Dag vrienden, We zijn weer terug van een weekendje Hong Kong. En leuk dat het was! Om 9.00 op zaterdag met de bus vertrokken uit Clifford. Op de bus in gesprek geraakt. Heel leuke vent Calvin genaamd. Hij vertelde honderduit over van waar hij was, wat in China de dos en donts zijn. Wat hij van bezittingen had. Wat hij beroepsmatig deed. Hij is een gepensioneerde middle manager bij de HK government geweest. Hij kon op 49 met pensioen. Premie van 2.500.000 HKD en maandelijks voor de rest van zijn leven 30.000 HKD per maand. Niet slecht. Mijn keus zou ook snel gemaakt zijn. Hij had ook een groot aantal vragen voor mij. Als ik niet wou antwoorden, dan zei ik: Its complicated. Na een tijdje had hij door dat hij geen vragen over loon, werkgever, etc.. diende te stellen. Hij mocht ze wel stellen maar hij kreeg geen antwoord. Hij vond het op den duur zelfs leuk. Enfin, we hebben gsm nummers uitgewisseld. Als ik iets nodig heb, dan moet ik maar bellen. Ja, ja. Om 11.30 waren we in HK. Eerst bij de italiaan een lasagne (ik) en kathleentje een super de luxe seafood spaghetti. Enig commentaar: de lasagne kwam recht uit het dokter Oetker. Kathleen haar eten was ook niet om naar huis te schrijven. Enfin, dan gaan shoppen. De Kowloon zijde vlak aan de Star ferry is dè shopping buurt (buiten Hong Kong island natuurlijk). Kathleen kocht in een Esprit outlet een aantal pulltjes voor de koude en een aantal t-shirts. Bij Seibu kocht ze nog een jeans en bij Adidas (store met 3 verdiepen) nieuwe sloefkes. Indertussen was het 18.00 en hoogdringend tijd om richting Novotel te gaan. Zeer leuk hotel en onze kamer werd upgegrade (niet zeker van de schrijfwijze) naar een executive room. Zeer comfortabel. Om 19.00 hadden we met mijn collega Dirk afgesproken om te gaan eten. Eerst nog een lavazza koffietje in de lobby en daarna op naar Soho. Voor de tweede keer aten we bij Caramba! Zeer lekker Mexicaans restaurant met lekkere witte italiaanse wijn. Daarna naar de disco. Laat in ons bedje. Op zondag na check out opgestaan. Gewassen, kamer ontruimd. En op naar de lobby. Geen probleem met uitchecken. Daarna nog een stevig ontbijt met een gepeperde rekening. 4 Macchiatas voor mij en Kathleen, hou je vast, twee croissants met ham en kaas, één double shot espresso, en een speciaal voor haar klaargemaakte schotel met 2 toasts met ei en ham een gesneden appeltje met lichte dressing en frieten. Dirk hield het bij een stuk pizza en nog iets. Daarna naar de ferry met een zeer sympathieke taxi chauffeur. Ik was bijna vergeten dat ik eerst nog naar het kantoor van de firma moest om iets op te halen. Gelukkig was Kathleen er nog om me eraan te herinneren. Verder zonder oponthoud naar de China ferry. Om 18 uur waren we terug thuis. Om 20 uur lagen we in bed.
Vrijdagavond (eindelijk) alleen met z'n tweetjes in een zeer lekker Japanees restaurant gaan eten - Teppanjaki op zijn best. Zie foto's in bijlage, weliswaar van mindere kwaliteit, gezien genomen met Kurt zijn GSM. Vandaag lekker gaan shoppen in Guangzhou - een trimmer voor Kurt zijn baard, gezien hij deze weer laat groeien, en een klein fototoestel van SONY omdat we ons grotere fototoestel steeds vergeten mee te nemen en we zo nog meer foto's op onze blog zullen kunnen plaatsen.
Dag vrienden, hi friends,bonjour mes amis, hallo Gute Freunde, Ola amigos.
