We zijn er nog eens op uitgetrokken met het paasweekend. We waren echter vergeten dat voor iedereen in Hong Kong dit een reden kon zijn om een korte trip in te plannen. Resultaat: 3 uur wachten in de ferry terminal. Geen kaartje meer te krijgen voor de eerste twee ferry's naar Zhongshan op het Chinese vasteland. Uiteindelijk arriveerden we om 18 uur. Gelukkig hadden we een auto geboekt tijdens het wachten. Bij de uitgang bespeurden we een jonge kerel met een blaadje: Pan Tower Hotel, Miss Kathleen Lambrecht. Correct geschreven en op tijd. Nog 2 uur rijden en we arriveerden in ons hotel in Kaiping.
Kaiping ligt op ongeveer 2 uur van Guangzhou en is een Unesco World Heritage site. In de regio staan meer dan duizend torens (simplified Chinese: 开平碉楼; traditional Chinese: 開平碉樓; pinyin: kāipíngdiāolóu) die een mix zijn van Oosterse en Westerse architectuur. Ze werden voornamelijk gebouwd door Chinezen die in het buitenland goed hadden geboerd. Omdat de streek rond de eeuwwisseling (niet de vorige maar die daarvoor ttz 1900) de streek door banditisme onveilig werd gemaakt, (een beetje zoals Ronse en Menen bij ons) bouwden ze torens voornamelijk in beton. In de gebouwen verwerkten ze zowel Chinese als Westerse invloeden. De torens zijn in te delen in drie categorieën: wachttorens, woonsten, gemeenschappelijke schuilplaats bij miserie.
Het was verschrikkelijk slecht weer maar niet koud dus trotseerden we de regen en vertrokken we op zaterdagochtend tussen de regenbuien door richting Chikan. Onze trip zou niet verdergezet worden met de fietsen (we hadden onze vouwfietsen meegebracht). Een lekke binnenband kon ik herstellen, maar ik stelde vast dat er in de buitenband een snee van 1,5 cm zat (dat had waarschijnlijk de lekke band veroorzaakt). Ik wilde het risico niet nemen om ergens te velde te stranden. We opteerden om een auto te zoeken die ons terug richting Kaiping zou brengen. Echter, we ontmoetten een Duitser met een papa van Tielt die een taxi gehuurd had die hem naar de belangrijkste sites zou brengen. Na een tweetal uurtjes rondtoeren in de gietende regen werden we netjes terug aan het hotel gedropt. Op zondag deden we het rustig aan. In de ochtend naar de gym, 's middags lekker Chinees gegeten in het restaurant van het hotel, daarna ik naar de massage (amaai dat deed pijn) en Kathleen nog eens naar de gym. 's Avonds westers buffet met een goed glas wijn en vroeg het bedje in. Op maandag (gisteren), 1 april deden we de omgekeerde weg terug naar Hong Kong, maar...... alle ferry's volboekt, alle directe bussen naar Hong Kong volboekt. Dus 3,5 uur op een bus naar Shenzhen; daarna met de metro tot Fotan; daarna met de taxi naar huis. We maakten de lange trip terug goed met een lekker diner al fresco bij Joia, een Italiaans restaurant in Kowloon station. Zie onder de foto's. We gaan zeker nog eens terug als het wat mooier weer is. Ideaal fietsgebied.
Dag vrienden !
Een echt fietspad gescheiden van de weg, voert ons langs familiegraven, waterwegen en kleine dorpjes. 't Weer is gene vetten.
Niet onderbelicht.
Onze fietsen en ik. Chikan. Typische straat met architectuur van 100 jaar oud. Enkel de betonwagen en de Volkswagen zijn nieuw. De Western style street in Chikan.
Klokketoren aan de film studio's in Chikan. Blijkbaar worden hier veel traditionele films opgenomen. Veel volk. Western street Idyllisch wandelbrugje Keun op het idyllisch wandelbrugje.
Mon pneu est crevé.
Diaolou 1 gespot. schoon hé Klein dorpje dat nog steeds bewoond is. Het slechte weer was spelbreker.
Het regent. Dit moet nog mooier zijn in de juiste weersomstandigheden. Kaiping heeft ook zijn scheve toren. Deze diaolou doet dienst als stal. Boerderij.
We zijn er dit weekend (en 't was een lange) nog eens op uitgetrokken voor een citytrip Ubud Bali. Na 4 uurtjes vliegen en 1 uurtje auto kwamen we ter bestemming aan in Kebun Indah, een kleinschalig guesthouse met 10 aparte huisjes. Kebun Indah betekent "Beautiful Garden" en dat was het ook. We hadden reeds in de zomer geboekt maar desondanks dienden we nog eens 2 keer te verhuizen. Van Tea House verhuisden we naar Mangga Madu en daarna voor één nacht naar de Cempaka. Deze laatste was veruit onze favoriet. De streek van Ubud is zeer toeristisch maar toch rustig (in deze tijd van het jaar ?). Restaurants, shops met fallische kroontjeswippers, kledij, juwelen en ook een zeer degelijk koffiehuis. We hadden onze twee Brompton vouwfietsen meegenomen deze keer gezien we op één plaats bleven. Ewel, daar hebben we nu eens geen spijt van gehad zè.
