Deze kaars brandt voor mijn dierbaren die zijn heen gegaan: - mijn papa - mijn broer Tom - mijn fretje Stitch - Jantje - mijn fretje Frey
29-09-2008
Boekentips
Voor ons vak kwaliteitszorg hebben we enkele brochures moeten aanvragen bij Kind & Gezin: 'Bostvoeding', 'Flesvoeding' en 'Wegwijs in de kinderopvang'. Deze brochures waren gratis. Verder hebben we nog enkele boeken moeten bestellen bij de Standaard voor 6,00 euro 't stuk: 'Aan tafel!', 'Wat eten we vandaag' en 'Het ABC van baby tot kleuter'. Naast deze boeken heb ik ook nog een boek gekocht om me te helpen bij het bedenken van activiteiten. Ik vind het nogal moeilijk om voor kindjes van 0 tot 3 jaar spelletjes te verzinnen. Het boek heet '101 leerrijke spelletjes voor baby's en peuters'. Misschien dat sommigen het wel interessant vinden om te weten. De brochures en boeken van Kind & Gezin krijg je wel gratis als je zwanger bent (of bevallen, ik weet het niet juist). Dus ipv de boeken te gaan kopen, kunt ge natuurlijk ook masaal kindjes beginnen maken. Hehe.
Categorie:Tips
29-09-2008, 00:00 geschreven door Ann
27-09-2008
Schrijfster
Het is zaterdag en mijn weekje zit er weer op! Met momenten denk ik echt dat de examen er heel snel zullen zijn. Ma ja, dan zijn we er ook weer snel van af, he. Dinsdag had ik weer een schooldagje, zoals jullie al weten ondertussen. Het was weer redelijk goed meegevallen. In de namiddag hebben ze ons uitleg gegeven over 'smartschool' (dat siteje waar ik de naam van vergeten was in een eerder berichtje). Wat houdt dit in? Wel, hier kunnen alle studenten zich inloggen en de laatste weetjes lezen over de school, vakken, examens,... Er is ook een mogelijkheid om van hieruit berichten te versturen naar medestudenten of leerkrachten. Ook konden we nu al onze definitieve lessenrooster downloaden waarop ook al de data van de examens vermeld stonden. De examens zullen doorgaan op 13 en 20 januari en de proclamatie zal doorgaan op 30 januari. De uitleg die we kregen, was wel oersaai. Die man dacht echt dat wij lomperikken waren, denk ik. Hij begon zelfs uit te leggen hoe je contactpersonen kan toevoegen in een bericht! Hallo? 21ste eeuw! Tegenwoordig kennen alle jongeren al hoe dit werkt. K zou er ni van verschieten als 3-jarigen dat tegewoordig al kunnen. Enfin, het gevolg was dus dat sommige studenten hele picasso-stukjes gemaakt hadden.
Ook hebben we weer nieuwe opdrachten gekregen waaronder het zogenaamde 'project'. We zijn met 5 in ons groepje en moeten de ontwikkeling van de baby bespreken. De andere groepjes hebben op hun beurt dan weer de peuter, kleuter of schoolgaand kind. Naast dit project kregen we dan ook nog een individuele opdracht die betrekking heeft op dit project. Ergens in december zullen we dit dan samen moeten voorbrengen in de klas en zal dit meetellen voor het examen. Ben benieuwd!
