Na onze uitspatting in Hong Kong een paar avonden vroeg onder de veren en dat heeft veel goedgemaakt. Vanavond zijn we in Guangzhou uitgenodigd bij Sue (mijn collega klasgenoot) en haar man Dave, die een welcome houseparty organiseren. Bedoeling voor hen is ook om zoveel mogelijk mensen te leren kennen. Er zal een mix aan nationaliteiten zijn, dus dat wordt wel interessant. Sue is een zeer warme Britse dame, ik schat haar toch in de 50 en haar man en zij hebben al in Mexico en Indonesië gewoond - haar man werkt voor de Britse Ambassade. Na de les nemen Michael (mijn andere collega klasgenoot) en ik altijd samen de bus naar Clifford en voeren eindeloze gesprekken. Wel fun. Onze zeevracht is ook gearriveerd ! Heb serieus mogen uitpakken gisteren, want had alles iets té goed verpakt. Nu kunnen we ons appartement toch een persoonlijker toets geven met al onze spullen die zijn overgekomen. Dat staat dit weekend op het programma. Voor de rest is Kurt zijn verlof goedgekeurd en trekken we met Chinees Nieuwjaar, eind januari/begin februari 2009 waarschijnlijk naar Cambodja en misschien een stuk Laos, we zullen zien. Gezien in China dan alles plat ligt hebben we geopteerd deze periode "buitenshuis" door te brengen. Maar eerst komen we tussen Kerst en Nieuw even naar België terug en dit van 24/12 tot en met 2/1/2009 - 3/1/2009 vliegen we terug. We hebben in 2009 nog verschillende verlengde weekends die we zullen gebruiken om andere delen in China te verkennen, maar binnenkort willen we toch even Macau bezoeken. 't Schijnt zeer mooi te zijn. Macau is een oude Portugese Kolonie en is hier niet ver vandaan. We houden jullie op de hoogte !
De wijsheid van de dag : Waar gelachen wordt komt het geluk graag binnen.
Terug thuis! Wat een weekend. Ik ben 1 jaar ouder geworden in 3 dagen. Het weekend was fantastisch. Zaterdag met de guys (and girl (Kathleen)) voor de eerste keer op stap in Panyu. De Face Club kent de belgen nu ook. Met zijn 6'en hebben we de recette een flinke push gegeven. De muziek is te omschrijven als K3 op speed, maar de ambiance kan tippen aan I love Techno. Fun, fun, fun. Cocktails voor 2 EUR en als je voldoende consumeert, krijg je nog eens frietjes en vers fruit erbovenop. Hier wordt ook overal poker gespeeld. Je speelt met wie je wil. De taalbarrière speelt geen rol omdat door het volume niveau je toch in gebaren moet spreken. Voor de cijfers van 1 tot 10 is er een systeem die iets anders is dan bij ons. Vanaf cijfer 6 hebben ze speciale vingerzettingen. Het systeem gaat als volgt: Iedereen krijgt een pokerpot en zegt bijvoorbeeld dat er in alle potjes 4 zessen zullen zitten. Zo biedt iedereen op. Als de laatste opbieder bijvoorbeeld 7 zevens zegt en die liggen er niet, moet hij ad fundummen. Rond 4 uur vonden de uitbaters het welletjes en hebben we de boel gesloten. We hebben nog geprobeerd om de poetsvrouwen op de dansvloer te krijgen maar tevergeefs. Streng maar rechtvaardig werden we verzocht het pand te verlaten. Zondag namen we de bus naar Hong Kong. En natuurlijk zijn we op stap geweest. Eerst naar Soho bij een Mexicaan uit eten. Daarna naar Wang Chai. De bar Insomnia is sterk aan te bevelen. Goeie ambiance, goeie live groepjes. Na de Insomnia (rond 2 uur) haakten een paar gasten af. Wij, Dirk, Kathleen en ikzelf hadden er nog niet genoeg van en trokken naar de Neptune II, een nachtclub met goeie live muziek. Om 5 uur hielden we het voor bekeken. We hadden een drukke maandag voor de boeg. Maandag naar het consulaat (met enige moeite gevonden). 's Avonds de opening van de HK showroom en daarna naar een Italiaans restaurant Ciné Citta. Gruwelijk goeie italiaanse keuken overgoten met wijn en als afsluiter espresso con grappa. Het was nogal vroeg om te gaan slapen. Op naar de Fenwick, een donkere bar die door menigeen zou kunnen worden omschreven als het voorgeborchte. Niet te doen. Een ware poel des verderfs. Maar wel leuk. Daarna nog eens naar de Neptune om uiteindelijk nog maar eens rond 5 uur in ons bedje te kruipen. Om 10 uur had ik nog een afspraak met een leverancier. Daarna richting ferry naar Panyu. Kathleen nam de bus naar Clifford, wij trokken naar de fabriek om nog een beetje te werken. Om 17 uur kwam het heuglijke nieuws dat we met zijn allen uit eten gingen naar de japanner dichtbij het Panyu Hotel. En wijle blij! Ongelooflijk lekker eten. Authentiek. Uiteindelijk nog maar eens laat in ons bed gekropen. Nu een beetje versleten, maar we kunnen wat recupereren.