Wat hebben we gedaan? Gefietst, gegeten, gedronken en geslapen. Meer eigenlijk niet. De natuur rond Ubud is fantastisch. Eens je de hoofdwegen verlaat, zit je temidden het groen. En groen betekent hier rijstvelden of tropische bossen. Echt de moeite. Het nachtleven hebben we links laten liggen. Elke avond voor 10 uur bedje in en om 7.30 uit de veren. Het ontbijt werd op ons terras geserveerd. In de namiddag tea time met koffie/thee en cake.
Voor ons een ideale plek om het jachtige Hong Kong even te vergeten.
Dag Vrienden !
Eerste ochtend ontbijt op ons terras Zicht vanop terras. Het padje loopt naar het zwembad toe. Zonnetje gezellig. in mijn sas met mijn Myanmarese longhi. Elke dag offerings. Bali is hoofdzakelijk Hindoe en religie en dagelijks leven zijn nog steeds intens verweven. Efkens uitblazen. 't Is nogal warm. Met onze fiets door Penestanan, een dorpje dichtbij Ubud met veel expats. Dagelijkse kost Tempelbezoek Even uitblazen. 't Is nogal warm en 't was nogal steil. Des avonds dinner @ Laka Leke Even uitrusten ('t was nogal warm) bij een Indisch roadside restaurantje met heerlijke chai. Met zicht over de rijstvelden. rijstvelden Kathleen met chai En deze mevrouw maar sleuren met snelbouwers. Ze had nog redelijk wat te versjouwen. Onze favoriete coffee bar. Anomalikopi. Boontje kiezen. Manier van koffie zetten kiezen. Hoe sterk wil je de koffie? Timer op de tafel. Sensationeel. Deze zaak was nog maar twee weken open, maar een sukses wordt het zeker. Het werk van een landbouwer is nooit af.... .... en ik drink een koffietje en lees een boek.
Reclame foto voor onze fietsen De koeien hun werk zit erop. Van beneden zag het water er iets blauwer uit. Onze kamer voor de laatste avond. Cempaka. Laatste ontbijt is net binnen. Jammer. Straks de auto in naar de luchthaven. Mooie liedjes duren nooit lang genoeg.
We zijn er nog maar eens op uitgetrokken. We trokken 2 weken rond in Myanmar (Birma van vroeger).
De reis in dagen:
13-15/07: Yangon (Rangoon van vroeger)
16-18/07: Bagan
19/07: busreis Bagan - Inle Lake
20-22/07: Inle Lake
22-24/07: Mandalay
25-26/07: Yangon (Rangoon van vroeger)
Waarom gaat een mens naar Myanmar? Waarom nu? Momenteel is Myanmar nog een weinig bereisd land in Azië. Vorig jaar bezochten zo'n 800.000 toeristen het land (ter vergelijking: Cambodja 2.8 miljoen in 2010). Ten tweede is er sprake van versoepeling van de militaire junta. Ten derde heeft Aung San Suu Kyi, de voorzitster van de NLD (National League for Democracy) zich positief uitgesproken voor individuele reizigers.
Wat ons onmiddellijk opviel was het geringe aantal auto's en de netheid (in vergelijking met andere Aziatische landen). De auto's zijn meestal oude wrakken waar enkel het hoogstnodige nog in zit (de motor en het koetswerk). Maar wat ons vooral opviel was de ongelofelijke vriendelijkheid van de bevolking. Cambodja heeft misschien de naam, in Myanmar zijn de mensen ècht vriendelijk. Ze zijn niet opdringerig, de taxichauffeurs geven een eerlijke prijs zonder dat je moet gaan pingelen.
Een minder positieve noot is de prijzen van de guesthouses. De meeste prijzen zijn sinds de Lonely Planet van 2011 verdubbeld in prijs of meer. In Nyaungshwe bijvoorbeeld waren de prijzen van het guesthouse (Teakwood Guesthouse) van 10 tot 25 USD (volgens de LP) opgetrokken tot 30-50 USD. De meeste zaken die voor ons interessant waren (midrange) waren volboekt ondanks het feit dat het nu laagseizoen is. Er waren ook opvallend veel Fransen.
Nog een belangrijk verschil met andere landen is dat dit een cash land is. Geen credit cards, geen bankautomaten voor internationale kaarten. Je moet alles cash (in USD) meebrengen en dan ten gepasten tijde omwisselen in Kyats. Dit zorgt er voor dat je je meer bewust bent van wat je uitgeeft. Maar toch hebben we nog nooit zoveel souvenirs meegebracht als uit Myanmar.
Enfin we hebben fantastische herinneringen aan Myanmar overgehouden. Echt een aanrader. Al hebben we reeds vrij veel van Azië ontdekt, toch was dit een unieke ervaring.
hieronder de fotoots
Shwe Dagon Pagoda in Yangon vanop het terras van de Inya 1. De eerste nacht en nu al in een "chique" restaurant. Dat legt niet goed aan.
Na 2 dagen verhuizen we richting Bagan. Speciaal maar niet zo mooi als Ankor Wat. Een heel ander klimaat als Yangon. 36 graden maar niet vochtig. Het deed ons een beetje aan Rajasthan denken. Hier nog minder auto's. Vervoer gebeurt met calèche, slechts een handvol taxi's en Chinese tweedehandstrucks.
