Dag , dag , boekje van mij , 

mag ik je vertellen , dat ik best fier ben ? Gisteren , heb ik een dagje gekleurd , geschilderd … kaartjes gemaakt !Dat deed deugd , mooie zelfgemaakte kaartjes voor mijn winkel . Mijn rug en armspieren deden wat teveel pijn , na al het trekken en duwen van het meubilair in de winkel .

Dan heb ik maar wat afleiding genomen en mijn mooiste aquarel papier bovengehaald . Ik was een beetje vergeten , hoe veel deugd dit kan doen ! 

Zo opgaan in een wereld van bloemen en plantjes schilderen , vertraagde mijn hart ,  kan tevredenheid door je bloed stromen , als zachte en warme siroop ?MMMHHHH.... Die zachtheid draag ik nog mee … zalig . 

Joris stuurde mij een mooie foto (ook creatief bezig) , van de fuut die we zo elegant en fier over het water zagen flaneren .Fier , om zich heen kijkend , wie heeft mijn mooie verenkleed  gezien ? Kopje onder om een visje te zoeken , en raar maar waar … komt die fuut boven met zijn 'kapsel' nog steeds mooi in vorm . 

Ah Merlijn … een mooie vogel wil ik zijn … waterdicht en vrij :-) 

Mijn skype sessie met Leen , verliep moeilijk , we spraken over mijn angst om pijn gedaan te worden na het jaren geterroriseerd te zijn ( laten terroriseren) , moet  (nee , WIL ) ik weer leren vertrouwen . 

Of me dat ooit terug lukt ..?? 

Leen vroeg , om er op te letten of Joris , het leuk vind,  om mij , blij te maken . 

Hoe begin je daar in godsnaam aan ? Dat gewoon op de man af , gaan vragen ?

 Hé zeg , Joris , word jij  er eigenlijk blij van , om mij blij te maken ? 

En dan nog nagaan , of hetgeen hij zegt/beweert … of hij dat ook doet ? Kloppen  zijn woorden met zijn daden ? 

Ja , ja Leen … kom dat eens voordoen, zeg !  ( alé , bij deze is de zwarte piet wel weer doorgeschoven :-( ) 

Eerlijk dagboek , ik woon gezellig , straks kan ik weer werken , nieuwe vriendschappen opbouwen , mijn yogalesjes , 't Groot Huis … moet ik dat allemaal nog eens op de helling zetten ? Veilig in mijn coconnetje , dat voelde eigenlijk wel zo goed …eindelijk na meer dan een jaar .

 Tot Joris , zonder dat hij dat weet (veronderstel ik ) , mijn hart terug deed voelen . 

Tot zolang was ik er me niet van bewust , hoeveel ik dat had gemist … voelen , dat ik (terug) besta . 

Ja , in de yoga , voel ik mijn lichaam en geest , zo stilaan terug samen komen , maar dat was nog altijd , voor mezelf en alleen in mijn cocon . 

Ik zal dan toch al laten weten , dat hij , mij blij maakte met de foto's … zien wat er gebeurt . Nog geen potten gebroken … 

En even vragen , hoe zijn werkweek verloopt , na zeven lange weken , terug in de (bijna) échte wereld . Hmm… straks horen we , of de WHO beslist of , mijn winkel terug open mag . Ik ben er klaar voor !

Dag dag boek, 

Nance