Goed dat we niet in HK wonen. Ik denk niet dat we dat zouden overleven.
Vandaag mijn eerste chinese les erop zitten en 't wordt leuk. Ik zit samen met een amerikaanse jonge dame (Stephanie), een britse dame van middelbare leeftijd (Sue) en Michael, een jonge Filippijn, die blijkbaar ook in Clifford woont. Na de les zijn we nog een koffie gaan drinken om even bij te praten. De les is vooral gericht op "survival" dwz de nodige vocabulaire die je nodig hebt om te gaan winkelen, onderhandelen over prijzen, je voorstellen enz. Later komen de tekens en het schrijven aan bod. 't Zal behoorlijk snel gaan heb ik al gezien, dus studeren wordt de boodschap. Ik kan ook de les die we hebben gekregen via het net herhalen. Dat is wel handig... Ik doe ongeveer een 50 minuten over de verplaatsing met de bus. Ik neem op Clifford rechtstreeks de bus naar Guangzhou en dan nog 15 minuten wandelen, dus dat is oké. De maandag en woensdag heb ik les van 10 tot 11u30. Lijkt weinig, maar aan het tempo dat ik deze morgen in de les voorgeschoteld kreeg zal dit toch meer dan voldoende zijn - ten slotte moet je alles nog kunnen "memoriseren". Voor de rest alles oké en Kurt is deze morgen voor hij vertrok naar zijn werk al even gaan zwemmen !
De wijsheid van de dag wordt :
OVER HET VERLEDEN MOET JE JE GEEN ZORGEN MAKEN, WEND JE TOT WAT KOMT.
Een nieuwe rubriek. Vandaag zijn we bloemen gaan kopen en hebben het boeket in bijlage samengesteld. De prijsvraag is: "Hoeveel heeft dit boeket gekost?" De winnaar krijgt een boeket voor dezelfde prijs bij onze terugkeer. Als het een vent is, dan moet die het maar aan zijn vrouw geven.
Vandaag zijn we uit HK teruggekomen naar ons stulpje in Panyu. Hoe langer we hier zijn, hoe meer het ons hier bevalt. Hong Kong is super, maar zeer druk. De lucht is zwaar vervuild en ademen is niet evident. Toch is de skyline adembenemend. We hadden ongeveer 30 foto's getrokken maar nachtzichten die dan ook nog scherp zijn zaten er quasi niet bij. We hebben dringend een statief nodig daarvoor. Enfin, gisterenavond zijn we met mijn baas Thomas Mak gaan eten op de peak. HK Eiland is eigenlijk een vlakke kuststrook rond een berg van 600m. Dit werd aan de Britten geschonken door de Chinezen omdat die dachten dat er toch niets mee aan te vangen was. Ze hadden een beetje ongelijk. Nu kost een appartementje op de peak een 9000 Eur/m² en is Hong Kong het financiële hart van deze kant van de aardkloot. De luxe die overal aanwezig is, is niet te doen. Cartier, D&G, Rolex, Rolls Royce, Porsche, Mercedes. Om terug naar de ferry te gaan, hadden we een taxi genomen. De chauffeur sprak redelijk goed Engels. Zijn dochter studeert in Canterbury en de laatste keer dat hij daar was geweest had hij België bezocht. Hij sprak over het "New Venice" en de film "In Bruges". Groot was het jolijt toen wij hem zegden dat wij daar woonden. Minpuntje in het gesprek: hij dacht dat Heineken een Belgisch bier was. Even doorslikken. Nee, uitspuwen die rotzooi. We hebben ook een Espressomachine gekocht in HK. We hadden genoeg van de instant koffie en zagen het niet zitten om een koffiezetapparaat te kopen. Dus zijn we voor een Saeco gegaan. In afslag maar nog altijd een pak duurder dan in onze contreien. We hebben hem getest en goed bevonden. De ochtenden kunnen niet meer stuk. Koffie, zelfgebakken brood en een eitje, meer moet dat niet zijn.
