Dag Vrienden !

Terug thuis sinds gisteren ! Wat is het hier koud! Enfin niet gezeurd, het was een super reis. Steeds rond de 30°C niet zoals hier in GZ (10°C). Maar daar komt snel verandering in. De koudste maanden zijn bijna achter de rug.

Hoe was onze reis? In één woord, fantastisch. Het schema hieronder geeft weer wat we er uitgevreten hebben.

17/01 Vlucht Guangzhou - Phnom Penh
18/01 Bezoek S21 - Killing Fields en Tonlé Bati
19/01 Wat Phnom - Koninklijk Paleis - Nationaal Museum
20/01 Bus trip Phnom Penh - Siem Reap - sunset vanop Phnom Bakheng
21/01 - 23/01 Bezoek van Angkor tempelsite
24/01 Boottocht van Siem Reap naar Battambang. 10 uur via Tonlé Sap en backwaters.
25/01 - 26/01 Battambang
27/01 Battambang - Phnom Penh
28/01 - 29/01 luizen in PP
30/01 ochtendvlucht naar huis.

17/01

De vlucht verliep vlot. In 2u50min zijn we in Phnom Penh, de hoofstad van Cambodia. Een taxi chauffeur van het hotel wacht ons op. We betalen 20 USD per persoon voor ons visum en 14 USD voor de taxi en om 21 uur checken we in bij Prosper van het Del Gusto Guesthouse. Een koloniaal gebouw dat werd ingericht als hotel. Het eten is lekker evenals de wijn. Op de website ziet het er mooier uit dan in 't echt. Niet enkel papier is gewillig.

18/01

Na een flut ontbijt (inbegrepen in de prijs) gaan we te voet naar S 21 aka Tuol Sleng. Dit voormalig schooltje werd ten tijde van het Pol Pot Regime (1975-1979)een gevangenis. Van hieruit werden gevangen na soms maandenlange opsluiting (inclusief foltering) naar de Killing Fields net buiten de stad gebracht om te worden vermoord. Schrijnende foto's (de Rode Khmer documenteerde alles) tonen mug shots van gevangenen (hier passeerden zo'n 15.000 mensen) die hier of in de Killing fields de dood vonden.  Ook hoge functionarissen, die iets te kritisch waren voor het eigen regime kwamen hier aan hun einde. Deze mensen wisten wat hen hier te wachten stond. De gevreesde commandant Duch wacht nog steeds op zijn proces. Omdat het huidig regime nog veel ex Rode Khmers in de rangen heeft, is men hier niet echt geneigd om er snel werk van te maken. Eens de processen starten zullen veel namen aan de oppervlakte komen.

Na de gevangenis met de tuk tuk naar de Killing Fields (Choung Ek). Dit is slechts één van de vele plaatsen waar vijanden van de staat werden geëxecuteerd. Een groot gedenkteken vol schedels werd opgericht ter nagedachtenis. Er is een "killing tree" te zien waartegen kinderen en baby's te pletter werden geslagen. De boomgaard vertoont overal putten die als massagraf hebben gediend. Landmijn slachtoffers staan te bedelen om een beetje geld. Indien je meer wil weten over de Rode Khmer periode kan ik het boek "Cambodia 1975-1979" van Karl D. Jackson bij Princeton Paperbacks aanraden.

Vooraleer we terugkeren naar Phnom Penh (hierachter PP) gaan we naar Ta Prohm en het Tonlé Bati meer. Ta Prohm wordt omschreven als Angkor Wat zonder toeristen maar na Angkor te hebben gezien is dit een beetje overdreven. De omgeving is zeer mooi en het complex is in vrij goede staat. Na het tempeltje gaan we naar het meertje waar we wat fruit eten en Kathleen de kinderen fotografeert die bootje varen spelen.

In PP terug genieten we van een terrasje. Veel toeristen genieten van een biertje of een cocktail op één van de vele leuke terassen aan de oevers van de Mekong. Voor het koninklijk paleis wordt er gedanst op de plaatselijke hits. Het is hier elke avond avondmarkt.