Op 11-11 had ik een dagje vrij. Kathleen had 's ochtends les en des middags hadden we afgesproken in Blenz Coffee. Na het verplichte hapje, trokken we richting Shamian Island. Dat is een klein eilandje in de Pearl river gescheiden van Guangzhou (gwangdjow) door bruggetjes van maximaal 10 meter. Maar wat een verschil. Groen, weinig verkeer, rustig. Gezellig kuieren zonder van je sokken te worden gereden. Hieronder een foto impressie.
Daarna trokken we terug naar de hustle 'n bustle van het echte Guangzhou. Chinezen drogen alles. Van paddestoelen over kippenpoten (de poten niet de billen) tot zeepaardjes.
Achteraf eerst binnengesprongen bij Paddy's. Een Hoegaarden gedronken. Smaken dat het deed. Om 19 uur naar den italiaan. Buongiorno is volgens velen het beste Italiaans restaurant van GZ. Heerlijk eten aan de prijzen van een Belgische bistro. Daarna met de bus terug naar Clifford. Prijs voor de busrit: 7 RMB ofte net geen Euro. Trouwens, help de Euro eens wat naar omhoog. Ik verlies hier veel koopkracht.
Dag vrienden.
WIJSHEID VAN DE DAG: ONLY THE POOR CRAFTSMAN BLAMES HIS TOOLS.
Na onze uitspatting in Hong Kong een paar avonden vroeg onder de veren en dat heeft veel goedgemaakt. Vanavond zijn we in Guangzhou uitgenodigd bij Sue (mijn collega klasgenoot) en haar man Dave, die een welcome houseparty organiseren. Bedoeling voor hen is ook om zoveel mogelijk mensen te leren kennen. Er zal een mix aan nationaliteiten zijn, dus dat wordt wel interessant. Sue is een zeer warme Britse dame, ik schat haar toch in de 50 en haar man en zij hebben al in Mexico en Indonesië gewoond - haar man werkt voor de Britse Ambassade. Na de les nemen Michael (mijn andere collega klasgenoot) en ik altijd samen de bus naar Clifford en voeren eindeloze gesprekken. Wel fun. Onze zeevracht is ook gearriveerd ! Heb serieus mogen uitpakken gisteren, want had alles iets té goed verpakt. Nu kunnen we ons appartement toch een persoonlijker toets geven met al onze spullen die zijn overgekomen. Dat staat dit weekend op het programma. Voor de rest is Kurt zijn verlof goedgekeurd en trekken we met Chinees Nieuwjaar, eind januari/begin februari 2009 waarschijnlijk naar Cambodja en misschien een stuk Laos, we zullen zien. Gezien in China dan alles plat ligt hebben we geopteerd deze periode "buitenshuis" door te brengen. Maar eerst komen we tussen Kerst en Nieuw even naar België terug en dit van 24/12 tot en met 2/1/2009 - 3/1/2009 vliegen we terug. We hebben in 2009 nog verschillende verlengde weekends die we zullen gebruiken om andere delen in China te verkennen, maar binnenkort willen we toch even Macau bezoeken. 't Schijnt zeer mooi te zijn. Macau is een oude Portugese Kolonie en is hier niet ver vandaan. We houden jullie op de hoogte !
De wijsheid van de dag : Waar gelachen wordt komt het geluk graag binnen.
