Opdracht: post pre-akkoord OND IV, de Slegte maakt het beste 30.03.1999
Bladwijzer: werk van Martin Brenko uit Museum Martina Benku, verstuurd uit Bratislava door Rita en Marleen
De auteur debuteerde in 1988 met Aan zee, er volgde een reeks autobiografische geschriften.Eric De Kuyper maakte ook films: Casta Diva, Naughty boys enz.
Hugo Claus schreef het volgende over Aan zee:
Ook voor de ongelukkigen die het Oostende van die tijd niet gekend hebben, moet Aan zee een ervaring zijn die beklijft.
Eric DE Kuyper beschrijft als een vertederde antropolooog de rites waarmee een zekere samenleving aan de Belgische kust aaneenhangt en waarin en verwonderd kind verstrikt zit.
Uit het boek:
de geheime,magische bereiding van de sauce tartare van tante Mimi. Volgens de ene waren het de uitjes geen gewone uitjes, maar sjalotten van het pittigste soort die het hem deden. Maar volgens de andere was het misschien wel de peterselie, die hier in Oostende uniek was, zo sappig kruidig, zo vers en vol .En ook de azijn natuurlijk, fijn gekruid met een blaadje dragon, zorgde voor het verschil. Maar allen waren het erover eens dat de kneep hem zat in het uiterst fijn hakken en snijden van de ingrediënten. En daar bezat Marie-Jeanne zowel de bedrijvige hand als het onuitputtelijk geduld voor.
..
Verder at men gekookte aardappelen met warme botersaus, daar zorgde tante Jeannot wel voor (Maar kind, je eet droog en ze kletste een lepel warme boter neer op je bord).
Bij dit pareltje eet ik uiteraard vis, helwitte stevige moten tarbot of uiterst smaakvolle vaste zwarte heilbotfilet.
Gebakken rivierpaling met royale hoeveelheden tartaresaus is een jeugdherinnering.
Laat de olijfolie even aan de kant en zorg dat je een uitstekende klomp boter in de keuken hebt.Smakelijk!
Tijd voor vis
Ingrediënten:
-1 stevige moot tarbot per persoon
-groot handvol peultjes
-stuk niet-gerookt pancetta (Italiaans spek) of niet-gerookt gezouten spek
-aardappelen
-gezouten kwaliteitsboter
-peper en zout
Werkwijze:
-eerst de aardappelen aan de kook brengen
-tarbot kruiden met zwarte peper en stomen gedurende 8 à 10 minuten volgens dikte van de vismoot
-pancetta in de wok goed uitbakken
-peultjes samen met pancetta wokken en afkruiden met witte peper
-flinke klomp boter rustig laten smelten
-bord schikken en vis rijkelijk overgieten met botersaus, zorg dat de gebloemde aardappelen ook van de saus kunnen drinken
Bij deze overheerlijke visschotel zonder complexen blijven alle smaken bewaard en de vetstoffen werken perfect als geleider. Na een week van opletten en vechten tegen de cholesterol, is deze schotel een beloning.
In het glas is een chablis even klassiek als op zijn plaats. Meer moet dat niet zijn.
Mayonaise mengen met het hard gekookt ei, gesnipperde sjalot, bieslook, fijngehakte peterselie en augurk. Het peterseliesap kleurt het sausje mooi groen. De saus koel bewaren. Niet alleen kinderen houden van vissticks met tartaresaus maar ik heb liever een flinke portie gebakken rivierpaling met deze schitterende tartaresaus. De warme stukken paling die tot korstenstoe gebakken zijn doop je even in zoetzure tartaresaus en je gemoed stroomt van vol van de grote goesting. Zoals bij mosselen ook hier geen gedoe met frieten want je moet volop kunnen smikkelen van de vis. Wijn is fijn maar bij deze koningsmaaltijd hoort een koel glas blond bier want de siphon moet nadien vetvrij gemaakt worden en niets is beter voor de vertering als een glas bier.
Auteur: Peter Kerr
Titel: Besneeuwde sinaasappels een winter op Mallorca
Opdracht: Eind juni 2004, zopas een nieuwe schuilhut ontdekt : Le cercle des voyageurs.Een club op mijn maat, stijlvol.
Bladwijzer: De dwaze maagd van Rik Wouters, gestuurd door André in april 2002 (..had geen tember, maar toch geld voor een kaart te kopen voor U !...)