19/01

Vanuit het hotel nemen we een tuk tuk naar het koninklijk paleis. Van daaruit trekken we noordwaarts richting Wat Phnom. De enige heuvel die de stad rijk is. “Wat” betekent tempel en Phnom betekent “heuvel”. Mevrouw Penh zou lang geleden 4 beelden uit de Mekong hebben gevist en deze hier in een tempeltje onderbracht. Zo ontstond Phnom Penh, de heuvel van mevrouw Penh (niet heuvels). Voor de luierikken onder ons kun je ook met een olifant naar boven.

We slenteren vervolgens naar het Koninklijk paleis voor een bezoek aan de zilveren pagode. Deze pagode heeft een vloer bestaande uit massief zilveren tegels. Het interieur werd niet 100% vernield door de Rode Khmers en is daardoor voor 40% intact. Zeker de moeite. Er is ook nog een paviljoen te zien dat door Napoleon III werd geschonken. Het stond oorspronkelijk in Frankrijk.

20/01

Om 5u30 uit de veren. We worden om 6u30 werden we opgehaald aan het hotel voor de busreis naar Siem Reap, de uitvalsbasis om Angkor te bezoeken. Prosper van ’t hotel had ons verzekerd dat we eerst zouden kunnen ontbijten, maar dat bleek het geval niet. Dus eerst naar het dichtstbijzijnde winkeltje om koeken en yoghurtdrankjes.

De busreis verliep voorspoedig en na 5 uur waren we in Siem Reap. Kathleen had haar huiswerk gemaakt en we stuurden de tuk tuk chauffeur resoluut naar “La Noria”. Dit hotel is duidelijk in trek bij de franse oudere generatie. We waren de snotneuzen. Rond een zwembad staan een aantal cottages. Wij betrekken nummer 15. Gezellig ingericht met een eigen terrasje. ’s Avonds maken we voor het eerst kennis met de grandeur van Angkor. Bovenop Phnom Bakheng (een tempel aan de westkant van de tempelsite) genieten we van de zonsondergang samen met honderen andere toeristen. Wij vonden het niet echt de moeite, maar ik heb wel de slurf van een olifant gestreeld ! Wat een beest als je er vlak bijstaat! Op de weg daarnaartoe passeerden we voorbij Angkor Wat. Kathleen vond dat al indrukwekkend, maar eigenlijk keken we slechts naar de poort naar de centrale tempel van Angkor Wat.

21/01 – 23/01

We betaalden op 20/01 40 USD per persoon voor een driedaags ingangsticket. Op dit ticket staat ook je foto, zodat je de pas niet zou doorgeven. Deze pas wordt aan elke tempel gecheckt. Niet vergeten dus!

Met de tuk tuk gaan we eerst naar Angkor Thom. De hooftempel is Bayon, gekend van de vele foto’s met de gezichten op van Jayavarman VII. Dit is dus niet Angkor Wat. Het hele tempelgebied van Angkor beslaat vele vierkante kilometers. Angkor Wat en Angkor Thom zijn de bekendste sites. Deze sites waren eigenlijk gigantische steden die tot bloei kwamen in verschillende periodes. Angkor Wat kende zijn bloei in de 12^de eeuw. Enkel de verblijven van de goden waren van steen. De andere gebouwen waren van hout en zijn nu niet meer.

De dag erop verkennen we andere tempels met de fiets. We legden ongeveer 30 km af van de éne tempel naar de andere. Mijn zeer gat nam ik erbij. Maar niet zonder zagen.

Een volledige opsomming en uitleg zou ons te ver leiden maar hier onze favorieten lijstjes.

Kathleen:

1. Bayon (Angkor Thom)
2. Angkor Wat en alle gates van Angkor Thom
3. Terrace of the Elephants
4. Preah Khan
5. Banteay Kdei

Kurt:

1. Bayon
2. Preah Khan
3. Angkor Wat
4. Ta Prohm
5. Banteay Srei

24/01

Met de ferry naar Battambang, de grootste stad na PP. Onze stek in Battambang wordt Spring Park Hotel. Eigenlijk is er niet veel te zien in Battambang. De bootreis ernaartoe is echter niet normaal. 10 uur bootje varen aan een slakkengangetje, over Tonlé Sap meer en via meanderende rivieren is geen pretje. Eigenlijk wel maar de laatste 2 uur waren er teveel aan.

