Na mijn overwinning van vrijdagavond in Harelbeke besloot ik om de dag nadien naar Rumillies te trekken om daar nog een wedstrijdje mee te pikken van het Acrho-criterium. Het zonnetje schijn en het was eigenlijk al lekker warm. Ik ben mij gaan opwarmen met de Ludo en algauw ondervond ik dat mijn benen niet gerecupereerd waren van de avond ervoor. Maar toch plaatste ik me op de eerste rij tijdens de start want ik wou het toch proberen om er toch nog een goede wedstrijd van te maken.
Het startschot werd gegeven en de 1ste km passeerde ik aan 3min20sec. Dit is dan ook het enigste wapenfeit dat ik jullie kan meegeven van mijn wedstrijd. De benen voelden echt vermoeid aan en dus ook de moeite niet om te forceren. Na 3km moest ik al een serieus gat laten met de Ludo en andere concurrenten.
Over het verdere verloop van de wedstrijd kan ik kort zijn. Het was een echt calvarietochtje. Hoe verder we vorderden hoe slechter het ging. De ene na de andere haalde me in en had geen enkele reactie meer in huis. Na 11,2 km afzien en hard labeur eindigde ik op een 34ste plaats in een tijd van 44min.52 sec. (15,1 km/u). Op zich is dit natuurlijk niet echt slecht maar ik kan natuurlijk veel beter. Ik moet toegeven dat mijn inspanningen van de avond ervoor toch serieus zijn tol hebben geëist.
De dag nadien ben ik gaan trainen in Grijsloke om er een duurloopje van 1u30min te doen maar wel zeer op het gemak. Op dit eigenste moment dat ik dit verslag zit te typen heb ik juist een uurke weest trainen met den Ignace en de Joost. De beentjes zij gelukkig weer volledig hersteld en klaar om er in Roucourt woensdagavond eens stevig in te vliegen. Groetjes.
Vanavond ben ik naar Bavikhove afgezakt om eens te zien of ik mijn goede form kon bevestigen. In tegenstelling tot de wedstrijden in Wallonië stond er deze keer een relatief vlak parcour op het programma. De juniors moesten 1 ronde afleggen van 3,5 km, de vrouwen 2 rondes (7 km) en de rest van het peleton 3 ronden (10,5 km). Om 20 u gestart en meteen werd er al goed doorgelopen. Ik voelde dat de benen goed waren en algauw hadden Ludovic en ik een gaatje op de rest van het peleton.
Wat me wel motiveerde die eerste ronde was dat er nl. een tiental meter voor ons een junior liep die uiteraard maar 1 ronde moest afleggen en dus het hazepad verkoos. Ik zag na een 2-tal km dat hij het moeilijk begon te krijgen en algauw hadden Ludovic en ik hem bijgebeend. Toen we erbij waren voelde ik dat het tempo naar beneden zakte en daar had ik dus vandaag geen zin in.
Algauw nam ik het commando over en na de passage van de 1ste ronde schoot ik nog alleen over. Nochthans had ik in gedachten om Ludovic bij aanvang van de 2de ronde weer bij te laten komen maar daar waren de benen te goed voor.
In de 2de ronde ben ik dan een vrij strak tempo blijven aanhouden tot aan de aankomst. Ondertussen was de kloof reeds geslagen en heb ik dan nog 2 rondes moederziel alleen gelopen (iets wat ik niet graag doe). Aangezien ik nooit een uurwerk draag tijdens wedstrijden had ik er geen idee van hoe snel ik liep en welke tijd ik zou halen.
Met mijn derde overwinning van het seizoen was ik reeds dik tevreden maar toen ik de resultaten zag was ik nog tevredenernerner... Ik liep mijn 10,5 km in 34min53sec. en haalde dus een snelheid van 18,060 km/u. Ludovic Vanlede eindigde knap 2de met een tijd van 35min.44sec (17,631 km/u). Van een progressie gesproken. Om hem de dag van vandaag te verslaan moet je goeie papieren hebben anders heb je het aan je kl...
Conclusie: Momenteel zit ik in bloedvorm en hopelijk kan ik dit nog een tijdje aan houden.
Morgen staat er een wedstrijd van het Acrho-criterium op het programma maar of dit ook zo schitterend zal zijn als deze avond dat betwijfel ik sterk. We zien wel hoe de benen morgen reageren. Ik laat nog iets weten. Slaapwel.
Vandaag samen met Dieter Vandewalle op de piste in Zwevegem getraind. We hebben eerst 4 x 200m gedaan telkens rond de 33 à 34 sec. Daartussen was er telkens 200 meter tussen om een beetje op positieven te komen. Vervolgens hebben we de gaskraan eens volledig opengedraaid want de bedoeling was dat we 1000 m gingen lopen in 2min.50sec.