De eerste dag fietsten we rond de site.
Geen auto's. De tijd van toen. Maar wel overal zeer proper. Geen afval te bespeuren (wat een verschil met Cambodja, India en Thailand).
Schoon hé
Gekookt.
Terug van de markt. Hier is een broek nauwelijks te bespeuren. Zowel mannen als vrouwen dragen een Longyi.
De tweede dag hielden we de fietsen voor bekeken en trokken we rond met paard en kar. De diverse stoepa's, pagodes en kloosters liggen verspreid over een grote oppervlakte (13x8 km). We betalen 20000 Kyats (18.59 EUR) voor een hele dag.
's Middags lunchen we in een Myanmar restaurant. Je bestelt gewoon een curry en de rest wordt er gewoon bijgezet. Lekker en veel groenten.
Monniken 's morgens in de vroegte. Op weg voor de dagelijkse ronde voedsel ophalen.
Naar school ! De gele vlek op de wangen is een dagelijks ritueel voor de vrouwen. Af en toe is er ook een man die dit doet, maar die zijn eerder zeldzaam.
Inle: Geen wasmachine te bespeuren. Het water dient voor alles.
We huren een boot en gaan een dag het meer op. De kalender voor de dag zit vol. We vertrekken om 7.30 en moeten anderhalf uur varen naar een dorpje aan de andere zijde van het meer waar er die dag markt is.
Visschers zonder buitenboord motor met fnuik.
Ze hebben hier een speciale manier van peddelen.
Onze schipper.
Op de markt.
Eens de markt gedaan is (rond 10.30) vertrekt iedereen terug naar zijn dorp en blijft er niet veel achter.
Jong geleerd. De nonnen worden van jongs af opgeleid.
De laatste dag in Mandalay snorren we met de fiets door Mandalay. Twee witte op oude Chinese fietsen. Constant wuiven en praatjes maken met jonge gasten die hun kennis van het Engels willen toetsen.
Laatste middagmaal in Mandalay. (The Green Elephant: aanrader!)
Alweer lang geleden dat we nog iets gepost hebben, maar ja, als er wordt gewerkt valt er weinig te beleven.
Dit weekend zijn we naar Chengdu getrokken. Chengdu is de hoofdstad van Sichuan Province. Sichuan is gekend voor bergen, pikant eten en panda's. Sichuan is ook gekend van de grote aardbeving van 2008 waarbij naar schatting 68000 mensen omkwamen.
We logeerden er in de Old Chengdu Club. Dit is een typisch Chinees hotel dat dienst doet als evenementenlocatie voor de high society. Er is ook een hotel aan verbonden met 22 kamers en een aantal suites. Het domein strekt zich uit over meerdere gebouwen die knap werden gerestaureerd. Restauratie betekent in China niet noodzakelijk behouden van wat er is, maar kan ook betekenen platsmijten en opnieuw bouwen volgens de traditionele bouwstijl. Ik vermoed dat dit complex aan de "Chinese" definitie voldoet.
Enfin hieronder de foto's want ..... een foto zegt meer dan duizend woorden.
Gearriveerd en op naar het Chinees restaurant voor een eerste kennismaking met Sichuan food. Gelukkig spreekt Kathleen "menu" want geen Engelse spijskaart voorhanden.
In een stijlvol kader, al fresco en 35°C. Fantastisch gewoon.
't was van "verbrand mijn lipke" maar o zo lekker.
Nagenieten en uitblazen op het terras met een kopje koffie.
Mijn vervoer voor de dag. Super auto van Duitse makelij. Geen Minerva gespot.
Nog ééntje om het af te leren.
De inrijpoort van ons hotelletje (dat trouwens de helft kost van gelijk welk westers hotel in de stad).
Schoon verdiep. Met ecologische verlichting met bewegingsdetectie.
Onze kamer. Eerst hadden we een kamer toegewezen gekregen met Chinees alkoofbed en een voorplekje met TV, maar er was geen raam in de kamer dus kozen we voor een ietwat bescheidener kamer ('t moet gezegd: 't was ook in orde hoor).
De buurt rond het hotel is een gerestaureerde buurt (opnieuw op zijn Chinees te interpreteren) met theehuisjes, curiosa winkeltjes en dergelijke meer. Zeer gezellig, zeer proper en zeer vriendelijke mensen.
De gazet van toen, met Mao op de foto. Ik wou zoeken naar een gazet van mijn geboortedag, maar Kathleen had dorst.
Ziet dat er niet lekker uit?
Net buiten het gerenoveerde deel gaat het leven zijn gewone gang. Topprioriteit: werken, eten, spelen.
Sichuan hotpot plekje. Gezien ik niet op restaurant ga om zelf mijn eten te moeten klaarmaken (en ook omdat Sichuan hotpot ook voor mij te spicy is) gaan we er niet naartoe.
Tijd voor wat bezinning in het nabijgelegen "Wenshu Yuan" klooster. Zeer mooi, uitgestrekt en weinig volk. Inkom: 5 RMB per persoon. Helaas hebben we het theehuisje niet gevonden.