Het klinkt als een droom. Een Schots gezin laat alles achter zich om sinaasappels te gaan verbouwen in een afgelegen vallei op het zonnige Mallorca.
Maar dromen komen niet altijd uit
Met vallen en opstaan bouwen ze een nieuw bestaan op in dit idyllische stukje landelijk Spanje.
Besneeuwde sinaasappels is een hilarisch, levendig en kleurrijk verslag van hun leven.
Peter Kerr schrijft over de adembenemende schoonheid van Mallorca zoals Frances Mayes over Toscane en Peter Mayle over de Provence : met pure hartstocht. (The Sunday Post ).
Mayes, Mayle en Kerr staan in mijn bibliotheek. Als de spanning oploopt dan droom ik weg naar één van de streken die ze inderdaad zo hartstochtelijk beschrijven. Lectuur is voor mij zoals wijn of muziek : het moet mij en mij alleen bevallen en pas dan is het goed voor mij. Ik heb een hekel aan mensen die misprijzend of neerbuigend neerkijken op gewone genieters en enkel vallen voor zogenaamde aparte meesterwerken. Zij willen zich alleen buiten en liefst van al boven de mensen plaatsen en het zijn barslechte raadgevers. Meestal zijn het ook triestige gasten die uw keuken geen eer aandoen maar de sfeer verzeiken.
Gelukkig kan het anders.
Uit het boek:
peuterde ik de eerste sappige slak met een tandenstoker uit zijn schelp en doopte hem in het bijgeleverde schaaltje All-i-olo, een stevige saus van rauwe eierdooiers, olijfolie en knoflook, en knoflook en knoflook.
Más vino u moet meer wijn drinken, raadde de ober aan en vulde mijn glas overvloedig met de José Ferrer. U moet mucho,mucho vino drinken bij de slakken, senõr. Het is een Mallorcaanse gewoonte. De All-i-oli zuivert de zielen van de caracoles en de vino stuurt ze gelukkig naar de hemel. Más vino ! .
.een betoverend arrangement van kleuren, geuren en smaken die de rijkdom vierden van de geschenken van het Mallorcaanse land en de Middellandse Zee: glanzende rode gambas en langoustines, gegrild in olijfolie en citroensap;goudkleurige gefrituurde inktvisringen; stukken gekookte aardappel in knoflookmayonaise; kleine gehaktballetjes en kalfsvlees pruttelend in peterseliesaus; zilveren baby-aal sudderend in witte wijn; malse lamsniertjes zachtjes gestoofd in sherry; zwarte en witte butifarron-worstjes die de exotische geur van kaneel en komijn verspreiden; zelfs dikke dadels in serranoham. .
..Na twee platos van zijn eten had niemand nog plek voor postre, tenzij ze wormen hadden. Natuurlijk de Duitsers vroegen meestal om een toetje
Bij dit zuiderse boek serveer ik tapas die we samen in de keuken op peuzelen. Wijn, hapjes en tijd in overvloed .zo is dat !
TAPAS
Higado de pato con pera y pimiento Szechuan
(eendenlever met peer en szechuanpeper)
Ingrediënten:
-60 g suiker
-5 eetlepels water
-2 peren, geschild en in dunne plakjes
-150 gr eendenlever (of kippenlevers)in 4 plakken
-eetlepel olijfolie
-4 theelepels szechuanpeper
Werkwijze:
Meng suiker en water in een pan en verhit alles totdat de suiker is opgelost. Pocheer de peren er in gaar. Laat de peren uitlekken (vocht opvangen) en houdt ze apart. Kookvocht inkoken tot stroop. Doe de peren opnieuw in de pan.
Bak de lever in de olijfolie lichtbruin en serveer op de warme bordjes.
Schep de peer en de stroop op en versier het bord rond met de peper.
Queso con membrillo
(Manchegokaas met kweeperengelei)
Ingrediënten:
-bijtgrage plakjes manchegokaas
-boerenbrood
-kweeperengelei
Werkwijze:
Bedek de snee brood met plakjes kaas en leg daarop hoopjes gelei.
Versier het bord met gedroogde vruchten.
Purrusalda
( Aardappels met bacalao)
Ingrediënten:
-250 gr bacalao (gedroogde kabeljauw) te koop bij zuiderse winkels
-4 preien en 1 kg aardappels
-1.25 liter visbouillon
-3 rijpe tomaten
-zout en peper
Werkwijze:
De gedroogde vis moet 48 uur weken en het water moet 4 maal per dag ververst worden. De laatste weekbeurt is in melk met water. Maakde vis proper.