Spreuk van de dag: De éne generatie bouwt de straat waarop de volgende rijdt.
Gisteren ben ik naar het circus geweest. Kathleen wou niet mee, omdat ze daar gewetensproblemen mee heeft. Ik moet zeggen dat ik haar gelijk kan geven. Om de gevoelige kijkers niet te shockeren daarom alleen een paar lieve foto's. Ik kon ook nog boksende beren en een oerang oetang getoond hebben, maar ik kon het zelf niet over mijn hart krijgen. Die dieren moeten enorm veel slaag gekregen hebben om de "truukjes" uit te voeren die ze perfect neerzetten. De oerang oetang kreeg de éne tik na de andere zonder te reageren. Pijnlijk gewoon. De Chinezen vinden juist dat geweldig. Enfin, goed dat Keuntje niet mee is geweest. Zelfs ik was niet weinig geschokt. De acrobatie nummers waren wel van hoog niveau. Het is een show die elke avond speelt in het circus van het Chime Long Hotel in Panyu. Dat hotel is ingeplant in een gigantisch dierenpark. In bijlage een aantal fotos.
Goed nieuws over onze hond Ralph. Annelies heeft een goede plaats gevonden voor hem bij Tinne Geboers in Houyet. Tinne was van het begin zeer enthousiast om onze hond een nieuwe thuis te geven en hij verblijft er nu sedert 12/10. Tinne heeft een gigantische tuin en we zijn er zeker van dat ze nog veel plezier zal beleven aan onze "enthousiaste" Marcel... Bij deze nog een dikke mercie aan Tinne. Ook nogmaals dank aan Annelies en Stephan voor de goede zorgen en het vele werk die ze hebben verricht om onze hond te plaatsen. Als bijlage een foto van Tinne met Ralph.
Hierbij ook onze wijsheid van de dag : EEN EDEL MENS KAN NOOIT ZIJN KINDERHART VERLIEZEN.
Hier zijn we weer. Gisterenavond super lekker gaan eten naar een mega groot typisch Chinees restaurant. Het restaurant is van heinde en ver gekend voor zijn vis en schaaldieren.
Op de benedenverdieping ga je je eten uitkiezen. Dat is op dat moment nog levend. Je vindt er een greep uit de hele zee. Alle soorten garnalen, kreeften, scampi, oesters, mosselen als appelen zo groot. Enfin, zorgen dat je mondje dicht is als je rondloopt is de boodschap.
De waterslangen vond ik nog ok. Maar er zaten ook 2 krokodillen en bijenmaden die vers uit de honingraat werden geplukt. Er zaten ook nog zijderupsen en andere larf-achtigen.
We (Chris, Ellen en hun dochter Silke (2.5j), Dirk, Amy, Lilian en Kathleen en ik) waren door Robert, de baas van de partner in de JV uitgenodigd. Op het laatste moment kon hij zich niet vrijmaken. De twee assistentes Amy en Lilly maakten zijn afwezigheid ruimschoots goed. Ze spreken vloeiend engels en hebben een goed gevoel voor humor.
De maaltijd bestond uit 10 gerechten. Deze werden allen door Lilly gekozen. Ik wou er ook nog Coquilles bij. Een goede keuze zo bleek.
1.Tofu met balletjes varkensgehakt
2.Grote garnalen geroosterd op theebladeren.
3.Gestoomde vis in soetsuje saus.
4.Rolletjes spek met mini champignons erin.
5.Loempias
6.Gebakken rijst met groenten.