Wel het park binnen het klooster met de koele plekjes ingenomen door "ouden van dagen".
Wel de bibliotheek van het klooster.
Wel een zeer mooie ronde deur met de kar van de vuilnismonnik.
Dan maar buiten de muren van het klooster op zoek naar een theehuisje. Thee is naast het laden van een mobilet met zoveel mogelijk brol een ware kunstvorm hier in Chengdu. De Chengdunezen gaan er prat op dat de theecultuur hier teruggaat tot 1000 voor Christus.
We kozen voor een plaatselijk theehuisje (niet in het gerestaureerde deel). Je kunt er enkel thee drinken en sigaretten kopen. Alnaargelang het aantal klanten worden bamboe stoelen en bijzettafeltjes aangerukt. Er zijn 6 soorten thee om uit te kiezen. Wij opteerden voor de duurste soorten. 7 RMB voor een bodemloos kopje. Er wordt continu water bijgeschonken uit de fluitketel. Zalig. Mensen van alle slag komen er langs en brengen noten mee of koekjes die ze dan verorberen samen met de thee. Probeer dat maar eens op 't Zand.
Onze stek voor elke dag.
Opa kijkt toe...
terwijl de oortjes van oma worden ontstopt door een professionele oorsmeerverwijderaar. Ik laat de beker aan mij voorbij gaan.
Natuurlijk is een bezoek aan Chengdu niet volledig zonder een bezoek aan de panda's. Gezien we weinig tijd hebben, gaan we naar het onderzoekscentrum op 10km van Chengdu stad. We vreesden voor een zoo-achtige ervaring, maar dat viel al bij al best mee. Grote omwallingen met 1 à 2 panda's (voor de volwassenen). We waren een beetje laat dus waren de kleintjes reeds naar dromenland. Mits een donatie van 1300 RMB konden we er toch nog ééntje knuffelen, maar dat vonden we een beetje veel centjes.
Prachtige beesten toch ! Goed gekozen WWF.
Terug in Chengdu viel deze rokende zelfstandige me op.
En deze monniken.
De volgende dag gingen we per bus naar Leshan om de grootste zittende Boeddha te zien. Deze Boeddha werd gebouwd om de rivier te bezweren. Door veelvuldig voorkomende draaikolken eiste de rivier veel levens en ze zouden daar eens wat aan doen. Blijkbaar was het probleem na de bouw ook van de baan, gezien de vele brokstukken die in de rivier vielen tijdens de bouw de vloei van de rivier volledig wijzigden.
En hier is 'm dan: de werkelijk fantastische boeddha van Leshan. Weer ééntje om af te vinken op mijn "must see B4 I die" lijstje.
Binnenpretjes ?
Op de weg terug naar de Southgate is er deze mooie brug.
Kathleen wou kost wat kost een panda knuffelen. In de Kuanzhai Xiangzi (letterlijk vertaald: brede en smalle steegjes) buurt werd een hele wijk "gerestaureerd". Nu heb je er hippe winkeltjes, eethuisjes met gezellige binnenplaatsjes, theehuisjes en ook driedimensionele foto's.
Mooi gedaan.
De buurt is ook dè plek om trouwfotoots te trèekken.
En er is natuurlijk ook een Starbucks. Buik vooruit !
Lunch op een binnenplaatsje en een tevreden madam.
Nog vlug een theetje in "ons" theehuis dichtbij het hotel.
mémé vond het niet leuk op de foto te moeten.
Een zondag in het theehuisje: een proper openbaar toilet op de achtergrond, oud zit te kletsen, jong zit met de gsm te prutsen, en iemand veegt de straat. Schoon.
Pa en Ma Lambrecht waren de voorbije 10 dagen bij ons te gast. We hadden er ons veel van voorgesteld, maar dat het zo "geestig" zou worden, hadden we niet durven dromen.
De reis in dagen:
Dinsdag 25/10: aankomst in HK, 's avonds eten in BLT (een steakhouse met zicht op HK Island). Pa vond het de beste steak sinds lang. Woe 26/10: apartement inspectie en broodjes bij ons thuis. Do 27/10: met de trein naar Guangzhou. Verblijf in Shangri La hotel. Avondmaal bij Roku Roku (lekker Japans restaurant) Vrij 28/10: Shamian Island en de oude markt van Guangzhou. In de vroege avond vlucht naar Guilin. We nemen onze intrek in Yangshuo Village Inn. Zaterdag 29/10: Fietsdag in Yangshuo. Zondag 30/10: rustige dag in Yangshuo. 's Avonds terugvlucht naar HK. Maandag 31/10: Discovery Bay Dinsdag 1/11: kabelbaan naar Ngong Ping om de grote Boeddha te zien. 's avonds dineren op The Peak en met de tram terug. Woensdag 2/11: lunch in Joy & Joy (cantonees) en verkenning van Hong Kong Island. Donderdag 3/11: souvenirjacht en vertrek.
Vandaag tonen we jullie een aantal foto's van ons apartementje.
