We zijn er nog eens op uitgetrokken met het paasweekend. We waren echter vergeten dat voor iedereen in Hong Kong dit een reden kon zijn om een korte trip in te plannen. Resultaat: 3 uur wachten in de ferry terminal. Geen kaartje meer te krijgen voor de eerste twee ferry's naar Zhongshan op het Chinese vasteland. Uiteindelijk arriveerden we om 18 uur. Gelukkig hadden we een auto geboekt tijdens het wachten. Bij de uitgang bespeurden we een jonge kerel met een blaadje: Pan Tower Hotel, Miss Kathleen Lambrecht. Correct geschreven en op tijd. Nog 2 uur rijden en we arriveerden in ons hotel in Kaiping.
Kaiping ligt op ongeveer 2 uur van Guangzhou en is een Unesco World Heritage site. In de regio staan meer dan duizend torens (simplified Chinese: 开平碉楼; traditional Chinese: 開平碉樓; pinyin: kāipíngdiāolóu) die een mix zijn van Oosterse en Westerse architectuur. Ze werden voornamelijk gebouwd door Chinezen die in het buitenland goed hadden geboerd. Omdat de streek rond de eeuwwisseling (niet de vorige maar die daarvoor ttz 1900) de streek door banditisme onveilig werd gemaakt, (een beetje zoals Ronse en Menen bij ons) bouwden ze torens voornamelijk in beton. In de gebouwen verwerkten ze zowel Chinese als Westerse invloeden. De torens zijn in te delen in drie categorieën: wachttorens, woonsten, gemeenschappelijke schuilplaats bij miserie.
Het was verschrikkelijk slecht weer maar niet koud dus trotseerden we de regen en vertrokken we op zaterdagochtend tussen de regenbuien door richting Chikan. Onze trip zou niet verdergezet worden met de fietsen (we hadden onze vouwfietsen meegebracht). Een lekke binnenband kon ik herstellen, maar ik stelde vast dat er in de buitenband een snee van 1,5 cm zat (dat had waarschijnlijk de lekke band veroorzaakt). Ik wilde het risico niet nemen om ergens te velde te stranden. We opteerden om een auto te zoeken die ons terug richting Kaiping zou brengen. Echter, we ontmoetten een Duitser met een papa van Tielt die een taxi gehuurd had die hem naar de belangrijkste sites zou brengen. Na een tweetal uurtjes rondtoeren in de gietende regen werden we netjes terug aan het hotel gedropt. Op zondag deden we het rustig aan. In de ochtend naar de gym, 's middags lekker Chinees gegeten in het restaurant van het hotel, daarna ik naar de massage (amaai dat deed pijn) en Kathleen nog eens naar de gym. 's Avonds westers buffet met een goed glas wijn en vroeg het bedje in. Op maandag (gisteren), 1 april deden we de omgekeerde weg terug naar Hong Kong, maar...... alle ferry's volboekt, alle directe bussen naar Hong Kong volboekt. Dus 3,5 uur op een bus naar Shenzhen; daarna met de metro tot Fotan; daarna met de taxi naar huis. We maakten de lange trip terug goed met een lekker diner al fresco bij Joia, een Italiaans restaurant in Kowloon station. Zie onder de foto's. We gaan zeker nog eens terug als het wat mooier weer is. Ideaal fietsgebied.
Dag vrienden !
Een echt fietspad gescheiden van de weg, voert ons langs familiegraven, waterwegen en kleine dorpjes. 't Weer is gene vetten.
Niet onderbelicht.
Onze fietsen en ik. Chikan. Typische straat met architectuur van 100 jaar oud. Enkel de betonwagen en de Volkswagen zijn nieuw. De Western style street in Chikan.
Klokketoren aan de film studio's in Chikan. Blijkbaar worden hier veel traditionele films opgenomen. Veel volk. Western street Idyllisch wandelbrugje Keun op het idyllisch wandelbrugje.
Mon pneu est crevé.
Diaolou 1 gespot. schoon hé Klein dorpje dat nog steeds bewoond is. Het slechte weer was spelbreker.
Het regent. Dit moet nog mooier zijn in de juiste weersomstandigheden. Kaiping heeft ook zijn scheve toren. Deze diaolou doet dienst als stal. Boerderij.
HK, 2 april 2014
