 |
|
|
| Het leven na 5 september 2008 |
|
|
| 03-03-2010 |
 De zon schijnt! |
We zijn alweer een tijdje verder. De tijd vliegt, zelfs zonder jou! Overmorgen is het al anderhalf jaar geleden dat ons leven helemaal veranderde. Toen hadden we alleen nog niet het idee dat het zo drastisch zou zijn. We spartelen er ons doorheen, al is het soms met heel veel gespetter! Zoals het weer hier van het ene moment op het andere kan veranderen, zo gaat het ook met onze gevoelens. Soms lukt zo veel, je kan zoveel aan. Dan opeens, als een luchtbel die kapot springt, krijg je een klap en zit je weer heel diep. Met een hoop vragen. Had ik niet... Was ik maar.... je knuffel mis ik het hardst, je eens goed kunnen vastpakken en zeggen dat ik je zo graag zie.
We proberen er ons stilaan door te slaan met ons 3. Je verjaardag vieren, naar Frankrijk gaan, ons avontuurlijk tripje, naar de kermis gaan. Je denkt niet altijd meer: wat zijn we maar met weinig, wat is het toch stil. We proberen met ons 3 er het beste van te maken, het mekaar zo aangenaam mogelijk te maken zodat het voor jezelf ook wat aangenaam wordt. Met Cis naar de kermis gaan en genieten van zijn enthousiasme dat hij eindelijk dat schieten doorheeft! Niet makkelijk zo'n linkspootje dat zijn rechtse oog gebruikt.... dan komen die jongens langs, die vrienden van jou in de lagere school. Verdorie, wat zijn die groot geworden! Wat zijn die veranderd! Hoe zou jij er uitzien? Welke kleren zou je dragen? Met wie zou je hier rondlopen?? Het blijft zo raar. Sommige jongens zeggen nog wel voorzichtig een goeie dag. Het doet me wel goed, niet helemaal afgeschreven zijn.
Ik hoop dat je ons van daarboven nog een beetje volgt en ziet wie je nodig heeft. Al gelooft niet iedereen dat je er nog bent, of zijn ze er nog niet aan toe, ik hoop dat je hen kan overtuigen door hen te helpen de zon te zien, de warmte te voelen, en hen te laten geloven dat liefde niet zomaar stopt.
heel veel liefs,
je mama
|
|
|
|
|
| 04-02-2010 |
| Gelukkige verjaardag |
Gelukkige verjaardag, vriend!! Ik hoop dat je het daar ook goed kan vieren! Je kan al een groot deel van de familie bij jou aan tafel hebben. Cis denkt dat jij daar rijstpap eet met gouden lepeltjes. Eet je rijstpap? Of chocomousse? En die gouden lepeltjes??
Wij eten zondag stoofvlees, wel met frietjes he! Op jou! En blijkbaar zijn wij al niet meer de enige die stoofvlees eten om jouw verjaardag te vieren! Fijn he! Velen denken nog aan jou! Dat zie je ook genoeg aan de bloemetjes die je nog krijgt!
Ik zou het graag samen met jou en papa en Cis kunnen vieren. Maar je bent wel bij ons, we zien je niet maar je bent er wel! Je kaarsjes branden. Ik droom dat jij geniet, aan een leuke tafel zit met lekker eten en leuke cadeautjes krijgt.
Geniet, mijn grote jongen!!
je mama
|
|
|
|
|
| 27-01-2010 |
| feestdagen voorbij |
De feestdagen zijn al effekes voorbij en raken stilaan verteerd! Wat eens de mooiste, gezelligste dagen van het jaar waren, zijn nu de moeilijkste om door te komen. Eerst was er zus die we moesten verliezen in deze periode. Dan kwam de zomer dat we ook broer moesten verliezen. De volgende kerst mochten we ook ons nieuwe kindje niet houden. Dan kwam Cis, onze 'Jezus'. Kerst kreeg weer een iets positievere noot.
Mensen willen dat we genieten, vieren.. Geef me maar die doordeweekse dagen, dagen die gelijk zijn zoals de andere, waar niets uitspringt. Want juist die momenten maken het moeilijk! Soms kan je al weer eens lachen, genieten, een warm gevoel krijgen in je hart. Zoals met onze honden. We hebben ze voor de slee gespannen. Geweldig! Toch als ze doorhadden wat de bedoeling was (en de koekjes juist buiten bereik waren). Dan loop je naast die honden, je hoort Cis genieten en je denkt: was je hier nu ook maar! En weg is het mooie moment! Juist die mooie momenten wil je met je kinderen delen! Niet de slechte, die verwerk je alleen, in een stil hoekje. Maar de mooie momenten wil je delen met wie je graag ziet. Het enige wat ik dan kan doen, is naar boven kijken, je sterretje zoeken en hopen dat je kan meegenieten...
