Wat moet ik toch met mezelf beginnen,
alles lijkt zo leeg vanbinnen.
Mijn hart bevroren,
alsof niets mij nog kan bekoren.
Niet meer weten wat te denken of te voelen.
Is dat wat mensen met innerlijke leegte bedoelen?

De ene dag zo klein, de andere dag weer groot.
Ik leef, maar vanbinnen ben ik dood.
Ik voel me alleen en alles lijkt zo kil,
weet niet eens meer wat ik eigenlijk wil.

Niet meer kunnen genieten van de dingen in het leven.
Ik wil zo graag, maar kan het me niet meer geven.
Waarom moet het allemaal zo ingewikkeld zijn?
Bestaat er nog iets anders dan verdriet en pijn?

Waarom maakt het leven mij zo zuur?
En loop ik met mijn gevoel telkens weer tegen een muur?
Ik wil een leven zonder al die twijfels en zorgen,
maar dat alles lijkt voor mij nog ver verborgen.

Hopelijk komt hier ooit een einde aan,
zodat ook ik weer lachend en vrolijk in 't leven kan staan