Dieter gaf het verschroeiende tempo aan, en ik bleef zolang mogelijk in zijn wiel zitten. De laatste 100 m was enorm afzien, maar ik haalde toch een mooie tijd van 2min47sec. Als afsluiter nog 3x200 meter in telkens 33 sec. en het zat er op. Daarna heb ik nog een tijdje losgelopen zodat ik in totaal 1u5min heb getraind.
Morgen rustdag want vrijdagavond staat de bodyfit op het programma. Groetjes en tot dan.
Met de wedstrijd "les 5 rocs" op het programma stond er vorige zaterdag een zware wedstrijd op het programma. Collega-lopers die deze wedstrijd reeds meegedaan hebben kunnen dit zeker beamen.
Maar ik voelde me goed van voor de start omdat de weersomstandigheden voor mijn geval optimaal waren. Wat lichte motregen en vooral de wind die deze keer geen spelbreker zou zijn zag ik het goed zitten om deze wedstrijd aan te vangen. Zoals gewoonte werd omstreeks 15u het startschot gegeven. De eerste km werd het tempo bepaald door Vincent Bonnier en besloot rustig met hem mee te gaan. Vanaf de 2de km ging het al bergop en al vlug scheidde zich een groepje van 4 man af. Daye, een zekere D' Haveng, Istace José en mezelf uiteraard. Het tempo lag vrij hoog maar mijn benen voelden super aan.
Rond km 3 kreeg Daye het moeilijk en moest lossen. Op dit zelfde moment plaatste D'Harveng een versnelling en weg was hij... Het had totaal geen zin mee te gaan want hij was duidelijk 2 klassen te sterk. Zo hebben we met z'n 2 de wedstrijd verder gelopen. Op de vlakke stukken bepaalde ik het tempo. Ik ondervond zelfs dat mijn kompaan (Istace) het zelfs af en toe moeilijk kreeg om te volgen . Toen wist ik dat ik goed bezig was want je moet weten dat Istace José niet zomaar de eerste de beste is. Twee jaar geleden werd hij 5de in Grijsloke op de 10 mijl en vorig jaar won hij de lastigste wedstrijd van het Achro-criterium in Thimougies.
Enfin om verder te gaan... We bleven tesamen tot aan de voet van de zwaarste beklimming van de dag (circa 8ste km). Aan de voet van de beklimming wist ik dat ik serieus op mijn tanden ging moeten bijten om hem te kunnen volgen. Ik heb me in zijn wiel gezet en ben met hem eveneens boven aangekomen. Maar toen ik boven was moest ik eventjes kunnen bijkomen terwijl mijn concurrent daar anders over dacht.
Als een bezetene stormde hij naar beneden terwijl ik het toch iets langzamer deed omdat het zeer gevaarlijk was om je voeten te verzwikken. Hijzelf had al een gaatje van een 20-tal meter en ik probeerde aansluiting te vinden rond km 9. Met nog 2km te gaan tot de aankomst moest het nog mogelijk zijn om terug tot bij hem te komen. De laatste 2 km moesten we langs de Schelde lopen tot aan de aankomst maar helaas zat de aansluiting er niet meer bij.
Hij hield het tempo danig hoog dat ik mijn meerdere in hem moest erkennen. Ondertussen was de 3de plaats veiliggesteld want achter mij was er de grote leegte.
Resultaat: 11km in 37min.21sec. snelheid: 17,670 km/u en een mooie 3de plaats.
Dik tevreden want op zo'n parcour is dit niet van de poes. Volgende week loop ik de bodyfitrun in Bavikhove en daar wil ik dan ook bevestigen. Groetjes en tot gauw.
Ja... 't was weer van dadde. Zaterdag aangekomen in Vezon en tesamen met Dieter Vandewalle opgewarmd. Er stond weer een stevige bries maar gelukkig waren andere weerelementen ons beter gezind. Voor de start was ik niet echt nerveus omdat ik zoiets had van we zien wel waar we gaan uitkomen. Om 15 u start en weg waren we...
De 1st km ging het al behoorlijk snel. Ik had niet anders verwacht want met een Daye, Demaret, Cannoot, Ludo (vlugge starter ) en niet te vergeten Vandewalle Dieter en Vincent Bonnier zaten we direct met een pak vlugge mannen vooraan. Daye vond het weer eens nodig om de boel aan stukken te trekken en had Demaret aan zijn been. Wij volgden met ons groepje op een handvol seconden. In de beginfase van de wedstrijd voelde ik me tamelijk goed en besloot tussen km2 en 3 eens een cartouche te verschieten.
