De economie heerst, ook in Vlaanderen. Het is geen toeval dat twee belangrijke Ministers in dit land uit VOKA en UNIZO komen. En de Minister van Financiën uit de bedrijvendenktank Trends  De belangenorganisaties van het grote bedrijfsleven en de KMO's hebben lessen getrokken uit het verleden waarin zij in het beklaagdenbankje zaten als poenpakkers, uitbuiters en sjoemelaars.

Waarom is die oververtegenwoordiging geen goede zaak? Omdat de ideologie van de economie en die organisaties uitgaat van de idee dat " als iedereen zijn eigenbelang nastreeft we daar allemaal beter van worden" ( DS Weekblad oktober 2015) En dat is niet waar. Als iedereen eigenbelang nastreeft worden de rijken rijker en de armen armer, de ongelijkheid wordt groter omdat wie rijk is gemakkelijker rijker wordt dan iemand die arm is. Immers de middelen zijn belangrijk om het doel te bereiken. En die middelen zijn in handen van de rijken, niet in die van de arme drommels en de hardwerkende Vlaming die in een gewone baan zit.

Een belangrijk element is dat men doet alsof persoonlijk gewin het gevolg is van persoonlijke inspanningen alleen. En dus dat wie niet wint beter zijn/haar best moet doen om te winnen. De schuldvraag is dus verschoven naar allen die niet winnen, niet deelnemen aan de ratrace om welke reden dan ook. Zij moeten gekort worden, meer betalen voor de scholing van de kinderen, meer betalen voor het brood en de zorg.

Het persoonlijk gewin, de aandrijver voor de economie, is er zich niet van bewust dat het er niet zou zijn als de staat er niet zou voor zorgen dat er goede scholen zijn, met goedwillende leerkrachten, goede wegen en infrastructuren, subsidies voor bedrijven, onderzoek en ontwikkelingsgelden, goedkope leningen, aftrekposten en leasing auto's die vervuilen maar niet betalen.

Zoals Katrine Marcal schrijft in haar boek " Je houdt het niet voor mogelijk" Volgens haar is er een onzichtbare economie achter de zichtbare. Omdat we thuisarbeid van vele vrouwen niet meerekenen in de economie wordt de onzichtbare economie van al degenen die niet in de statistieken zijn opgenomen ook niet zichtbaar. En dat arbeid in vele sectoren die niet tot de grote economie worden gerekend

slecht betaald wordt.

Dit onevenwicht recht trekken zou de basis moeten worden voor nieuwe economische theorieën waardoor de zachte waarden en activiteiten evenwaardig zijn als die van de grote economie die de bankencrisis opleverde. Links moet die strijd aan. De heersende ideologie dat als de koek maar groter wordt iedereen zal meedelen staat ook in contrast met de klimaatporblematiek.