Bak de gehakte preien in olijfolie en zet dan op heel laag vuur, voeg de blokjes aardappel toe.
Kook de bouillon met de gepelde tomaten en laat alles een halfuurtje pruttelen. Voeg de vis toe en kruid naar smaak.
Breng vis en groenten samen in een gladde puree en dien heet op met stokbrood.
Rinõnes al jerez
( Niertjes met sherry)
Ingrediënten:
-lamsnieren mooi gekuist
-droge sherry 1 dl
-ajuin olijfolie peper en zout
-peterselie en look fijngehakt
Werkwijze:
Bak de niertjes op een hoog vuur, houdt ze warm en gooi het bakvocht weg.
Bak in een andere pan de ajuin en voeg dan niertjes en sherry toe. Bak alles goed gaar. Opdienen en afwerken met peterselie en look.
Drink er een stevige wijn bij.
Het assortiment tapas is oneindig maar de basisregels zijn simpel: geen opgewarmde kost maar pittige, kakelverse produkten klaarmaken waar de gast bij is. Kleine stevige porties die een fond leggen voor de rest van de middag en/of avond.
De Italiaanse bruschetta komt hier nauw samen met de Spaanse tapas dus fantaseer er maar op los. Goudgele geroosterde sneden ciabatta waarop je teentjes look kan raspen en nadien beleggen met tomaat, hesp enz.
Ik ben verlekkerd op gehaktballetjes in pittige tomatensaus maar ook de armeluispatatten mogen niet ontbreken : blokjes gebakken patat met knoflookmayonaise.
Ik ben ook een groot voorstander van niet-alledaagse smaken : bloedworst, grote bonen, allerlei schelpen,kwartels, chorizo in wijn,linzen, munt bij lamsgehakt enzovoort.
De sublieme tapas is uiteraard de allerbeste, zeldzame en dure pata negra hesp. Het zwarte varken met de lange poten heeft mij voor eeuwig in zijn (haar?) ban. Een schoteltje met fijne stukjes pata negra, brood en koele rode wijn is uniek en meer dan een zonde waard. Dat is voor mij pas genieten en zulke momenten zitten voor altijd verankerd in mijn petit jardin des fantasies.
Opdracht: Verslaafd aan gewichtsverlies, zowiezo eindig
(4 oktober 1989)
Bladwijzer: van Darna (arts uit Sarajevo die in een project van Balkanactie bij ons in Gent was) op bezoek bij haar broer in Praha.
In de misdaadroman Drugs kijkt Jef Geeraerts met een wantrouwige blik de toekomst tegemoet. Een aantal Belgische politici en magistraten heeft met de top van de Rijkswacht een compromis gesloten om door middel van een coup een extreem-rechtse regime te vestigen.
Voor Drugs baseerde Geeraerts zich op geruchtmakende onthullingen over de banden tussen de drugshandel en de politiek in het België van de jaren tachtig.
De beschrijving van een door geweld, hebzucht en intriges geleid machtsapparaat maken van dit bijzonder goed gedocumenteerd boek een thriller zonder weerga in de Nederlandstalige misdaadliteratuur.
Uit het boek:
Ze klonken.Salute,mompelde Orsini.
Het was kloeke, droge landwijn met een nasmaak van hazelnoten.
Je hebt natuurlijk honger als een paard,stelde Orsini vast.
Ja.maar we kunnen eerst wat praten over euh
Vandaag eten we en morgen wordt er gepraat.De meeste mensen hebben de neiging zich met twee dingen tegelijk bezig te houden met het gevolg dat er niets gedaan wordt zoals het hoort.Kijk maar naar een hond bijvoorbeeld:hij loopt in totale overgave over het strand.Opeens wil hij zich krabben.Wat doet hij ?Hij blijft staan en begint zich in totale overgave te krabben.Wat doet de moderne mens? Hij eet en kijkt terwijl naar de TV.Gevolg:zijn eten smaakt hem niet en hij snapt niets van wat er op TV komt
Wat zal het zijn? Als er geroosterd wordt, heb ik langoest,speenvarken en lamsbout...
