Gisteren plaatste de BVBA Herrebaut een uitstekend hekken aan onze klas van de buitenschoolse opvang. Op die manier verhogen we de veiligheid van zowel de kinderen van de buitenschoolse opvang als die van de peutertjes die buiten spelen. Het enige waar we natuurlijk moeten op letten is het sluiten van het hekken. Graag willen we aan alle ouders en personeelsleden er nog eens attent op maken om steeds de hekkens zowel binnen als buiten steeds te sluiten. In het belang van ieders veiligheid dienen we dit absoluut na te streven.
Met het kinderdagverblijf zijn we weer het enige Wetterse bedrijf dat meedoet aan de ikkyoto-actie. Om personeelsleden en ouders te motiveren om op een duurzame manier naar het kinderdagverblijf te komen, kan je gedurende de maand juni jouw persoonlijke kyotoverhaal kwijt op deze blog. Wat moet je daarvoor doen? Neem maximum 9 digitale foto's van jouw kyoto-weg naar het kinderdagverblijf. Beschrijf jouw tocht die je maakt te voet, met de fiets of het openbaar vervoer. Wat zijn de leuke zaken onderweg, wat is minder leuk, wat levert problemen of wat brengt het jou op? Laat het ons weten! Je kan jouw persoonlijk kyoto-verhaal doormailen naar kdvstjozef@skynet.be.
"Deze morgen was ik al vroeg uit de veren. Het was een prachtige morgen om te fietsen. Van bij me thuis tot in het Zomergemse centrum is het 2 kilometer bergop fietsen. In het begin van de rit beginnen met bergop fietsen vind ik niet zo erg. Dan ben ik nog fris en niet vermoeid. In het dorp van Zomergem kan je eventjes blijven stilstaan bij het gemeentehuis. Dat heb ik dan ook gedaan. Jullie kunnen het zien op mijn eerste foto.
Eens het centrum gepasseerd rijd ik dan weer lang bergaf richting de brug over het Schipdonckkanaal. Een prachtige omgeving! Daar klikte ik dan ook meteen mijn tweede foto.
Vanaf mijn derde foto gaat het weer bergop. Ik moet de brug over het kanaal Gent-Brugge bedwingen. Ik kan me dus uiteraard aan het snelheidsgebod van 70 km/u houden. U merkt het, mijn weg gaat op en af, maar dat vind ik eigenlijk niet zo erg... Gratis fitness! En nu het volleybal een tijdje stil ligt, kan ik dat zeker gebruiken! Even later rijd ik op het ezelspad, ik noem het zo omdat er in de weide ernaast twee ezels zitten (deze morgen waren ze nog niet wakker), richting Merendree. Ondertussen passeer ik ook nog een mooi en mysterieus kasteel. Ik vraag me altijd af wie er zou wonen... Als ik aan de kerk van Merendree ben, weet ik dat het eerste gedeelte van mijn rit er bijna opzit want dan is het maar 5 minuutjes meer rijden naar het station van Landegem, een andere deelgemeente van Nevele. Dan trein ik via Gent naar Wetteren. In Wetteren is mijn fiets alweer in de goede vorm geplooid nog voor de trein vertrekt.
Dan is het nog een kleine 5 minuutjes fietsen naar het kinderdagverblijf.
Ik doe deze verplaatsing in juist 1 uur. Als ik mijn auto neem van Zomergem naar Wetteren, doe ik er minstens 45 minuten over... Het minst leuke aan de verplaatsing is slecht weer... Als het teveel regent als ik terugkeer, probeer ik te liften. Een vouwfiets past immers perfect in een autokoffer. In het terugkeer doe ik er wel een kwartier langer over. Dan is de verbinding in Gent niet zo vlot. De nadelen wegen echter niet op ten opzichte van de voordelen: ik kan lezen op de trein, kan babbelen met de mensen, ben ontspannen na de fietstocht, hoef geen benzine te betalen en geen parkeerplaats te zoeken... Ik kyoto graag!"