Tijdens de les 'kwaliteitszorg' hebben we ons knutselgerief mogen boven halen. We kregen de opdracht een etiketpictogram te maken. Een wat? Een etiketpictogram. Dit is een pictogram dat bv. aan de kapstokken hangt van de kindjes. Zo heeft het ene kindje een zonnetje, het andere een bloemetje en nog een ander een huisje. Zo weet elke kindje waar zijn jasje moet hangen. Ook kunnen deze pictogrammen dan weer terugkomen in bv. hun eigen kastje in de klas of opvang. Het moest een tekening zijn van 10cm op 10cm en we mochten kiezen wat. Er waren er een deel die gewoon hun tekenblad op hun gekozen prent legde, en het zo over tekende. Ik heb het gewoon met de losse hand overgetekend wat redelijk goed ging. Mijn gekozen afbeelding was een bloempje in een bloempot. Niet veel tralala dus maar dat was ook de bedoeling. De randen ervan heb ik omlijnd met een zwarte stift en de rest heb ik met kleurtjes ingekleurd. Later werd dit dan gelamineerd met een machine van een klasgenootje. Sommigen hadden 2 tekeningen afgegeven. Ik heb maar 1 gemaakt. Ik dacht: beter 1 tegoei afgewerkt, dan 2 half afgewerkt. Of het ook iets zal af doen, zal ik volgende week misschien weten. In alle geval zei de leerkracht, toen ze langskwam terwijl ik het inkleurde, dat het heel mooi geworden was. Afwachten of ze ook nog punten zal geven naargelang haar uitspraak. We weten toch al van tevoren dat we mogen blij zijn met een 5/10 in het eerste jaar.
Op stage viel het deze week heel goed mee. Ik had er wat schrik voor omdat ik vrijdag een wat mindere dag had, maar die vrees was overbodig geweest. Donderdag heb ik mijn opdracht van 'Observeren en rapporteren' laten lezen aan mijn begeleidster omdat de school geen taken meer aanvaard zonder handtekening van de praktijkplaats. Ik had het haar laten lezen tijdes mijn middagpauze en was wat zenuwachtig voor haar reactie. Toen ik achteraf binnenkwam vroeg ze me: 'Ann, ben jij schrijfster?' Ik bekeek haar met grote ogen. 'Schrijfster? Nee, waarom?' 'Hoe jij uw situaties beschrijft', zei ze,heel mooi geschreven.' Oké, dat was een tof complimentje. Na mijn blog van Australië (zie bij mijn links aan rechterzijde) kreeg ik de opmerking wel vaker maar ik had ze nu niet meteen van mijn begeleidster verwacht. Als mijn leekracht er ook zo over denkt, is het netjes. Achteraf vroeg ik haar ook wat feedback te geven over de situaties die ik vermelde en over mijn handelen in de opvang. Ze vond echter dat ik het al redelijk goed aanpak, voor een beginner. Ze heeft me dan ook nog even voorgedaan hoe je een 'poepbroek' (laten we het maar netjes vernoemen) best moest vervangen en het kind schoon maken enzo. Ik had het al wel gedaan in mijn eentje maar haar uitleg kwam toch van pas. Nadien mocht ik de volgende poepbroek, in haar bijzijn, zelf doen zodat ze kon zien of ik het goed deed. Ik was wel blij even het gevoel te hebben dat ik begeleiding kreeg. Ik heb nog wel altijd moeite met 1 van de jongetjes in de groep. Enfin, 2 eigenlijk maar die ene is echt erg. Blijkt dat zelfs de begeleiders moeite hebben met zijn aanwezigheid. Oef, ligt het toch al niet aan mij. We vermoeden dat er binnen enkele jaren waarschijnlijk niets meer mee aan te vangen valt. Laten we hopen dat ik hem volgend jaar niet tegenkom in de buitenschoolse opvang. Hehe! Nee, ergens is het wel een schatje, hoor. Want soms toont hij een kant van zichzelf waarvan ik denk 'van waar heeft hij die onder het stof uitgehaald?' Alleen... het duurt maar 2 minuten. En den andere die staat op van zijne stoel van zodra ik mijne rug draai. Grrr! Kinderen! Nee, ik moet zeggen dat ik het heel graag doe. Echt waar. Het is heel vermoeiend en ze vragen enorm veel tijd en energie maar ge krijgt er zoveel voor in de plaats. Ik heb nog geen seconde teruggedacht aan mijn oude jobke. Geen grammetje spijt. Tot grote verbazing van mijn begeleiders op de stageplaats die blijkbaar maar al te graag zo'n nine-to-five jobke willen doen.
