Kathleen en Kurt in China
Leven en werk in Guangzhou
"Waar je ook gaat, ga met je hele hart. " Confucius
Inhoud blog
  • Yunnan 2013
  • Paasweekend Kaiping 2013 1
  • Kaiping 2
  • lang weekendje Bali deel 1
  • Lang weekend bali deel 2
    Foto
    Archief per maand
  • 07-2013
  • 04-2013
  • 11-2012
  • 07-2012
  • 05-2012
  • 11-2011
  • 05-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
    Foto
    11-10-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Yunnan 26-09-2009 tem 10-10-2009
    Dag vrienden!
    Hieronder het uitgebreid fotoverslag van onze reis naar Yunnan. Yunnan ligt in het zuidwesten van China en grenst aan de provincies Tibet en Sichuan en de landen Birma, Laos en Vietnam.
    De eerste halte was Kunming de hoofdstad van de provincie. Er wonen in Yunnan circa 14 miljoen mensen. 
    De inwoners zijn voor een groot deel ook Han Chinezen, maar de provincie heeft ook een grote verscheidenheid aan minoriteiten groepen. De belangrijkste zijn de Yi, Bai en Hui. De temperatuur is zeer verscheiden. In het zuiden tropisch, in het noorden nooit boven 25°C. Het laagste punt is 76m. De hoogste bergen liggen boven de 6000 meter. Kunming ligt op ca 2000m.
    We arriveerden laat in de avond. Het verschil in temperatuur viel onmiddellijk op.


    In het Cuihu Park houdt de bevolking zich bezig met kletsen, kaarten, zingen, muziek maken.


    Het is zondag dus niemand werkt (behalve de horeca).

    Let op de traditionele geborduurde sloffen. We hebben er 2 paar gekocht. Niet onze maat maar wel mooi.

    De jeugd kaart ook al.

    Liefde op de bunny bank.

    Heijing. We logeren in een museum. Het grootste huis in deze perfect bewaarde oude zoutstad (zoutwaterbronnen) is museum en hotel. We betalen 360 RMB voor 2 nachten zonder ontbijt. Het huis van familie Wu is een must.

    Ons hotel.

    Ons Hotel

    Een straatbeeld van Heijing. Weinig toeristen en weinig volk op straat. De witte papiertjes zijn de resten van vuurwerk tijdens een begrafenisstoet. We volgen de papiertjes en beseffen pas als we de kist zien, gedragen door 4 mannen dat het effectief een begrafenis betreft. We houden ons op een afstand terwijl een priester zingt en de dichte familie een aantal keer rond de kist cirkelt. De oudste zoon (vermoeden we) draagt een foto van de gestorven vrouw. De aanwezigen gooien rijst naar de kist met hun rug naar de kist.

    De GB.

    Straatbeeld.

    Zicht vanop de brug naar de bushalte. Elk uur vertrekt hier een bus naar Chuxiong. De grootste stad in de buurt.

    Poort naar het lagergelegen deel van het dorp. Pepers en Maiskorrels drogen in de zon.

    Kronkelige nauwe straatjes in Heijing. Nog geen kermis zoals Dali en Lijiang.

    Elke morgen komen de landbouwers hun waren slijten in Heijing. Het vervoermiddel bij uitstek voor korte trajecten blijft het muildier met kar.

    Als de nood het hoogst is, geen probleem.

    Iets buiten Dali.

    Traditionele klederdracht.

    Het kaf van het "koren" scheiden gebeurt door de halmen tegen de rand van de mand te slaan.

    Vassche appels !

    Eten moet toch iedereen.

    Gerookt vlees bewaart goed. 

    Moslimmarkt.

    Pèèrd en karre. Juk ju juk min pèèèrd.

    Tabak!

    Plaatselijk pé lacht zijn tand(en) bloot.

    Tempelcomplex in vervallen staat en bewoond door 4 vrouwen die in het onderhoud voorzien. En het is eraan te zien.

    De keuken van het klooster.

    Vergezicht van het klooster.

    Hier eten we ons middagmaal. In een Moslimrestaurant. Super lekker (beste van héél de reis). En voor 3 personen zoveel als je kunt eten voor 43 RMB.

    Deze dames wilden niet op de foto, maar we hebben ze toch. Kathleen vraagt steeds (in het Chinees) of ze een foto mag trekken. Als het onderwerp neen zegt, dan maar van ver.

    Straatbeeld 

    Het 0 sterren restaurant dat van ons 3 sterren krijgt. Je kijkt in de keuken wat je graag eet, wijst het aan en dan wordt het een 15 tal minuten later geserveerd. Kathleen is een diekedelver als het lekker is!

    Onze eerste stop na Dali. Nuodeng vlakbij Yun Long. Ook een zoutdorp. We logeren in Fujia Liufangyuan guesthouse. WC naast de varkensstal. Eén varken kost 1200 RMB weet de bazin me te vertellen. Heel vriendelijke mensen. Ze koken voor ons. De kamer is zeer basic, geen ramen enkel kiekedroad. Maar Kathleen slaapt als een roos en ik als een distel. 

    Nuodeng village.

    Nuodeng.

    Wij.

    De kat slaapt tussen de pepers.

    Nuodeng

    Boven Nuodeng is een Confuciustempel. Dit is de poort daterend uit de Ming periode.

    Keuntje.

    De binnenplaats van ons verblijf. Alle grote boerderijen zijn in U vorm. De zijde zonder gebouwen wordt afgemaakt met een muur waarop de familienaam geschreven staat.

