Mijn eerste week verlofperiode stond vooral in het teken om serieus wat kilometerkes bij te trainen. De week voordien had ik mezelf gedwongen een 8-tal dagen niet te lopen om toch eventjes wat rust te nemen. Na dat weekje rust stond ik op scherp om er een serieus trainingsweekske van te maken. De eerste 2 dagen was het meteen volle bak en had ik dan ook reeds 60 km in de benen. Wel moet er bij gezegd dat ik 2x per dag trainde om de beoogde kilometers te behalen.
De dagen nadien voelde ik duidelijk dat ik meteen de lat hoog had gelegd want de beentjes waren tamelijk verzuurd. Na 7 dagen trainen kon ik toch 150 km voorleggen alwaar ik best trots op kan zijn. Aangezien het snelheidswerk die week wat achterwege bleek besloot ik deze wat op te krikken in Huissignies waar een wedstrijd van exact 10 km voorzien was.
Enkele jaren geleden mocht ik deze wedstrijd nog op mijn naam schrijven als zijnde overwinnaar maar met de concurrentie die vandaag aanwezig was zou een top 10 plaats zeker niet misstaan. Door de zware trainingsarbeid waren mijn ambitie's vrij beperkt te noemen maar toch wou ik het beste van mezelf geven.
Er moesten vandaag 2 rondes van respectievelijk 5 km afgelegd worden. Samen met Joost Dewaele, Bert Deschodt en Ludo Vanlede verkendden we zo'n ronde tijdens onze opwarming. Hieruit bleek weereens dat het terug best heuvelachtig was maar we zijn erger gewend. Om 16u15min. werd de start gegeven en algauw vlamden we ervandoor.
"Vlammen", was wel het juiste woord want meteen ging het er snoeihard aan toe. Ik begaf me juist enkele meter achter een omvangrijke kopgroep die wel uit zo'n 10 man bestond. Vandaag had ik toch niets te verliezen dus besloot ik de kloof te dichten en aansluiting te maken. De 1ste km passeerde ik in 3min.05sec. wat natuurlijk moordend was. Bij passage van km 2 ging ik al aan de rekker van de kopgroep want voor mij ging het echt te snel. (km2: 6min.18sec.)
Algauw werd ik geremonteerd door een sterke Vanlede die zijn wedstrijd beter had ingedeeld dan mezelf. Ikzelf trachtte nog even zijn spoor te volgen maar tussen km 3 en 4 moest ik hem noodgedwongen laten gaan. Ik liep nu alleen maar algauw voelde ik ook de hete adem van Descamps in mijn nek. Bij passage van de eerste ronde (17min00sec) had hij mij ook bij mijn knikkers en liep hij ook van me weg. Doch voelde ik rond km 6 dat het terug wat beter ging en dat ik stilaan terug naderde op Descamps.
Het ging niet vanzelfsprekend om de kloof op Descamps te dichten maar toch slaagde ik in mijn opzet rond km 8. Kon gemakkellijk standhouden tot hij zijn eindsprint inzette. Moest dan toch het onderspit delven en kwam als 10de over de meet in 35min05sec. Meer zat er vandaag echt niet in. Hopelijk gaat de conditie nu vlug in stijgende lijn want als ik zie wat de concurrentie doet zal het nodig zijn. Joost Dewaele ("hors catégorie"), daar moet ik niet naar kijken maar Vanlede en Lelong hebben toch indruk gemaakt. En het zijn vooral die laatste 2 die rechtstreekse concurrenten zijn voor het algemene klassement in het Achro-criterium. Ik denk dat er ons de komende weken nog spannende wedstrijden te wachten staan. De strijd is nu echt begonnen. Groetjes.
Normaalgezien moest ik deze namiddag aanwezig zijn in Doornik omdat daar een "challenge" op het programma stond en dus punten te verdienen waren voor het algemene klassement. De slopende warmte van afgelopen dagen zorgden ervoor dat ik wijselijk bedankte om onder extreme omstandigheden deze wedstrijd te betwisten.
Ik had een leuk alternatief gevonden om samen met Bjorn Desmet en diens vriending Tinneke richting kust te trekken alwaar een 10 km strandloop op het programma stond. Westende was the place to be om toch onder koelere omstandigheden een wedstrijdje te lopen. Een aangenaam zeebriesje zorgde er immers voor dat de temperatuur rond 24 graden stagneerde. Ook de start werd om 18u45min gegeven dus de omstandigheden waren vrij optimaal te noemen.
Tijdens onze opwarming langs de Vlaamse kust kwamen we reeds Andy Vanhalewyn tegen die ook zijn zinnen had gezet op deze wedstrijd. Even later keek ik verbaasd op toen plotseling Steven Hocedez kwam aandraven. Aangenaam verrast door zijn aanwezigheid maakten we samen onze opwarmingsronde af. En ik die dacht dat we geen kennissen zouden tegenkomen.