Volgende week moet ik enkel woensdag en donderdag stage gaan doen want vrijdag sluit de opvang wegens 'studiedag'. Het personeel keek er al vast niet naar uit. Ik daarentegen? Een extra, extra langweekend daar zegt niemand 'nee' tegen, he?
27-09-2008, 17:01 geschreven door Ann
19-09-2008
Theorie en praktijk
Omdat het van maandag is geleden dat ik iets plaatste, zal ik maar beginnen bij dinsdag, mijn lesdag. Ik moet zeggen dat het redelijk goed mee viel. Sommige zaken zijn natuurlijk wel al wat ingewikkelder dan de andere. Ons eerste blokje hadden we Ontwikkelingsgericht werken waarin we het over het communicatieproces hadden. Een beetje een ingewikkeld iets want ik heb echt wel veel gebruik gemaakt van mijn Tipex. Ik zal dus toch nog wel wat mogen oefenen. Maar misschien krijgen we volgende keer nog wat voorbeelden en wat uitleg. We bespraken ook oa dat communiceren meer is dan praten alleen en gaven voorbeelden aan van wat een kind kan doen om de aandacht te trekken en hoe jij, als begeleider, kan tonen aan het kind dat je aandacht geeft. Voor de geïnteresseerden: het communicatieproces gaat als volgt: Zender (baby) ----> boodschap (huilt) ----> ontvanger (ik hoor dit) ----> waarnemen, nadenken (wat is er aan de hand? eten?) ----> gedragskeuze ('Je hebt honger') ----> boodschap (fles halen en baby uit bed nemen) ----> ontvanger (ziet dit en lacht). Voilà, gesnopen? De twee volgende blokken hadden we verzorging waar we spraken over methodisch werken. Tot mijn verbazing kon ik me heel goed wakker houden, want zo 2 blokken dezelfde les hebben... ik had er wat schrik voor. Onze lesgever weet ook wel goede voorbeelden te geven wat wel gemakkelijk blijft hangen. In ons laatste blokje kregen we onze eerste opdracht buiten de supervisie-opdracht. Wekelijks dienen we een situatie te nemen vanuit onze praktijk. Hiervoor moeten we het verloop weergeven van de situatie (wat we zien, horen en zeggen, niet wat we denken!), daarna moeten we onze gevoelens en gedachten hierbij noteren en dan een evaluatie maken van het gebeuren. Dit moet binnen 14 dagen af zijn. Oh ja, en we hebben nog iets interessant gedaan: voetbal gekeken! Echt waar! We kregen een filmpje voorgeschoteld waarbij we goed moesten waarnemen. Het was een wedstrijd tussen Standard en Anderlecht. Na 7 minuten lag meer dan de helft te slapen. Kwamen we tot de conclusie dat waarnemen gemakkelijker is als ge interesse hebt voor hetgeen wat ge waarneemt. Bij mij was de voetbal oersaai. En ik had op van alles gelet maar natuurlijk niet echt op hetgeen ze wilde weten.