En we beginnen met de voordeur. 31 staat voor verdiep. De woonkamer geschoten van aan de voordeur. De keuken met de koffiekan van tante Rita. De zithoek. Het uitzicht vanuit de zithoek. Multiple story golf shooting range. bureau, dressing, fitness ruimte en wasruimte in één. Multifunctioneel !!!!!! Kabouter Wesley kijkt toe dat de huwelijksplichten worden gerespecteerd !
Long time no blog. We zijn er wel nog. We hebben eindelijk wat tijd vrijgemaakt om een aantal foto's te posten. In april gingen we een weekend naar Hangzhou. Ik had er op zaterdag een bedrijfsbezoek en Kathleen vloog over voor het weekend.
Wikipedia zegt:
Hangzhou was chosen as the new capital of the Southern Song Dynasty when they regrouped after their defeat at the hands of the Jin in 1123.[3] It remained the capital from the early 12th century until the Mongol invasion of 1276, and was known as Lin'an (臨安). It served as the seat of the imperial government, a center of trade and entertainment, and the nexus of the main branches of the civil service. During that time, the city was a sort of gravitational center of Chinese civilization: what used to be considered "central China" in the north was taken by the Jin, an ethnic minority dynasty ruled by Jurchens.
Numerous philosophers, politicians, and men of literature, including some of the most celebrated poets in Chinese history such as Su Shi (苏轼), Lu You (陆游), and Xin Qiji (辛弃疾) came here to live and die. Hangzhou is also the birthplace and final resting place of the scientist Shen Kuo (1031-1095 AD), his tomb being located in the Yuhang district.
During the Southern Song Dynasty, commercial expansion, an influx of refugees from the conquered north, and the growth of the official and military establishments, led to a corresponding population increase and the city developed well outside its 9th century ramparts. According to the Encyclopædia Britannica, Hangzhou had a population of over 2 million at that time, while historian Jacques Gernet has estimated that the population of Hangzhou numbered well over one million by 1276. (Official Chinese census figures from the year 1270 listed some 186,330 families in residence and probably failed to count non-residents and soldiers.) It is believed that Hangzhou was the largest city in the world from 1180 to 1315 and from 1348 to 1358.[4][5]
Because of the large population and densely-crowded (often multi-story) wooden buildings, Hangzhou was particularly vulnerable to fires. Major conflagrations destroyed large sections of the city in 1132, 1137, 1208, 1229, 1237, and 1275 while smaller fires occurred nearly every year. The 1237 fire alone was recorded to have destroyed 30,000 dwellings. To combat this threat, the government established an elaborate system for fighting fires, erected watchtowers, devised a system of lantern and flag signals to identify the source of the flames and direct the response, and charged more than 3,000 soldiers with the task of putting out fires.
The city of Hangzhou was besieged and captured by the advancing Mongol armies of Kublai Khan in 1276, three years before the final collapse of the empire.[6] The capital of the new Yuan Dynasty was established in the city of Dadu (Beijing).
The VenetianMarco Polo supposedly visited Hangzhou in the late 13th century. His book refers to the city as "beyond dispute the finest and the noblest in the world." He called the city Kinsay (or Kinsai) which simply means "capital" in Chinese (actually Polo used a Persianized version of the word). Although he exaggerated that the city was over one hundred miles in diameter and had 12,000 stone bridges, he still presented elegant prose about the country: "The number and wealth of the merchants, and the amount of goods that passed through their hands, was so enormous that no man could form a just estimate thereof."
The renowned 14th century Moroccan explorer Ibn Battuta said it was "the biggest city I have ever seen on the face of the earth."
We logeerden er in een charme hotel "Tea Boutique hotel". Het hotel doet zeer on-Chinees aan. Minimalistisch moderne kamers met hoge plafonds. Het chinees restaurant is van hoge kwaliteit en het personeel is super vriendelijk. We spendeerden 2 dagen en verkenden het meer en het park rond het meer.
Hieronder de foto's.
Dag vrienden !
Chinese opera in het park. zelfontspanner 1 Zelfontspanner 2 Zelfonstpanner 3 Zelfontspanner 4 Wat een schoon nonnenklooster What next bij de thee in het klooster. Relaxte keun Catwalk of Causeway? We are not alone! De planten staan in volle bloei.... Liefde is...... Ondeugend. Chinezen en hun vissen. Ze duwden ons bijna in het water. Tepel Mijn nieuwe dress code al bemerkt? Volgend jaar weer volop mode: de gilet !!!
Het weekend van de dag van de arbeid verbleven wij in Yangshuo (Guilin). Eindelijk zou ik zeggen. We hadden deze reis reeds gepland (tickets en al) toen ik nog voor W&D werkte, maar we gelasten toen af omwille van een crisissituatie op het werk. Nu is het er eindelijk van gekomen. Het weekend was super. We fietsten door een zeer mooie omgeving (ondanks het mindere weer) en amuseerden ons rot.
Dag vrienden !
karstgebergte. Water sleet de zachte gesteenten weg en wat overblijft is waar het water zich de tanden op stukbeet.
Fietsen !!!!
Let's go off road !!!!!
Zuivere lucht, rijstvelden, her en der kleine dorpjes.
Ideaal om te fietsen. Zo plat als een biljart.
Theetje drinken en naar de Li rivier staren.
Moon hill vanop het dakterras van Luna Village Inn. Charme hotel dat helaas volboekt was.
