Gisteren is Joke verhuisd. Het was me wat. Ondertussen werd ook onze boxspring geleverd en moesten we hiervoor 2 bedden demonteren en verplaatsen; we kunnen een B&Bbeginnen ( 1 dubbel bed en 2 enkele bedden op overschot ) Heel den boven stond overhoop. Gelukkig was Annelies er om de koe bij de horens te vatten. Ze heeft al mijn ruiten gekuist, helpen opruimen en alles netjes gepoetst . Beneden ook nog wat stof gezogen en het zag er al heel wat klaarder uit. Heb heel de dag goed geholpen, ik was ook in form. Dan n og een kom stoofvlees gemaakt en ermee naar de Edingsesteenweg getrokken om in haar nieuwe stekje samen te eten. Het komt er goed, het is er fijn en gezellig. Nog wat dozen uitladen en orde scheppen, wasmachien plaatsen en ze zijn vertrokken de meisjes. Het zijn 2 druk bezette dames , die allebei avondwerk doen ( de ene logopedie en de andere kiné ) Ze gaan zich moeten organiseren om alles rond te krijgen. 'S avonds moe maar voldaan met een boek en een slaappil in bed gekropen. We hebben onze nieuwe boxspring ingeslapen en het zal wennen worden. Elke keer dat Roel zich omdraat, spring ik mee in de lucht! Deze morgen Joke opgebeld om te chequen dat ze al wakker was, want ze moest om 08u beginnen in Oetingen. Ze was al wakker, en door opgebeld te worden door mij , heeft ze aan haar antibiotica gedacht.
Ik zal toch moeten loslaten want kan haar toch niet elke morgen bellen ( ze geraakt nl moeilijk uit bed ) 11 juli vandaag; dag 5 van de therapie . Zij werken gewoon door. Nog 25 te gaan. We hebben ons huisje in de Ardéche opgezegd want het reisbureau in Duitsland deed te moeilijk.We pinnen ons niet meer vast en gaan wanneer het ons past . Eind augustus zullen er veel mogelijkheden zijn en er zijn veel Chambres d'Hötes in die regio. Dus we zien wel. Zoals jullie merken, heb ik nog veel energie, wat het prinsesje hierboven in haar gehavende burcht veel plezier doet.
Dag 4 van de stralen voorbij. Het wordt stilaan routine; vrijdag is het bijtekendag ( dan kleren ze de lijntjes weer wat bij voor het WE) Ben blij dat ik toch wel kan douchen. En maandag 18/7 ga ik voor de 2: en chemo (3 ) en tussendoor stralen na de bloedprik. Ik heb nog steeds energie, en ga dat direct in de praktijk brengen want mijn stofzuiger staat al 4 dagen naar mij te lonken Morgen bezoek , dan moet het toch wat netjes zijn. En zondag verhuist Joke definitief naar haar nieuwe stekje Het lege nestsyndroom er ook nog eens bovenop. Een groot huis voor ons twee! Ik hoop dat dit snel went !
Dag 2 van de stralen is niet verlopen zoals gepland. Eerst heeft mijn vervoer op zich laten wachten en was ik nipt op tijd daar. Het blijkt niet zo erg te zijn als je even te laat bent, dan nemen ze gewoon iemand anders. Aan patiënten geen gebrek !Ik nam plaats op de tafel en wat bleek? De foto's moesten opnieuw worden genomen , want de arts was niet 100% tevreden. Naar verluidt is dit een gekend fenomeen; de eerste maal dat je op die tafel plaats neemt , ben je blijkbaar toch wat gespannen en vermits het millimeterwerk is , moet je elke dag op exact dezelfde manier plaatsnemen op die tafel en om dat te kunnen verwezenlijken moeten ze over goeie foto's beschikken. Dus opnieuw 20 lange minuten met de armen langs mijn hoofd roerloos liggen. Zelfs praten mag niet , want je weet niet hoezeer je beweegt als je je mond opendoet. En dan begint die neus te kriebelen, en mocht ik niet krabben Enfin, na afloop was de fotoshoot toch gelukt en kon ik naar de sociaal verpleegkundige die mij opwachtte in haar piepklein kantoortje. Wel lief dat je zo wordt opgevolgd. Mensen met meer problemen kunnen daar wel terecht. Rond 20 over 2 thuisgekomen en er stond een bestelwagen op onze oprit. Was ik toch vergeten zeker dat de schoorsteenvegerman langskwam om onze 2 schouwen te vegen?( na de schouwbrand in ons dorp was ik geallarmeerd!) Mijn geheugen faalt echt. Bij het manillen met Joke merk ik dat de slag nog niet goed neerligt of ik ben het reeds kwijt wat er gekaart werd!!!!