Ondertussen heb ik ook weer 3 dagen stage achter de rug. Enfin 2,5 want ik moet op woensdag maar een halve dag gaan. Ik mag maar een aantal uren stage doen. Ik begin er stilletjes in te geraken en nu ken ik ondertussen iedereen zijn of haar naam al. En ik begin stilletjes te weten wie deugt en wie niet. Tot gisteren ging alles redelijk goed maar vandaag liep het wat minder. Maar ja, leren doe je met vallen en opstaan, he. Gisteren werd een meisje 2 jaar en hebben we cake gegeten buiten op het terrasje. Het zonnetje scheen zo goed dat we er van genoten hebben om in ons tuintje te gaan zitten. De kindjes hebben leuk kunnen rond rijden met hun fietsjes en autotjes of zaten wat aan de schuif af. Vanmorgen zijn we met hen gaan spelen in de polyvalente ruimte waar heel wat speelgoed ligt zoals grote ballen en een ballenbad. Het was best wel leuk om te doen. Voor de rest was het een beetje de normale gang van zaken. Gisteren moest ik werken tot 18u wat best wel lang was. Een kwartier voor het einde waren er al geen kindjes meer dus hebben we nog wat opgeruimd. Blijkbaar verwachten ze ook dat het speelgoed mooi gezet wordt voor de dag nadien. Zo hebben we op het keukentje potjes en pannetjes klaar gezet, schaaltjes met fruit (plastiek wel te verstaan), broodroostertje enz... en dan hebben we nog een hoekje gemaakt met poppetjes en kleedjes. Vanmorgen toen ik binnenkwam om 8u30 was er wel niet veel meer van te zien maar ja... Het was ook wel leuk om de ouders van de kinderen eens te zien. Zo kwam er een vrouw binnen die vrolijk zei: 'Dag Ann'. Het kwam eruit alsof ze me al jaren kende en ik maar denken waar ik haar van zou kunnen kennen. Zei ze lachend dat ze mijn foto aan de deur had zien hangen. Inderdaad, mijn foto hangt er. Ik heb er al beter gezien van mezelf ma bon, de mensen weten nu dus wie ik ben. Vanavond ga ik vroeg mijn bed induiken, denk ik. En dan genieten van een lang weekendje.
19-09-2008, 20:09 geschreven door Ann
15-09-2008
Moe maar voldaan
Vrijdag was het dan eindelijk zover: mijn eerste stagedag. Om 9u moesten we allemaal daar zijn om nog wat papierwerk in orde te brengen en een rondleiding te krijgen. We hebben even een kijkje kunnen nemen in de buitenschoolse opvang ook. Amai, dat is daar wel chique. Ik zou het ook wel weten als ik nog klein was. Tegen 10u arriveerde ik dan in mijn leefgroep. Het ging er al meteen goed tegenaan want het was tijd voor de soep. Alle kindjes dus bijeen zoeken en ze aan tafel zetten, slabbetje aan doen en een bekertje met soep geven. Dat ging redelijk goed. Iedereen luisterde braaf naar de nieuwe tante Ann. Wat later werd het middageten uitgedeeld en mocht ik helpen waar nodig. Dit was wel wennen want ik ken de kindjes nog niet en weet dus ook niet goed wie al goed alleen eet en op wie er moet gelet worden. Er zat al wel iemand met haar vingers in haar eten dus die heb ik maar meteen haar lepel weer laten nemen. Er was een meisje wat niet wilde eten en nog al boos keek. Ik ging naar haar toe en probeerde ze te laten eten maar ze hield stijf de lippen op elkaar. Ik vroeg of ze bang van me was maar ik kreeg enkel een boze blik terug. Mijn stagebegeleidster zei me dat ze soms nogal koppig kon doen en dat ze zelf even ging proberen. Ik ben toen bij een jongetje gaan zitten die in zijn triptrap ongeduldig zat te wachten op zijn lekkere portie middageten. Terwijl ik hem aan het eten geven was, zat er een meisje langs mij te lachen als een gek. Ze was plezier aan het maken met het andere jongentje aan de overkant van de tafel. Ik begon er zelf ook van te lachen. Wat een plezier toch, zo'n kindjes. Nadien mocht ik de kleine E. (mag geen namen noemen, beroepsgeheim) haar papje geven. Ze at het met veel plezier op en mijn collega's stonden er dus ook van te kijken dat die kleine meid het ganse bord leeg had gegeten! Achteraf heb ik dan nog wat tussen de kindjes gezeten en heb wat met hen gespeeld tot bedtijd. Iedereen heeft zijn eigen bedje en krijgt voor het middagdutje ook zijn tutje en een knuffel. Ik moest toen eventjes bij hen blijven zitten om er zeker van te zijn dat niemand zijn bedje uitkroop. Lang kon ik wel niet blijven zitten want ik moest naar het secretariaat voor een foto van me te laten maken. Kijk, ik ben al populair. Haha, nee. Die foto wordt aan de deur van de leefgroep gehangen zodat de ouders weten welke tante of nonkel voor hun kindjes zal zorgen die dag. Hopen dat ze niet schrikken van mijn modellen-fotoke.
