Vandaag (18 feb.) is mijn eerste afspraak, ik heb deze nacht slecht geslapen. Ik ben slecht gehumeurd, heb geen zin om op te staan, hoe meer minuten er weg tikken hoe zenuwachtiger ik wordt. Ik zie vandaag echt niet zitten want ik moet nog wachten tot vanavond, eerst nog een dagje naar school. Wanneer ik van mijn auto naar het lokaal stap begin ik gewoon uit stress te huilen, ik denk eraan terug naar huis te gaan. Maar naar huis gaan heeft geen zin, hoe zal ik dan mijn gedachten verzetten en ook ik moet sterk blijven mijn hoofd niet zomaar laten zakken. Over de middag krijg ik telefoon mijn afspraak kan niet doorgaan, ergens ben ik opgelucht. Maar had ik kunnen gaan ging het voorbij zijn, nu wordt de situatie gewoon verlegd. Wordt vervolgd...