Dag , dag , dagboek , 

ik ben mijn weekje en vrije dag gestart met een life gesprek met Leen , (life coach) , we kunnen weer terecht in 't Groot huis , wel een beetje vreemd , maar drie stoeltjes in de wachtruimte , ieder zijn hoekje … 

Mevr. Mia , de voedingsconsulent is ook terug in de running , goed voor Joris ;-) , jammer dat de yoga nog niet kan en zeker jammer voor de lounge bar . 

Onze Tom , de barman , heeft er toch wel wat op gevonden !Hij voorziet via een raam dat op straat uitgeeft , toch wat afhaal lekkers . Dus mijn eerste koffie-choc in lange tijd gekocht ! Super ! Tom heeft er voor mij eentje met opgeklopte haverroom gemaakt .. amai , dat smaakt … véél chocolade , koffie , room .. joehoetoedeloe en ik moet niet naar mevr. Mia !

Het is wel fijn , om mensen terug van dichterbij te zien , ondanks alle plexi schermen ,  heb ik toch  het gevoel wat dichter te zijn . Al is het vreemd om een stapje achteruit te doen , als je iemand ontmoet , in plaats van een kus of knuffel te geven . Dan blijft er zo een vreemde energie tussen ons in hangen , die wel oplost doordat we het ongemakkelijke herkennen en kunnen loslaten . Tja … de tijd zal dat ook wel weer meenemen op zijn reis . 

Gisteren was het niet alleen vreemd , maar ook wel een hulpmiddel ;-) Joris en ik , zijn gaan wandelen en daarbij zijn we al een beetje gewoon om op afstand te blijven . Maar we hadden bij de Pezo (restaurant ) , een lekkere afhaal wok besteld .Superlekker trouwens , zoals altijd super verzorgd . 

Dus , daar gingen we , op afstand van 1.5 meter  en op een bankje , sukkelen met eetstokjes , doosjes opendoen , drankje neerzetten .. en beiden geneigd de andere te helpen bij ons gestuntel . 

De spanning die al een tijdje tussen ons hangt , en( zeker door mij) , genegeerd wordt... deed die kleine bewegingen naar elkaar toe … knetteren … vonkjes kwamen niet uit die doosjes vol lekkers .. maar wel van ons … oelalaaaaaaaaaaa...

Tja , we reageerden nogal schrikachtig en gingen maar snel weer op de 1.5 meter afstand zitten , corona excuus om hier niks mee te moeten doen .

Een beetje puberaal allemaal ;-) en maar focussen op ( lekker) eten !

Een onzichtbare schrikdraad lijkt rond ons gespannen ,  ik durf er niet te dicht bijkomen , uit schrik ! dat het ook wel prikkeldraad zou kunnen zijn , en ik wil hier geen kleerscheuren of hartzeer aan overhouden , boek . 

Jaja , ik wéét het wel , die niet waagt … blijft maagd of zoiets … wil ik alle pret aan mij voorbij laten gaan , uit schrik ? Nee !!!!!Nee !!!! Nee!!!! 

Leen , liet me wel zien , dat ik moet/wil /kan kiezen om mezelf pijn te doen , door niet te leven , of het risico nemen , dat het  Joris zou zijn , die mij ooit zou kunnen pijn doen . 

Blijven hangen in mijn schrikscheterij of iemand terug dichter laten komen . Kiezen , jaja , in theorie simpel maar doe het maar eens . 

Het was wel fijn om Leen te vertellen over ons moeten/willen/kunnen -ding , ze deed vrolijk mee . Een heel goede hersentraining en een kans om bewuster te gaan leven , was haar conclusie . Ze vertelde ook nog , dat MOETEN , ergens ook nog een mogelijk falen impliceert en dus botst met onze schrikjes . 

Na ons tweede wijntje was onze (é-peritievers)  conclusie dat we onze vrijheid aangetast zien , als we iets moeten , en dus beter kiezen voor willen of kunnen . 

Nu , dat ons café gefilosofeer , ook nog wat hersentraining meebrengt .. super is dat . 

Minder schuldgevoel rond de  wijntjes … we trainen toch ook onze hersenen … hahaha … wat ben ik toch een excuustruut … vroeger onbewust … maar nu , leer ik , om mijzelf dat te gunnen . 

Of Leen dat ook een goed idee vind , of Anke … ik moet ( euh … wil ) niet alles weten !!!!

Daaaaaaaaaaaaag boek ;-) 

ik ga lekker koken !

Nance :-)