Enfin , deze man heeft mij ook nog waty in den draai gehouden zodat het pas 16 u was eer ik in mijn tuinstoel kon ploffen om te genieten van het goede weer ( in de schaduw welliswaar! ) Nog geen half uurtje later stond Daniëlleken aan mijn deur met een massa bessen. Onmiddellijk in actie geschoten met de saptrekker om gelei van aalbessen te draaien ( in nagedachtenis aan mijn moeder haar favoriete bezigheid . Als ik gelei maak is ze zeer dicht bij mij! ) En zo verlopen mijn dagen en heb ik nog veel energie. Dat zal wel verminderen volgens de sociaal verpleegkundige naarmate ik vorder in mijn therapie. Ik zal meer moe worden en ik vermoed dat ik" het" moe zal worden, want ik heb nog een lange weg te gaan. Maar zolang ik kan ; geniet ik met volle teugen en wat ik gehad heb nemen ze niet meer af.
Woensdag was het machien in onderhoud en had ik een dag vrijaf. Ideaal om met Daniëlle erop uit te trekken naar Gent.
We bezochten het huis van Alijn, wat een echte aanrader is. Je aanschouwt het leven van alledag door de jaren heen. Is heel leuk opgevat! Gent is mooi gewoon. Ik heb er mijn hart verloren en verlies er ook nog steeds mijn weg. Nu konden wij de Veldstraat toch niet onmiddellijk terugvinden zeker. Vertel dat thuis, ze lachen zich een breuk Dit verkortte onze tijd om te shoppen wat wel voordelig was voor de portemonee.Als afsluiter hebben we zalig op de graslei een terrasje gedaan tot Roel onze chauffeur ons kwam oppikken. Weer een leuke dag voorbij. Ziek zijn is niet enkel kommer en kwel. Ik geniet ten volle van mijn goeie momenten en hopelijk blijft dit nog heel lang zo
Eventjes niet meer geblogd omdat er weinig meldenswaardig was, behalve dat we zaterdag een hele mooie trouwpartij mochten beleven.De viering ging door in de Boskapel van Imde, een superlocatie en een hele toffe pastoor. Het was zeker geen stijve bedoening, en mijn dochters stonden er naast Karen om de mis op te luisteren met prachtige songs begeleid met piano. Gelukkig waren de weergoden met ons en kon de receptie buiten aan de kapel doorgaan. Een ijscoman voorzag de kids van een geweldige toeter en de meeste volwassen kids hebben daar ook van genoten. Eén glaasje Cava is er bij mij ingegaan.Drank is niet aan mij besteed voor het ogenblik. Mijn slokdarm is wat geïrriteerd en sommige zaken passeren niet zo goed. Afgezien daarvan heeft dedees zich te goed gedaan aan het voortreffelijk Italiaanse maal met lekkere antipasti en risotto en nog een pastagerecht en profiterollen als dessert. Het begon behoorlijk af te koelen in de tent die opgesteld stond in de tuin van het bruidspaar , maar gelukkig kon de fuif doorgaan in de loods die aan hun huis hangt. Het was fijn en ik heb het tot 01u30 uitgehouden en eigenlijk waren het de meisjes die moe waren , want zij waren al heel de dag ingespannen om de make-up te verzorgen en de kapel te versieren ( spécialité Annelies ) en om foto's te maken ( spécialité Joke ). De volgende morgen werd ik wel wakker met weer een joekel van een koortsblaar! Was blijkbaar toch wat te vermoeiend.
