16 Dagen zaten de kids hier op mijn dak, nu zit ik weer in mijn appartement op mijn gemak! 16 Dagen géén gedichten kunnen schrijven, mijn gedachten zetten op een rij! Als robot functionerend, dat stemde mij niet blij! Maar ik hoop nu weer volop te kunnen genieten, mijn gedachten in gedichten te kunnen gieten. Want dat is toch het liefste wat ik doe, mijn gedachten ordenen, neerschrijven, neen het maakt me niet moe! Het komt allemaal zo vanzelf, sinds klein kind al, misschien wel elf!
Het is nu weer stil in mijn appartement, maar wie mij een stukje beter kent, weet dat de radio hier nu de hele dag volle bak draait, omdat géén kind meer de komende 15 dagen naar me kraait! Het is weer wennen worden, aan die stilte om me heen! Neen! Ik ben geen mens om te zitten heel alleen!
Zal dringend een andere hobby moeten gaan zoeken, en het zal niet zijn, zitten achter boeken! Want lezen dat doe ik niet echt graag, heb dyslexie, add, en lezen gaat dan soms traag!
Een beetje meer actie dat mag wel zijn, bezoek van/aan vrienden vind ik ook wel fijn! Of een benji-jump met D-boy, als hij weer beter is! Ja! Zo'n actie is dat ik mis!
Dingen die ik nog nooit heb gedaan, die schuif ik niet meer van de baan! Ik loop mijn lijstje af en zie wel waar ik kom! Moet nu genieten van het leven, mijn leven, want morgen is het misschien al om!
Sinds jij weer bent opgenomen mijn maat, mijn beste kameraad, Kom ik trouw op bezoek, vanuit eender welke Limburgse hoek! Meestal 's avonds na mijn werk, hou ik me voor jou nog even sterk!
En dan komt die vraag van jou plots uit het niets; Of ik niks anders te doen heb, dan steeds jou te bezoeken! Jazeker, wel elke dag! Maar ik bezoek je ook graag als dat even mag! Ik wring me in onmogelijke bochten, om toch maar even mijn D-boy te zien! Rij kilometers naar jou, ja deze zotte trien!
Ik ben een soort van therapie voor jou, maar jij ook voor mij! Dat stemt ons zoals in de PAAZ blij! Jij die mij mijn dagelijkse sleur soms even doet vergeten! Je moest het eens weten! Mij af en toe weer met mijn 2 voeten op de grond zet! Gedaan met mijn controle, gedaan met de pret!
Dat ik gewoon geniet van elk moment dat ik bij je ben, je zo steeds een stukje beter ken! Zo steeds een beetje dichter bij je hart kan geraken, het slot van die deur vanbinnen misschien wel kan kraken!
En dan komen die weekend ertussen! Dan ben ik niet te sussen! Jij bent dan naar huis, en ik zit alleen in mijn eigen thuis!
Maar soms wil je ook wel eens wat rust! Ben blij dat je dat zegt, wees gerust! Maar ik kan het niet laten, hou je gsm maar in de gaten! Want af en toe krijg je een bericht van deze ambetante, deze volhoudende tante.
En neen ik heb, wanneer ik bij je ben, niks anders te doen! Dan denk ik alleen nog maar aan jou en geef je een zoen, omdat ik weet dat die wonderen doen!
Je bent weer op de goede baan, ook al is het soms met vallen en opstaan. Je tracht in ieder geval " je gedachten" in je hoofd te verslaan! Je ziet de wereld rondom je niet meer zo donker en kil, want sinds enkele dagen ben je niet meer zo somber en stil. Je begint stilaan weer te hopen, komt uit je schelp gekropen. Ziet het leven weer wat positiever in! Is dit een teken van een nieuw begin!? Ook de anderen rondom je begint het te dagen, dat je weer anderen kan plagen! Dat je weer de "D-boy" bent die ze van vroeger kennen. Ja! Ze beginnen er ook weer aan te wennen! Dat je stap voor stap terug tracht te komen uit dat diepe dal, na je laatste paniekaanval! Dat je de positieve kracht en moed in jezelf hebt terug gevonden, met jezelf de strijd hebt aangebonden! Dat je inzag dat het zo niet meer verder kon, geen uitvluchten meer verzon! Dat je nu alle kansen aanpakt die je pad doorkruisen, om al je gedachten te doen vergruizen! Het is daarom beter die negatieve gedachten te laten staan, en positiever door het leven te gaan! Je tracht nu een streep te trekken onder het verleden, probeert vooruit te kijken, naar nu, het heden. En wat de toekomst je ook brengen zal, nooit wil je nog terug naar dat diepe dal! Door dingen aan te leren zoals het moet, gaat het bij een dipje met je aangeleerde hulp, trucjes, tips wel goed! Maar weet, je zal er steeds zelf aan moeten blijven werken, de hulp, trucjes, tips kunnen je alleen maar sterken. Maar zijt zelf niet al te stoer, mij leg je niet in de loer! Ik zie aan je wanneer het je niet gaat! Weet, ik sta voor je paraat, voor jou mijn beste maat!