Na de pauze was het ontzettend stil in de leefgroep. Mijn 2 collega's zaten in de slaapkamer bij de kindjes. Ge kon er een speld horen vallen, zo stil! Ik heb mijn collega's afgelost en ben nog een half uurtje bij de kindjes gaan zitten. Ze zijn maar ne scheet groot maar amai, zijn er al bij die goed op weg zijn prof snurker te worden. Ge zou er u zelf al willen langs leggen als ge ze zo rustig ziet liggen. C. was als eerste wakker en ik ging even vragen aan mijn begeleidster of hij al op mocht. 'Ja, hoor. Geen probleem,' zei ze. Niet veel later werden de anderen ook stilletjes wakker. J. gaf me spontaan zijn tut en knuffel en zei lief: 'dat moet daar liggen'. Ik vond het wel schattig dat dat pagadertje me vertelde waar het moest liggen. Hij zal gedacht hebben: 'ik zal de nieuwe wat helpen.'
Mijn collega's schoten meteen in gang om de verschoning van iedereen te beginnen. Het lijkt wel bandwerk: 'alé, hop. De volgende!' Nee, zo gebeurt het natuurlijk niet. Het zou maar erg zijn moesten ze de kindjes zo behandelen. Terwijl beetje bij beetje de blote-billetjes-met-pampertjes-aan vervangen werden door broeken en rokjes, haalde ik wat speelgoed uit de kast. Meteen stond er een hele schare rond mij te kijken wat ik er uit haalde. Ik ging even bij de kindjes zitten en ze kwamen allemaal rond mij staan. De één kwam pronken met haar mooi auto'ke dat ze gevonden had en de andere liet me dan weer zijn (zogezegd) zelf gemaakte omelet zien. Een meisje kwam op me af met een soort van muziekdoosje met bewegende prentjes. Ze begonnen allemaal te zeggen wat ze zagen: 'hondje, poesje, kangeroe.' Wat? Hoorde ik dat goed? Kangeroe? Ik vond het echt straf dat die kleintjes van amper 2 jaar of iets ouder een kangeroe kenden. Ofwel ligt het bij mij maar dat vond ik toch wel tof. Ik bedoel, een hond en een kat komt ge hier al wel eens tegen ma ne kangeroe ni echt, he. Nu ja, er zal al wel eens iemand van de leefgroep gezegd hebben dat het een kangeroe was ma toch... Ik stond er met open mond van te kijken.
Dan was het tijd om de boterhammen te smeren. Dat werkje heb ik mogen doen. Voor 2 leefgroepen (de leefgroepen zijn per 2 gekoppeld) boterhammekes smeren, da's toch een hoopje, zenne. Terwijl kwamen nieuwschierige snuitjes eens kijken wat ik aan het doen was. 'Choco.' zei E. 'en mes'. Met het mes zat ze juist ma t was confituur ipv choco. Voor haar bleef het echter choco. Hoe zou ge zelf zijn? En ik had wat gepresteerd bij het eten. Het meisje dat eerst weigerde bij mij haar middageten te eten, at haar sneetje braaf op. Ok, wel na eerst even boos te kijken maar dat was snel over. Ze vroeg zelfs nog een sneetje extra. Yes, mission acomplished! Voor nu dan toch. Tussen 15u30 en 16u kwamen al enkele ouders hun kindjes ophalen.
En toen zat mijn eerste dagje erop! Moe maar voldaan ging ik naar huis. Inderdaad, moe. Het is toch wel iets zo met 14 kleintjes bezig zijn de hele dag. Maar ik vond het ontzettend leuk. Ok, ik moet erg wennen aan het kinderdagverblijf en weet het reilen en zeilen er van nog niet echt maar dat zal wel komen, he. God schiep alles ook niet in 1 dag. Ik heb er al wel een geschenkje van over gehouden (van mijn dagje stage, he. Niet van God): ik ben verkouden. Gisteren is het begonnen met een zwaar hoofd, keelpijn en een af-en-toe-sportieve-en-dan-weer-verstopte-neus. Grrr! Maar vandaag voel ik me al een stuk beter dus morgen kan ik er weer tegen aan!