Zondag hebben we een bezoekje gebracht in Leuven bij Joris en Christa , die Oma en Opa op bezoek hadden. We hebben ze bedacht met een reuzenaardbeieintaart die Elke in overschot had . Deze werd nu bij toeval gefabriceerd in Heverlee, dus bij deze Christa en Jo. We zijn er niet zelf om geweest, maar ze heeft daarom niet minder gesmaakt he ( rechtzetting gebeurd want Roel viel natuurlijk uit de lucht dat die taart uit Heverlee kwam )
Maandag dag 1 van de radiotherapie. Leen heeft mij vervoerd en we waren ruim op tijd ( het verkeer is toch wat minder druk ) Al bij al toch een half uurtje moeten wachten eer het mijn beurt was. Doe het bovenste uit en trek daarna terug uw T-shirt aan, want hier lopen nog andere " stralende " patiënten rond! Ik werd op dezelfde tafel geïnstalleerd met mijn armen boven het hoofd, hoofd naar rechts en kussen onder de knieën. Nu een kwartier heel stil blijven liggen. Als een willoos pak, werd ik op de juiste plek op de tafel verlegd ( niet meewerken hé mevrouw ) en ze gingen weer aan het werk met hun Oostindische inkt en er werden opnieuw foto's genomen van mijn surrealistische tekening op mijn voorkant. Dan pas werd er bestraald. Wanneer dit moment er was weet ik niet, want het is allemaal SF voor mij. Ik heb zicht op een PC scherm , waar mijn foto van mijn aangezicht op prijkt ( om zeker te zijn dat ze toch de juiste bestralen, want een vergissing is snel gebeurd denk ik dan als er gemiddeld 150 per dag bestraald worden )Mmm, om eerlijk te zijn, ze hebben mij wel fotogeniek getrokken met mijn nieuwe haartooi Na wat gezoem van dat machien en heen en weer gedraai om mijn lichaam , was de klus geklaard en konden we weer naar huis. In de namiddag nog wat huishoudelijk werk in huis en tuin, want hier is altijd wel iets te doen .Ik heb exact een half uurtje rust genomen in mijn zetel buiten vooraleer ik naar de kiné ben getrokken.
Vandaag voel ik het toch een beetje aan mijn arm dat ik heel de dag in de weer ben geweest. Ik zal moeten doseren, want als ik mij goed voel ga ik mijn gangen maar ik heb toch mijn beperkingen. Mijn status is ziek, maar zo voel ik mij niet echt, eerder beperkt en met de nodige hulpstukken blijf ik er uitzien zoals ik ben !
Vandaag gaat het weer wat beter ( 6 pillen Litican geslikt gisteren en heel de dag en de nacht bijna geslapen zonder slaappil ! ) Een ontbijtje verorberd met 2 tasjes koffie, niet slecht en nog geen Litican nodig gehad. Eén vervelende dag en de volgende verloopt al weer beter. Ik mag de hemel prijzen en danken. Deze morgen bepeinsd hoe ik mij nu moet verfrissen na zo'n zweetnacht zonder mijn Mondriaan niet te veel teniet te doen. Een klein badje laten lopen in het reuzenbad dat Roel net heeft geplaatst ( om er gezellig met z'n 2en in te weken, of word ik nu wat te intiem? ?) en mij zo wat bepamperen vooraan zonder teveel te wrijven en toch zijn er al lijnen vervaagd Ik hoop dat ik er tegen maandag nog heb opstaan en dat ik geen uitbrander krijg! Ik kan het ook niet helpen dat het zo'n zweetweer is!
Mijn outfit voor zaterdag zal een stukje van mijn Mondriaan tekening onthullen want ja, het staat bijna tot in de hals moet je weten.