Proef, zei hij en gaf Dürrinck de helft van de staart. Hij voegde erbij:Dat is maar de helft van de staart. We eten dat rechtstaand en uit de hand,bij het vuur,zoals het mannen betaamt.
Het boek Drugs speelt zich ten dele af in Corsica maar is grotendeels geschreven in Sardegna waar Geeraerts ongetwijfeld schitterende momenten heeft beleefd.
De geur van kruiden is altijd in de lucht en roosteren in de buitenkeuken als de avond valt, is de droom van ieder culinair jager. Ongetwijfeld staat een kruik koele wijn steeds binnen handbereik.
Ik kies voor een lekker stuk speenvarken en geroosterde groenten als antipasto.
In zijn boeken waar Vincke en Verstuyft als politieduo optreden, laat Geeraerts een ander schitterend culinair accent onze tong strelen.
Verse toast met gerookte zalm en een hemelse witte wijn: een Rully. Deze hostie moet je gewoon eens delen tijdens een intiem samenzijn. Telefoon naast het toestel, deurbel gesaboteerd, dikke gordijnen dicht, kaarslicht en haardvuur. Pianoklanken, Rully in de koeler, neem een toastje met zalm en spreek de oneindige woorden: dit is mijn lichaam
Verslaafd aan lekkere dingen
Antipasto all'olio
Dit is een mix van groenten in olie, olijven, paddenstoelen, artisjokkenhartjes, ...
Ingrediënten:
-een handvol witte paddenstoelen bij gebrek aan de hemelse porcini
-een rode en een gele paprika
-look
-een venkel
-twee wortelen
Werkwijze:
-steek de paprika in aluminiumfolie gewikkeld in een hete oven (ongeveer 30 minuten)
-snij de paddenstoelen in dunne schijfjes
-snij de wortelen in stukken van 6 cm en maak bijtgrage schijfjes in de lengte
-snij de venkel in plakken
-elke groente komt op een platte schaal die eerst gedoopt is met olijfolie extra vergine (spaar nooit op olie, niet op prijs niet op hoeveelheid)
-als het vel loskomt, laat men de paprikas wat afkoelen en ze worden nadien van hun jasje ontdaan, de inhoud gaat eruit en ze worden in lange repen gesneden
-deze mooie reepjes gaan op een lang bord en worden afgekruid met zwarte peper en een royale hoeveelheid gesnipperde look, afwerken met olijfolie
-de paddenstoelen gaan rauw op de schotel en daarop flink wat olie ( twee soorten: beetje truffelolie en sterke olijfolie), kruiden met peper en fleur de sel, nadien een nieuwe laag paddenstoelen
-de wortelplakjes worden gegrild tot ze beetgaar zijn, ze gaan ook samen met veel olijfolie op een schotel en worden gekruid met zeste van citroen en beetje fleur de sel
-de venkel wordt eveneens gegrild in ondergedompeld in de olie, afwerken met citroensap naar smaak en zeste van sinaasappel
Je kunt volgens aanbod ook nog met andere groenten werken.
Ook koolsoorten (stukjes bloemkool), lenteui, artisjokken enzovoort laten zich graag baden in de gouden olie.
Sommigen eten bij gezonde antipasto stukjes brood maar ik hou liever wat plaats voor de gerechten die nog volgen en bovendien is de olie die op de schotels achterblijft, schitterend om door de pasta te mengen of om de contorni af te werken.
Ciabatta con porchetta
Dit is een broodje met speenvarken vol aromas.
Laat de grootwarenhuizen links liggen en bestel op voorhand bij een slager die men kan vertrouwen een mooi ribstuk van 3 à 4 kilo. Vraag aan de vakman dat het stuk uiteraard ontbeend is en het vel ingekerfd. Een echte beenhouwer en geen portiebereider voor culinaire analfabeten zal dit met plezier doen.
Ingrediënten:
-het ribstuk van varken
-een klein handvol venkelzaad
-enkele gedroogde pikante pepertjes ( te verkruimelen)
-enkele eetlepels grof zout
-een eetlepel laurierpoeder
-1 citroen, de schil geraspt
-zwarte peper
Werkwijze:
Dit gerecht kan je ook maken in de oven maar het komt beter tot zijn recht op de BBQ en zo kunnen ook de buren even watertanden.