De Pimpernellekes hebben zich creatief uitgeleefd! Zoals beloofd vandaag een woordje uitleg: vorige week gingen we met alle Pimpernellekes winkelen. We kochten onder andere bloem en zout. Daarmee maakten de kinderen gisteren (dinsdag 1/6) brooddeeg. Onze kapoenen hielpen maar al te graag mee en hadden achteraf veel plezier met het deeg. Broodjes kneden, worstjes draaien, in stukjes snijden, eens proeven,... Met de nodige attributen (deegrolletjes, kindermesjes,...) leren ze nog wat handigheid bij!
Het volgende artikel las ik vandaag op het Nieuwsblad. In eerste instantie leek me dit verontrustend. Het einde van het artikel nuanceert echter veel...
Baby'tjes van drie maanden hebben stress doordat ze naar de crèche worden gestuurd. Thuisblijvertjes hebben die stress helemaal niet. Dat blijkt uit onderzoek van de Nederlandse orthopedagoge Esther Albers, die ouders daarom adviseert hun kinderen tot hun eerste verjaardag thuis te houden. 'Nergens voor nodig', zegt opvoeddeskundige Marijke Bisschop. DirkMusschoot
Esther Albers van de Radboud Universiteit in Nijmegen heeft die stress wetenschappelijk vastgesteld. Ze onderzocht onder meer het speeksel van 64 baby's van drie maanden oud en stelde daarbij vast dat kindjes die naar de crèche gaan meer van het stresshormoon cortisol in hun lichaam hebben dan kinderen die thuis blijven.
'Dat is ook logisch', zegt Albers. 'Baby's in de crèche worden aan heel veel prikkels blootgesteld: meer auditieve en visuele prikkels, wisselende verzorgsters, andere kinderen, andere routines. Slapen in een crèche is voor zo'n kindje heel anders dan slapen in zijn bedje thuis.'
Praten helpt
Volgens Albers kun je daar iets aan doen, door als verzorgster de kinderen meer aan te spreken bij pakweg de verzorging. 'Ouders praten tegen hun kinderen tijdens de verzorging', zegt Albers. 'Professionele verzorgsters doen hun werk veel functioneler.'
Volgens Albers moeten ouders daarom hun kindje meenemen naar het kennismakingsgesprek in de crèche, om zo te zien hoe de verzorgsters reageren op het kindje. 'Het is ook aan te bevelen om onverwacht de crèche binnen te stappen, dan kun je zien hoe het er aan toegaat.' Albers adviseert ouders om hun kindje zeker tijdens het eerste levensjaar thuis te houden.
'Niet schadelijk'
'Het kan wel zijn baby'tjes in de crèche meer van dat stresshormoon hebben, maar dat is niet wat telt', zegt pedagoge en gedragstherapeute Marijke Bisschop. 'Je moet naar het gedrag van die kinderen kijken en wat dat betreft, zie ik geen verschil tussen kinderen in de crèche en kinderen thuis. Natuurlijk is er meer stress bij de crèchekinderen - er zijn zoveel meer, en andere, prikkels. Maar dat is normaal en helemaal niet schadelijk.'
'De negatieve stress komt later, als kinderen na vier uur nog uren op school moeten blijven voor ze opgehaald worden. Die kinderen zitten daar te veel uren. De prikkels blijven maar komen, waardoor ze niet tot rust komen. Dát is stressvol en dat kun je die kinderen maar beter besparen. Maar baby'tjes thuishouden van de crèche? Ten eerste: welke ouders kunnen dat? Maar ook: het lijkt me nergens voor nodig. Baby'tjes naar de crèche sturen heeft meer voordelen dan nadelen.'
Een tijdje geleden vroeg Kathleen, een begeleidster van de Dolfijntjes, of we niet voor een spiegel op maat konden zorgen om een speeltuigje voor de kinderen te maken. We gingen ten rade bij de firma Canipel. We kregen heel veel sympathie én een gratis spiegel van deze firma! Zeker een bedankje waard op onze blog!
Op onderstaande foto's kan je alvast zien hoe de Dolfijntjes op hun manier de spiegel welkom geheten hebben.
Ouders die met de fiets komen kunnen een stempel komen halen in het bureau... en medewerkers kunnen zich vanaf nu inschrijven op de website www.ikkyoto.be en zo kans maken op prachtige prijzen dankzij hun engagement.
Dit zijn foto's van het thema van vorige week bij de Dolfijntjes: spiegels, wie ben ik?
