Goedenavond. We zijn reeds maandagavond en ik heb deze avond mijn wekelijkse training er reeds opzitten. Gisteren ben ik ook nog een uurtje gaan loslopen ondanks het slechte weer. Maar ik kom nu vooral nog eens terug op zaterdagnamiddag toen om 16 u het startschot werd gegeven in Popuelles over een afstand van 11,560 km.
Het weer was in ieder geval beter dan dat ze voorspeld hadden. Ondanks we geen regen te verwerken kregen stond er toch een pittige wind. De eerste 5 km zat ik een peleton verscholen waar ik me goed voelde. Het tweede deel van de wedstrijd kreeg ik het zwaarder te verduren omdat sommige mannen uit dit groepje welleens wilden weten wat ik waard was. Met enkele stevige tempoversnellingen probeerde ik nog mijn wagentje aan te hangen, maar uiteindelijk na een goeie 9 km brak bij mij de veer. Op dat eigenste moment liep ik zo rond de 12 à 13de positie. Jammergenoeg moesten de laatste 2 km pal tegen wind aangelopen worden en dat is nu wel één van mijn zwakke punten.
Van mij mag het vriezen, sneeuwen, gieten of snikheet zijn normaalgesproken heb ik hiermee geen enkel probleem. Maar owee als er teveel wind staat. Ik weet niet hoe dit komt maar dan zie ik echt af als de beesten. Hoedanook ik heb me de laatste 2 km kranig trachten te houden en ben als 19de over de streep geraakt. Mijn tijd: 42,48 sec. gem: 16,2 km/u. (in topvorm gaan hier zeker 3 min. van af).
Moraal van het verhaal: "Ik heb nog een eind te gaan" De foto die u ziet is van zaterdag in Popuelles enkele meters voor aankomst.
Na gisteren een dagje gerust te hebben ben ik vanavond nog een 40 tal minuutjes gaan loslopen voor de wedstrijd van morgen in Popuelles. Het ging vrij goed vandaag en de benen voelden goed aan tijdens enkele versnellingen. Hopelijk zijn de benen morgen ook goed want ik zou morgen er eens een pattat op willen geven. Het is nu 5-weken geleden dat ik terug begonnen ben met serieus te trainen (na mijn stressfractuur). Hopelijk kan ik tijdens het verlof eens een week of 3 serieus doortrainen dat ik mijn oude niveau terug haal rond medio augustus begin september. Groetjes en ik laat morgen wel eens iets weten hoe ik het er vanaf gebracht heb.
Jongens wat gaat de tijd toch snel. We zijn alweer de maandag gepasseerd en dat wil zeggen dat ik vandaag op mijn vertrouwde plek in Waregem ben gaan trainen. Gisterenochtend heb ik nog een uurtje op een gezapig tempo weest gaan lopen in het Beukenhof. Vandaag lag het tempo uiteraard een stuk hoger. Ik heb vandaag alweer een uur training in de benen. Deze laatste voelden trouwens tamelijk goed aan. Nochthans had ik dit niet verwacht na de zware wedstrijd van zaterdag.
Persoonlijk denk ik dat mijn stressfractuur verleden tijd is. Toch is het nog altijd met een bang hartje afwachten of ik na de training geen pijn voel. Maar voorlopig gaat alles goed en de form begint stelselmatig te verbeteren. Morgenavond na het werk weer training in Waregem. 'k Vraag me wel af of het dan zo lekker zal lopen want ik moet morgenvroeg om 5 u op het werk zijn. (drukdrukdruk) We zien wel. Groetjes.
Hier ben ik reeds terug voor de 2x vandaag. Deze namiddag werd om 16u het startschot gegeven in Thimougies. Deze gaat over een afstand van 13,6 km. Deze wedstrijd kam men vergelijken met Dwars door Grijsloke alhoewel het parcours in Thimougies nog zwaarder is. Ikzelf stond wat nerveus aan de start omdat ik er geen gedacht van had waar ik zou eindigen. Eindelijk... we kunnen vertrekken. De 1ste km gaat bergaf en ik wist dat ik me hieraan niet mocht laten vangen.