15-09-2008, 17:33 geschreven door Ann
10-09-2008
Eerste schooldagje
Ik zag ineens dat mijn bezoekers de lucht in geschoten zijn (wel, het aantal dan, niet de bezoekers zelf natuurlijk. ) waaruit blijkt dat er sommigen op mijn berichtje zitten te wachten. Wel, hier is het dan. Mijn eerste echte schoodag viel eigenlijk reuze mee. Echt veel hebben we niet gedaan. Ik heb me zowat 20 keer (lichtjes overdreven) moeten voorstellen: 'Hallo, ik ben Ann en ik ben 28 jaar...' Dus het was best een erg relax dagje. We hebben van sommige vakken al een beetje leerstof gehad en ook wat cursusmateriaal. Echt veel is het nog niet te noemen. Onze lessenrooster blijkt ook elke week te veranderen. Het schema kunnen we nakijken op internet (ben al weer de juiste naam vergeten van de site) maar daar kunnen we nog niet gaan kijken omdat we nog geen toegangscode hebben. Gisteren hadden we volgende lessen: MZ1, MZ2, MZ3 en BSK6. Chinees?? Ja, dat dacht ik ook. Voor diegene die dus geen chinees kunnen, hier de vertaling: Ontwikkelingsgericht werken, Verzorging 1, Voedingsleer en huishoudelijke activiteiten en als laatste Observeren en rapporteren. De eerste 2 vakken kregen we van dezelfde leerkracht waardoor we van het eerste vak niets gezien hebben, behalve de voorstellingen van iedereen. Van het 2de vak hebben we al een beetje een inleiding gehad op de cursus verzorging. Iedereen moest een ander stukje lezen en samenvatten en dat dan voorbrengen in de klas. Omdat de tijd op was, ben ik volgende keer pas aan de beurt. Diegene die het meest van zijn les gegeven heeft, was die van voedingsleer. Zij heeft toch al een redelijk inleiding gegeven. Ook trouwens de puntenverdeling. Volgende puntenverdeling telt in deze opleiding: - minder dan 5: onvoldoende (logisch) - 5: nipt voldoende - 6: goed - 7: zeer goed - 8: uitstekend - 9 of 10: perfect Even voor de verduidelijking: 7 is eigenlijk het maximum dat gegeven wordt. Vooral het eerste jaar worden lage punten gegeven zoals 5 of 6. Dit om je de kans te geven te verbeteren en te groeien. Natuurlijk, onder de 5 is gebuisd = vak opnieuw doen. Wat ik wel redelijk goed vind, is dat we tegen eind september en eind december een evaluatieformulier moeten invullen. Dit krijgen we per vak en dient eerst ingevuld te worden door onszelf. Hier moeten we onszelf punten geven voor inzet, interesse,... Daarna geeft de leerkracht van dat vak ook punten en geeft ons het formulier terug. Zo kunnen we zien of de leerkracht hetzelfde denkt of niet over onze inzet in de klas en kunnen we dit aanpassen. Voor het vak voedingsleer kregen we ook meteen een opdracht voor volgende keer. Omdat we pictogrammen gaan maken, dienen we van alles mee te nemen. Tekenpapier, schaar, lat, breekmes, kleurpotloden, stiften en een eenvoudige tekening. Ook moesten we enkele brochures aanvragen bij Kind & Gezin over voeding en nog enkele boeken bestellen bij de Standaard. Vandaag ben ik nog stiften en dergelijke gaan halen want dat had ik niet bepaald in huis. Onze voorstelling bij het laatste vak was wel hilarisch want we moesten een ander interviewen en... tekenen! Hoorden we dat goed? Tekenen? Oh, oooh, dat zou wat geven. Achteraf werden onze meesterwerken dan getoond en moesten we raden wie het was. Er waren wel erg grappige tekeningen bij. Haha.