Op 25 april werden er drakenbootwedstrijden gehouden op Lamma eiland. Uw reporter was erbij. Stralend weer, veel volk en leeuwendans.
Dag vrienden !
Gezien Lamma eiland is, komt het volk per boot toe. Dit is een taxi voor het gewone volk.
In volle actie. Twee rijen roeiers één stuurman en een tempo aangever. Er doet ook een "wit" team mee.
De pier is versierd, het volk mag komen en komt ook. Een vloot feestvierders
Naast de wedstrijden komen ook de leeuwendansers met eigen vervoer hun kunsten vertonen. De leeuwen moeten de boze geesten verjagen en krijgen in ruil sla te eten en centjes in rode omslagen. Ze moeten er wel iets voor doen. Bij dit weer is een ijsje likken al zweetopwekkend.
Naast de drakenbootraces zijn er ook wedstrijden voor sissende sampans.
De goden zijn geëerd. Het thuisaltaar gezegend en nu terug naar huis. De madam van het onderhoud vindt het niet leuk dat zij moet werken.
Na een lange periode van afwezigheid, (waarvoor onze excuses) toch nog een entry dit jaar. Dit weekend zijn we bijzonder actief geweest voor onze doen. Op zaterdagochtend zijn we vertrokken naar Lamma Island een ongelooflijke 30 minuten verwijderd van het drukke Hong Kong. Dit eiland is een ongelooflijke rustplek. Je vindt er tal van restaurantjes, groen, je hoort de vogeltjes fluiten. Fantastisch anders gewoon. Hieronder de fotoots.
Kathleentje heeft een bootje en een vriendje.
We voelen ons direct op ons gemak. "Welcome to Lamma Island" in grafitti op de kaaimuur. Zaterdagmiddag deden we niet veel, maar op zondag hebben we onze wandelbenen verwend. We wandelden van Yung Shue Wan naar Sok Kwu Wan en terug !!!!!! In Sok.... hebben we calamari en coquilles gegeten. Was super lekker en super vers. Bij aankomst groet een tempel ons op deze niet zo zonnige zondag. Later zijn we getuige van een begrafenis. uitzicht vanop het terras van ons restaurantje deze middag. Maison Louis Latour. Is vader Roger daar niet eens langsgeweest om "rood" te kopen? Vissershaven met restaurantjes. Rond de middag stromen hordes Hongki's toe om zich te goed te doen aan seafood (is er een Nederlands woord voor "seafood"? De ferry naar Aberdeen (niet in Schotland, maar op Hong Kong Island). Op de terugweg naar Yung Shue Wan niet ver van Lot Tik Wan vinden we een etablissement dat zich de enige organische kruidentuin in Hong Kong pleegt te heten. We dronken er een theetje. Ik ééntje tegen rusteloosheid, Konijn ééntje tegen verkoudheid en griep. Nadien voel ik me ongelooflijk relaxed (kruiden jaja) en Kathleen haar valling is volledig weg.
Zo, nog een gelukkige verjaardag voor Cas en een rustige avond voor ons met een glas wijn, kaas en hesp en pistolets.
We hebben een appartementje gevonden in Hong Kong. Kathleentje heeft daarvoor gezorgd. Gisteren werd ons appartement in GZ geleegd. We zitten hier nu op onze duim en vertrekken vanmiddag met de trein naar onze nieuwe thuis.
Het is een klein appartementje maar het is heel mooi ingericht. In tegenstelling tot China kunnen we geen walsje plaatsen in de tweede en derde slaapkamer. De ruimte is herleid tot de essentie. Een keuken, een woonkamer, een slaapkamer, een badkamertje met douche en een bureau. Het lijkt niet meer op een hotelkamer (zoals in Clifford). We gaan dit weekend nog kijken voor internet aansluiting, een eettafel, een salon en een tv (check out: www.god.com.hk) . Voor de rest is alles er. Foto's volgen. We wonen vlak bij de metro waardoor we in 10 minuutjes op Hong Kong Island zijn. Met de airport express trein ben ik in een half uur op de luchthaven. Goed hé. Voor Kathleen zijn alle aankoopfaciliteiten heel dichtbij.
Ons adres: Kathleen Lambrecht - Kurt Viaene Flat E, 31st Floor, Tower 1, Island Harbourview 11 Hoi Fai Road, KOWLOON Hong Kong
Een neveneffect van de verhuis is dat we nieuwe telefoonnummers zullen hebben in Hong Kong. Dat wordt vandaag geregeld. We kunnen ook weer vrij op Facebook en Youtube, dus posten maar.
De laatste tijd is het voor K2SCSC behoorlijk druk. Mijn traject van de voorbije 3 weken: België, Guangzhou, Hong Kong, Taipei, Bangkok, Guangzhou, Hong Kong. Kathleen heeft zich bekommerd om de volledige verhuis. Ik stond erbij en keek ernaar. Dat heeft ze goed gedaan.
Tot de volgende keer !!!!
Dag Vrienden !
Waar kun je ons vanaf woensdag permanent bereiken:
Alweer lang geleden maar ik denk dat de tijd voor iedereen snel gaat. Dus we gebruiken hem wel. Toch één foto die ik met jullie wilde delen. Onze Ralph AKA Marcel stelt het zeer goed bij zijn nieuwe baasje Tinne. Merci hé, Tinne ! Je hebt hem zelfs zover gekregen dat hij poseert met een hoedje op ! Chapeau !