7.Een kruising tussen kool en sla (jum jum) met look.
8.Bamboeseuten in pikante saus.
9.Gelakte eend.
10.Gestoomde Coquilles met look en Mie.
11.Watermeloen.
De gerechten worden geserveerd op een grote schijf en iedereen neemt wat hij/zij wil. Leuk om mee te spelen als één van de collegas net grijpt naar een lekkernij.
Bij de maaltijd wordt steevast warme thee gedronken. Dirk had echter ook zin in bier en iedereen kreeg een glas Tsingtao aangereikt.
Silke was heel braaf en heeft enkel op het einde haar cola omgegooid.
Daarna keerden we tevreden en voldaan huiswaarts. In de inkomhal stonden luxewagens tentoongesteld. Lotus, Porsche en Maserati. Beelden van een meter hoog volledig in jade. Je gelooft je ogen niet wat een luxe hier te zien is.
Enfin. Vandaag was een luie dag met de zondagse boodschappen en het zondagse restaurant bezoek. We zijn in een klein chinees restaurantje gaan eten waar er altijd zeer veel volk zit. Ze maken de dimsums op vraag. Zeer lekker. Hygiëne laat wat te wensen over.
Nu komt de spreuk van de zondag ingestuurd door Dirk en Mina uit de rue de Kwakkwak:
De eerste keer ging het niet, de tweede keer ging het van de eerste keer.
Gisteren ben ik voor het werk naar Zhu Hai geweest. We vertrokken om 12.30 en na veel zoeken arriveerden we om 15.30 bij de leverancier. De terugweg deden we in 1 uur. Goed hé. Een beetje verkeerd gereden zegt de chauffeur dan. Enfin het was een interessante trip. De leverancier doet zowel spuitgietwerk als rotatiegieten. Hij heeft voor de olympische spelen 5000 frigoboxen gemaakt voor Coca Cola (Kè lè: hier).Op de weg daarnaartoe zijn we een oude leverancier van me tegengekomen. Hettich Asia. Zie foto in bijlage.
Gisteren zijn we een beetje gaan schransen. We hebben de warme saké grondig getest. Resultaat van dit empirisch onderzoek: een splijtende koppijn. Niet voor herhaling vatbaar. Toch niet met dit merk.
De spreuk van de dag werd me toegestuurd door Brenda.
Met een string in je spleet, zie je veel maar geen reet!
Alles gaat terug zijn normale gang - het verlof van Kurt was welkom en zeer leuk. Nu vertrekt Kurt rond 7u20 naar het werk - hij wordt altijd opgehaald en rond 19u30 is hij terug thuis. Morgenavond staat een badmintonuurtje van 19u tot 20u op het programma - donderdag ga ik naar Guangzhou, gezien ik om 14u een afspraak heb in de New Concept Mandarin School om de mogelijkheden te bespreken naar het volgen van Chinese les - het zal me een stuk verder helpen indien ik me toch iets verstaanbaar kan maken, want de chinezen zijn zo vriendelijk dat je het gevoel hebt dat een conversatie wel aangenaam zou kunnen zijn - gezien er weinig mensen engels spreken zijn de conversaties totnogtoe beperkt tot gebarentaal en vriendelijk geglimlach. Voor de rest doe ik het op het moment rustig aan - ik bespeur elke dag de groentenmarkt en hoewel de keuze aan groenten beperkt is, is de smaak super lekker - verder ook groenten die ik nog nooit heb gezien, maar toch eens moet uitproberen ... Onze wijsheid van de dag : INZICHTEN ZIJN ALS SPIJKERS, HOE VAKER MEN ER OP SLAAT, HOE DIEPER ZE BINNENDRINGEN.
Gisteren zijn we naar Guangzhou geweest. Naar de IKEA !!!!!!!! Je waant er je echt in Europa. Identiek dezelfde producten en ook dezelfde congestie toestanden. Niet te doen. Groot verschil: alles zit vastgeschroefd. Nog een groot verschil: ik denk dat de showroomproducten ongeveer 1 week meegaan voor ze goed zijn voor het schroot. Enfin, we hebben ons laten gaan. Glazen, vazen bureaumateriaal, afdruiprek, espresso kopjes, linnenmand, prikbord, servetten, theelichtjes, kommetjes, borden, noem maar op. We hebben ook een rekje gekocht dat er heel krakkemikkerig uitziet, maar het is maar voor de berging. Enfin, van 12u tot 16.33 rondgezeuld met allerhande huisraad. Zeer leuk. (not !!!!!).
