonder gids rondlopen. Ook hier draait alles rond commerce. Na een druk gevulde dag keren we terug naar het hotel. We frissen ons op en eten à la carte. Ik biefstuk friet, Kathleen eet zalm met gebruneerde patatjes. Een lekker glas Californische wijn vult de maaltijd aan. Daarna gaan we naar de Havana club. Stevig doorgezakt. Cocktails aan 4 Euro. Een bandje speelt live. Elke avond spelen ze dezelfde set en met evenveel enthousiasme. Wij wagen ons op de dansvloer. Fun, fun, fun. Ik raak in gesprek met een Californische surferboy die hier werkt. Om middernacht keren we welgemutst terug naar de kamer....
1. 9/4 om 20.00 gearriveerd in het hotel. Gegeten bij een Marrokaan. Lang geleden. 2. 10/4 bezoek aan: Bell tower, Drum tower en Moslim kwartier (Hui wijk) en de grote moskee, bezoek aan Ancient Style Folk house. 3. 11/4 bezoek aan woud van de stenen tafelen en Beilin museum. De grote Gans pagode (Dacien Si) en de antiek (lees: brocante) markt, wandeling aan de voet van de stadsmuren. 4. 12/4 bezoek aan Terracotta leger en Huaqing Pool. 5. 13/4 fietsen bovenop de stadsmuur, eten in het moslimkwartier en terug naar de luchthaven.
Voor diegenen die ons willen bereiken per skype in het paasweekend, dat zal niet gaan. We vertrekken donderdag naar Xi'an (terracotta leger). We komen pas terug op maandag 13/04 in de late vooravond. Foto's verzekerd!
Veel foto's van onze dagdagelijkse bezigheden hebben we nog niet echt geblogd. Bij deze is dat rechtgezet. In twee keer. Ik was er een deel vergeten.
Dag vrienden !
Bootje varen op een mooie zomerdag. Vanochtend heeft het geregend, maar daar is niets meer van te bespeuren. De wandelboulevard langs het meertje. Een favoriete plek om gezellig te kletsen, de hond en/of de kinderen uit te laten. Tai Tsi, zwaardzwaaien, pluimpje stamp.... kalligrafie uittesten (met water), 's avonds wordt er gezongen, gedanst,.... Er rijden shuttlebussen van en naar de main entrance. Onze bus is lijn 2. Elke 15 minuten. Clifford bus station. Van hieruit vertrekken de interne bussen maar ook bussen naar Guangzhou, Hong Kong, De ferry, Macau,.... voedselstalletjes en de gazettewinkel. Vlees aan de haak. Kippepoten (de poten!) zijn hier een delicatesse. De hoofdingang van Clifford Estates. Het winkelcentrum vlak aan de hoofdingang. Eethuisjes, importwinkels, kledij, groentenmarkt, supermarkt, audio, ... Eén van de straatjes in het shopping center. De GB van Clifford. Ziet er vrij westers uit hé, behalve het chinees en de chinezen dan. De Koelafdeling. Sinds wij er zijn: omzet x 2 De versmarkt. groenten, fruit en vlees. Bij de beenhouwer. net voorbij de main gate. Clifford resort center Overal in het domein zijn er winkeltjes die 24/24 7 dagen op 7 open zijn. Onze huidige favoriet. Jessica's. Vietnamees restaurant met lekkere belegde broodjes (kip met mayonaise). Vietnamese naam is Phuc Long. (Geen grap) Onze building. Wij zitten net onder de 4de richel. De receptie van onze blok. 24/24 7/7 bemand en bevrouwd. Onze living. Met rode zeteltjes en propaganda affiches die we voor 5 RMB op de antiekmarkt op de kop konden tikken. We lieten de affiches afwerken zoals men hier kalligrafische werken inlijst. "Promoot de landbouw" en "Revolutie" zou er opstaan. De luchters worden eerstdaags vervangen door iets minder hotellerige exemplaren.
Je kiest welke vis je wil en ze kelen het diertje. Versheid verzekerd. Alle vis smaakt hier trouwens naar brak water. Vessche vis, allé madamtje tzien de latste é. Kip. In de kooitjes achter op de foto zitten de diertje geduldig te wachten. Wil je een specifiek beestje. Dan kun je dat ook uitkiezen. Een kwartier later heb je het beestje gepluimd in je mandje. Onze bank. Dimsum jongen maakt peace teken. Onze favoriete dimsum kot.
