Ook al was onze band nog maar heel pril,
en zat je daar soms heel stil,
te wachten op niets,
te wachten op iets!?

Ik kon je muur rondom je niet in 1-2-3 afbreken!
Maar zou niet van je zijde hebben geweken.

Enkel de kans die heb je me nu ontnomen,
de kans om dichterbij je te komen!
Jij hebt terug gekozen voor je vrouw!
Maar ik vraag me af, is het dat wat jezelf wel echt wou?

Ik die dacht jou vriendschap niet te verliezen,
had bij wijze van spreken niet eens te kiezen!

Jij, jij hebt nu je keuze gemaakt en me ergens diep geraakt.
Zo afscheid nemen van jou mijn vriend,
waaraan had/heb ik dat verdient?!