Het is zwaar tijdens deze dagen. We hebben kerst gevierd maar het is moeilijk want, heb ik teveel plezier, dan voel ik me schuldig tegenover jou en wanneer ik verdrietig ben weet ik dat jij dit ook niet wil. Dat schuldgevoel is er nog steeds en ik weet dat ik dit niet moet hebben maar kan er niet tegen vechten, zo zit ik eenmaal in elkaar. De eindejaarsperiode is nooit echt mijn favoriete periode geweest maar jij hebt hier vorig jaar verandering in gebracht. Alles was versierd, het was super gezellig, ... zalige momenten om naar terug te denken. Nu denk ik daar nog veel aan terug, aan die goeie momenten en dat doet zo'n pijn. Waarom moesten we jou toch afgeven? Je was nog zo jong.
Je vader was gisteren heel blij dat hij thuis was. Hij geniet van elk moment en dat heeft hij ons ook duidelijk gemaakt. Hij is zeer gelukkig dat hij nog een kans heeft gekregen om te leven en hij beseft maar al te goed dat het veel slechter had kunnen aflopen. 'Ik heb een 2de kans gekregen en die ga ik nemen met beide handen' zei hij gisteren. We zijn heel blij voor hem dat hij nog steeds bij ons is maar waarom heb jij die kans niet gekregen?