Dit weekend was een weekend om niet gauw te vergeten. De hoogtepunten:
1. Job Fair in Guangzhou 2a. Kader wordt geleverd met papercutting art. 2b. Kapper Toni & Guy 2c. iPhone rules 3. Inondation complète 4. zakkenroller en President Hotel 5. lerares 6. Mario belt en het lukt nog ook!
1. Job Fair GZ (zaterdag 28-03 8.30 - 13.00) Met de collega's hadden we een standje gehuurd op de jobbeurs in GZ. Daar huur je voor 1100 RMB als firma een standplaats. Alle werkzoekenden kunnen deze beurs bezoeken. We werden overspoeld door kijklustigen en geïnteresseerden. De énen waren al beter dan de anderen. We zoeken momenteel een extra tolk/vertaler. Ons Carolleke weet soms niet meer waar haar hoofd staat. We zijn ook met 5 Belgen, dus dringend extra krachten nodig. Jammer dat ik geen foto genomen heb. 2a. Om 14u had ik een afspraak bij Toni & Guy. Nieuw in GZ en befaamd over heel de wereld. Enig probleem was het vinden! Als je de straat weet (Tianhe East Road), weet je eigenlijk nog niets. Ik was de verkeerde kant opgegaan. Ik werd er wel goed gesoigneerd. Eerst de obligate wasbeurt met een hoofdmassage van ca. 30 minuten. Daarna werd ik geknipt door Vincent Li; zeker gay en een zeer goede kapper. De gay community wordt hier trouwens meer en meer geaccepteerd. Tot voor een paar jaar was homoseksualiteit een echt taboe. 2b. Terug in Panyu wordt onze aankoop van vorig weekend, geframed afgeleverd. De vriendelijke delivery boys hangen het zelf op. Na de snit en de nodige gel, ontmoeten mijn gade en ik ons in Boca, een hip, nieuw, zeer trendy en loungy koffiehuis. De prijzen zijn dat ook. We betalen 50 RMB voor een thee en een mocha frappa. 2c. Kathleen heeft ingecalculeerd (zij is de boekhoudster) dat ik deze maand een iPhone mag kopen. Hip Hip hoera. We gaan in de computermarket naar een erkend Apple dealer. De verkoop gaat goed en ze moet naar het magazijn om een 16GB zwart exemplaar uit stock te halen. Na een 8GB model aan allerhande tests te hebben onderworpen (internet zonder WiFi, Google Maps, Facebook, etc...) beslissen we tot de aankoop. Dit brengt ons naadloos naar het volgende puntje. 3. Het begint te gieten. Bakken water vallen uit de hemel. We bevinden ons trouwens ook in een laaggelegen gedeelte van GZ. Resultaat: Na een half uur onophoudelijk gieten, staat de straat volledig blank. Mensen trekken hun schoenen uit, rollen de broek op en waden door het water. Auto's en bussen rijden door en veroorzaken deining. Een fietser probeert met droge schoenen de andere stoep te halen, maar helaas, hij bots op de stoeprand en moet zijn voet zetten. Plastieken zakken worden over en in schoenen gestopt. Niemand klaagt, dit is normaal. Het trottoir waar wij op staan, ligt ongeveer een meter boven het straatniveau. Gelukkig maar anders was het ook sokken uit, schoenen uit en pootje baden voor ons. Het stopt met regenen en de vriendelijke dame (Fifi) komt aandraven met een prachtig stuk electronica. We wisselen SIM kaart en een technieker plaatst de settings goed. We komen buiten en het regent opnieuw. Overal duiken dames op die aan spotprijzen (maar natuurlijk niet aan de normale prijs) paraplu's verkopen. 