Vorige woensdag na mijn consultatie bij dokter Termote was ik eindelijk opgelucht. Volgens de echografie was er van een beenvliesontsteking niets meer te bespeuren waardoor ik nu definitief groen licht kreeg om te terug te gaan trainen. Na 3 maanden is er eindelijk licht aan het einde van de tunnel. Bij dit schrijven zijn we nu reeds een week verder en heb ik sindsdien alle dagen de loopschoenen aangetrokken.
Voorlopig hou ik het nog op een uurtje lopen en momenteel lukt dit vrij aardig. Daarmee wil ik zeggen dat ik volledig pijvrij ben want wat de conditie betreft is het uit een ander vaatje tappen. De komende periode staat dus ook in teken om die conditie dusdanig op te krikken. Momenteel heb ik het parcours uitgekozen die zich rond de voetbalpleinen van Anzegem aftekend. De ondergrond is bestaande uit boomschors, wat voor mij nu de ideale ondergrond is om mijn beginnende trainingen op te voeren.
Als er geen kink meer in de kabel loopt start ik in Velaines halfweg februari voor een eerste loopwedstrijdje, op mijn huidig niveau uiteraard. Hopelijk kan ik na enkele maanden terug wat grote jongens een beetje het vuur aan hun schenen leggen.
Hallo luitjes. 't Is weeral eventjes geleden dat ik nog wat nieuws neergepoot heb op dees blogske dus bij deze. De maand januari is gekend bij menige atleten als een relatief rustige periode dus is het wel te begrijpen dat het relatief rustig is in bloggerland. Wat me zelf betreft moet ik eerlijk bekennen dat ik de laatste tijd maar wat aanmodder. Enerzijds de koude en gladde wegen die me binnenhouden en anderzijds die vervelende blessure die me nog steeds niet toelaat vollop te trainen.
Woensdagavond ga ik nogmaals op consultatie bij dr. Termote. Daar zal ik wel te horen krijgen of ik wel of niet mag beginnen om de kilometers op te drijven. Dit begint stilaan nodig te worden want met de conditie is het slecht gesteld. Mezelf kennende zal dit toch serieus wat tijd vragen om terug enig niveau te krijgen. Moet ik echter nog langer rusten dan zal ik mij daar zonder slag of stoot bij neerleggen.
Als ik nu 3 of 4 maanden stil lig maakt nu toch geen kloten meer uit. We zien wel. Als ik niet kan lopen dan doe ik gewoonweg niks want alternatieve sporten zijn echt aan mij niet besteed. Ondertussen kan ik me wel bezighouden aan het inrichten van een nieuwe slaapkamer voor Delombaerde junior die in de maand mei haar opwachting maakt. En af en toe wordt er ook wel nog een veldritcrosske meegepikt natuurlijk (zie foto). Blijkbaar zijn er nog andere bekende lopers die mijn zelfde intresse delen. Groetjes en tot over enkele dagen met het verdict voor de komende periode.
Hopelijk kan ik na enkele maanden terug wat grote jongens een beetje het vuur aan hun schenen leggen.
Enerzijds de koude en gladde wegen die me binnenhouden en anderzijds die vervelende blessure die me nog steeds niet toelaat vollop te trainen.