Terug thuis! Wat een weekend. Ik ben 1 jaar ouder geworden in 3 dagen. Het weekend was fantastisch. Zaterdag met de guys (and girl (Kathleen)) voor de eerste keer op stap in Panyu. De Face Club kent de belgen nu ook. Met zijn 6'en hebben we de recette een flinke push gegeven. De muziek is te omschrijven als K3 op speed, maar de ambiance kan tippen aan I love Techno. Fun, fun, fun. Cocktails voor 2 EUR en als je voldoende consumeert, krijg je nog eens frietjes en vers fruit erbovenop. Hier wordt ook overal poker gespeeld. Je speelt met wie je wil. De taalbarrière speelt geen rol omdat door het volume niveau je toch in gebaren moet spreken. Voor de cijfers van 1 tot 10 is er een systeem die iets anders is dan bij ons. Vanaf cijfer 6 hebben ze speciale vingerzettingen. Het systeem gaat als volgt: Iedereen krijgt een pokerpot en zegt bijvoorbeeld dat er in alle potjes 4 zessen zullen zitten. Zo biedt iedereen op. Als de laatste opbieder bijvoorbeeld 7 zevens zegt en die liggen er niet, moet hij ad fundummen. Rond 4 uur vonden de uitbaters het welletjes en hebben we de boel gesloten. We hebben nog geprobeerd om de poetsvrouwen op de dansvloer te krijgen maar tevergeefs. Streng maar rechtvaardig werden we verzocht het pand te verlaten. Zondag namen we de bus naar Hong Kong. En natuurlijk zijn we op stap geweest. Eerst naar Soho bij een Mexicaan uit eten. Daarna naar Wang Chai. De bar Insomnia is sterk aan te bevelen. Goeie ambiance, goeie live groepjes. Na de Insomnia (rond 2 uur) haakten een paar gasten af. Wij, Dirk, Kathleen en ikzelf hadden er nog niet genoeg van en trokken naar de Neptune II, een nachtclub met goeie live muziek. Om 5 uur hielden we het voor bekeken. We hadden een drukke maandag voor de boeg. Maandag naar het consulaat (met enige moeite gevonden). 's Avonds de opening van de HK showroom en daarna naar een Italiaans restaurant Ciné Citta. Gruwelijk goeie italiaanse keuken overgoten met wijn en als afsluiter espresso con grappa. Het was nogal vroeg om te gaan slapen. Op naar de Fenwick, een donkere bar die door menigeen zou kunnen worden omschreven als het voorgeborchte. Niet te doen. Een ware poel des verderfs. Maar wel leuk. Daarna nog eens naar de Neptune om uiteindelijk nog maar eens rond 5 uur in ons bedje te kruipen. Om 10 uur had ik nog een afspraak met een leverancier. Daarna richting ferry naar Panyu. Kathleen nam de bus naar Clifford, wij trokken naar de fabriek om nog een beetje te werken. Om 17 uur kwam het heuglijke nieuws dat we met zijn allen uit eten gingen naar de japanner dichtbij het Panyu Hotel. En wijle blij! Ongelooflijk lekker eten. Authentiek. Uiteindelijk nog maar eens laat in ons bed gekropen. Nu een beetje versleten, maar we kunnen wat recupereren.
Goed dat we niet in HK wonen. Ik denk niet dat we dat zouden overleven.
Vandaag mijn eerste chinese les erop zitten en 't wordt leuk. Ik zit samen met een amerikaanse jonge dame (Stephanie), een britse dame van middelbare leeftijd (Sue) en Michael, een jonge Filippijn, die blijkbaar ook in Clifford woont. Na de les zijn we nog een koffie gaan drinken om even bij te praten. De les is vooral gericht op "survival" dwz de nodige vocabulaire die je nodig hebt om te gaan winkelen, onderhandelen over prijzen, je voorstellen enz. Later komen de tekens en het schrijven aan bod. 't Zal behoorlijk snel gaan heb ik al gezien, dus studeren wordt de boodschap. Ik kan ook de les die we hebben gekregen via het net herhalen. Dat is wel handig... Ik doe ongeveer een 50 minuten over de verplaatsing met de bus. Ik neem op Clifford rechtstreeks de bus naar Guangzhou en dan nog 15 minuten wandelen, dus dat is oké. De maandag en woensdag heb ik les van 10 tot 11u30. Lijkt weinig, maar aan het tempo dat ik deze morgen in de les voorgeschoteld kreeg zal dit toch meer dan voldoende zijn - ten slotte moet je alles nog kunnen "memoriseren". Voor de rest alles oké en Kurt is deze morgen voor hij vertrok naar zijn werk al even gaan zwemmen !
De wijsheid van de dag wordt :
OVER HET VERLEDEN MOET JE JE GEEN ZORGEN MAKEN, WEND JE TOT WAT KOMT.
Een nieuwe rubriek. Vandaag zijn we bloemen gaan kopen en hebben het boeket in bijlage samengesteld. De prijsvraag is: "Hoeveel heeft dit boeket gekost?" De winnaar krijgt een boeket voor dezelfde prijs bij onze terugkeer. Als het een vent is, dan moet die het maar aan zijn vrouw geven.