4. Aan de overzijde is het hotel President Hotel. We besluiten er te schuilen en iets te drinken. Het blijft regenen en een rioolgeur verspreidt zich. Kathleen en ik komen bijna terzelfdertijd tot het besluit om hier een nachtje te blijven. Zij gaat kijken naar een kamer, doet nog 40 RMB af van de prijs en voor 500 RMB (ca 50 EUR) ontbijt inclusief, logeren we een nachtje in een 4-sterren hotel. Het is ondertussen al 19 uur en de honger komt opzetten. Het regent nog steeds en we besluiten dicht bij het hotel te blijven. Een plaatselijke cantine wordt uitgekozen. De noedels en dimsums zijn lekker. De kippevleugeltjes goed doorbakken en knisperig. Na het eten nog een wandelingetje in de regen maken, denken we. Goed idee, tot Kathleen in het gewoel wordt ontdaan van haar portefeuille. Deze houdt ze steeds in haar handtas. Deze is altijd dichtgeritst. Opeens merkt Kathleen dat haar handtas opengeritst is en dat haar portefeuille verdwenen is. Koortsachtig zoeken we naar internationale paspoorten en GSM's. Beide zijn er nog. Gelukkig. Ik weet niet zeker of ik één of andere kaart bij me heb. Gelukkig stel ik vast dat ik de VISA van onze HSBC rekening bij me heb. Oef. In het hotel bellen we naar cardstop en naar HSBC. De blokkering gebeurt niet later dan 45 minuten nadat we het verlies hebben vastgesteld. We laten het niet aan ons hart komen. Het kon veel erger zijn geweest. We hebben nog altijd één kaart en onze paspoorten! Kathleen is wel al haar Ming Pian's (business cards) kwijt evenals haar kaart voor Clifford. Ook haar Belgische identiteitskaart en rijbewijs zijn foetsie. We bestellen een fles Italiaanse wijn die we meenemen naar de kamer. Na "Mission Impossible" (op tv) vallen we vredig in slaap. 5. Vandaag had ik een afspraak met mijn potentiële lerares Chinees. Carol (onze assistent op het werk) heeft haar "gevonden". Ze is lerares en volgens Carol spreekt ze heel mooi Chinees. Om 14 uur hadden we met haar een afspraak. Bij een lerares hier denk ik automatisch aan een mooi, speels, humoristisch meisje. Niets van dat. Misses Wang kwam ons appartement inspecteren met haar man die journalist is voor een IT-blad. We spreken een prijs af van 80 RMB per uur. Ik krijg een boekenlijstje. We starten van zodra we alle boeken hebben. 1 uur per dag, 4 avonden per week. We zullen zien hoe het vlot. 6. De rest van de dag verloopt rustig. Kathleen studeert, ik hou me met mijn nieuw speeltje bezig, mijn iPhone. Groot is onze verbazing als we plots skype telefoon krijgen van Kathleen haar favoriete broer (ze heeft er maar één). Mario heeft eindelijk skype geïnstalleerd en het werkt nog ook. We horen dat Filip al terug thuis is (dat wisten we al) maar allé. We melden ook nog eens dat het uitspreken van Vlaamse kost een aanleiding is om onmiddellijk het gesprek te beëindigen. Natuurlijk volgt vlak voor afsluiten: "wost mè appelmoes". Gr, het typen alleen doet mij watertanden, ook al was de kaasschotel van vanavond niet te versmaden.
Keramiek dag in Foshan. En wat voor een keramiek. Shiwan is sinds de Ming dynastie een centrum van pottenbakkers. De Chinese overheid heeft veel geld geïnvesteerd om het centrum voor keramische kunsten op een hoog niveau te tillen. Gezien het aantal toiletten verwachten ze veel volk. Komt dat zien! Het loont de moeite. Naast het traditionele stadje is er een heus centrum voor ceramische kunsten in opbouw. Er wordt getoond wat keramiek allemaal kan. Ook moderne beelden vinden er hun plaats. Ik was bijzonder gecharmeerd door de fallus in keramiek en de groep vrouwen met cameltoe. Niet waar hoor! De hele site ademt de creativiteit, maar ook het ambacht. Mannen zitten tegels te maken. Ze duwen klei in vormen. Kinderen maken asbakken voor hun papa. Moeders en dochters zitten te ploeteren om toch maar een barbie in klei te maken. De oudere kunstenaar schermt ze werk af met doeken. Wij piepen er echter toch eens binnen. De grote houtgestookte oven (=klin) zou reeds 500 jaar ononderbroken branden. Zeer imponerend. Een man pakt een ovenschotel, de grootte van een karrewiel in. Er is ook verschrikkelijk veel kitch. Maar de tafel in keramiek met dito stoeltjes oogt kitsch maar is zeer mooi. Ik heb voornamelijk de moderne en architectonische beelden gefotografeerd.