We zijn nu, hoop ik, volledig geïnstalleerd. Gisterenavond hebben we een router geïnstalleerd waarmee we met de 2 pcs samen op het net kunnen. Allé ik heb het niet geïnstalleerd. De bijhorende software was enkel in het chinees. Aan de receptie heb ik hulp gevraagd van Sunshine (dat is een vriendelijke dame die de shift heeft van 12 uur smiddags tot middernacht). Ze heeft me al eens haar naam gezegd. Toen ik zei dat ik die vergeten was, wou ze het me geen 2de keer zeggen (ze ziet er niet uit als Kamiel Kafka). Dus noem ik haar vanaf gisteren Sunshine. Eerst begreep ze het niet, maar nadat ik haar aangewezen had, denk ik dat ze best geflatteerd was. Dus hou ik me voor om dit zo te houden. Beter een goede receptioniste dan een verre huisbaas. Enfin, zij was eerst langsgeweest, maar raakte er geen wijs aan uit. Toen heeft ze de elektrieker van dienst gestuurd. Die begreephet ook niet. Gelukkig had ik het visitekaartje van de kerel die me de router had aangesmeerd. Ik heb hem gebeld en doorgegeven aan de technieker, die ik voor het gemak Jim zal noemen. Jim kreeg het na een half uur voor mekaar. Nu zitten we vrolijk tegenover elkaar te tokkelen en te surfen.
Vanochtend de humo en de rifraf gelezen in pdf. Weinig nieuws onder de zon. Het gat in de wereld kon ik wel smaken, figuurlijk gesproken dan.
Zonet de nieuwe I-tunes versie geïnstalleerd en eens geluisterd naar Boyznoise, T.Raumschmere en Tv on the radio. Weinig leuks te bespeuren.
Enfin, I love techno ziet er onwaarschijnlijk goed uit. Jammer dat ik dàt niet kan meemaken. Maar ja, in Hong Kong komt Cirque du Soleil en in Macau speelt Panic at the disco. Dus daar moet ik het voorlopig mee doen (Not !!!!).
De underground en dance scene van GZ heb ik nog niet kunnen smaken, maar ik heb wel al een magazine gevonden met whats hot and whats not.
Jullie zien het: hier gaat het leven zijn gewone gangetje.
Vandaag zijn we een dagje naar Guangzhou geweest. Ik vond dat zeer leuk. Eerst met de bus naar Tian He, daarna met de metro naar hartje Guangzhou. Guangzhou is een stad met hetzelfde aantal inwoners als Vlaanderen, maar op een kleinere oppervlakte. Door de hele stad lopen autosnelwegen hoog boven de stad. Je kunt er alles kopen. Het lijkt sterk op elke westerse stad. Shop 'till you drop zullen we maar zeggen. Rond 16u zijn we richting Panyu getrokken. Panyu viert haar zoveelste verjaardag met elke avond een gigantische braderie. Na hier wat te hebben rondgekuierd, namen we een taxi terug naar Clifford Estates (Chi Fu in het chinees).
Om af te sluiten de gebruikelijke wijze spreuk : WIE IS BLIND? DIE GEEN ANDERE WERELD KAN ZIEN WIE IS STOM? DIE NIET TE ZIJNER TIJD IETS LIEFS KAN ZEGGEN WIE IS ARM? DIE DOOR AL TE HEFTIGE VERLANGENS WORDT GEKWELD. WIE IS RIJK? WIENS HART TEVREDEN IS.
Ik zou bij deze graag een tweetal enquêtes willen lanceren : de beste spreuk wordt eind dit jaar gekozen evenals de meest melige. Graag een puntenscore van 1 tot 5 voor de beste spreuk. En graag een score van 1 tot 5voor de meest melige. Bijvoorbeeld als je reageert: 5-1, dan betekent dit dat het een zeer goede spreuk is en zeker niet melig. Reageer je 1-5, dan is de spreuk klote en is hij in meligheid niet te overtreffen.