Voilà, zover de samenvatting van mijn 1ste dagje. Vandaag is eindelijk het grootste deel van mijn papierwerk gedaan dus nu is het nog wachten op de goedkeuring van de RVA. Stelt u nu voor dat die moeilijk gaan doen... Ma dat zal wel niet, want de meesten van mijn klas komen via de RVA dus dat zal wel in orde komen. Vrijdag begint het pas echt want dan start mijn stage. Ben benieuwd!
Categorie:Info opleiding
10-09-2008, 00:00 geschreven door Ann
07-09-2008
Introductiedag
Vrijdag hebben we, zoals ik al had vermeld, een introductiedag gehad. Dit hield in dat we een rondleiding kregen, wat uitleg over het reglement en het examenreglement en een uitleg over het gebruik van de bibliotheek. In de namiddag hebben we dan een hoop papieren gekregen zoals stagecontract en dergelijke. We hebben op het internet ook nog een leerstijltest moeten doen. Voor de geïnteresseerden: het is te vinden op deze link http://www.123test.nl/leerstijl/ Ik kwam uit op een creatieve leerstijl, net zoals een groot deel van onze klas. Blijkbaar wordt hier af en toe toch eens naar verwezen bij het studeren of het uitvoeren van opdrachten. Onze eerste opdracht van de supervisie (praktijk) hebben we ondertussen ook al gekregen. Hier moeten we onze praktijkplaats voorstellen en een beschrijving geven van 3 kindjes en of ze zich goed voelen in de groep, hoe je dit kan merken enz... Ik ben alvast ijverig geweest en heb al een voorblad ontworpen voor mijn opdrachten en hetgeen wat ik al weet van de praktijkplaats heb ik ook al genoteerd. De overige puntjes kan ik pas invullen als ik bezig ben met mijn stage. Gisteren ben ik alvast wat inkopen gaan doen zoals een boekentas en een dikke map voor mijn supervisie. Verder heb ik nog wat pennen gekocht en het belangrijkste: een agenda! Onze klastitularis heeft ons gezegd dat dit heel belangrijk was om de opdrachten in te kunnen plannen. U nog houden aan die planning is natuurlijk wel het moeilijkste. Morgen moet ik nog even langs bij mijn huisarts want mijn stageplaats heeft gevraagd om een vaccinatieformulier te laten invullen door hem. Dan daarna even passeren bij de ACV voor mijn vrijstelling aan te vragen en nadien ook even langsgaan bij de VDAB om een attest aan te vragen. Met dit attest moet ik maar 1/4 van het inschrijvingsgeld betalen, wat voor mij weer een hele hoop zal schelen in mijn budget. Zoals verwacht is het dus een hoop geloop om de papierwinkel allemaal in orde te krijgen. Voilà, dat was het zo een beetje. Dinsdag zal de eerste echte lesdag van start gaan. Ik ben eens benieuwd hoe dat gaat meevallen. Ik hoop dat mijn boekentasje groot genoeg is om de cursussen er in te krijgen.
Categorie:Info opleiding
07-09-2008, 00:00 geschreven door Ann
03-09-2008
Intakeproef
Joepie, we zijn allemaal geslaagd! Na bomvol zenuwen kwam dan eindelijk het verlossende antwoord dat we allemaal vrijdag terug mogen gaan voor de introductiedag. Eigenlijk viel het allemaal goed mee en waren de zenuwen niet echt nodig geweest maar ik zeg altijd dat gezonde zenuwen er altijd wel moeten zijn. Alé, bij mij toch want anders is dat een slecht voorteken.