Misschien gaan we volgend weekend eens naar Macau. 'T is eens wat anders, kerken en kathedralen. Met het paasverlof gaat het waarschijnlijk richting Guilin (aalscholvervissers en karstgebergte aan de Li Rivier). We waren eerst van plan om naar Beijing te gaan, maar ik heb mijn verlof een beetje moeten aanpassen.
Dag vrienden!
Welkom. Welkom. Ik ben benieuwd wat de "12" betekent. Een combinatie van oud wordt vernieuwend. Prachtig. De traphal naast de oven. Voor mij mochten ze gestopt zijn bovenaan de potten, maar toch zeer mooi wat ze hebben gedaan. De klin of oven. Vuurtje stoken? Waar heb ik dit nog gezien? Als ik ooit een huis zet is het met dergelijke buitenmuren en één accentmuur binnen zo.
Chinese muur. De kleuren zijn adembenemend. Het straatje om sta je in een Ming periode straatje. Groep niet alledaagse vrouwen met geen haar. Is dat niet mooi. In plaats van zonneschermen planten ze bamboe. Ook het pad vind ik zeer geslaagd. Hieronder een wondermooi beeld. De kunstenaar heeft een fixatie voor borsten. Of wil hij iets anders zeggen. Het mondje op het anders zintuigloze hoofd. Fantastisch beeld.
Zondag zijn we op schoolreis geweest. Met 27 vriendjes van Kathleen haar school vertrokken we om 9 uur richting Foshan. Foshan telt nu ongeveer 6 miljoen inwoners (and counting) en wordt beschouwd als de geboorteplaats van Chinese opera. Het is gekend voor keramiek, houtsnijden, metaal en zijde. De reisbegeleider, Mr Long (= draak in 't chinees), was ervan overtuigd dat we continu dienden te worden geëntertained en gaf met gaarnte een greep uit zijn repertoire ten berde. Zeer mooi allemaal. Hij zong speciaal voor een Japanse reisgenote een eigen interpretatie van een zeer bekend Japans liedje dat zij echter niet kende. Ook "I am sailing" van de Rod passeerde de revue. Enfin, niet veel later werden we omringd door keramiekbedrijven met ronkende Italiaanse namen. Even later arriveerden we aan de Zu Miao tempel. Deze tempel dateert van 1080 AD en is echt de moeite. Een groot plein omgeven door diverse tempels straalt in het zonlicht. Overal bonzai. Veel mensen spenderen hier een lazy sunday. Er wordt Mahjong gespeeld door jong en oud. Overal zijn hier (en niet alleen in de tempels) betonnen banken en tafeltjes aanwezig waar men speelt met kaarten, met Chinese domino's of Mahjong,... Zeer leuk en goed om relaties op te bouwen. Er zitten op straat trouwens ook meesters die tegen vergoeding les geven in spelletjes. De tempel is ook het hart van de lokale Kung Fu cultuur. Groot en klein doet mee. Op een pleintje in het tempelcomplex geven jonge gastjes een voorstelling. Ook de leeuwen zijn er. Deze leeuwen moeten de boze geesten verjagen. De boze geesten zijn bang van geluid en rood. De leeuwen moeten die geesten verjagen en worden door de toeschouwers beloond met applaus en centjes. De mooie zomerdag werd verdergezet met een etentje in het plaatselijk hotel. De lokale specialiteit is dumplings. We waren in goed gezelschap. Sue en Dave waren er evenals Randy een Amerikaans architect die in Guangzhou een eigen praktijk heeft. Na het eten trokken we verder naar het Foshan Folk Arts Research institute. Dit instituut gespecialiseerd in paper cuttings toont aan hoe mooi een eenvoudig idee kan uitdraaien. Kathleen en ik waren allebei zeer "begoest" op een groot werk (80 cm x 400cm) zwart papier op gouden achtergrond. Onze koopzin werd wel op tijd in de kiem gesmoord doordat reisleider Long (= draak in het Chinees) onmiddellijk vroeg of we een creditcard bijhadden nadat we meer informatie hadden gevraagd. Blijkbaar had hij ook zijn percentje. Na het instituut, waar je ook nog zelf leeuwen, lantaarns, muziekinstrumenten, jade en allerhande kitsch kunt kopen, gingen we richting Liang Yuan Garden. Deze particuliere tuin werd gebouwd