Met deze blog wil ik mijn bevindingen bekend over mijn leven met de ziekte van Parkinson!
17-04-2011
herinnering paasmaandag
Ik heb de zoveelste slaapeloze nacht achter de rug. Ik geraak er maar niet door. Is het de schuld van die rotte park het zal wel. ik heb de laatste dagen wel een beetje miserie gehad met mijn installatie van een andere computer en me bloed nerveus gemaakt. Nu ik ben niet zoals het moet. Ik heb een nieuwe laptop gekocht en er moest het één en ander geinstalleerd worden en een mens is dat ook niet gewoon maar het is in orde buiten dat de tv nog niet degitaal speeld maar er moet nog een koppeling gezet worden. Die tv is het heiligdom van mijn vrouw en die daaraan raakt speeld met zijn leven. ze heeft ook gezegd dat ons huis stillletjes begint te lijken op een electrieke centrale met al die kabels. Wanneer je niet vald over de schilderijen is het die computer rommel. ik heb gezegd dat dat de modernisatie is maar vrouwen zijn ongelovig. Ik heb ook een portret van de vrouw van een oude scheeps maat afgewerkt, allemaal dingen waarover ik me zenuwachtig maak. Nu pasen nadert herinner ik me een verhaal niet zo speciaal maar die ik toch mijn ganse leven heb onthouden. Ik was een jaar of twaalf . Op een paasmaandag zovele jaren geleden had ik vijf frank gekregen van ons moeder en mocht ik naar Diksmuide naar de kermis en de markt. Vijf frank heeft nu geen betekenis meer maar in de tijd was dat volgens ons moeder genoeg voor een snotneus!!! Ik kon niet veel meer doen dan rondlopen en overal staan gapen. Staat daar toch een markt kramer met een hoop volk rond zijn tafeltje en die man was bezig een soort van wondermiddel te maken tegen verkoudheid broncitis en andere kwalen. Mengde kruiden en suiker ineen grote ketel en goot die dan in vormen en het had een groene glazige kleur en koste vijf frank voor een staaf die een portie was. Volgens de man moest je dat koken en dan zo warm mogelijk uit drinken. Mijn moeder had op dat moment broncitis en vroeger moest dat genezen zoalshet gekomen was. Het eerst dat bij mij opkwam, dat ware goed voor ons moeder. Maar het probleem was die vijf frank. Ik heb waarschijnlijk wel honderd keer die vijf frank rondgedraaid maar uit eindelijk haalde de liefde voor ons ma de boven hand en kocht ik een portie vann die rommel. Ik kon naar huis want ik had niets meer. Maar ik hield er een goed gevoel aan over. Buiten een paar kinderen kocht er daar niemand iets en die man riep altijd maar( nooit heb ik dat vergeten) DE KLEINEN ZIJN SLIMMER DAN DIE GROTE EZELS . Daarom doe iets voor een ander en je gaat er een goed gevoel aan over houden!!!!!!!!!!! schilderij van Tania(inzet)
Deze week weer een raar geval ondervonden. Mensen die ik jaren ken en alles voor gedaan heb, moeten ondervinden dat ze niet te vertrouwen zijn. Door mijn ziekte kan ik nu zelf zoveel niet meer doen en ook niet meer voor anderen. In nood kent men zijn vrienden, maar nog moeten bedrogen worden, straf zeg ik. ik lig er niet van wakker maar je denkt er toch eens over na. Er zullen wel altijd zulke paljassen bestaan en andere. Mijn vrouw zegd soms dat ik te braaf ben maar als de mensen iets vragen???,
Nieuw schilderij De brug naar het geluk!! Gelukkig zijn zij die er in geloven!! Bruggen naar geluk is fantasie van de schilder!!!! En geluk maak je zelf zeggen ze, als je geluk hebt!! Geluk en gezondheid kun je niet kopen en ook niet maken!!!
Zeven uur in de morgen,voor één keer een stralende zon. Ik probeer een beetje de stijfheid uit mijn knoken te krijgen. Gelukkig zijn de mensen die Park niet kennen. gelukkig zijn zij die sterven zonder pijn. Gelukkig zijn zij die sterven voor ze aftakelen. Wat heeft hetleven nog te bieden nooit meer zonder pijn. Een leven dat we hebben, mensen toch, en maar denken dat we gelukkig zijn. Zagen en zeveren kunnen we nog!! Een oude gitaar plaat op face book doet me glimlachen. Het weer alle dagen regen, geen goesting om te werken. Ik doe het dagblad open, Japan duizenden doden, Libië duizenden doden en de ganse rotwereld rond duizenden doden. Op 2 Juni 1973 brande de Esso Brussels, 13 dode vrienden. Reeds lang vergeten. Mischien zijn ze gelukkiger dan wij het overschot, zij die het overleeft hebben. dat ze rusten in vrede, en wanneer je er toevallig aan denkt 2 Juni 1973 stierven 13 zeemannen!!!