Je ziet wel enorm veel langs het water. Verscheidene dorpen op het water (floating villages) waarbij de kinderen steeds staan te wuiven, geven voldoende kans op leuke foto’s te nemen. We krijgen ook een blik op het harde leven van de arme bevolking. De weinig hygiënische omstandigheden waarin ze leven, zijn hard voor onze ogen en neus.

In Battambang’s ontspannen sfeer gedijen we goed. We missen wel het groot aantal mogelijkheden van PP. Wat ons bij de keel grijpt zijn de kinderen die vragen om je bord leeg te eten als je klaar bent. Een  jongen schraapt de rest van de rijst in een potje en gaat dat dan opeten gehurkt op de stoeprand.

25/01

In de “White Rose” bestellen we een broodje met Nutella, een shake van mango, ananas en banaan. Kathleen eet yoghurt met fruit en een broodje met confituur.

Een meisje van 8 jaar komt vragen of ze de rest van de Nutella mag opeten. Smakelijk eet ze het zoete goedje op. Daarna eet ze Kathleen haar yoghurt op met de rest van de confituur erin en wat fruit.

De dag verloopt lekker lui en we slenteren wat rond in het stadje. ’s Avonds gaan we eten in “Riverside Balcony”. We laten ons goed gaan en worden niet op onze ziel getrapt door bedelende kinderen.

26/01

Meer niksen en ik lees “De Chinese Weg” van Rob Gifford uit. Kathleen leest “Het beste moet nog komen” van Friedl Lesage. Hadden we vooraf geweten dat er zo weinig in Battambang te doen zou zijn, dan hadden we dit stadje waarschijnlijk niet of slechts voor 1 dag als rustpauze ingelast.

27/01

We vertrekken om 07 uur met de bus naar PP. Om 6.30 arriveren we in het station waar we de beste koffie tot nu toe drinken. Busreis verloopt vlot en rond 14 uur zijn we terug in PP. Op de bus heb ik kennis gemaakt met de plaatselijke voor ons vreemde eetgewoontes. Een vrouw naast ons heeft een zakje gefrituurde sprinkhanen mee en knabbel er lustig op los. Eerst verwijdert ze de vleugeltjes en daarna verdwijnt het hele dier knarsend in haar mond.

We nemen onze intrek in Mekong Palace Hotel. Verre van een paleis maar voor 20 USD kunnen we niet klagen. De kamers zijn proper, het personeel is vriendelijk en er zijn geen beestjes.

28/01 – 29/01

De laatste 2 dagen van de reis verlopen aan een uitermate rustig tempo. We doen enkel waar we zin in hebben en schuimen de plaatselijke markten af naar souvenirs. We passeren toevallig aan het Veiyo Tonle restaurant. Dit restaurant is non profit. Alle winst gaat naar een weeshuis dat deel uitmaakt van de organisatie. 29 weeskinderen die door de organisatie zijn geadopteerd krijgen woonst en onderwijs. Ze krijgen in feite de kans op een beter leven. We zijn onder de indruk en vragen om het weeshuis te bezoeken. Op de 3^de en 4^de verdieping van een huis om de hoek wonen, spelen en studeren de 29 kinderen. De jongste is 1.5 jaar. De oudste maakt zich op om naar de universiteit te gaan. De kinderen kunnen blijven wonen in het weeshuis tot ze hun studies hebben afgemaakt. De initiatiefnemer is Mr Lay Neth. Deze vriendelijke heer komt zelf uit een zeer pover milieu nadat bijna zijn hele familie werd omgebracht door de Rode Khmers. Zijn vader had gestudeerd en dat maakte hem verdacht.

Wie meer wil weten : http://www.ncclaorphanage.org/

Wij vonden het alvast een goede zaak en gaven voor ons vertrek een donatie. Het is onze bedoeling om dit op regelmatige basis te blijven doen.

30/01

Opnieuw vroeg uit de veren. Onze vlucht met China Southern Airlines vertrekt om 8 uur. Een taxi wacht ons om 5.40 op en brecht ons gezwind naar de luchthaven.

Alles verloopt vlot. We checken in, betalen de 25 USD per persoon om het land te mogen verlaten en even later zitten we op het vliegtuig naar huis. Het zeer povere Engels van de staf zorgt voor vragen omtrent veiligheid. Om 14 uur zijn we terug thuis.

Dag vrienden !