tussen 1796 en 1850 door een familie van dichters en artiesten. Onlangs schonk de familie de tuin aan de stad Foshan. Het is naar Chinese normen een kleine tuin, maar de pracht en de rust zorgen ervoor dat het een plekje uit de duizend is. Grootste publiekstrekker was echter de beo die "Ni Hao" riep. "Velly funny". Terug de bus op als laatsten om naar de keramiek straat te trekken. Kathleen is begoest op een aantal potten om de planten die ze vorige week gekocht heeft in te verpotten, en ze wil dan ook per sé potten meenemen. Ik weiger pertinent. Dat kost ons dus wel een volgend weekend naar Foshan maar allé, een tweede bezoek is echt de moeite. Ook kon Dave Kathleen overtuigen van het nut van de iPhone. Ze heeft toegestemd dat ik er ééntje mag kopen. Hip hip hoera. We vonden er uiteindelijk een winkeltje verbonden aan het keramiekmuseum waar we echt mooie donkerrode potten vonden. We gaan er zeker terug. Na de keramiekstraat ging het terug richting Guangzhou. Op naar Blenz coffee voor een welverdiend bakkie troost. Daarna nog naar de Ierse pub Hooley's. Ik voor een Hoegaarden en biefstuk friet, Kathleen voor een glas rood met fish & chips. Dit is de tweede Ierse pub die we in Guangzhou gevonden hebben en deze is veel beter. Met de taxi terug naar huis en weg was het weekend.
Een band begeleidt de leeuw. Kung Fu Man da. het is hier het jaar van de os en je zult niet kunnen zeggen dat je het niet weet. Kerstrozen hebben ze hier ook. De privé tuin. Ik vond dit muurtje mooi. vooral de zegels op de dakpannen. Ronde deurgaten zijn zo Chinees als een kleintje met mayonaise Belgisch is. De ingang van de bureau van de directeur. Collectie gesteenten. In één van deze kooitjes zit de Ni Hao beo. Bonzai op de voorgrond. Paviljoen voor geliefden. Zeer romantisch. Kathleen op wandelbrugje. Mahjong spelen op het binnenplein van de tempel sfeerbeeld binnen het tempelcomplex Kungfu kindje. De draak begint. Zeer intensief. De choreografie is zeer belangrijk. De tweede man staat continu voorovergebogen. Exhibit A De leeuw klimt op een paal om zijn prijs in de wacht te slepen. Alles aan de kop kan bewegen. Mond, oren, neusgaten,wimpers. Choreografie !!! Kathleen kijkt met Kathryn en Ann aandachtig toe. Baat het niet, dan schaadt het niet.
De eerste foto trok ik toen we ons middagmaal verorberden in een plaatselijk eethuisje. We hadden veel bekijks.
De tweede foto trok ik toen we van het eethuis naar het werk terugkeerden. Wateroverlast in Nansha. Motorrijder rijdt zich vast in grote plas en raakt er niet meer uit. Toen de reddingsdiensten ter plaatse kwamen was het slachtoffer reeds overleden. Onder hem vond men een nieuwe motor die de arme man aan het testrijden was. Van uw reporter ter plaatse. Kurt "zwanser" Viaene
We zijn net thuis van een leuk ontspannend weekend in Guangzhou. Kathleen boekte een hotel op Shamian Island. Het Victory Hotel bleek een schot in de roos. Zeer mooie kamers, iets minder spannend ontbijt. Maar al bij al een zeer goed hotel. Shamian (Shàà Mièn uitgesproken) is een ideale uitvalsbasis voor het oude GZ. Vrijdag na het werk zijn we onmiddellijk richting hoofdstad getrokken. Onze chauffeur dropte ons aan het hotel. Het inboeken verliep vlot. De kamer was super. Geen foto verdomme. Enfin, na een aperitief in de lobby van het hotel op naar "La Dolce Vita". Er is een verwoede strijd om de titel "Beste Italiaanse restaurant" in GZ, maar La Dolce Vita heeft voor ons de strijd al verloren. De diensters deden hun best, maar verstonden quasi nul Engels. De enige Italiaan in zicht was een mankende piraat (bandana van Calvin Klein). Het eten was ok, maar kon de prijs niet bevestigen. Daarna naar Station One. Een leuke zaak die onlangs door een bijzonder irritante Duitser is overgenomen. Ze hebben wel lekker bier en een