Met deze blog wil ik mijn bevindingen bekend over mijn leven met de ziekte van Parkinson!
06-11-2012
ziek
Het is zes november, bijna sint Maarten! Waar is de tijd dat we met onze neus tegen de vitrine van loncke stonden te gapen. Nu hebben wij alles en niets, en in de tijd hadden we we niets en alles. We wisten van niets meer en waren tevreden met hetgeen we konden krijgen°. Het is grotendeels droog gebleven maar het was een zwijne weer. Het is tijd dat het een beetje verandert want er zijn vele zieke mensen ,en pijn in de gevrichten en zo. Ik was ook weer niet op mijn plooi deze namiddag. Heb niets kunnen doen maar werk loopt niet weg.Het is koud geworden deze avond. Ga nog eens zien op jo park en ga dan naar mijn kooi!!!
allee salut en de kost en to the next trip!!!!!!!!
Het weer is een beetje beter. Het zijn rare dagen, Van dag ben ik naar de neuroloog geweest. Ze zegd er is niet veel veranderd heeft rommel voorgeschreven om te nemen overnacht Beweerd dat ik beter ga slapen. In feite blijf het allemaal hetzelfde. Ga dan een beetje proberen te rusten. Ik ben bezig mijn verstand te verliezen geloof ik. wat is er met mij aan de hand. het leven kan van die rare sprongen maken ik voel me gelukkig raar maar waar! Ik ga slapen ga een dezer dagen eens proberen Erna te bezoeken ik heb nog een boek voor haar!!!!
Wat is dat nu voor zever in die blog. Kunt niet meer schrijven zoals je wil.Het is deze avond gestopt met regenen. Ik heb de rest van ons gerief op de zolder verhuist naar de plaats die vrij is.Ze komen morgen verder werken! ik zal ervan af zijn deze week! Heb weer moeten aanjagen om gedaan te krijgen.Willy is komen koffie drinken met zijn vrouw en we hebben gekeken naar het veld rijden. Wanneer het weer goed blijft dinsdag komen ze werken.Er is precies iets verandert ik heb het gevoel een gelukkig gevoel, er is iets verandert!!!Onze snoepie neemt het leven van de goeie kant zat verdomme in mijn bed!!
Regen en nog eens regen. Ik was toch beter dan gisteren, heb redelijk goed mijn werk kunnen doen. Het materiaal is bijna verhuist op de zolder. IK ben en beetje triestig. Precies of iemand verloren heb het is nochthans niet waar! 2 November een rare dag!!I heb er toch weer een kleine ervaring bij!!!
November begint goed. De ganse dag ziek, plezant leven niet weten of je zult goed zijn of slecht. Dag om de doden te eren! Doden zijn er soms beter aan toe dan parkies. Rotte ziekte!!
IK vertel u vandaag of morgen een verhaal die zoveel keren heb meegemaakt en grote sterke beren in het hart heeft geraakt.Het einde van de jaren zestig aan boord vaan het ms Breughel ergens in de golf van Mexico bestemming Houston!
De radio cabine vol bemanning want het zijn groeten voor zeelieden en ook voor de Breughel. De marconist zenwuachtig als geen ander!!en een hoop zagende zeemannen! De radio spuwt zijn gal uit rrrrkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr kra sisssssssssssgeeeeeeeefluit en alle soorten geluiden de marco maar aan knopppekes draaien, plots godverdomme wil je uw smoel eens houden dat ik kan luisteren!weer gesis en rare geluiden. miljaarde dju zwijgen nu of klop uw tanden eruit..
Ineens oostende radio oostende radio over. Gesis en gekraak, Oostende radio Oostende radio motor schip breughel over!!Hier zijn we dan weer met groeten voor de zeelieden! Er zijn ook groeten voor de breughel!! Verschillende berichten komen er maar half door,er zijn ook groeten voor de derde mecanicien etienne bogaert een brief van zijn moeder.Ons ma schreef altijd hetzelfde:< zeer beminde zoon, wij wensen u een goede vaart en een behouden thuiskomst. De groeten van de ganse famillie!!!!----------------------------------------------------------Groeten voor matroos andre vanlierde zijn zoontje paul!!!---------------een boom van een vent beet zijn tanden stuk------Liefste Papa-----Met ons is alles goed. IK doe mijn best op school en haal vele punten----we hopen u algauw weer te zien-We waren vertrokken voor een reis van dertien maanden. Die stem van dat kind pakte al die grote beren de tranen rolden van de vader en ook een paar anderen haalden hun zakdoek boven! Onder die ruwe schors kwam van velen het hart naar boven. de stem van een kind pakte velen op de de juiste plaats. Na dertien maanden kwamen we terug met het vliegtuig uit New york . De breughel kwam vier jaar niet nar huis!!!
De ward is hier geweest. Heb hem dat schilderij van Jolieke mee gegeven en ook eentje van linda ward is een brave jongen die veel gedaan heeft voor jolieke. IK had hem dat beloofd met de begrafenis!!! foto van ik en de Ward
We zijn onder tussen 25 oktober geworden! Veel tijd heb ik niet gehad om te schrijven. We geraaken stilletjes op ons plooi en de winter is aan het naderen!Wat ik vandaag niet gedaan krijg is voor morgen dan!!! Ik heb zitten dagdromen en iets geschreven!!!!--------De noorderwind bulderd over zeeën een oceanen mijlen ver kolkend water mist regen en het gehuil van orkanen Uit het niets komt plots een schip te voorschijn Tergend langzaan en zinderend komt de voorsteven boven in de maneschijn Voor het eerst hoorde ik haar stem als flueel zo zacht Ik dacht dat ik droomde maar het gebrul van de zee heeft me weer op deze wereld gebracht Vechtend tegen de woeste golven tuurde ik in de mist en regen Ik droomde het kon niet anders,maar onze ogen kwamen elkaar plots tegen Ze sliep maar om haar mond een glimlach Een beeld die ik nooit zal vergeten die stomachtige dag De storm maakte haar wakker, ze strekte haar armen en ik stond verbluft Wilde ze me zeggen mijn beeld gaat verder dan het menselijk vernuft Mijlen ver van huis zag ik het beeld van mijn dromen Haar glimlach was zo mooi en leek dichter te komen De zee was zo woest en onbedongen Haar beeld vervaagde en werd door de orkaan terug gedrongen Het was een droom die met de jaren vevaagde Ik zoek nog altijd omdat ik haar niet kan vergeten Haar lach was mooier dan de zon ik kan het weten De dag is er toch gekomendat ik haar terug zag lachtend als altijd Ik heb haar in mijn hart gesloten voor immer en altijd mens wat hou ik van jou!!!!!!
22 September 2012 Ik heb niet veel geen tijd meer om alle dagen in die blog zitten !Ik zal vandaag wat op schrijven/ En morgen weer een beetje. Ze m oeten in mijn computer gezeten hebben. Mijn acount van G mail was geblokkeerd en er stond als uitleg qat ze ook zoiets dachten.
IK vertel u vandaag of morgen een verhaal die zoveel keren heb meegemaakt en grote sterke beren in het hart heeft geraakt.Het einde van de jaren zestig aan boord vaan het ms Breughel ergens in de golf van Mexico bestemming Houston!