Vandaag zijn we uit HK teruggekomen naar ons stulpje in Panyu. Hoe langer we hier zijn, hoe meer het ons hier bevalt. Hong Kong is super, maar zeer druk. De lucht is zwaar vervuild en ademen is niet evident. Toch is de skyline adembenemend. We hadden ongeveer 30 foto's getrokken maar nachtzichten die dan ook nog scherp zijn zaten er quasi niet bij. We hebben dringend een statief nodig daarvoor. Enfin, gisterenavond zijn we met mijn baas Thomas Mak gaan eten op de peak. HK Eiland is eigenlijk een vlakke kuststrook rond een berg van 600m. Dit werd aan de Britten geschonken door de Chinezen omdat die dachten dat er toch niets mee aan te vangen was. Ze hadden een beetje ongelijk. Nu kost een appartementje op de peak een 9000 Eur/m² en is Hong Kong het financiële hart van deze kant van de aardkloot. De luxe die overal aanwezig is, is niet te doen. Cartier, D&G, Rolex, Rolls Royce, Porsche, Mercedes. Om terug naar de ferry te gaan, hadden we een taxi genomen. De chauffeur sprak redelijk goed Engels. Zijn dochter studeert in Canterbury en de laatste keer dat hij daar was geweest had hij België bezocht. Hij sprak over het "New Venice" en de film "In Bruges". Groot was het jolijt toen wij hem zegden dat wij daar woonden. Minpuntje in het gesprek: hij dacht dat Heineken een Belgisch bier was. Even doorslikken. Nee, uitspuwen die rotzooi. We hebben ook een Espressomachine gekocht in HK. We hadden genoeg van de instant koffie en zagen het niet zitten om een koffiezetapparaat te kopen. Dus zijn we voor een Saeco gegaan. In afslag maar nog altijd een pak duurder dan in onze contreien. We hebben hem getest en goed bevonden. De ochtenden kunnen niet meer stuk. Koffie, zelfgebakken brood en een eitje, meer moet dat niet zijn.
Spreuk van de dag: De éne generatie bouwt de straat waarop de volgende rijdt.
Gisteren ben ik naar het circus geweest. Kathleen wou niet mee, omdat ze daar gewetensproblemen mee heeft. Ik moet zeggen dat ik haar gelijk kan geven. Om de gevoelige kijkers niet te shockeren daarom alleen een paar lieve foto's. Ik kon ook nog boksende beren en een oerang oetang getoond hebben, maar ik kon het zelf niet over mijn hart krijgen. Die dieren moeten enorm veel slaag gekregen hebben om de "truukjes" uit te voeren die ze perfect neerzetten. De oerang oetang kreeg de éne tik na de andere zonder te reageren. Pijnlijk gewoon. De Chinezen vinden juist dat geweldig. Enfin, goed dat Keuntje niet mee is geweest. Zelfs ik was niet weinig geschokt. De acrobatie nummers waren wel van hoog niveau. Het is een show die elke avond speelt in het circus van het Chime Long Hotel in Panyu. Dat hotel is ingeplant in een gigantisch dierenpark. In bijlage een aantal fotos.
Goed nieuws over onze hond Ralph. Annelies heeft een goede plaats gevonden voor hem bij Tinne Geboers in Houyet. Tinne was van het begin zeer enthousiast om onze hond een nieuwe thuis te geven en hij verblijft er nu sedert 12/10. Tinne heeft een gigantische tuin en we zijn er zeker van dat ze nog veel plezier zal beleven aan onze "enthousiaste" Marcel... Bij deze nog een dikke mercie aan Tinne. Ook nogmaals dank aan Annelies en Stephan voor de goede zorgen en het vele werk die ze hebben verricht om onze hond te plaatsen. Als bijlage een foto van Tinne met Ralph.
Hierbij ook onze wijsheid van de dag : EEN EDEL MENS KAN NOOIT ZIJN KINDERHART VERLIEZEN.