super terras, maar de volgende keer laten we deze kelk graag aan ons voorbijgaan. Zaterdagmorgen. Met een frisse kop en een hartig ontbijt gaan we de hort op. We steken één van de bruggetjes die Shamian verbinden met GZ city over en belanden pardoes in het hart van Qingping Markt. Een labyrint van winkeltjes met allerhande gedroogde ingrediënten voor de beroemde en eeuwenoude Chinese geneeskunde. Waarvoor je gedroogde hagedissen nodig hebt, wil ik niet weten. De geuren zijn adembenemend zeker na een rijkelijk ontbijt. We slenteren verder en passeren kraampjes met katten, konijnen, honden, vissen, benodigdheden voor vissen, acquaria, fonteintjes, teveel om op te noemen. Geen andere Yang ren (zoek het op!!!) in zicht . We slenteren verder door bochtige nauwe steegjes en arriveren aan de Hua Lin Tempel. Zeer mooi, authentiek en sinds de dooi van de politiek tegen godsdienst opnieuw een belangrijke plaats voor Zen Boeddhisten. De Jademarkt rondom de tempel is een lust voor het oog. Overal wordt het groene goud verhandeld en bewerkt. Vreemd is: in China heb je niet te maken met de gedachte: "Als mijn buurman hetzelfde verkoopt als ik, dan verlies ik winst en verdelen de klanten zich over ons twee." In China zie je dus straten met alleen maar coiffeurs, alleen maar electronica zaken, alleen maar fietszaken, etc.... Hier zeggen ze:" Als men weet dat àlle coiffeurs in één straat zitten, dan komt iedereen naar onze straat! En dan pikken we wel ons graantje mee." Interessante gedachte. Na de jademarkt volgt de antiekmarkt (zeg: brocante). De kraampjes met Mao memorabilia, fossielen, halfedelstenen, oude stempels, oude munten, etc.. volgen elkaar op. Ik ben eigenlijk op zoek naar oude propaganda affiches van het jonge Chinese communisme. Groot is mijn geluk als een dame me meeneemt naar de zijstraat waar ze een pak affiches bovenhaalt om "u" tegen te zeggen. Ik koop er een 10-tal voo 105 RMB omgerekend zo'n 12 EUR. Hip hip hoera. Via de wijk waar je alles kunt krijgen om ook maar eender welk toestel (electronisch of mechanisch) van nul op te bouwen (voor de liefhebbers: Haizhu Donglu en Huifu Xilu) passeren we de tempel van de 5 onsterfelijken. In deze mooie tempel loopt ook nog een Chinese rond met zwarte nylons die duidelijk te klein zijn voor haar. Ze draagt roze stilletto's en een kort rokje. Het kruis van haar panty komt van onder haar rokje uitpiepen. En zeggen dat je in Italië niet met blote schouders binnen mag in een kerk. Jammer genoeg durfde ik haar niet op mijn gevoelige plaat vast te leggen. Daarna naar Beijing Lu; de winkelstraat bij uitstek. We wandelen richting Parel rivier. Na een 3-tal kilometer gewandeld te hebben, vindt Kathleen het nodig om ons te laten vereeuwigen door een straatfotografe. 8 EUR voor 4 foto's later, doen we ons te goed aan een frisse pint en een cola. Daarna spoeden we ons met gezwinde tred richting hotel, want het is al 18.30 en om 19.30 worden we verwacht bij Sue en Dave voor hun tweede house warming party. Sue was deze week ook jarig, dus reden te meer om nog eens te feesten. Op het feestje zijn de meeste gasten collega's van Dave die bij de British Council werken. Verder zijn ook de leraressen van Kathleen aanwezig. Ann is een zeer lief madameke die mijn vragen omtrent uitspraak graag beantwoordt. Cathrine is de bazige van de twee en is zeker niet op haar mondje gevallen. Ze doet ook aan Thai boxen en toont me met veel plezier een aantal moves. Ik ben het gedweë slachtoffer. Sue toverde een groot assortiment super heerlijke gerechten op tafel. Cathrine maakte dumplings klaar. Daarna werd in 3 talen happy birthday gezongen. Eénmaal in het engels, éénmaal in het Mandarijns en éénmaal in het Cantonees. Men vraagt aan ons om het in het nederlands te doen. Ze begrijpen niet dat wij ook in