Liefste Fien,

Heb vandaag veel moeten denken aan mijn verleden. Maar ben er wel rustig bij gebleven, das toch al iets vind ik.



Ik heb niet geleerd om te leven
met hetgeen me werd aangedaan in mijn jong bestaan,
maar ik zoek nu wel een weg
die me leert hoe ik ermee moet omgaan.
Zodat ik ermee kan leven in het heden.
De afstand tussen toen en nu doen me leven in het heden.
Toch heeft het verleden me niet geleerd
dat wat er nu gebeurd om wat verkeerd was
en niet mocht gebeuren.
Het op latere leeftijd nog eens zou terugkomen in enge dromen.
Hoe het toen allemaal is gelopen.
Nu word die deur naar het verleden ineens opengetrokken.
Door het verdriet dat het heden me liet.
En zo loop ik nu door toen en nu.
Ik zou zo graag die deur van het verleden willen sluiten.
Zodat het er nooit meer uit kan kruipen.
Toch het gevecht dat ik er alleen tegen moet vechten
maken het me zo moeilijk
dat ik met momenten gewoonweg de moed opgeeft.
Het verleden heeft me niet geleerd hoe ik vechten
moet in het leven om er mee te leven.