Ik zag dat Ludo het moeilijk had alsook de anderen maar ik heb wijselijk besloten de benen stil te houden want ik voelde ook wel bij mezelf dat ik een beetje overmoedig geweest was. Rond km 3 hebben we Demaret ingehaald en was Daye ondertussen aan het slenteren om zo verder de wedstrijd uit te maken. Ondertussen was Dieter Vandewalle al gaan vliegen maar was nog vergezeld van een zekere duatleet Alexis C. Ondertussen hadden we zelf een groepje gevormd met Cannoot en Vincent Bonnier.
Aangezien we het eerste deel van de wedstrijd de wind in de rug hadden bleef ik fors het tempo bepalen in de groep want ik verwachtte in het tweede deel een serieuze tegenwind. Zo kon ik een kloofje slaan met de Ludo want ik weet dat ik het anders lastig zou krijgen om met hem tegen wind naar de finish te gaan.
Rond km 6 begonnen we te lopen richting aankomst en zoals mijn gedacht deed vermoeden was het vanaf dan beuken tegen de wind. Gelukkig heeft Cédric Cannoot het grootste deel van het werk opgeknapt zodat ik me enigszins wat kon wegsteken. Bij het passeren van de 8ste km versnelde Cannoot even, en dat was genoeg om nog met z'n 2 over te blijven van ons groepje. Ondertussen was Dieter Vandewalle alleen op weg naar de overwinning en moest ik sprinten voor een 3e plaats. Echter 500m voor de aankomst plaatste Cannoot een verschroeiende versnelling die bij mij ook eveneens de das omdeed.
Al bij al een 4de plaats in een tijd van 35min35sec. (17,2km/u). Proficiat aan Dieter voor zijn mooie overwinning. Hopelijk blijft het zo verder gaan en heb ik dit jaar nog enkele knalprestatie's in de benen. Groetjes. Den Dimi.
Hallo. Ben er wat laat mee deze week maar vorige zaterdag stond er de halve marathon van Velaines op het programma. Zoals te zien op Joost Dewaele zijn blog kan ik je verzekeren dat het parcour niet van de poes is. Kwam er nog eens bij dat een venijnige wind spelbreker ging zijn om een deftige tijd te lopen. Het startschot werd gegeven en algauw snelden 2 lopers (Demaret en Daye) als een pijl uit een boog weg. Dit was voor mij echter veel te snel op zo'n lange afstand. Na enkele km hadden we zelf een goed groepje gevormd met mezelf, Vanlede, Duvivier, Rasschaert en een zekere Vanlancker. Na een 5-tal km begon Eddy Rasschaert ( de pater) te versnellen en ik besloot wijselijk om te passen. Ik wist dat ik anders een vogel voor de kat zou zijn als ik dan zou moeten lossen. Maar na een 8-tal km ontstond er een kloofje in onze groep. Het duo Duvivier & Vanlede moest een tiental seconden prijsgeven op Vanlancker en mezelf. Maar door de wind kon ik jammergenoeg de kloof niet groter maken. Het moet gezegd, mijn 2 achtervolgers liepen beresterk en algauw kwam alles weer vlug samen. Ondertussen hadden we rond km 11, Grégory Demaret teruggepakt zodat we rond de 13de km met een groepje van 5 man liepen. Het bleef eerst even rustig maar rond km 15 besloot Demaret er toch nog maar eens een pattat op te geven en versnelde. Hij had gauw een kloofje van een 20-tal meter maar toen was zijn bobijntje op. Blijkbaar moet hij zich toch misrekend hebben met die vervelende tegenwind.
Zodoende kwam alles weer samen rond km 17. Dat was het begin van een forse beklimming die we moesten overbruggen. Ludovic en ik controleerden het tempo en jawel, 2 van onze kompanen moesten een gaatje laten. Bovenaan de top waren we nog met 3 man die streden voor een podiumplaats.
Nog 2 km te gaan en ik probeerde te versnellen en ik zag dat Ludo het moeilijk kreeg. Maar achter mijn versnelling zat niet veel poer meer en algauw waren we weer met drie. Ik speculeerde nog op mijn sprint maar een paar honderd meter voor de finish ondervond ik algauw dat mijn kompanen nog dat ietsje meer jus in de benen hadden. Ik werd dus vijfde met een tijd van 1u14min.21sec. Al bij al dik tevreden. Proficiat aan Duvivier en de Ludo want ze hebben een dijk van een wedstrijd gelopen.
De pater werd verdiende winnaar met een tijd van 1u13min21sec. Ik heb dus een veldslag verloren maar bijlange de oorlog niet.
Om hem de dag van vandaag te verslaan moet je goeie papieren hebben anders heb je het aan je kl...
We zien wel hoe de benen morgen reageren. Ik laat nog iets weten. Slaapwel.
. Toen wist ik dat ik goed bezig was want je moet weten dat Istace José niet zomaar de eerste de beste is. Twee jaar geleden werd hij 5de in Grijsloke op de 10 mijl en vorig jaar won hij de lastigste wedstrijd van het Achro-criterium in Thimougies.