De kerstkaarten zijn dus weer niet de deur uitgeraakt! Ik ben er een paar keer voor gaan zitten maar ik kreeg ze niet geschreven. Ik wil wel een beetje positieve energie meegeven maar energie had ik juist genoeg om zelf de dagen door te komen. Misschien moet ik dit jaar al in de zomer mijn kaartjes schrijven zodat ik ze enkel op de post moet doen met kerst.
Ook de kerstboom was een ramp! Een week heeft het geduurd vooraleer hij versierd was! Het ging allemaal in stapjes. Je stond niet naast me om te pushen! Of misschien heb ik je niet gemerkt! Die 2 andere zijn in ieder geval niet zo romantisch.....
We gaan stilaan naar je verjaardag! Je zou 14 worden! Hoe zou je eruit zien?? Ja, ik weet het, je zou me vanuit de hoogte kunnen bekijken. ik had dat graag gehad. Mijn grote kleine jongen! Wat zou je willen als cadeau? Waar zou je mee bezig zijn?
Goele is 18 geworden!! Papa heeft ze een auto gegeven, van een paar centimeter groot he! 18!!!! Weet je nog toen jullie hier in de tuin lagen te kletsen? Heel serieus, twee kleine mensjes! precies broer en zus. Zo leken jullie toen op mekaar.
Vergeet Stijn zijn verjaardag niet! Geef hem maar een duwtje! Niet te hard he, alhoewel! Hij kan wel iets aan zunne! Gelukkig komt hij soms eens op je lege stoel zitten aan tafel! Het doet ons deugd! Heel veel deugd. Hij kan je nooit vervangen maar hij kan de pijn wel wat verzachten!
Doe ze de groeten daar! Geef ze een dikke knuffel. Weet dat we je missen!!
liefs,
je mama
|
|
|
|
|
| 10-12-2009 |
| 13 december: Worldwide candle lighting |
Zondag is het weer de 2de zondag van december; de zondag waarop er om 19u overal ter wereld kaarsjes aangestoken worden om de kinderen te herdenken die we hebben moeten laten gaan.
Ik zet voor jou veel kaarsjes, Jannes, je hield van kaarsjes, van vuur. Ik weet dat je zal genieten als je dit allemaal kan zien en ik hoop vanuit het diepste van mijn hart dat je het kan zien. Dat betekent dat je nog bij ons bent, niet op de manier die wij zo graag zouden hebben. Jij kan ons zien en misschien kan je ons af en toe eens een duwtje geven als we het zo hard nodig hebben, je hand op onze schouder, voor ons een warm gevoel dat komt van..van waar opeens??
Ik hou van je, mijn vlammetje! Geniet er van zondag!!
je mama
|
|
|
|
|
| 25-11-2009 |
| Garfield is terug! |
Vrijdag was papa Cis van school gaan halen. Ik kreeg op het werk telefoon; niet echt het aangenaamste gevoel meer als ze van thuis bellen op een vrijdag. Cis had een verrassing! Ik moest het maar raden. Dit kon ik echt nooit raden: Garfield is terug!! Na meer dan 3 maanden niets van zijn lange lokken te tonen, stond hij daar weer, gezond, goed dik, mooie haren, stillekes miauwend, zoals vroeger!
Maanden heb ik in het bos gekeken: zou ik hem toch niet zien?? Ik had Cis enkele weken geleden gezegd dat ik vreesde dat we Garfield nooit meer zouden zien. Dat was voor Cis niet echt leuk! Ik zag zijn gezichtje zo veranderen. Hij was blijkbaar nog altijd overtuigd dat hij zou terugkomen.
Het doet zo goed onze Garfield terug te zien, met al zijn oude gewoontes. Het was je lievelingspoes. 's Avonds in de zetel heb ik heel voorzichtig tegen papa gezegd: "kon Jannes hier ook maar op een dag terugstaan!" Daar had papa ook al lang aan gedacht!
Cis verzorgt Garfield goed! Waarschijnlijk omdat het voor hem ook een stukje van jou is. We laten hem niet meer gaan. Het blijft voor ons jouw poes! Ik zal hem kammen in jouw plaats! En ondertussen zal ik terugdenken hoe jij dat deed, babbelend tegen Garfield, je grote vriend.
liefs,
mama
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
