|
KREEFT
21 juni 21 julixml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
(tekening: Kurt Vangheluwe)
Op de Olympos had Zeus gepocht dat weldra iemand zou geboren worden uit het nageslacht van zijn zoon Perseus, en dat deze zou heersen over Argolis en dat alle inwoners van die streek aan hem zouden onderdanig zijn. Hera wist dat haar gemaal daarmee het kind Herakles bedoelde dat hij verwekt had bij Alkmene, een kleindochter van Perseus. Ze beraamde een list, waarmee ze zowel haar ontrouwe gemaal als zijn bastaardzoon zou treffen. Ze veinsde onwetendheid en ze beweerde geen geloof te hechten aan de woorden van Zeus. Durfde Zeus zweren dat de eerstgeboren nakomeling uit het huis van Perseus, zou heersen over Argolis en dat alle anderen hem zouden moeten gehoorzamen? En Zeus, niets vermoedend, bevestigde zijn voorzegging met een dure eed. Het was hem ontgaan dat Nikippe, de echtgenote van Perseus zoon Sthenelos, eveneens zwanger was
Toen Alkmenes tijd gekomen was en de barensweeën zich aankondigden, gaf Zeus zijn dochter Eileithyia, helpster in barensnood, opdracht Alkmene bij te staan. Maar Hera paste nu een truc toe: ze leidde Eileithyias aandacht af van de barende. Daarentegen wekte ze voortijdige weeën op bij Nikippe, die nochtans pas in haar zevende maand was. Het resultaat was dat Nikippes zoon, Eurystheus, het eerst geboren werd: hij zou degene zijn aan wie, volgens de uitspraak van Zeus, alle inwoners van Argolis, ook Herakles, gehoorzaamheid zouden verschuldigd zijn.
Herakles groeide op tot een ontzettend sterke jongeling, die met zijn krachten geen blijf wist. Hij trouwde en had zelf kinderen. Aanvankelijk ging alles hem voor de wind
tot Hera roet in t eten kwam gooien. Ze bracht Eurystheus ertoe zijn neef Herakles bij zich te roepen en hem twaalf taken op te dragen, stuk voor stuk onmenselijk zware opdrachten. Herakles weigerde. Daarop sloeg Hera hem met waanzin: in een aanval van razernij doodde Herakles zijn eigen kinderen. Weer tot inzicht gekomen, begaf hij zich naar Delphi. De taal van Apollos orakel was duidelijk: Herakles zal de hem door Eurystheus opgedragen taken volbrengen en uiteindelijk de onsterfelijkheid bereiken.
De Hydra doden, een negenkoppige slang die huisde onder de grond in de streek van Lerna, was één van Herakles twaalf werken.
De Hydra woonde in een hol in de nabijheid van de Amymone-bron. Deze bron dankt haar naam aan Amymone, één van de vijftig Danaïden, zijnde de dochters van de Argivische koning Danaos. Op een dag werd zij door een sater achternagezeten. Wegvluchtend riep zij de goden ter hulp. Poseidon, die in de buurt vertoefde, slingerde zijn drietand naar haar belager. Doch de drietand miste zijn doel en belandde in een rotswand. De sater sloeg op de vlucht. Amymone was haar redder zeer dankbaar en ze gaf zich helemaal aan hem over. Uit die vereniging zou Nauplios geboren worden, de stichter van de naburige stad Nauplion, die een paar eeuwen geleden, gedurende enkele jaren, hoofdstad van Griekenland is geweest. Toen Amymone nu, in opdracht van Poseidon, de drietand uit de rotswand trok, ontstond daar de bron, die naar haar werd genoemd.
De Hydra doden was Herakles tweede taak.
Hij liet zich daarbij helpen door zijn neef Iolaos. Herakles dreef de Hydra naar buiten door brandende pijlen in haar hol te schieten. Daarna begon hij op het monster in te hakken. Met een krachtige houw van zijn zwaard hakte hij één van de negen koppen af, doch op staande voet groeiden uit de hals twee nieuwe koppen.
Op die manier zou hij het monster nooit kleinkrijgen. Herakles dacht diep na
Toen gaf hij Iolaos de opdracht na iedere afgehakte kop de hals dicht te schroeien met een brandende fakkel, zodat geen nieuwe koppen uit de wonde zouden kunnen ontstaan.
Eén voor één hieuw Herakles nu de koppen van de Hydra af, terwijl Iolaos de wonden één voor één dichtschroeide.
En zo slaagde hij erin zijn opdracht tot een goed einde te brengen, ondanks het feit dat Hera een reusachtige kreeft op hem afstuurde om hem in het been te bijten. Herakles verpletterde de kreeft onder zijn voet. Later plaatste Hera de kreeft als sterrenbeeld aan de hemel.
De kreeft kreeg aldus haar plaats aan het firmament, naast het sterrenbeeld van de leeuw. Dat was Heras dank voor de hulp die de kreeft haar, zij het tevergeefs, had geboden.
Herakles begroef de laatste kop, waarvan beweerd werd dat hij onsterfelijk was, onder een rotsblok. Hij sneed de romp van de Hydra open en doopte zijn pijlen in het giftige bloed sommigen beweren de gal van het monster. In t vervolg zouden de pijlen van Herakles nog veel dodelijker zijn: de kleinste verwonding, door een pijl van Herakles toegebracht, zou voortaan fataal zijn, door de inwerking van het gif. De tweede opdracht was nu vervuld. De streek van Lerna was van een schadelijk monster bevrijd. Eurystheus verklaarde zich echter niet tevreden. Herakles had zich immers laten bijstaan tijdens het werk en het was wel degelijk de bedoeling dat hij zijn taken alléén en zonder hulp zou uitvoeren
|
