Eindelijk stond voor mij de allerlaatste wedstrijd anno 2010 op het programma met de traditionele kerstcorrida van Deerlijk. Vorig jaar werd deze wedstrijd afgelast wegens zware sneeuwval. Alsof de duivel ermee gemoeid was bleek het ook dit jaar een huzarenstukje om deze wedstrijd door te laten gaan. Door de vroege intrede van koning winter en de reeds gevallen sneeuw waren er toch wel twijfels of deze wedstrijd ook dit jaar zou afgelast worden.
Het was dus ook bang afwachten zondagvoormiddag om te zien of we wel, dan niet van start zouden gaan. Uiteindelijk zette de organisatie het licht op groen om de wedstrijd zondagnamiddag (zoals gepland) te laten doorgaan. Ze hadden immers man en macht vergaard om het parcours enigszins ijs en sneeuwvrij te houden. Zo blij als een kind vertrok ik zondagmiddag richting Deerlijk.
Ik zou vandaag nog eens alles uit de kast halen en mijn seizoen afsluiten met een mooie prestatie. Ik hoopte om een mooie tijd te lopen maar aangezien het weer begon te sneeuwen liet ik die ambitie maar varen. Aanvankelijk sneeuwde het lichtjes maar naarmate we de start naderden begon het steeds harder te sneeuwen. Toen we met zo'n goeie 600 deelnemers voor de 15km aan de start stonden viel de sneeuw echt met bakken uit de lucht. Het grote nadeel hiervan was dat het parcours terug glibberig werd.
Om 15u15min gingen we van start en ik was van plan behouden te starten. De eerste kilometer liep ik misschien rond 20ste positie maar ging nadien stilletjesaan opschuiven. Halverwege de eerste ronde bevond ik me in een groepje met Glenn Vermander, Lode Guillemyn en Steven Broucke als voornaamste tegenstanders. Ik voelde me tamelijk goed en nam zonder veel aarzelen de koppositie. Blijkbaar was het tempo te vlug voor sommigen want bij passage van de 1ste ronde liep ik slechts nog met Glenn Vermander aan mijn zijde.
Glenn was mijn ideale metgezel aangezien we momenteel elkaar waard zijn. Bij het begin van de 2de ronde liepen we in een respectievelijk 8st en 9de positie. Ondertussen was het echt uitkijken om niet te vallen vooral dan in de bochten. Halverwege de 2de ronde zagen we Bert Deschodt alleen voor ons uitlopen. Bert, in iets mindere doen, was het ideale mikpunt om ons tempo hoog te houden. We naderden stelselmatig en konden aansluiting vinden op het einde van de 2de ronde.
Bij het ingaan van die laatste ronde wist ik dat ik 2 snelle finishers bij me had. Ik moest iets proberen maar liet hen ondertussen wat kopwerk verrichten. Twee km voor de meet wou ik een versnelling plaatsen, maar blijkbaar had ook Glenn hetzelfde in gedachten. Hij plaatste een versnelling vanuit de koppossitie. Bert, die toen 2de liep in ons groepje kreeg het moeilijk en moest een kloofje laten. Ik schraapte mijn verkleumde beentjes bij mekaar, en kon me vastbijten aan de enkels van Glenn. Hijzelf bleef op zijn zelfde elan doorgaan en toen kreeg ik het ook moeilijk.
Toch moest ik zolang mogelijk trachtten mee te gaan om toch maar mijn voorsprong op Bert Deschodt te behouden. Ik slaagde in mijn opzet maar moest Glenn toch laten gaan in de laatste honderden meter. Moe gestreden kwam ik als 8ste over de meet in een toch wel memorabele wedstrijd. Met een tijd van 53min40sec kon ik zeker niet tevreden zijn maar de omstandigheden in acht genomen kon het me eigenlijk niet echt schelen.
Na aankomst onmiddellijk richting warme douche getrokken want mijn verkleumde lijfje had toch wel dringend behoefte aan enige warmte. Voor mij zit het loopjaar 2010 erop en is het nu rusten geblazen. Binnen een 2-tal weekjes hoop ik dan stilletjes terug te starten. See you en tot de volgende.
Bijlagen:
1019782-c8b3e74271099368176d6af6cbc5dc61.jpg (48.5 KB)
203.jpg (65.7 KB)
|