Het parcours was vrij simpel. We moesten de eerste 2,5 km richting Middelkerke lopen om daar via een keerpunt terug te keren richting Westende. Daarna nog eens van hetzelfde om de 10 km te volmaken. Aan golfbrekers was er geen gebrek. Om de 300 meter moesten we zo'n golfbreker beklimmen wat een totaal van zo'n 32 golfbrekers was over de ganse wedstrijd.
Om 18u45min begonnen we eraan. Vanaf het begin was het meteen al alle hens aan dek. Er vormde zich gauw een kopgroepje van een 4-tal man waarbij Vanhalewyn zat. Op enkele meters zaten Styeven Hocedez, Bjorn Desmet en mezelf te beuken om eventueel terug te komen bij de kopgroep. Ik voelde meteen al dat het mijnen besten dag niet zou zijn maar waagde toch mijn kans om terug te komen bij de kopgroep. Eventjes zag het er goed uit en naderde ik op enkele meter van de kopgroep. Door een tempoversnelling uit die kopgroep werd ik onmiddellijk teruggeslagen en voelde ik dat mijn wedstrijd na 2km afgelopen was.
Ik besloot dus wijselijk wat gas terug te nemen zodoende Steven en Bjorn terug kwamen aansluiten en we met z'n 3 op achtervolgen aangewezen waren. Het was Steven die het tempo bepaalde en dat heb ik helaas geweten. Het ging gewoon niet om hem te volgen en moest hem dus noodgedwongen laten gaan. Gelukkig kon ik terugvallen op Bjorn Desmet die een ideale kompaan vormde om de wedstrijd uit te lopen. Na passage van de 5 km liepen we respectievelijk in 6de en 7de positie. Dit wijzigde niet meer naarmate de wedstrijd vorderde.
Zo gebeurde het dat ik samen met Bjorn Desmet mocht uitmaken wie beslag mocht leggen op de 6de plaats. Ik wou zeker geen cadeau's geven en besloot mijn kans te gaan maar werd mooi op mijn plaats gezet door Bjorn die een ultieme eindsprint inzette. Even kon ik nog aanpikken maar besefte algauw dat ik er niet meer over kon geraken. Na een teleurstellende wedstrijd van mijnentwege werd ik dus 7de. De algemene uitslag volgt later.
Toch nog een dikke proficiat aan Steven Hocedez die knap 5de werd en ook aan Bjorn Desmet die konden terugblikken op een prima wedstrijd. Voor mij wordt het nu een weekje niets doen want het is nodig. Volgende week bij aanvang van het verlof hoop ik er weer stevig te mogen invliegen om hopelijk in augustus en september top te zijn.
Mijn verslagje liet op zich wachten daar ik enkele problemen gekend heb met mijn computerke. Jammergenoeg ga ik het vrij kort houden aangezien ik eigenlijk niet zoveel tijd heb. Drukke werkdagen, trainen en dan nog de nodige zorgen met beide dochters zorgen ervoor dat tijdsgebrek momenteel een groot probleem is. Niettegenstaande trok ik dus zaterdagnamiddag richting Ellezelles alwaar we weereens een zwaar parcours voorgeschoteld kregen.
Een verfrissende regenbui kon niet verhinderen dat het toch nog steeds zwoel en klam aanvoelde waardoor mijn drang om te presteren bij aanvang van de start maar miniem was. Over het wedstrijdverloop kan ik eigenlijk vrij kort zijn. Na een goeie kilometer ontstond er meteen een kopgroepje met Vanlede, Boesmans, Clam en mezelf.
Dit bleef zo tot de eerste serieuze helling van de dag er aan kwam. Deze zorgde ervoor dat Vanlede als Clam moesten lossen waardoor ik alleen op kop liep met Shany Boesmans. Ik kon hem vrij gemakkellijk volgen totdat een pittige afdaling rond km 7 de scherprechter was. Nochthans kan ik een stukje naar beneden lopen maar wat mijn kompaan Boesmans daar tentoonspreidde was werkelijk klasse.
Als een speer vlamde hij naar beneden waardoor ik onmiddellijk een kloof moest laten. Uiteindelijk liep ik dus alleen 2de. Gelukkig kon ik vrij aardig mijn wedstrijd afmaken waardoor mijn 2de stek niet meer in gedrang kwam. Achteraf gezien best tevreden maar toch ondervind ik dat het beste van mijn eerste piekje eraf is.
Nu komt het erop aan de komende 10 dagen het wat rustiger aan te doen. Tijdens het verlof hoop ik dan enig kilometerwerk te verrichten om in augustus hopelijk in blakende form te zijn. Groetjes en tot gauw.