het engels zingen. Moe maar tevreden nemen we de taxi terug naar het hotel. De volgende morgen wordt er zoals elke morgen ontbeten. Een lekkere omelet vergezeld van een lekkere koffie stoomt ons klaar voor een nieuwe spannende dag. Hip hoi, het happy pilletje heeft gewerkt. (Grapje hoor, moeders.) We nemen de dìtié (zoek het op, verdomme !!!!) naar Yuexiu Park. We bezoeken eerst het Dr. Sun Yat Sen Memorial dat vroeger dienst deed als congreszaal voor de communistische partij en nu volledig in het teken van Budweiser stond. Mooie grote zaal, met Engelstalige uitleg over de verschillende belangrijke data in de geschiedenis van het gebouw. Daarna gaan we eerst nog een tempel bezoeken om dan iets te eten in een typisch Kantonees restaurant. Zeer lekker. De noedels zijn dik, glibberig en niet gesneden en met stokjes valt dat niet mee! Ze zijn echter heerlijk evenals de hete kip en de zoet-zure zalm. Het was van "lek mijn lipke!". Met een volle maag een 300-tal treden nemen valt niet mee, maar het Yuexiu park loont echt de moeite. In het park staat hèt symbool van Guangzhou: een standbeeld met 5 geiten. De Trotter zegt:" De 5 geiten waarvan de geschiedenis aan de oorsprong van de stad zouden liggen. Onder keizer Yi van de Zhou dynastie daalden 5 personages uit de hemel op aarde neer. Ze reden op geiten, deelden rijst uit aan de bevolking en behoedden mensen zo van een hongersnood. Ze verdwenen opnieuw in de lucht, maar zonder geiten dit keer. De dieren versteenden en werden de standbeelden die we vandaag te zien krijgen. Zo begrijpen we ook waarom de stad, stad van de geiten of stad van de rijst wordt genoemd." Een groot schrijver zal de auteur van dit stukje proza nooit worden. Maar dit geheel terzijde. We slenteren verder door het park, zijn al dat groen strontmoe en besluiten naar de uitgang te zoeken. Uiteindelijk arriveren we aan de noorduitgang. Oef. We nemen een taxi terug naar Shamian. Eerst bij Starbucks een Caffé Latté drinken. Heerlijk! We pikken onze bagage op in het hotel en nemen een taxi naar Citic Plaza op Tianhe. In de kelders van dit gigantische gebouw bevindt zich "Corner's Deli". Het ligt wel niet op een hoek en de eigenaar heet ook niet "Corner", maar ze hebben er zaken die je nergens anders vindt. We kopen 4 flessen Nero d'avola, stokbrood en Manchego, Brie, Gouda, Cambozola en Comté. Rara, wat hebben we vanavond gegeten? Nog 45 minuten op de bus en we arriveren volgeladen en platzak in Clifford, het "Marbella" van de Pearl River Delta. Nog vergeten, Kathleen heeft haar grootste doel voor ons verblijf in China dit weekend bereikt. Ze heeft een rode lantaarn gevonden! We vonden dit prachtstuk dat symbool staat voor de gehele Chinese cultuur in een bazaar-achtige markt in hartje Guangzhou. Als er ooit nog iemand van jullie prullen wil om kindjekak in te verpakken, laat iets weten. We know the way. Nu genieten van een glaasje wijn en Paolo Conté.
Gedroogde hagedissen, onmisbaar in elk zichzelf respecterend geneesmiddel Qingping markt Huisdieren Chinezen zijn zot van vissen.
Hua Lin Tempel Binnenplein van Hua Lin tempel idem idem Jade verkopen op straat Dim Sum gallore! Geen auto's beeldje kopen? Zaken doen gaat niet zonder sigaret. Jade markt De steentjes worden ter plaatse bewerkt.
Antiek markt Jong geleerd. Mannen poseren voor blanke vrouw. Antiek?????? Sfeerbeeld op antiekmarkt. Even bijpraten. Economische crisis en zo. Boontjes, eitjes, sinappels !!!!! Nie diere. Hoe transporteer ik met de fiets zo economisch mogelijk? Bucht en nog meer bucht. Dr. Sun Yat Sen Memorial. Idioot op de foto ben ik niet. Ja, ik ben verdikt. Mmmmm lekker !!!!!! Kathleen wijst naar de noedels. Starbucks. Het huis van vertrouwen.
Panyu, 19 april 2009
Panyu, 29 maart 2009
Starbucks. Het huis van vertrouwen.
DE MELI !!!!!!!!!