Door het verven op de spiegels ontdekken de kindjes dat ze zichzelf en de anderen zien en ontwikkelen op die manier hun zelfbeeld. Daarna maken we er een afdruk van door er een blad op te drukken en er terug af te halen, mooi resultaat! De activiteit gebeurde met de kleinste peuters en toch beleefden ze er al veel plezier aan... Na deze activiteit was er vrij spel met allerlei zelfgemaakte kammetjes en spiegeltjes. Ook hun kammen en insmeren voor een grote tafelspiegel vonden ze leuk! Tenslotte kregen ze een groepswerkje: stukjes spiegelfolie kleven op een blad en er zich ondertussen in spiegelen. Meer info vind je natuurlijk op de foto's zelf!
Het thema deze week bij de Pimpernellekes was "in en om de badkamer". Pippo kreeg een wasje in een groot bad. Een heuse beleving, want iedereen wou wel een beetje helpen. Nadien vulden we onze waterbak nog met flessen en andere attributen en hebben we het waterfestijn nog een beetje verdergezet.
Vandaag was het een echt zomerse dag! We konden dus volop buiten spelen! En bij de Dolfijntjes hebben we sinds kort onze afsluiting, dus we kunnen ook veilig gebruik maken van ons grasplein!
Maandagmorgen kwam er een stagiaire( van het Sint jozef instituut) binnen in het klasje van de Nijntjes die geschminkt was als lieveheersbeestje.
Het diertje was haar vriendjes kwijt en nodigde de kinderen uit om samen met haar naar het bos te gaan om hen te gaan zoeken.
Snel trokken we onze jas aan en gingen mee op stap!
In het bos zaten enkele stagiaires verstopt die ook omgetoverd waren tot lieveheersbeestjes en bijtjes.
Onze sloebers kregen allerlei(eenvoudige) opdrachtjes zoals zwarte stippen zoeken, honing proeven en een zoekspelletje!
Toen we bij het laatste lieveheersbeestje kwamen zagen we dikke tranen, dit omdat zij nog veel werk in de tuin had en dit niet alleen voor elkaar kon krijgen.
De hulp van onze super nijntjes werd ingeroepen om nog enkele bloemstukjes te maken.
Moe maar dolgelukkig keerde onze vriendjes terug naar ons klasje!
Met dank aan 6 verzorging van het sint jozef instituut te Wetteren!
Bij de Dolfijntjes zal Diane een tijdje afwezig zijn. An zal haar vervangen. Gelukkig is voor haar niet alles nieuw: ze hielp al een tijdje bij de Dolfijntjes. Net na hun dutje konden de kinderen An al leren kennen. An is alvast enthousiast dat ze een vast groepje heeft om voor te zorgen n. Daarvoor sprong ze altijd in bij groepen waar het druk was. Bij de Knuffeltjes zijn Isabel en Nadine er een tijdje. Vanessa werkt daarom voltijds, onze vlinder Debby werkt er voltijds, en ook van de verpleegkundigen en andere diensten wordt er een handje toegestoken. Dankzij onze bereidwillige en flexibele teams kunnen we dergelijke problemen oplossen. Dank daarvoor!
Zondag was het moederdag! Een leuke dag voor alle mama's. Ze werden speciaal in de bloemetjes gezet door de papa of de kindjes. Ook de Nijntjes hadden er een speciale themaweek rond. Cindy stuurde haar verslagje door.
Ongelofelijk hoe peuters hun mama's imiteren! Zo kwam Alejandro bij ons met een kookpot en zei:"kijk patatjes uit de diepvries" Stan nam dan weer een ovenwant deed die aan en opende het oventje met de uitleg :"ai warm"! Het grappige was dat hij met het handje in de oven ging die niet voorzien was van de ovenwant. Zo kregen we terug heel wat leuke staaltjes te zien van hoe het er thuis aan toe gaat! Er werd ook nog hard gewerkt aan een kaartje en een taartje voor de mama. Dat ze fier zijn op hun werkje is duidelijk terecht! We deden ook een aanbod van schoenen en kleren van de mama. Al snel vlogen hun eigen schoentjes uit, om dan die van de mama uit te proberen. Ze struikelden en stapten op het rond op die hoge hakken. En pardoes! Op de grond vallen was er ook bij! Het werd dan ook vlug duidelijk dat er nog heel wat zal mogen geoefend worden!
