|
Telkens de laatste dag van de maand...
Elke maand speurt kunstkenner Marc Van Hoye naar de meest treffende illustratie bij het mythologisch Druivelaarverhaal van de voorbije maand. Ditmaal komt hij uit bij een boekillustratie van Edmund Dulac.
Syrinx en Pan: dankbaar
onderwerp voor schilders van mythologie. P.P. Rubens (+atelier) heeft er al
minstens vijf versies aan gewijd. Barok, heel pathetisch, veel bloot. De
Playboy van toen. Genoeg bloot gehad, genoeg pathetiek, we zoeken iets
frissers. Het verhaal blijft evenwel een
voorbeeld van ongewenste intimiteit waar goden ongestraft mee wegkomen
Een heel
mooie versie, een verademing na alle barokke geweld, is een boekillustratie van
Edmund Dulac. We verlaten even het pad van de grote kunst om onbekende
pareltjes te ontdekken.
Edmund Dulac (1882-1953) illustreerde Gods and Mortals in
Love van H.R. Williamson, waarin het onderwerp van deze maand aan bod komt.
Edmund zal wel eerst Edmond hebben geheten. Geboren in Toulouse, eerst rechten
gestudeerd, daarna naar kunstacademies in Toulouse en Parijs. Hij vestigt zich
in 1904 als kunstenaar in Londen, waar hij in 1905 reeds de opdracht krijgt
Jane Eyre en negen andere boeken van Charlotte Brontë te illustreren. Hij
werd in 1912 genaturaliseerd tot Engelsman. Hij schilderde o.a. portretten,
maar illustreerde vooral luxe boeken met pen en kleur in die Gouden Eeuw van
de Illustratie van auteurs als o.m. Shakespeare, Hans Christian Andersen en
E.A. Poe en de reeds vernoemde zusters Brontë. Bijzonder geliefd waren zijn
illustraties in sprookjesboeken van diverse herkomst, o.a. Stories from the
Arabian nights, alles om ter mooist, romantisch, idealiserend, dromerig en
sprookjesachtig getekend. Toen na WO1 die boeken te duur waren geworden
schakelde hij over op tijdschriften, kranten, postzegels, theaterkostuums,
bankbiljetten, ex libris
(Link: https://goo.gl/images/on5yMW)
De hier gekozen illustratie kan worden ondergebracht in de Art Deco. Sierlijk, pure lijnen, mooie contrasterende kleuren, geen overdreven uitstalling van bloot, eerder braaf. Sommige tekeningen in andere boeken doen mij denken aan de Nederlander Anton Pieck, die trouwens eveneens een zestiendelig Duizend-en-één-nacht heeft geïllustreerd. In Chinese sprookjes tekende hij op zijn Chinees
Dat hij kón tekenen is duidelijk, ook en ten overvloede in andere werken die te bewonderen zijn in diareeksen op YouTube, o.a. https://youtu.be/V9n4xtAJiuw. Of tik gewoon op YouTube Edmund Dulac voor nog méér videos (loont de moeite, liefst op een wat groter scherm te bekijken).
|