Kijk gewoon eens diep in je hart! Op dat ene plekje, voor jou zo bijzonder, zo apart! Ik weet, je ziet het nu allemaal even niet zitten, maar ga niet op jezelf zitten vitten! Ja, je hoofd, géén fijn gevoel, het lijkt vanbinnen één grote warreboel! Die gedachten die wil je zo graag héél snel kwijt! Dat komt wel, maar met de tijd! Het gebeurt niet van vandaag op morgen en daarover maak jij je nog de meeste zorgen! Mensen rondom je willen hierover met je praten, maar hebben niet in de gaten, dat het allemaal niet echt helpt, omdat jezelf niet over je gevoelens vertelt! Je niet kunnen uitdrukken zoals je wil, maakt je terug getrokken en stil, dit is niet het gene wat jezelf wil! Ik weet, je wil terug uit die schelp geraken, maar eerst zullen we het omhulsel moeten kraken! Geef de moed verdorie nu toch niet op! Zoek in je hart, je hoofd naar die speciale knop! Die knop die zegt; Het is genoeg, stop! Maar doe het gewoon stap voor stap, ga niet direct willen lopen, dat is te rap!
Neem het maar van me aan, die gedachten die jij nu hebt, hebben ook in mijn hoofd bestaan! Het is daarom dat ik je heel goed kan verstaan! Mijn stoppen sloegen bij wijze gewoon door! Kreeg net als jij bij niemand gehoor! Het was net alsof niemand mij wilde verstaan, ik was gewoon uit mijn koers, van mijn baan! Het kon me op een bepaald moment ook niks meer schelen, niks meer met anderen te willen delen! Wilde liever weg zijn van deze planeet, dat was wat die gedachten met me deed! Alles liever dan die onnoemelijke pijn, gewoon ervan verlost willen zijn! Maar toch was er dat ene stemmetje dat zegt; Kom, sta op en vecht! Ik was toen, je weet wel waar, op mijn keerpunt gekomen. Moest weer leren geloven, leren dromen! Dromen wat de toekomst voor mij nog in petto had, op mijn nieuwe levenspad!
Ik heb mijn gedachten in mijn eentje moeten verslaan! Maar ik had het liever anders gedaan! Had liever iemand aan mij zij, dat zou me gelukkig maken en blij!
Maar jij mag je gelukkig prijzen, jij hebt een hele supportersclub langs je baan! Het zijn die mensen die dicht bij je staan, je graag de goede weg op zien gaan! En toch zie je er geen beginnen aan, weet je niet goed welke kant opgaan! Misschien zijn het er teveel naar je zin, maar dit is toch een mooi begin! Ze vangen je misschien niet altijd op zoals het moet, maar weet, ze bedoelen het enkel goed! En weet, ik sta aan je linker- of je rechterzij, dat stemt je op je gemak, dat stemt je blij! Ik weet, ik stem positief op je gemoed, dat moet je hebben, dat doet je goed! Ik zie je openbloeien tot een andere man, ik weet zeker dat je het kan! Ik weet zeker dat je die gedachten kan verslaan! Je moet er niet alleen tegen aan! Je hebt anderen rondom je staan!
Maar ja! We hebben allen goed praten! Wat er in je hart en hoofd omgaat hebben we niet echt in de gaten! Daarom vraag ik je; Blijf met me praten! Hoe moeilijk het soms ook is, en zeg me wanneer ik me vergis!
Laat me binnen kijken in je hart, op dat bijzonder plekje, zo apart! Samen of met hulp van anderen zal je er wel geraken! Je mag je door je gedachten niet laten kraken! Laat die gedachten please uit je hoofd! Ik wil je echt niet kwijt! Beloofd!
Gevoelens neerschrijven dat doet pijn, hoe stom kan een mens toch zijn? Maar als het verbaal niet echt wil lukken, kan ik me enkel in gedichten uitdrukken! Waarom kan ik je niet gewoon zeggen wat ik bedoel! Waarom kan ik je niet vertellen wat ik voor je voel! Ik heb nu net al mijn gedichten voor jou aan je verzonden. Heb ze mooi als bijlage aan je mail gebonden! Had het misschien beter niet gedaan, en zie je me nu niet meer staan! Het is te laat, ik heb pech! Je mail is verzonden, ze is onderweg! Ik weet, ik heb een risico moeten nemen, en misschien neem je nu voor mij de benen! Maar wees blij, wees positief! Jij weet nu, er is iemand in deze wereld, die heeft je lief.
De zenuwen gieren door mijn lijf! Weet met mezelf geen blijf! Zit alle vijf voet op de pot! Kan dat gaatje vanachter niet op slot! Vertrek nu voor de eerste dag naar mijn werk! Ik hou me sterk! Ik weet het zal wel allemaal goed gaan! Was mijn eerste dag nu al maar van de baan! Dan kon ik morgen zeker met een geruster hart gaan.
Enkele uren later! Blijf ik zitten met een kater! De kinderen hebben me goed aanvaard, ze waren wel even van de kaart! Een nieuwe vreemde begeleidster brengt soms chaos in de groep, en wordt het voor de andere begeleidsters een soep! De kinderen gaan zich plots anders gedragen, en vuren naar mij wel honderd vragen! Maar het is allemaal positief verlopen en laten we hopen, dat het zo nog een tijdje verder blijft gaan zodat ik kan houden, deze leuke nieuwe baan!