Het één en ander werd ook op de gevoelige plaat gelegd. De begeleidsters zorgden alweer voor een heel leuke sfeer. De energie die zij geven, straalt duidelijk af op de kinderen!
Bij de Pimpernellekes was er vandaag een heel tof verkleedpartijtje aan de gang. Zo gingen de kinderen naar het kapsalonnetje om hun haartjes te kammen. Ze konden net als mama eens voor de spiegel staan en kijken wat voor mooi haar ze wel hadden. Ze mochten zich ook schmincken voor de spiegel. Helemaal leuk werd het toen ze zich mochten verkleden en mama haar schoenen mochten aantrekken. Tenslotte kregen ze ook kettingen, handtassen, zonnebrillen, linten,... Ze kregen werkelijk alles om zich echt als mama te verkleden. En dat ze er plezier in hadden, kan je zien op de volgende foto's.
Vandaag kregen we de vraag van een mama wanneer ze een fiscaal attest zal krijgen voor de kinderopvang van het voorbije jaar. Deze zullen klaar zijn op 17 mei en op die dag meegegeven. Dit document dient u bij uw belastingsaangifte te voegen.
Vandaag waren we volop in de weer voor onze muzikale studiedag van 19 juni. De uitnodiging valt morgen in de bus van de begeleidsters...
In het kinderdagverblijf worden vorming en opleiding hoog aangeschreven. We leren alle elke dag van kinderen, ouders en collega's maar op een studiedag komen we altijd in contact met nieuwe dingen. Dit jaar gaan we samen met Musica, een organisatie uit Limburg, een aantal workshops uit het Babelut-project volgen.
En van hetgeen de begeleidsters nu volgen, kunnen jullie kinderen binnenkort genieten en de ouders misschien ook wel als zoon of dochterlief zijn muzikale talenten laat horen... wie weet.
Van Cindy, kinderbegeleidster bij de peutergroep van de Nijntjes, kregen we dit weekend een supertof mailtje in de mailbox van het kinderdagverblijf! Aan de hand van een pak foto's beschreef ze hoe ze samen met haar collega's een themaweek over Hopla organiseerde.
"Dankzij een sublieme samenwerking tussen Katrien en mezelf hebben we een vermoeiende maar supertoffe themaweek achter de rug! Naar aanleiding van 10 jaar Hopla vonden we het leuk om eens een volledige week aan hopla te wijden. Onze peuters hebben er duidelijk van genoten! (wijzelf ook trouwens!!!)
Zo vertelde wen het verhaal van Hopla die jarig is. (uit het feestboek van Hopla) Het leuke voor de peuters was dat dit gedaan werd aan de hand van enkele spullen die ook in het boek terug te vinden waren. (een taart, een kroon, het geschenk met rode laarzen in en natuurlijk Hopla zelf)
Daarna versierden we ook nog een verjaardagstaart voor Hopla. Af en toe verdween er een snoepje in de mond i.p.v. op de taart. Ons zelfgemaakt Hopla huis (dat wij op zeer korte tijd in elkaar boksten) had heel wat succes!
De peuters kregen ook een heel kort dvd fragmentje te zien van Hopla .En zoals je aan de foto's kan zien waren ze heel geboeid. Er werd ook een tekening op het raam gemaakt van Hopla, die de peuters dan mochten schilderen en voor 1 keer bovenop een tafel mochten staan. Subliem vonden ze het! De zandbak stond vol met Hopla en zijn vrienden al gauw vlogen de peuter handjes ernaar toe.
Verder kleurden ze nog een tekening,versierden ze een kroon, keken in boekjes en versierden nog een taart uit isomo. Op zijn verjaardagsdag mocht Hopla samen met Fran mee achter de aardappeltjes. Lukas was dezelfde week jarig en mocht dit vieren samen met Hopla!"
Als leidinggevende heb ik enkel eens vernoemd dat Hopla 10 jaar werd... en dan een dergelijk resultaat! Da's echt hoedje af! Onze begeleidsters blijven ons telkens verbazen met leuke initiatieven.
Bij de Dolfijntjes was het weekthema 'dieren in de dierentuin' en op bijgevoegde collage kan je zien, wat de kinderen deze week allemaal konden doen. Zoals je ziet, was dat van alles en nog wat!