Het stuk vlees wordt op het werkvlak open gespreid. In de vijzel stampen we venkelzaad, pepertjes, zout en laurierpoeder fijn. Doe er de citroenschil van een halve vrucht bij en strooi het mengsel mooi uit op de binnenkant van het ribstuk. Rol het vlees op en bind het strak dicht om de 10 cm zodat de rol goed dicht blijft. Wrijf de rol in met een beetje olijfolie en grof zout. Ondertussen is het vuur mooi rond en niet superheet. Op de grill leg je de rol speenvarken. Loop nu niet weg en laat je glas inschenken door een vooraf aangeduide adjunct. Het is de bedoeling om snel en gelijkmatig het vlees knapperig dicht te schroeien. Het vel moet blazen vormen. Reken maar dat het braden van zon stuk vlees wel 2 ½ uur kan duren. Ondertussen is er tijd voor hapjes in olie die een dam opwerpen tegen de talrijke glazen koele witte wijn die de adjunct zal uitschenken. Af en toe wrijven we een mengsel van grof zout, rozemarijn en venkelzaad op ons prachtige porchetta. Laat niet toe dat de vlam in het vlees brandt, sommigen kunnen het niet laten om de verkoling te blussen met witte wijn die ze over het vlees blazen.
Als het vlees goed gaar is, worden er plakken afgesneden die tussen een broodje ciabatta gaan. Het warme aromatisch smeuïg speenvarken en het krokante broodje zijn van een onnoemlijke schoonheid. Tomaat, sla en salsa verde zijn niet verboden maar probeer het eens zonder. Smakelijk.
Als je dit ooit hebt mogen proeven, ga je nooit nog een hamburgerfabriek binnen.
Auteur: Lucas Catherine (gekend van Islam voor ongelovigen)
Titel: Keukens aller landen een smakelijke historie
Bladwijzer: kaart van Wim uit Tibet(Orhestra for masked dance) verzonden uit India, hij heeft een geweldige aardbeving al slapend doorstaan. Familie.
Ik heb in mijn bibliotheek behoorlijk wat kookboeken ze staan wel apart in de keuken, binnen handbereik dus maar boeken over warenkennis, oude recepten en culinaire geschiedenis staan in de grote bibliotheek.
Lucas Catherine is meer dan een geschiedkundige, hij is een cultuurfilosoof die zonder enige pretentie een schitterende en beklijvende benadering geeft over de oorsprong der lekkere dingen. De wijze waarop hij vanuit diverse hoeken (cultuur, taal, geschiedenis,antropologie, filosofie, ) de oorsprong van de keukens benadert, is voor mij zonder meer uniek.
Het boek is een aanrader voor elke volksmens die nog altijd denkt dat zijn ras boven de rest staat en dat spaghetti aan de bomen groeit. Het blijft voor mij een geruststelling dat Sicilia de bakermat van alle keukens is, het voordeel van een centraal eiland tussen Europa en Afrika te zijn en geen eigen volk eerst krampen te kennen, heeft ons allen een keuken in grote diversiteit bezorgd. Mochten racisten en fascisten bij ons in de keuken staan dan blaas ik gegarandeerd de boel op dan zouden we nu nog alle dagen patatten met ajuinsaus en spek eten. Alle dagen hetzelfde terwijl de kinderen buiten vendel zwaaien en de radio Vlaamsche volksmuziek ten gehore brengt. Het bier zou ongetwijfeld vloeien maar zure kak zou ons erfdeel zijn.
Laat s.v.p. deze kelk aan ons volk voorbijgaan.
Op de achterflap van het boekje:
Lucas Catherine leerde koken in Brussel en eten bij Chinezen, Arabieren en Indiërs. Hij vond die vreemde keukens lekker. Bij nader proeven bleek er nogal wat gemeenschappelijks met onze keuken in te zitten. Daarover gaat dit boek.
Hoe Vlaams zijn onze stoofkarbonaden ?
Hoelang eten wij al biefstuk friet?
Het boek zit vol verassingen. Rijst komt niet uit China maar uit Indië. En pasta is geen Italiaanse maar een Turks-Mongoolse uitvinding.Onze asperges à la flamande komen oorspronkelijk uit Bagdad en het Veurnes potjesvlees ook. Het koninginnenhapje is een verre neef van de Marokkaanse bastilla die op haar beurt haar bladerdeeg uit Oezbekistan importeerde. Is onze keuken dan zo Belgisch?