We komen eind dit jaar nog eens terug. We zijn van 23-24 december tem 8 januari terug in het land. Tovvééééé !
All work and no play makes Jack a dull boy. Daarom koppelden we aan het werkbezoek in Bangkok een 4-tal dagen toerisme. We bleken echter al snel een beetje uitgekeken op de Aziatische steden. Veel enthousiasme konden we niet opbrengen. Het werd dan ook vooral een winkelervaring. Natuurlijk bezochten we de belangrijkste bezienswaardigheden, Wat Pho,het koninklijk paleis en vaarden we met een "speedboot" op de klongs (waterwegen door de stad). Eén leuke ontmoeting wil ik jullie niet onthouden. Norbert De Cock (met C-O-C-K) was in Bangkok op hetzelfde moment. Bruno ( zijn zoon) woont er en zag op Facebook dat we in Bangkok waren. We zijn samen lekker gaan eten. Heel gezellig.
Hoe zien de komende maanden eruit?
Het eindejaar nadert met rasse schreden. Er is nog veel werk aan de winkel vooraleer we eind december naar België terugkomen. Normaal is dat voor een 2-tal weken. We denken eraan om met Chinees nieuwjaar ons groot verlof te nemen. Hier is alles 2 à 3 weken dicht, dus misschien gaat het richting Nieuw Zeeland. Iedereen die er geweest is, maakt ons er warm voor.
Enfin, de inspiratie om mooie foto's te nemen was er niet echt. Hieronder de best of the bunch.
Dag vrienden !
Het cliché van Thailand. Zingende meisjes bij een tempeltje in traditionele klederdracht. Eerste poging om binnen te geraken in het Koninglijk paleis. We zijn te laat, je mag maar binnen tot 15.30. Dit straatbeeld kon evengoed van Kathmandu zijn, of Phnom Phen of Delhi, de Thaise nummerplaten niet in beschouwing genomen. De taxi's hier hebben rare kleuren. De roze taxi's (het merendeel) vallen wel op. idem. Kathleen live at "The Dubliner" in Sukhumvit Road. Ikke not so alive at "The Dubliner" Met een bootje over de klongs. De waterwegen die groot Bangkok doorkruisen. Vuil en stinken. Een hondenkadaver drijft langs als we de kanaaltjes binnenvaren. Houten hutten en drogend wasgoed. Zeer vergelijkbaar met Cambodja. Als een bootje met toeristen voorbijvaart komen de verkopers vanuit hun schuilplaats en varen naar je toe om "brol" te verkopen. Tempels langs het water. Goud wordt vervangen door spiegelmozaïekjes in zilver- en goudkleur Regent het binnen dan hebben ze toch sateliettv Das Bot. We betaalden 2000 THB en werden gechareld. Dat was al de tweede keer, want we vroegen om ons af te zetten aan een publieke ferry dienst maar we werden bij een private dienst afgezet. En een collega-toerist meldde dat hij slechts 1500 THB betaalde. What Po. Huis van de liggende Boedha. Wat Pho Watter Pho Watst Pho Het Koninklijk paleis. Huis van de Emerald Boedha en deze replica van Ankor Wat. De befaamde wachters in het Koninklijk Paleis. ...... Dakdetail. Schoon hé.
Op deze nationale feestdag hebben wij de eer en het genoegen u nog eens te kunnen berichten over de staat van onze vrije tijdsbestedingen.
De Nationale dag van de Volksrepubliek China wordt elk jaar gevierd op 1 oktober van de gregoriaanse kalender. Het is een algemene feestdag in de Volksrepubliek China.De Republiek China (1928 - 1949) werd op 1 oktober 1949 opgeheven, in plaats daarvan heeft Mao Zedong (Communistische Partij) op die dag de Volksrepubliek China uitgeroepen. Met een ceremonie op het Plein van de Hemelse Vrede. De leden van de Kwomintang (Nationalisten) zijn toen naar Taiwan gevlucht, en regeert tot de dag van vandaag daar nog steeds. De centrale Chinese regering gaf de resolutie op de Nationale Dag van de Volksrepubliek China op 2 december 1949 en verklaarde dat 1 oktober de Nationale Dag is.De nationale dag is tevens het begina van één van de twee Gouden weken in de Volksrepubliek China. Toch zijn er vragen of Gouden weken blijven bestaan.De nationale dag wordt gevierd op het Vasteland van China, Hongkong en Macau. Er wordt door de overheid georganiseerde festiviteiten georganiseerd., inclusief met vuurwerk en concerten. Openbare plaatsen, zoals het Plein van de Hemelse Vrede in Peking, worden ingericht in een feestelijk sfeertje. Portretten van gerespecteerde leiders, zoals Sun Yat-sen, worden in het openbaar getoond.Wanneer de nationale dag voor de 50ste, 55ste of 60ste keer gehouden wordt, wordt de nationale dag uitbundig gevierd, ook komen er soldaten, politieagenten en andere versterkingen bij om te kijken of alles goed verloopt.