Na die 1ste km is het gemakkelijkste van het parcours gedaan en gaan we beginnen aan een portie stevig klimwerk. Ik zag Ignace Bekaert een twintagtal meter voor mij uit lopen en ben er meteen naar toegegaan. Van km 2 tot km 11 zaten we samen in een vrij grote groep met een vijftiental concurrenten. In topconditie heb ik van die mannen geen last maar vandaag was dit wel even anders.
Ik ondervond aan mezelf dat het tempo nog een ietsiepietse te hoog lag voor mij en dat ondervond ik vooral (raar maar waar) in het afdalen. Het geluk stond wel aan mijn zijde op gebied van het weer. Wanneer men vollop tegen wind liep, vertraagde het tempo van de groep zodoende ik er me telkens weer kon bij aansluiten. Maar naarmate de wedstrijd vorderde kreeg ik het steeds moeilijker.
Maar ik hield vol en mijn veertje brak pas aan km 12 (laatste helling voor aankomst). Daar moest ik die omvangrijke groep laten gaan, alsook mijn goede vriend Bekaert Ignace. Na aankomst was ik toch zeer tevreden met hetgene ik vandaag gepresteerd heb. Ik ben uiteindelijk 22ste geworden met een tijd van 52 min. 34 sec. (15,52 km/u)
Vorig jaar toen ik in form was liep ik daar een tijd van 52 min. 19 sec en haalde een zevende plaats. Ik moet wel toegeven dat het vorig jaar verschroeiend heet was (ci. 30°c). Maar toch ben ik een tevreden mens. Ik voel dat ik steeds beter en beter wordt. Als beloning heb ik me natuurlijk getrakteerd op ne lekkere zak frieten mee mayonaise.
Deze namiddag is er de zware wedstrijd in Thimougies (Achro-criterium) over een afstand van 13,6 km. Wie in deze wedstrijd te snel start betaalt de rekeningt cash. Gelukkig zijn de weersomstandigheden een stuk gunstiger dan vorige edities (verschroeiend heet). Op dit moment heb ik er geen gedacht van hoe goed ik zal zijn deze middag. Persoonlijk is het een parcour die me niet zo goed ligt.
Hoedanook vanavond volgt een uitgebreid verslag van hoe ik het er vanaf gebracht heb. En nu ga ik eten. De foto linksboven is van vorig jaar in Thimougies (ikzelf in het wit).
Deze avond zo maar eventjes 1 u 15 min. gelopen . Na twintig minuten op een gezapig tempo heb ik dan enkele tempoversnellingen gedaan. Het kwam erop neer dat ik 8 x 30 sec. de gaskraan eens mocht openzetten met daartussen telkens 1 minuut aan een zeer rustig tempo. 'k Moet zeggen dat ik me toch al een heel stuk fitter voel dan over 3 weken toen ik men eerste looppasjes zette na mijn blessure. Zaterdag loop ik een wedstrijd in Thimougies (13,6 km). Het is een zeer lastige wedstrijd over een zeer heuvelig parcours. We zien wel hoe ik het er vanaf breng. Ik rond nu af want mijn dochter heeft een huilbui (vrouwen hé).
Deze avond zo maar eventjes 1 u 15 min. gelopen . Na twintig minuten op een gezapig tempo heb ik dan enkele tempoversnellingen gedaan. Het kwam erop neer dat ik 8 x 30 sec. de gaskraan eens mocht openzetten met daartussen telkens 1 minuut aan een zeer rustig tempo. 'k Moet zeggen dat ik me toch al een heel stuk fitter voel dan over 3 weken toen ik men eerste looppasjes zette na mijn blessure. Zaterdag loop ik een wedstrijd in Thimougies (13,6 km). Het is een zeer lastige wedstrijd over een zeer heuvelig parcours. We zien wel hoe ik het er vanaf breng. Ik rond nu af want mijn dochter heeft een huilbui (vrouwen hé).
Na het werk vlug de auto in om tijdig aanwezig te zijn bij de loopvrienden. Vandaag dus in Waregem gelopen rond de oefenterreinen van voetbalploeg Zulte-Waregem. Ik heb een duurloopje gedaan van 1 uur. 'k Moet wel zeggen dat het toch tamelijk warm was en ik toch menig zweetdruppels achtergelaten heb.