Uit het boek:
Snipper een ui, laat een klontje boter smelten en bak daarin de ui goudgeel. Bijna ieder Belgisch recept begint zo. Als u een Marokkaans kookboek ter hand neemt, leest u echter: Men neme een glas olijfolie en snipper daarin een ui,
Eigenlijk staat het nu vast dat de Italianen hun pasta niet via Marco Polo leerden kennen, maar al veel vroeger, tijdens hun handel met het Midden-Oosten en via de Arabieren op Malta en Sicilië .
Wij mogen nu gerust stellen dat onze keukens verwant zijn, alhoewel het niet altijd duidelijk is of het om gemeenschappelijke afstamming gaat, dan wel om bastaardhuwelijken
Dit boek bevat talrijke recepten maar geen desserts. Het is echter geen probleem om een en ander te lenen van de zuiderse keuken en uiteraard heb ik eerst in Sicilia mijn licht opgestoken.
Geen dessert zonder ijs of fruit maar ook Arabische zoetigheden.
Als je na het lezen van dit boek en het nuttigen van talrijke spijzen en dranken in een diepe slaap valt en bij het ontwaken niet echt wakker wordt, eet dan een sinaasappel met schil en al en maak nadien een korte wandeling en je bent er opnieuw klaar voor.
Rol de bladerdeeg uit en snij er 8 cirkels van circa Ø 12 cm uit.
Voor de vulling mengt men de Ricotta met de losgeklopte eierdooier en de suiker.
In elke cirkel plaatst men een beetje van de vulling.
Buig de deegranden naar het midden toe, zonder de vulling volledig te bedekken. Duw de randjes flink samen, zodat het pasteitje niet open valt.
Voordat de pasteitjes de oven in gaan, bestrijkt men het hele pasteitje met het losgeklopt ei en plaats men het op een, met bakpapier bedekte, bakplaat.
Laat de pasteitjes ongeveer 20 à 30 minuten bakken in een op 200°C voorverwarmde oven, of tot ze mooi bruin zijn.
Serveertips:
Serveer warm, overgoten met lekkere honing en een tas thee of koffie.
Panna cotta
Ingrediënten:
½ l room, 40%
60 gr griesuiker
3 gelatineblaadjes van 3gr
1 vanillestokje (zie kooktip 1)
arachideolie
Bereidingswijze:
Vanillestokje over de lengte open snijden, merg eruit schrapen en bijhouden.
Gelatineblaadjes circa 5 minuten weken in koud water.
Intussen in een pan de slagroom samen met de suiker, vanillemerg en het opengesneden vanillestokje aan de kook brengen (zie kooktip 3). Roer tot de suiker is opgelost. Laat 5 minuutjes zachtjes koken.
Gelatine uitknijpen en van het vuur af, al roerend, in de room oplossen (eerst vanillestokje verwijderen). Blijf roeren tot de gelatine volledig is opgelost.
Kleine vormpjes (zie kooktip 4) dun invetten met olie.
Giet de opgekookte room in de vormpjes en laat afkoelen.
Als de panna cottas volledig zijn afgekoeld, zet men ze minstens 4 uur, liefst 24 uur in de koelkast om op te stijven.
Op elk vormpje een bordje leggen, even schudden , samen keren en de panna cotta op de bordjes laten glijden.
De zandgrond in Heusden/Destelbergen is zeer geschikt voor de kweek van asperges. Nu is er geen grootschalige kweek meer maar vroeger zeker en vast. Het is zo aangenaam om bij het ochtendkrieken naar het witte goud te gaan zoeken, de oogst in een klamme doek wikkelen en 's middags smullen van die kraakverse stokken en punten. Hieronder een foldertje van jaren geleden.
De Zandberg zoals die er uit zag toen mijn ouders hier kwamen wonen. Momenteel is de bebouwing meer dan verdubbeld en zijn er nog plannen om de bewoning in dit natuurgebied te laten toenemen. Een actiecomité doet zijn best om de zaak te vertragen maar het kapitaal zal eens te meer zijn wil doordrukken. Triestige affaire. ( deze prentkaart is te koop op internet )
Uit de oude doos. Rechtover het stokoude cafeetje 'De lindekens' is er nog steeds een bushalte. Op deze foto van 1931 zie je de tram van Gent naar Wetteren. Het bosrijke domein is nog niet verdwenen. (oorsprong foto : schitterende blog van erik van de tram)