Nu kan ik jullie dus wel ongeveer vertellen wat de intakeproef inhield. Het bestond uit 3 kleine deeltjes. Eerst moesten we een vragenlijst invullen zodat ze wat meer te weten kwamen over onszelf zoals bv. gezinssituatie, opleidingen, waarom wil je de opleiding doen, wat verwacht je ervan, ... Later hadden we dan een individueel gesprek met een lesgeefster (alé, dat denk ik toch dat het een lesgeefster was) waarin werd besproken wat we noteerden in de vragenlijst. Voor het derde onderdeel werden we dan uitgenodigd om een groepsgesprek te voeren met 5 personen. Er werd ons een situatie geschetst en dan kregen we even bedenktijd over onze antwoorden. Wij dienden een verrassingsfeest te geven voor een vriend. Al bij al viel het goed mee. Het vervelendste moment is natuurlijk het begin: 'wie breekt het ijs?'. Ik kan je al vertellen dat ik het niet was. Hehe. Maar ik denk dat we het allemaal goed gedaan hebben want iedereen kwam met voorstellen af en er was niet 1 iemand die niet echt betrokken werd in het gesprek. Alleen was het blijkbaar ook wel de bedoeling dat we tot een conclusie kwamen maar net toen we die conclusie bijna hadden, was onze tijd om. Gelukkig was dat niet het enige waar ze naar keken maar ook naar uw initiatief, meelevendheid en die dingen allemaal. Zolang je er niet de hele tijd zit op te koekeloeren en alleen maar ja en nee knikt en interesse toont in de ander zijn verhaal, denk ik dat je het al redelijk goed doet. Besides, ze kunnen moeilijk van je verwachten dat je alles al kent want net daarvoor ga je de opleiding doen, toch? Enfin, ik ben al heel blij dat we allemaal geslaagd zijn (ff een vreugdedansje maken ) en dat we dus vanaf volgende week met ons boekentasje weer achter de schoolbanken kunnen gaan zitten. Zoals ik al zei, is het vrijdag introductiedag dus ik veronderstel dat ze ons dan de nodige uitleg nog wel zullen geven. De eerste stap is alweer gezet. Op naar de volgende!
Categorie:Info opleiding
03-09-2008, 00:00 geschreven door Ann
02-09-2008
Zenuwen?!
T is bijna zover. Morgen ga ik mijn intakeproef afleggen en weet ik of ik mag beginnen met de opleiding. Ik begin stilletjes zenuwen te krijgen. Eigenlijk gewoon omdat ik niet weet wat ik er van moet verwachten. Ik heb er echt geen idee van. Er werd me eerder verteld dat ge eerst schriftelijk een hoop vragen moet beantwoorden en daarna moet ge in kleine groepjes gaan zitten om een gesprek te voeren. Tijdens de inschrijving werd er mij gezegd dat ik niets moest meenemen en ook niets kon voorbereiden. Ma ja, we zien wel. Ik heb er al heel lang naar uitgekeken om te kunnen starten dus ik hoop echt dat het me lukt morgen. Fingers crossed!
Ik zal dus toch nog wel wat mogen oefenen. Maar misschien krijgen we volgende keer nog wat voorbeelden en wat uitleg. We bespraken ook oa dat communiceren meer is dan praten alleen en gaven voorbeelden aan van wat een kind kan doen om de aandacht te trekken en hoe jij, als begeleider, kan tonen aan het kind dat je aandacht geeft.
Ge zou er u zelf al willen langs leggen als ge ze zo rustig ziet liggen. C. was als eerste wakker en ik ging even vragen aan mijn begeleidster of hij al op mocht. 'Ja, hoor. Geen probleem,' zei ze. Niet veel later werden de anderen ook stilletjes wakker. J. gaf me spontaan zijn tut en knuffel en zei lief: 'dat moet daar liggen'. Ik vond het wel schattig dat dat pagadertje me vertelde waar het moest liggen. Hij zal gedacht hebben: 'ik zal de nieuwe wat helpen.'
Gisteren is het begonnen met een zwaar hoofd, keelpijn en een af-en-toe-sportieve-en-dan-weer-verstopte-neus. Grrr! Maar vandaag voel ik me al een stuk beter dus morgen kan ik er weer tegen aan!
Hoorden we dat goed? Tekenen? Oh, oooh, dat zou wat geven. Achteraf werden onze meesterwerken dan getoond en moesten we raden wie het was. Er waren wel erg grappige tekeningen bij. Haha. 
