Volgens E.T.A. is slecht management afvalfabriek de ware reden van hoge verliezen I.O.K.- afvalbeheer

I. Zoals reeds eerder door E.T.A. gemeld, blijkt uit een gesprek van het Heistse schepencollege met de heer Paul Macken, dat aan de raad van bestuur van I.O.K. (Intercommunale voor ontwikkeling van de Kempen) in april zou voorgesteld zijn om het vast recht per inwoner te verhogen met € 2 voor het jaar 2009 en dit voor 2010 nog te evalueren. 

Reden hiervoor is het verlies van € 1 633 567, 15 door I.O.K.- afvalbeheer, in het afgelopen boekjaar. Dit betekent een fraaie € 3,35 verlies per Heistse inwoner. 

Dit verlies in 2008 en daarenboven de slechte vooruitzichten voor 2009 zijn volgens I.O.K.- voorzitter Guy Van Tornout te wijten aan de economische crisis en de tegenvallende opbrengsten van oud papier en metaal.

II. Volgens Jan Baestaens van E.T.A. vertelt Van Tornout slechts een klein deel van de waarheid. Dit blijkt enerzijds uit de jaarrekening, anderzijds blijkt dit uit de achtergrondinformatie die bij het publiek niet bekend is. Overigens zijn de oud-papierprijzen en de metaalprijzen pas in het najaar van 2008 gedaald en kunnen zij alleen het forse verlies van I.O.K-afvalbeheer maar zeer ten dele verklaren. 

Op 28 april 2009 is een algemene vergadering geweest van I.O.K. en van I.O.K-afvalbeheer te Kasterlee. De pers was hierop niet uitgenodigd. Uiteraard is dit merkwaardig, temeer er hier duidelijkheid gegeven kon worden over de achtergronden van de verliezen en de berichtgeving zoals die enige dagen eerder in artikelen waren verschenen. Het niet uitnodigen van de pers was dan ook een bewuste en strategische keuze van I.O.K. en I.O.K.- Afvalbeheer.

III. De werkelijke reden van verlies I.O.K.- afvalbeheer, is de (zogezegd) slechte werking van de afvalfabriek te Geel; ontdekte E.T.A. 

De afvalfabriek of MBS is de mechanisch-biologische scheidingsinstallatie te Geel die in 2005 met veel ‘poeha’ werd geopend door prins Laurent, kostprijs
€ 42 000 000.

De jaarrekening van I.O.K.- afvalbeheer
De jaarrekening laat op pagina 27/37 en op pagina 34/37 zien dat er een deelname is van 60% in de Maatschap MBS. Het resultaat van deze maatschappij bedraagt 5,1 miljoen negatief. 60% van dit resultaat komt toe aan I.O.K.- afvalbeheer; een verlies dus van 3,3 miljoen euro.

Wat is nu de Maatschap MBS?
De Maatschap MBS is een samenwerkingsverband van I.O.K.- afvalbeheer en van IVAREM (Intergemeentelijke vereniging voor duurzaam afvalbeheer regio Mechelen) die de afvalbehandelingsinstallatie te Geel beheert. Huishoudelijk afval wordt hier gedroogd en gescheiden. Principieel is dit een mooie techniek.

De achtergrond van de verliezen:
I.O.K.- afvalbeheer heeft eind 2006 contracten gesloten met 2 partijen, Mindest SA in Oostende en BIO-Oil NV in Tessenderlo, die vanaf 1 mei 2007 en vanaf najaar 2007 in zouden staan voor de verwerking van het merendeel van de restfractie (SRF of solid recovered fuel, een secundaire brandstof) uit de installatie. Zij zouden dit doen aan abnormaal scherpe tarieven.
De beide afnemers beschikten op dat moment nog niet over de nodige vergunningen en installaties om dit afval te kunnen verwerken. Toch contracteerde I.O.K. met deze partijen.

Van Tornout zegt daarover zelf: “Tot op heden moeten we met ons restproduct dus naar een verwerkingsinstallatie in Doel, waar we een té dure monopolyprijs betalen. Deze situatie leidt tot het negatieve resultaat. Het tij begint evenwel te keren, want de klant in Oostende gaat het product afnemen, ook al draait de installatie nog niet.” Over de prijzen waaraan het SRF naar de kust verhuist, treedt Van Tornout niet in detail, maar ze zouden passen binnen het financiële plaatje dat helemaal in het begin werd vooropgesteld. “De opstart van de scheidingsinstallatie was moeilijk, maar de toestand kan zich dus stilaan gaan normaliseren.”

De huidige toestand ziet er volgens E.T.A. echter als volgt uit: 

De beide afnemers hebben tot op heden, 2 jaar na dato, geen installatie die de restfractie conform overeenkomsten verwerken kan.

In de tussentijd heeft I.O.K. het afval tegen veel hogere verwerkingstarieven door de afvalverbrander in Doel moeten laten verwerken. Goedkope afzetkanalen waren onmogelijk te vinden, vanwege de slechte kwaliteit van deze restfractie. Indien deze restfractie van een voldoende kwaliteit zou zijn geweest, dan was wel afzet mogelijk in bijvoorbeeld de eigen Belgische cementindustrie.