Je moet namelijk weten dat mijn loopvrienden niet van de minste zijn. Met de tweelingzusjes Els en Sylvie Verthé, Pedro Dujardin, Frederic Vandenheede, Joost Dewaele, Bart Verkaemer, Ignace Bekaert e.a. kan ik je verzekeren dat zo'n duurloopje van een uur geen lachertje is. Zeker niet als de form nog verre van optimaal is.
Hoedanook heb ik vandaag lekker gelopen alsook de pijn in mijn scheenbeen heb ik niet meer gevoeld. Hopelijk blijft dit in de toekomst zo en zijn alle problemen en ongemakken nu van de baan zodat ik stilletjesaan terug mag beginnen denken aan stevige intervaltrainingen op de piste in Zwevegem. I'll be back.
Vandaag de grote verkiezingsdag. Niet dat het me echt interesseert maar men moet toch plichtsbewust wat bolletjes rood gaan kleuren. Komt er nog bij dat vrouwtjelief moet werken vandaag en ik dus 2x kan gaan stemmen. Wat het lopen betreft zal er vandaag niet getraind worden. Ik heb namelijk een beetje last aan mijn scheenbeen op de plaats van mijn stressfractuur. Waarschijnlijk komt dit door de wedstrijd van vrijdagavond in Harelbeke. 'k Ben daar toch tamelijk diep gegaan om een gemiddelde van 16,2km/u te halen. Daarmee komt nogmaals het besef dat wanneer je 8 weken niet hebt gelopen je basisconditie er nog is, maar je snelheid volledig verdwenen. Niet dat ik pannikeer maar ondertussen ben ik wel tot het besef gekomen dat men veel moeilijker in form geraakt dan eruit. Hoedanook vandaag nog een dagje rust en morgen na het werk ga ik terug trainen in Waregem. Saluukes en nog een prettig weekeinde.
Ik ben dus Delombaerde Dimitri, 30 jaar en woonachtig te Vichte. Ben reeds 7 jaar gehuwd met echtgenote Fréderique en heb reeds een dochtertje Emilie van 1,9 jaar oud. Als kind ging ik iedere zondag met mijn vader naar loopclub Grijsloke om er mijn eerste kilometers af te malen. Ik kon me aardig uit de slag trekken bij het lopen maar toen ik in mijn apejaren kwam (16 jaar), begon ik meer interesse te tonen voor het vrouwelijke geslacht alsook uitgaan.
In het jaar dat ik in het huwelijk ben getreden (september 2000) ben ik stillaan terug beginnen lopen. Tijdens mijn uitgangsleven heb ik jammergenoeg leren roken en leefde ik toch tamelijk ongezond. Ik kan julllie verzekeren dat mijn eerste looppasjes een ware marteling waren voor de longen.
We zijn nu 7 jaar verder en ik loop nog steeds, en veel fanatieker dan in het begin. Daardoor heb ik jammergenoeg dit voorjaar een stressfractuur opgelopen die me 8 weken buitenspel zette. Vandaag deze dag is het reeds mijn 3de week dat ik terug train (5x per week). Gisterenavond heb ik in Harelbeke een wedstrijd gelopen. Ik werd 10de in een tijd van 41min43sec. over een afstand van 11 km. Na de wedstrijd was ik zeer tevreden over mijn prestatie en hoop dat de conditie de komende weken in stijgende lijn zal wederkeren.
Ondanks we geen regen te verwerken kregen stond er toch een pittige wind. De eerste 5 km zat ik een peleton verscholen waar ik me goed voelde.
Het tweede deel van de wedstrijd kreeg ik het zwaarder te verduren omdat sommige mannen uit dit groepje welleens wilden weten wat ik waard was. Met enkele stevige tempoversnellingen probeerde ik nog mijn wagentje aan te hangen, maar uiteindelijk na een goeie 9 km brak bij mij de veer. Op dat eigenste moment liep ik zo rond de 12 à 13de positie. Jammergenoeg moesten de laatste 2 km pal tegen wind aangelopen worden en dat is nu wel één van mijn zwakke punten.
