80. De twistappel.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

< tekening J. Bauwens, naar J.L. David (de tekening is onderaan vergroot weergegeven)
< [de andere tekening onderaan is eveneens van J. Bauwens,  naar A. Feuerbach]

Op het huwelijksfeest van Peleus, koning van Iolkos, met de nimf Thetis, waren alle goden uitgenodigd, behalve één: Eris, de godin van de twist. Was het een vergetelheid, of had men haar bewust niet uitgenodigd? Voor de lieve vrede had men dit alvast niet moeten doen. Eris kwam toch. Ze had een geschenk mee, ze gooide het op de tafel waaraan de belangrijkste goden hadden plaats genomen en toen verdween ze weer. Het was een gouden appel, waarop geschreven stond: “VOOR DE MOOISTE”. Drie van de aanwezige godinnen eisten de gouden appel voor zich op, en meteen de titel van de mooiste godin: Hera, Athena en Aphrodite. Om te vermijden dat hier een slaande ruzie van zou komen, werd Zeus gevraagd als scheidsrechter op te treden. Maar Zeus voelde zich allerminst geroepen om in deze delicate zaak een uitspraak te doen. Hij durfde zijn echtgenote Hera niet voor de borst stoten uit vrees dat er weer eens zware echtelijke ruzie van zou komen. En zijn geliefde dochter Athena wenste hij al evenmin te kort te doen. En Aphrodite dan? Als kenner van vrouwelijk schoon kon hij niet ontkennen dat zíj de mooiste was, maar dat openlijk verkondigen durfde hij niet. Daarom besloot hij een “neutrale scheidsrechter” aan te stellen. Zijn gedachten gingen uit naar Paris, één van de zonen van koning Priamos van Troje. Troje lag in Klein-Azië, verscheidene honderden kilometer verwijderd van Iolkos, maar voor goden zijn afstanden bliksemsnel te overbruggen. Zeus gaf zijn zoon, de god Hermes, de opdracht Paris te halen, zonder dralen.

De drie godinnen waren maar net klaar met zich wat bij te schminken toen Paris de feestzaal werd binnengeleid door Hermes. Paris, zelf een zeer aantrekkelijke jongeman, zou beslissen wie de mooiste godin was en aan wie de gouden appel zou toekomen. De drie kandidaten deden hun best om bij Paris in de gunst te komen. Hera beloofde hem ontzaglijke rijkdom en macht als hij voor haar zou kiezen. Athena beloofde hem wijsheid en alwetendheid, met inbegrip van helderziendheid. Aphrodite beloofde hem de mooiste vrouw op aarde. Voor Paris was de keuze gauw gemaakt: hij schonk de gouden appel aan Aphrodite. Gretig zag Paris uit naar de beloning die hem was beloofd: de mooiste vrouw ter wereld.

Als mooiste vrouw ter wereld gold de goddelijke Helena (zie nrs. 77 & 78), die na haar huwelijk met Menelaos, koningin van Sparta was geworden. Korte tijd na het voorval in Iolkos scheepte Paris in voor een reis naar Sparta, zogenaamd als gezant van het koninklijk huis van Troje. Hij maakte Helena het hof en bij zijn vertrek uit Sparta schaakte hij ’s konings echtgenote. Naar zijn gevoel kwam Helena hem toe: was ze hem immers niet door de godin Aphrodite zelf toegewezen? Helena zelf bood weinig verweer: als een gewillig “slachtoffer” liet ze zich meenemen naar Troje.