2020
Een beetje
laat maar toch. Mijn wensen voor 2020 zijn weinig anders dan die voor de
voorgaande jaren. Zij het dat de situatie er niet op verbeterd is. De
klimaatconferentie van Madrid had geen andere boodschap dan dat ze nog maar
eens zullen overleggen en een compromis zullen zoeken. En Zuhal had ook al geen
beste boodschap. We komen er niet maar we zullen er wel geraken.
Enigszins
verwonderd las ik dat Frans Timmermans, de man van de Green Deal, Europees
Commissaris sinds mensenheugnis, pas in 2010 had gezien dat het ernst was met
de klimaatproblematiek. Toen had de man al vele jaren Parlement achter de rug
waarin allerlei deskundigen en andere partijen aandrongen op actie. Maar ja
Timmermans was lid van een partij waar dat klimaat niet zo op de agenda stond
en was met andere zaken bezig. Het zal wel. Maar deze man moet ons dus een
Green Deal doen verteren, een late bekeerling. Ik heb het niet zo voor
bekeerlingen als leiders want die houden meestal veel rekening met hun vroegere
idealen en nemen er dikwijls bij wat hot en trendy is. Eenmaal die periode
voorbij en de vox populi weer een andere kant opgaat zijn zij meestal de
eersten die van hun geloof afvallen. Er wordt nu al gefluisterd dat die Green
Deal veel geld zal betekenen voor de grootindustrie van wie verwacht wordt dat
zij de switch zullen maken. Ook daarin heb ik niet zoveel vertrouwen omdat de meeste
aandeelhouders tot nu toe niet geïnteresseerd zijn in wat een bedrijf doet maar
wel in hoeveel dividenden worden uitgekeerd. De beurzen hadden een boerenjaar
in 2019, wat wil zeggen dat de rijken rijker werden. Misschien is dit wel een
voorafname op het succes van de Green Deal.
Ik wens u politici
die vasthoudend zijn in de betrachting om de klimaatproblematiek en de
luchtvervuiling ernstig te behandelen. Natuurlijk is het zaak de kosten niet af te wentelen op de gewone
burger maar het hem/haar mogelijk te maken mee te doen. Die burger moet
natuurlijk geen struisvogel spelen of de calimero uithangen. Diegenen die nu
klagen dat ze niet meer met hun vuile wagen de stad in kunnen, doen er goed aan
eens te overdenken welke overwegingen de bovenhand kregen toen ze massaal vervuilende
auto’s aankochten. Reeds vele jaren kun je een schone gezinswagen kopen. De
klagers doen er ook goed aan om te bedenken of zij andere vervoerswijzen hebben
overwogen om in de stad te reizen, en welke redenen er zijn om niet mee te doen
aan de deeleconomie die autodelen als belangrijk speerpunt heeft. Als we er van
uitgaan dat de luchtkwaliteit in de steden belangrijke gevolgen heeft voor de
volksgezondheid zijn er weinig redenen om nog met vervuilende voertuigen te
rijden, tenzij eigenbelang en balorig gedrag.
Mijn wens
voor 2020 is dat wij allen zouden meewerken, met al onze mogelijkheden zoals
ons gedrag en onze geldelijke middelen, om klimaat en kwaliteit van leven
voorop te plaatsen en niet te luisteren naar de drogredenen en dooddoeners,
gelanceerd door klimaatontkenners en status quo belanghebbenden.
Guido
Steenkiste
|