Bron: Wikipedia
Lang geleden, maar ondertussen wel veel gebeurd. Alleen niets wat zich in fotoots laat vertalen. We zijn deze week een paar dagjes naar Shanghai geweest. We combineerden werk met plezier. Ik vloog richting Shanghai vanuit Bangkok op zaterdag. Kathleentje arriveerde vanuit Guangzhou een half uurtje na mij. Goed geregeld.
Vanuit de luchthaven Pudong namen we de Maglev trein naar downtown Shanghai. Dit is de snelste trein ter wereld. Op het traject van 30km rijdt deze trein 1 minuut aan 431 km/uur. Daarna dient hij alweer af te remmen. Shanghai is niet te vergelijken met Guangzhou. Een echte wereldstad. Men gaat ervan uit dat je het chinees niet machtig bent, het is er proper, de faciliteiten (vooral naar eten en drinken) zijn magistraal. We aten in een Belgisch restaurant dat wordt uitgebaat door een Marokkaanse Fransman. De mosselen waren super. De frietjes iets te avontuurlijk.
We trokken ook de stad uit naar Suzhou. Suzhou is vooral gekend voor de industrie, maar goed verscholen tussen al dat geweld ligt een klein oud stadje met kanaaltjes, eethuisjes, winkeltjes en een aantal heel mooie tuinen.
We bezochten ook de expo en een museum zeer clandestien gelegen in de kelderverdieping van een woonblok. Leuk geprobeerd, maar we waren toch niet echt onder de indruk.
We logeerden in het Grand Central Hotel. Een 5-sterren mastodont met super service en very high security. Blijkbaar was er een hoge Duitse functionaris te gast. Deze had ook zijn/haar eigen kok mee. Televisieploegen waren er ook, maar we weten begot niet wie het was.
Gisteren (30/09) keerden we dan terug huiswaarts.
Hieronder een aantal fotoots.
De MagLev trein aan 300 per uur Maglev is de afkorting van Magnetic Levitation (Magnetisch Zweven). In dit concept wordt een metalen voorwerp tot zweven (levitatie) gebracht door een wisselend magneetveld onder het voorwerp te creëren. Daardoor ontstaan magnetische inductiestromen in het metalen voorwerp die een tegengesteld magneetveld opwekken. De twee magneetvelden stoten elkaar af, waardoor het voorwerp gaat zweven. Dit zweven is in principe niet stabiel, zodat er maatregelen genomen moeten worden (bijvoorbeeld door het regelen van het wisselende magneetveld) om een stabiele toestand te verkrijgen. Een voorbeeld van een toepassing van dit principe is de magneetzweeftrein. De eerste reguliere, commerciële magneetzweeftrein overbrugt de 30 km tussen de stad Shanghai en het vliegveld van Sjanghai in minder dan 7 minuten.
Nog eens vlug de mails checken aan 301 per uur.
Lichtjes blijven toch hun dada. Een hiphopact speelde op een pleintje. De winkelstraat. Alles is open tot 22 uur. Lekker eten in een decor waar Chairman Mao niet zou misstaan. Schandalig. Moet daar niets aan gedaan worden? Stella is Belgisch bier!!!!!! Vergane glorie in art deco, verstopt op de 4de verdieping van een niets zeggend gebouw. Maar wel zeer lekker om te eten. De Bund. Aan de éne zijde van de rivier Westerse glorie. Aan de andere zijde hypermoderne gebouwen die de oude glorie uitlachen. Geen al te vet weer, maar we blijven stralen. Up yours Victory! In het rijtje van Chinese merken wordt de Lacoste krokodil gebruikt voor Clio Coddle. Chinezen zullen beweren dat het niet de bedoeling is. Het lijkt er alleen maar goed op. De Bund Oud Shanghai. Het oude stadscentrum (van voor de komst van de Westerse mogendheden) ligt verstopt tussen de hoogbouw. Een wirwar van straatjes geeft nog een beeld van hoe het vroeger was en de buurt is nog volop bewoond. Je kunt met de auto niet in de smalle straatjes dus nonkel mobilette regeert. Ze lachen er zelf een beetje mee. Culturele revolutie propaganda posters worden in een mishmash gestopt met Westerse commerce. Ook Kuifje doet het hier goed. Waar blijven ze het halen. Ik vermoed dat uitbreiding naar het Westen toe niet echt in de bovenste lade ligt bij deze keten. De antiekmarkt waar 90% nepwaren zijn. Ik kocht er Kuifje in Tibet in Chinese uitvoering. Elke pagina heeft 2 prentjes. Het is op zeer slecht papier gedrukt om het goedkoop te houden. Mijn editie kostte ten tijde van uitgave (1984) 0.32 RMB. Haal de vuile was maar boven. Deze hangt toch wel vervaarlijk dicht bij mijn hoofd (en ik ruik geen Dash). Schoolreis? Kathleen poseert voor één van de heiligdommen van de Communistische partij in China. Hier werd de eerste conventie gehouden waarbij de grondbeginselen van het programma werden vastgelegd. Binnen is er een museum waar je de kamer waar de vergadering werd gehouden kunt bekijken.
HK, 2 april 2014
Guangzhou, 1 oktober 2010 