Straks opnieuw een ritje naar het UZ voor opnieuw een CT scan ( dat kan alleen maar op woensdag blijkbaar ! ) maar ik ben heel blij dat je in het UZ altijd op uur en tijd bediend wordt. Je moet er echt niet wachten zoals een schoolvriendin die behandeld werd in Gasthuisberg en er de muren opkroop van het lange wachten. Chappeau tot hiertoe voor het UZ. Ik ben aangenaam verrast.
En morgen plan ik een uitstapje met ons Daniëlleken ( collega ) die momenteel aan haar laatste verlof is, want bijna met brugpensioen de gelukzak. Misschien richting plantentuin Meise en Atomium wie weet ,en dan gaan we ons team in Ternat verrassen met een taartje. We kunnen echt niet zonder hé! Dan zijn we nog eens compleet denk ik , wat de laatste tijd niet meer het geval was met alle zieken en verloven! Voor het groot verlof moet het kunnen dat we nog eens allen samen zijn. We zijn een hecht team van collega's die vrienden geworden zijn!
En Guido, ik zal er wel voor zorgen dat onze Roelroel niet wegloopt van de stank hoor, ik blijf mij verzorgen hoe dan ook.( zie gastenboek )
Aan allen die binnenkort met verlof vertrekken ( Guido&Regina, Els & Stefaan, An & Hendrik en André & Gerda en alle andere fervente bloglezers ) wens ik een prachtig deugddoend verlof toe, en tot weldra
Vandaag een mindere dag. De maag pruttelt ferm tegen sedert 04u30 early in the morning. Ventilator aangezet en nog wat proberen te slapen , maar de slaappil is tegen dan uitgewerkt en geen ontkomen aan.Samen met Roel eruit en Joke om Litican gestuurd, het wondermiddel bij maagpijn. Een Danioken binnengelepeld en 2 pilletjes geslikt ; heel de voormiddag in de zetel gesoesd( de bijsluiter maakt melding van slaperigheid. Om 13 u gaat de bel en ik was nog niet klaar: mijn haar goddomme ( pruik opgezet ) schoenen aan en wijle weg richting UZ Jette. Leen vervoerde mij voor de 2de keer , een studente verpleegkunde. Jong, knap zenuwachtig ding, maar doortastend. ZE weet van aanpakken.
Ik word binnengeroepen bij weer een dokteres die ik nog nooit gezien heb en ze geeft me nog wat uitleg. De lijnen worden aangebracht in chinese inkt en verboden nog te douchen. ZE moeten er zeker opblijven tot maandag, en dan worden ze dagelijks wat bijgetekend. Vanaf nu moet ik in afdankertjes rondlopen , want dat boeltje geeft af op de kledij!
En hier sluit ik af want moet ventje oppikken in appelterre.
Ubbacci a tuti ( ik wil graag italiaans leren als ik met pensioen ben )
De tweede chemokuur zit erop en ik ben dus al in helft van de lange kuren. Nog 2 te gaan. Mijn witte bloedcellen hadden zich hersteld tot 5000 zodat ik terug een beetje meer mag zoenen nietwaar Ik ruik het eten dat RoelRoel klaarmaakt en ik heb honger; ik denk dat het zal lukken. IK had een beetje elastieken benen als ik te voet naar de kiné trok; een slaptitude.Maar ik voel me goed, het lukt en zelfs in de grote hitte heb ik mijn pruik nog op Die waterophouding onder mijn arm, zal Roel er zachtjes moeten uitmasseren!Hij zal mij zien komen! .Dus , alles onder controle momenteel. Morgen een nieuwe dag; mijn tattoo's en dan blog ik nog eens weer verder
Het lege nestsyndroom er ook nog eens bovenop.
Dit verkortte onze tijd om te shoppen wat wel voordelig was voor de portemonee.Als afsluiter hebben we zalig op de graslei een terrasje gedaan tot Roel onze chauffeur ons kwam oppikken.
?) en mij zo wat bepamperen vooraan zonder teveel te wrijven en toch zijn er al lijnen vervaagd
Ik hoop dat ik er tegen maandag nog heb opstaan en dat ik geen uitbrander krijg! Ik kan het ook niet helpen dat het zo'n zweetweer is!
