Afgelopen week heb ik heel veel kunnen nadenken en praten. Eindelijk kan ik mijn angst inzien als iets van mezelf en niet als iets belachelijk of stom. Het voorwerp dat ik bang van ben is misschien niet het meest angst aanjagende of stom, maar mijn angst zelf is niet stom. Eerst moest ik dit kunnen aanvaarden voor ik verder kon. Vandaag (13 maart) zullen we mijn angst in verschillende categorieën in delen en dan van minst moeilijk naar moeilijk plaatsen. Wat er allemaal opstaat is natuurlijk: ballonnen opblazen, ballonnen laten knallen, spelen met opgeblazen ballonnen, kinderen ermee zien spelen, het geluid van ballonnen, een grote groep mensen bij ballonnen,... Maar ook: een kapotte ballon zien liggen, een ballon in een gesloten zak zien (nieuw/ongeopend), een ballon die nog nooit opgeblazen is zien, filmpje zien met ballonnen, ballonnen vullen,... Na dit te doen zullen we met een gemakkelijke oefening beginnen, voor mij lijkt het een domme opdracht. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik niet echt naar de cd heb geluisterd en dat hij ook niet echt helpt. Het gaat namelijk zo traag dat ik niet kan opletten en actiever wordt. We gaan een filmpje op youtube kijken zonder geluid, want met geluid zou een stap te ver zijn. Omdat ik in het verleden het geluid van de pc heb afgezet bij het zien van een filmpje van gek en geniaal. Wat echt gemakkelijk leek is uiterst moeilijk, ik sta bijna op het punt om te vragen het filmpje te stoppen. Maar ik beslis door te gaan, ik zweet wel, ben zenuwachtig en mijn hart gaat sneller slaan. Ik moet mijn angst scoren sommige momenten geef ik en 8. Na afloop duurt het even om weer helemaal rustig te worden, dus beslissen we dat het genoeg is geweest. We praten nog even en ik krijg nieuwe opdrachten voor thuis. Het kan nu eenmaal niet lukken wanneer ik enkel daar bezig ben met de angst. Ik moet namelijk leren ballonnen te zien in mijn dagelijkse leven en daarom beginnen we bij mij thuis. De opdracht gaat als volgt: leg een ballon ergens in het huis, maar niemand mag eraan komen. Mijn papa neemt de opdracht goed op en beloofd eraf te blijven. Hopelijk verloopt alles goed... Wordt vervolgd...
Vandaag (27 feb.) is mijn nieuwe eerste afspraak. Zal deze nu wel doorgaan? Ik moet terug maar vanavond gaan, het is woensdag dus ben ik de namiddag thuis. De afspraak gaat niet uit mijn gedachten, tegen de tijd dat ik moet vertrekken ben ik zo gestresseerd dat denken amper nog gaat. Mijn vriend zou meegaan dus zal hij rijden. We komen er aan en vinden het huis niet, we waren natuurlijk te ver. Het gebouw lijkt echt niet op een huis waar een psycholoog werkt, het lijkt eerder op een vervallen spookhuis die je in films ziet. In de voortuin staat een hand op een stok, de bloemen zijn verwelkt en waar je opstaat als je aan de voordeur bent is een grote schijf met windroos op. Het doet ons beide denken: als je erop staat dat de steen wordt ingedrukt en het zal beginnen draaien...(fantasie) De deur gaat open er staat een vriendelijke vrouwelijk psycholoog dit had ik niet verwacht want ik had een mannelijke naam doorgekregen. We moeten even alleen in de praktijk wachten omdat de psycholoog iets moet gaan halen. We kijken even rond de inrichting is niet naar mijn smaak: donkere kleuren en meer dan 3 kleuren van verf zo lijkt de ruimte nog kleiner. De psycholoog is er en overloopt wat we gaan doen, eigenlijk zal vandaag niet veel inhouden. Het enigste wat we zullen doen is gegevens wisselen en de angst bespreken. We zijn terug buiten ik ben verschoten van hoe vlot het gegaan is, al die stress was echt niet nodig. Ik krijg wel een opdracht mee ik moet naar een cd luisteren met ontspanningsoefeningen. Ik werd verteld dat ik niet kan ontspannen en eigenlijk is dat wel waar. Ik kom thuis en leg alles nog eens uit aan mijn papa. Ik verschiet van hoeveel steun ik krijg van het thuisfront. Wordt vervolgd...
27-02-2013 om 00:00
geschreven door F.B.
25-02-2013
Kerstmis
Hallo ik wens jullie allemaal een liefdevol kerstfeest toe.
hohoho...
25-02-2013 om 00:00
geschreven door F.B.
18-02-2013
Eerste afspraak
Vandaag (18 feb.) is mijn eerste afspraak, ik heb deze nacht slecht geslapen. Ik ben slecht gehumeurd, heb geen zin om op te staan, hoe meer minuten er weg tikken hoe zenuwachtiger ik wordt. Ik zie vandaag echt niet zitten want ik moet nog wachten tot vanavond, eerst nog een dagje naar school. Wanneer ik van mijn auto naar het lokaal stap begin ik gewoon uit stress te huilen, ik denk eraan terug naar huis te gaan. Maar naar huis gaan heeft geen zin, hoe zal ik dan mijn gedachten verzetten en ook ik moet sterk blijven mijn hoofd niet zomaar laten zakken. Over de middag krijg ik telefoon mijn afspraak kan niet doorgaan, ergens ben ik opgelucht. Maar had ik kunnen gaan ging het voorbij zijn, nu wordt de situatie gewoon verlegd. Wordt vervolgd...
I balloon You