Halverwege 2008 is één partij begonnen met afname. Omdat haar installatie niet gereed was (en nog altijd niet is), heeft zij dit afval naar een cementindustrie in Duitsland laten transporteren. Aanvankelijk zou het door een andere (ook Duitse) cementindustrie verwerkt worden, maar ook hier bleek de kwaliteit van de restfractie veel te slecht. Reeds na 3 proefleveringen bleek het materiaal onbruikbaar, omdat I.O.K. het presteerde om het materiaal niet op specificatie van deze afnemer te produceren.

Deze afname geschiedde en geschiedt niet tegen de contractueel overeengekomen condities. I.O.K. bleef veel meer betalen dan waartoe zij contractueel verplicht was.
I.O.K. heeft geen aanspraak gemaakt op het contractueel overeengekomen boetebeding.

De andere partij is tot eind 2008 niet eens door I.O.K. in gebreke gesteld. Evenmin heeft I.O.K. bij deze afnemer de contractuele boeteclausule bedongen.

Een en ander is opmerkelijk, en volgens Jan Baestaens zelfs zeer frappant.

Waarom accepteert I.O.K. van deze beide afnemers een zeer aanzienlijke vertraging in opname van de contractuele verplichtingen? Waarom wordt geen beroep gedaan op de boeteclausules?

Waarom weigert I.O.K. maatregelen te treffen om de kwaliteit van de restfractie te verbeteren?

Belangrijker vindt E.T.A. de gevolgen hiervan. 

E.T.A. meent dat het antwoord te vinden is bij SLECO; de wervelbed installatie te Doel. In verschillende publicaties wordt de MBS genoemd als enige, buiten AQUAFIN, voorbehandelinginstallatie voor SLECO.

Een en ander heeft geresulteerd in werkelijke afzetprijzen voor het afval die veel hoger lagen dan de contractuele prijzen. Dit is dan ook de hoofdoorzaak voor de gigantische verliezen. Het gaat om 50 000 ton restfractie/jaar, die in 2007 en 2008 veel duurder dan contractueel overeengekomen, zijn verwerkt.
De prijs van de afvalverbrander te Doel lag circa € 80/ton boven de prijs van de beide afnemers.
De prijs voor verwerking in Duitsland ligt circa € 30/ton boven de prijs van de beide afnemers.
U begrijpt dat deze prijsverschillen vermenigvuldigt met het tonnage, in zeer grote bedragen resulteren en dat die voor een zeer aanzienlijk deel ook de verliezen verklaren.

Tot en met 2008 bedraagt het totaal aan opgelopen verliezen van de Maatschap MBS ca. 15 miljoen Euro.
Hiervan komt 60% voor rekening van I.O.K.- afvalbeheer, en dus ook voor een deel voor rekening van de gemeentes.

IV. Gezien dit bovenstaande wekt het geen verwondering dat I.O.K.- afvalbeheer op zoek is naar manieren om de verliezen van de Maatschap MBS te dempen.
Dat zij hiertoe een beroep doen op de gemeenten, wekt evenmin verwondering.

De gemeentes kunnen vervolgens niet anders dan de gestegen kost voor afvalverwerking op de één of andere manier aan de burger door te rekenen. De burger is het ongewilde en onwetende slachtoffer van slecht management van I.O.K.- afvalbeheer. 

V. Wat is nu de rol van SLECO in dit alles?

SLECO:
- is de wervelinstallatie te Doel voor verwerking van slib en vast afval

- is voor 50% van SITA, divisie van SUEZ environnement

- is voor 50% van INDAVER: met als hoofdaandeelhouder de Vlaamse overheid (OVAM, VMM en VMH); andere aandeelhouders – alfabetisch – van Electrabel tot Volvo Gent met daartussen alle grote chemie- of olieraffinagemultinationals.

De bouw van SLECO kostte €180 000 000 en voorziet in verbrandingscapaciteit van ca. 460.000 ton.

VI. Gevolg:

MBS levert aan te hoge prijzen bij SLECO t.t.z. zijn aandeelhouders vnl. SUEZ en andere multinationals.

De inwoners van het IOK-gebied wordt gevraagd 2€ extra te betalen aan SUEZ en die andere multinationals.

E.T.A.- raadslid Jan Baestaens vindt het ongehoord dat de Heistse burger hiervoor moet opdraaien. Bovendien misleidt het I.O.K.- bestuur de bevolking, door de verliezen te wijten aan de economische crisis, maar zoveel mogelijk te zwijgen over de werkelijke reden van het verlies: het debacle van de afvalfabriek.
Of misschien beter uitgedrukt: IOK afvalbeheer moet SLECO te Doel voorzien van SRF, daar AQUAFIN niet voldoende slop levert.

Overigens is de samenstelling van het I.O.K.- bestuur zeer sterk CD&V-getint. Wellicht is dit de reden waarom tot op heden de gemeentes nogal volgzaam geweest zijn in het aanvaarden van de onwaarheden die het bestuur van I.O.K. telkens als verklaring geeft.

Bij deze vraagt Baestaens nogmaals aan de Heistse meerderheid niet in te gaan op de vraag van I.O.K.- afvalbeheer tot bijdrage van
€ 2 extra per Heistse inwoner. 

E.T.A.- fractie 22/05/2009 Pijpelheide

22-05-2009 om 00:00 geschreven door ETA