    Wie leest, die leeft.

    De vriendin van onze chauffeur met de jongste spruit van het gastgezin. We hebben in Dali een chauffeur ontmoet die ons via Yunlong, Nuodeng, Shaxi naar Lijiang brengt. We komen zo op plaatsen die we anders niet kunnen aandoen in zo'n korte tijd. Mr Li kent de streek en is een prima kerel. Goedlachs en zeer hulpvaardig. Hij verstaat daarenboven Kathleen haar Chinese uitspraak. 

    De vrouw des huizes kookt. 

    Wij laten het ons welgevallen.

    Waarom ligt het guesthouse op het hoogste punt van het dorp?

    Voor het uitzicht!

    Nuodeng gefotografeerd vanop de parking.

    De ochtend van ons vertrek brengt de baas van het guesthouse ons naar een view point waar we de S bocht in de Mekong deftig kunnen bekijken.

    En wijle blij.

    Nog een foto.

    Op de weg van Nuodeng naar Shaxi vinden we een oude houten overdekte brug. Wreed schoon. 

    Brug van buiten.

    Terrasbouw tussen Yunlong en Shaxi.

    Vallei. Hier passeerden de Tea & Horse karavanen.

    Shaxi mon amour. Lekkere koffie.

    Shaxi was een karavaanstad op de thee route. De Pu er thee is er gekend. De route strekt van Yunnan naar Tibet, Nepal, Birma, Laos, Vietnam en andere delen van China. Slechts 3 van deze stops op de karavaanroutes zijn nog bewaard. Shaxi is de best bewaarde. De stad is op een lijst geplaatst van de 100 meest bedreigde plaatsen in de wereld. En we weten waarom. Wij hebben hier ons hart verloren, net als een dame uit Guangzhou die hier een kleine herberg uitbaat. Het profijt die ze eruit haalt is klein, maar ze wil hier gewoon leven, net als haar buur die een super koffie serveert volgens de regels van de Italiaanse kunst.
    Het grote verschil met Dali en Lijiang is dat hier echt nog geleefd wordt. Er is op vrijdag markt. Op deze dag komt de hele buurt shoppen op het fantastisch mooie marktplein. 

    Shaxi

    Shaxi

    Shaxi

    De brug die naar één van de poorten leidt.

    Pepers drogen.

    De enige overblijvende karavaanleider laat ons voor 10 RMB zijn huis zien.

    "Heb je al gegeten?" is een beleefdheidsvraag in China.

    Grote zus speelt met kleine zus.

    Op weg van Shaxi naar Lijiang zijn vrouwen bezig in de bouw. In China maken de vrouwen mortel.

    Traditioneel geklede vrouw met kleinzoon langs de weg tijdens een opstopping veroorzaakt door een ongeval.

    Lijiang old town. 

    In Lijiang is het commerce troef. Er komen meer en meer Chinezen naar Lijiang. Chinezen houden van consumeren. Lijiang is na de aardbeving van 1996 grondig gerenoveerd en werd in 1999 als Unesco werelderfgoed uitgeroepen. Lijiang is mooi, maar voor ons te commercieel. Het is momenteel één groot winkelcomplex en dat bevalt ons minder dan bijvoorbeeld Heijing, Nuodeng en Shaxi, waar er nog wordt geleefd. Na 1996 bleef slechts 1/3 van de bevolking wonen in Lijiang. De ander 2/3 verhuurden hun woningen aan derden die er winkels of guesthouses van maakten. Het is onvoorstelbaar hoeveel guesthouses er zijn in Lijiang. Wij pikten er ééntje uit op aanraden van Mr Li, onze chauffeur. Een schot in de roos. Voor 150 RMB per nacht hebben een eigen badkamer. De uitbaters zijn super vriendelijk, spreken weliswaar geen Engels, maar met een beetje inventiviteit, een woordenboek en een blad papier kom je er wel.

    Lijiang

    National Day is not far away.

    De derde jeugd denkt er het zijne van.




    KURTS FOTO'S

    1 oktober 60 jaar Chinese Volksrepubliek.

    Heijing. Ons hotel.

    De nederige voordeur van ons nederig verblijf in Heijing.

    Heijing

    Heijing

    Kathleen op stap.

    Na wat zwoegen arriveren we in een klooster boven Heijing. Kathleen is fris als een hoentje, ik moet moeite doen om de kodak stil te houden.

    Klooster boven Heijing, gerund door 3 mannen en een paardenkop.

    Alle beetjes helpen.

    30 september. Onze huwelijksverjaardag. 

    Heijing

    Dali.

    Door de nachtelijke regen is een beetje berg naar beneden gekomen.

    Markt in Yun Long. Ik koop er verse cake. Super lekker.

    Van links naar rechts: Mr Li, Mr Li's vriendin (????) en Kathleen 

    Vergezicht tussen Shaxi en Lijiang.

    Lijiang heeft één voordeel: continental breakfast!

    Baisha bij Lijiang.

    Lachende monnik kijkt in de lens.

    Tempel in Baisha bij Lijiang.

    Idem.

    Black Dragon Pool bij Lijiang. We drinken er de duurste en slechtste koffie en thee van hééééél China.

    Kathleen poseert in Chinese stijl. 

    Chairman Mao in Lijiang new town.
    Lijkt een beetje op Brugge, niet?

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    11-10-2009, 13:13 geschreven door Kathleen & Kurt
    >

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs